در سال 1888، حتی قبل از آن که چخوف ایوانوف را تمام کند، به سوورین پیشنهاد کرد که دو تایی روی یک کمدی کار کنند. آن‌ها صورتی از شخصیت‌ها، بخش‌ها و تقسیم کارها تهیه کردند. سوورین به زودی کناره گرفت و چخوف،...

ایوانوف که اولین نمایش‌نامه‌ی اجرا شده‌ی چخوف است، به اصرار فئودور کورش و بر اثر جوشش خلاقیتی که داستان مهم و تعیین کننده‌ی «استپ» (Steppe) را پدید آورد، نوشته شد. چخوف این نمایش‌نامه را طی دو هفته در...

چخوف هنگامی که هنوز دانش‌آموز دبیرستانی بود، نمایش‌نامه‌ای در چهار پرده و پر از حادثه نوشت: «سرقت اسب، تیراندازی، زنی که خودش را زیر قطار می‌اندازد». نمایش‌نامه‌ای که دوستی خانوادگی آن را «درراما» نامید،...

متقاعد کردن مردم احساساتی و ساده‌دل به این که تئاتر یک مدرسه است - که در واقع هم هست - کار ساده‌ای است. اما کسی که می‌داند مدرسه چیست، به این دام نخواهد افتاد. نمی‌دانم پنجاه یا صد سال دیگر چه اتفاقی می‌افتد،...

جنبه ای از تراژدی واکنش هایی نامطلوب را در پی داشته و این حس را در برخی از مخاطبان ایجاد کرده که اصولاً کمدی، در قیاس با تراژدی، نوع ادبی پخته تری است. از نظر ما، به دلایل بسیار می توان ثابت کرد که کمدی...

امروزه هیچ کس گروه همسرایان یا قاعده ی وحدت های سه گانه را از عناصر ضروری تراژدی نمی داند، اما بدون توجّه به آنها نگاه تاریخی مان به تراژدی کامل نخواهد بود. در بحث از نمایش های یونان باستان می توان گفت...

ارسطو در فصل ششم فنّ شعر بر اهمیت بنیادین پیرنگ در میان دیگر عناصر سازنده ی تراژدی تأکید می کند. یکی از استدلال هایی که او برای اثبات دیدگاه خود ذکر می کند این است که -به تعبیر بایواتر در ترجمه ی مشهورش...

ارسطو هیچ گاه نگفته است که ترس و شفقت یکدیگر را تعدیل می کنند. این دیدگاه را آی. ای. ریچاردز در کتاب اصول نقد ادبی (1924) مطرح کرده است. ریچاردز بر آن است که اگر نیروی یکی از این دو از دیگری افزون تر شود،

از میانِ تمامیِ اصلاحاتِ فنّی مربوط به تراژدی احتمالاً اصطلاحِ «تزکیه بیش از همه رواج دارد و به گستردگی به کار می رود. این اصطلاح، به این معنی و در این بافت خاص، نخست در تعریف ارسطو از تراژدی به کار رفته...

ارسطو، توصیه می کرد که نویسندگان تراژدی در آثار خود از داستان های سنّتی استفاده کنند. البته او اصراری بر این کار نداشت. توجّه به داستان های سنّتی و مشهور خود به خود موجب می شد که قهرمانان و شاهان در تراژدی...