انتقادهای مکرر از ویژگی فردگرا و هیچگرای افکار اگزیستانسیالیستی، بعضی از حامیان آن را وادار به انتخاب مسیرهای دیگری کرده است.

آنچه اگزیستانسیالیست جستجو می کند، شیوه ای است که به شاگردان کمک می کند تا جهان را درونی و از آن خود سازند؛ اما این امر همیشه بیش از درونی ساختن صرف است.

امروزه دائم به وسیله آگهی‌هایی که ما را هدایت می‌کند تا غیر از آن باشیم که هستیم، بمباران می شویم. کلیسا، مدرسه، خانواده، شغل، صنعت، دولت و سایر نیروهای سازمانی، بر افراد سلطه جویی می‌کنند.

صفات انسانی در یک برنامه درسی اگزیستانسیالیستی مهم به نظر می رسد، چون با جنبه‌های اساسی زندگی انسان مثل ارتباط میان مردم، جنبه‌های غم انگیز و شادی بخش زندگی.

هایدگر می کوشد تا ما را به تفکری فراخواند که در فضایی خارج از حوزه مفاهیم تحقق می پذیرد. یگانه موضوع اصیل این سنخ تفکر، از سنخ مفاهیم نیست، اما ایده ها با مفاهیم می توانند نشانه هایی برای عطف توجه بدان...

به خوبی پیداست که میان نحوه تفکر یونانیان اولیه در باب لوگوس و تفکر هایدگر در باب وجود از یک سو و معنا و مفهوم شهود عرفانی و معرفت الهی یا ربانی در سنت حکمی و عرفانی ما از سوی دیگر، علی رغم هم افقی ها...

از نظر هایدگر، سکوت، زبان حقیقت است. از این منظر، عرفان نظری ما شدیدة مورد نقد است، چرا که عرفان نظری و فلسفه هایی همچون فلسفه ملاصدرا، به دلیل خلط با متافیزیک و نوعی متافیزیک زدگی به ورطه نوعی نظام سازی...