قدر ما آن زلف چنو شام سياست روز را گر بودي قدر ، ز قدرِ شب ماست آسمان است زميني كه نظرگاه من است كه به هر ذره كه مي بينم، خورشيد سماست يار در خلوت من هر سرِ شب تا دَمِ صبح هر دَمِ صبح به مشكويم تا وقت...

انگشت ها نشانه گرفته هلال را بشنو صداي هرچه جواب و سؤال را يک گفت و گوي تازه، يک واژه بزرگ حتي دچار کرده زبان هاي لال را در جست و جوي يک «نبأ» بي گمان «عظيم» از ياد برده اند خبرهاي کال را آري خبر...

تا گلم را در ميان بوستان گم کرده ام اختر تابنده اي در آسمان گم کرده ام چشمه ها اي چشم ها رخساره ها گلگون کنيد چشمه سار اشک را در اين ميان گم کرده ام مهر او در گوشه ي قلبم فروغ عشق بود چهره خورشيديش...

ياد آن دوران که راه انقلاب بود روشن همچو نور آفتاب مشعلش افروخت در ظلمت امام در صراط مستقيم يک قيام امتش باعشق او واحد شدند بهر فرمان بردنش صادق شدند تاج شاهان را به زير انداختند جمله بر دين پروري...

... کوچه آرام شب و پله ها ... ...ساکت و بي زمزمه خوابيده اند يک نفر، اين جاست که مشتاق توست! گوشه شهر شلوغ ... ...پشت درختان چنار دروغ... ...توي خيابان سپيدارها ...

شب است ، پير و جوان مي روند و مي آيند فرشته ها نگران مي روند و مي آيند شبيه ساعت سرخي دو ماهي قرمز ميان حوض زمان مي روند و مي آيند دري که سوخته باشد چه گونه بسته شود ؟ ... چنان که سينه زنان مي روند...

شنيدند مردي به ايران مي آيد که از لهجه اش لحن قرآن مي آيد قدم بر زمين مي گذارد تو گويي در اين خاک خشکيده باران مي آيد خدا گندم از خاک مي پروراند کبوتر ... کبوتر فراوان مي آيد بپاشيد و قسمت کنيد...

جهان را غرق اقيانوس خواهد کرد لبخندت زماني که بيايد از دياري دور فرزندت تو عطر توام آويشن و نارنج و زيتوني نسيم روزهاي اول خلقت پراکندت سپس طوفان تندي در گرفت و آسمان لرزيد ملايک سجده آورند بانو...

بگو ستاره نتابد ، پرنده پر نزند که عاشقانگي ات را کسي نظر نزند ! صداي شيهه اسبان بي سوار اي کاش نمک به قلب پر از زخم بيش تر نزند به پيشواز شهيدان فرشته اي آمد به گاه واره اصغر بگو که سر نزند! ...

دلا دل از همه برگیر و خلوتی بپذیر مدار از همه عالم امید امدادی مگر زقبله ی حاجات و کعبه ی مقصود ملاذ حاضر و بادی علی الهادی محیط کون و مکان نقطه ی بسیط وجود مدار عالم امکان مجرّد و مادی شها تو شاهد...