دلم گرفته برایش خدا کند که بیاید  کنم همیشه دعایش، خدا کند که بیاید فراق یار نهانم، ربوده تاب و توانم  ز من که کرده جدایش؟ خدا کند که بیاید

سحر که می شود دلم، هوای یار می کند خدا برای قلب ما، ببین چه کار می کند سحر صدای پای عشق، به گوش ما رسد ولی به مرکب سپید خویش، تو را سوار می کند

آقا بیا این زندگی معنا ندارد این ساحل چشمم دگر دریا ندارد آقا ببین کار جهان آخر رسیده نای دل جان جهان آوا ندارد

بیا گل دل زهرا، بیا امیر دو دنیا ز داغ هجر تو گشته چو شام تار، صباحم تو ماه شام ظهوری، تو شمس صبح وفایی تو کوه مهر و امیدی، ببین کنار تو کاهم

خدا کند که بیایی ز پشت ابر گناهم بکن تو گوشه نگاهی خمار گوشه نگاهم تمام عمر بگفتم خدا کند که بیایی خدا کند که بیایی ببین که بی تو تباهم

گل نرگس بیا دیگر، جهان از غصه دلخون شد بکن با تیر خود صیدم، نظر کن پیش خود، خارت گهی در کربلا هستی، گهی در خیمه ها ای جان به هر جا می روی ای جان، خدا باشد نگهدارت

دلم غرق تمنا شد، ز هجر روز دیدارت تمام آرزوم این است من باشم دمی یارت دل غمدیده ام دیگر، ندارد طاقت دوری نگر بر قلب زار من، دلم گردیده بیمارت

ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن چشمم به راه ماند بیا و شبی از این پس کوچه های خاکی قلبم عبور کن

دوباره صبح جمعه و نگاه من به انتظار که شاید آردم صبا خبر ز طرف کوی یار صدای عاشقان تو ز هر طرف رسد به گوش بیا ستاره سحر قدم به چشم من گذار

انتظار تو به جان می خرم اما آقا آخر این رشته غیبت ز کجا تا به کجاست نان از سفره تو می خورم ای شاه کریم بر ظهور تو دعا گر نکنم اوج جفاست