مسیر جاری :
متن کامل سوره انسان با خط درشت + صوت و ترجمه
نگاهی به دستاوردهای خون پاک شهدا در پرتو بیانات رهبری
بهترین خوشنویسان معاصر ایران
هزینه راه اندازی کلینیک کاشت مو چه قدر است؟
تفریحات شبانه در وان ترکیه
ماههای حرام: فلسفه، تاریخچه و احکام
متن کامل حدیث کسا با خط درشت + صوت و ترجمه
چه کار کنیم در سن بلوغ جوش نزنیم؟
چگونه در سفر کربلا بیشترین بهره مندی را ببریم؟
بهترین خوشنویسان تاریخ ایران
نحوه خواندن نماز والدین
آیا استحمام در زمان آبله مرغان خطرناک است؟
چگونه تعداد پروتونها، نوترونها و الکترونها را تشخیص دهیم؟
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟
زنگ اشغال برای برخی تماس گیرندگان
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
مهم ترین خواص هویج سیاه
پیش شماره شهر های استان گیلان
لیست کاملی از خدایان و الهههای یونانی
این حوض پر از ماهی قرمز است
سمیه علمی داستان «این حوض پر از ماهی قرمز است» را با موضوع وقف نوشته است.
آن قدرها هم مشکوک نیست
«آن قدرها هم مشکوک نیست» داستانی است با موضوع وقف و خدمت به سالمندان که سمیه عالمی آن را نوشته است.
تقویت ارزشهای شخصی با اهدا به خیریه
اهدا به خیریه (donation) عبارت است از هدیه به خیریه، کمکهای بشردوستانه یا به نفع یک دلیل. اهدا به خیریه ممکن است به اشکال مختلفی از قبیل پول، صدقه، خدمات، یا کالاهایی مانند لباس، اسباببازی، غذا یا وسایل...
من مسیحی هستم
سمیه عالمی داستان «من مسیحی هستم» را با موضوع وقف نوشته است.
مفهوم بینالمللی وقف و انواع آن
مفهوم بینالمللی وقف به کل دارایی های قابل سرمایهگذاری موسسه غیرانتفاعی گفته می شود گه در این مبحث به آن می پردازیم.
این سفره هنوز مهمان دارد
«این سفره هنوز مهمان دارد» داستانی است با موضوع وقف و درباره پسری است که خانواده دوستش را برای افطار دعوت می کند.
غریبه رو بیشتر از خودی دوست دارن
« غریبه رو بیشتر از خودی دوست دارن» در مورد یک فرد انقلابی است که به خاطر مبارزات انقلابی اش تبعید شده است.
بابا قرض دارد
«بابا قرض دارد» مقاله ای است با موضوع وقف که توسط فاطمه نفری نگاشته شده است و در آن نگرانی پسر نوجوانی را از قرض مند بودن پدرش به تصویر می کشد.
این یک کتاب نایاب است
«این یک کتاب نایاب است» عنوان داستانی است از سمیه عالی با موضوع وقف.
آن چند روزِ برفی
رضا کبریت کشید و گذاشت پای فتیله ی فانوس. دوروبرمان روشن شد. نفسم بالا آمد. خداخدا می کردم رضا و بقیه ی بچه ها صدای تیریک تیریک به هم خوردن دندان هایم را نشنیده باشند؛ نه اینکه همه اش از ترس باشد،...