حرف هجران شده بسیار به هم ریخته‌ام باز از دوری دلدار به هم ریخته‌ام کاش ای کاش فقط نیمه نگاهی می‌کرد به منِ عاشق بیمار ... به هم ریخته‌ام

این جمعه هم گذشت و خبر از شما نشد من منتظر نشستم و دردم دوا نشد کردم دعاکه یوسف زهرا ببینمت آقا چه شد که حاجت قلبم روا نشد

ای منتقم آل علی کعبه مهیّاست بردار ز رخ پرده که با تو ظفر آید داریم امید تو امید دل ارباب دانیم که هجران تو آخر بسر آید

مانند کویر خشک، بی جان هستیم دلواپس لحظه های طوفان هستیم از اوّل شب تا سحر هر جمعه ما منتظر امام باران هستیم

برای دیدن روی تو ناله ها دارم خوشم اگر چه غریبم ولی تو را دارم تمام سوز دل من ز ناله های شماست ز درد هجر تو سوز ی در این صدا دارم

چه سازم هر چه سازم دل غمینم کجایی تا بیام پیشت بشینم؟ دلم حیرون، چشام گریون همیشه کجا رو بنگرم رو تو ببینم؟

امیر بى قرینه کى مى آیی؟ کشم ناله ز سینه کى مى آیی؟ عزیزم فاطمه چشم انتظاره سحر خیز مدینه کى مى آیی؟

علم به دوش بگیر ای سوار صبح امید که چشم عالم وآدم بر این علمداری است از آن زمان که تو رفتی بهار خشکیده است دل زمانه تَرَک خورده، تشنه ی یاری است

ای دل بشارت می‌دهم، خوش روزگاری می‌رسد یا درد و غم طی می‌شود، یا شهریاری می‌رسد گر کارگردان جهان، باشد خدای مهربان این کشتی طوفان زده، هم بر کناری می‌رسد

یار همایون منظرم، آخر در آید از درم امید خوش می‌پرورم، زین نخل باری می‌رسد «مفتون» منال از یار خود، گر بر تو گاهی تلخ شد کز گل بدان لطف و صفا، گه نیش خاری می‌رسد