عدالت از جمله مفاهیمی است که در خصوص آن بین اندیشمندان اجماع نظر وجود ندارد. از آنجا که به طور کلی هر مکتبی متأثر از مبانی معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی به

در واقع مقاله حاضر درآمدی است بر بحث و تحقیق کلان حول مبانی نظری و معرفتی دو موضوع عمده و اساسی و مهم جامعه انسانی یعنی عدالت و پیشرفت؛ ما در این نوشتار برای روشن

این نوشتار به بررسی مبانی کارآمدی دینی از منظر دانش کلام پرداخته است. نویسنده جهت انجام این مهم پس از تعریف دین به ایضاح مفاهیم «کارآمدی» و «کارآمدی دین» پرداخته است.

عدالت یکی از مفاهیم ارزشی، مهم و پرکاربرد است که می توان از زوایا، ابعاد و جوانب گوناگون آن را مورد بحث و بررسی قرار داد. در این رابطه می توان به عرصه هایی همچون سیاست،

این مقاله به تبارشناسی عدالت گرایی در زمان حاضر با لحاظ زمینه های آن در متافیزیک و حکمت عملی شیخ الرئیس بوعلی سینا اختصاص دارد. جهت انجام این مهم، در گام نخست،

گرچه همه مقاطع و ادوار زندگی پربرکت مولای متقیان امیرمومنان علی (ع) برای ما درس آموز است اما قسمت پایانی تاریخ زندگی آن حضرت ـ یعنی دوران حکومت و خلافت آن بزرگوار

این نوشتار به بررسی فلسفه عدالت از نگاه امام علی (ع) اختصاص دارد. نویسنده پس از طرح مباحث ابتدایی خود مبنی بر اهمیت بحث از عدالت در تاریخ بشر، جایگاه عدالت در زمانه ما و لزوم

این نوشتار به شناسایی مبانی عدالت و پیشرفت توجه کرده است. جهت انجام این مهم، ابتدا به تعریف عدالت و پیشرفت پرداخته شده است. یادآوری خطیر بودن ایضاح و تعریف عدالت و

دو مفهوم «عدالت» و «توسعه» از دیرباز در عرصه سیاست و اندیشه سیاسی در قامت مفاهیم تاثیرگذار و پرمعنا مطرح بوده اند و هر یک در ادبیات سیاسی و اقتصادی نمایانگر

کارآمدی در عداد مباحثی قرار می گیرد که امروزه در سطح استراتژی های کلان یک مجموعه و یک سیستم مطرح می شوند. این مفهوم در نیمه های قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم به