به دنبال سیلی خوردن سید حسن مدرس در روز 28 اسفند 1302 بیش از هشت هزار تن فقط در مسجد شاه تهران گرد هم آمده، خواستار بر چیده شدن بساط جمهوری خواهی قلابی و

در دوره کودتا نخست وزیری مشیر الدوله در بسیاری از نقاط کشور و از جمله تهران انتخابات پایان یافت. اسناد و شواهد موجود حاکی از آن بود که جز اقلیتی انگشت شمار،

رضا خان که سودای نخست وزیری در سر داشت جهت بحران آفرینی برای کابینه مشیرالدوله از هیچ اقدامی فروگذار نمی کرد. هم چنین طرفدارانش شهرت می دادند که احمد شاه از

آیت الله سید حسن مدرس در طول دوران کوتاه و متزلزل فعالیت مجلس دوم و سوم شورای ملی، به نظام پارلمانی و مشروطه حکومت در ایران ارج و اعتباری تام بخشیده و

وقوع کودتای تأسف بار سوم اسفند 1299 پایه گذار حداقل دو جریان بی سابقه در عرصه ی سیاسی و اجتماعی کشور شد. اول، دست نشاندگی و وابستگی صریح نظام سیاسی

کودتایی که در سوم اسفند 1299 با ورود حدود 2000 قزاق تحت فرماندهی رضا خان میرپنج به تهران به وقوع پیوسته و سید ضیاء الدین طباطبایی در رأس کابینه آن قرار گرفت،

- در «نظام نامه و اصول حرب صدوده ماده ای» مرحوم بلادی، راجع به وظایف، اختیارات و نقش اشخاص یا گروه های ذیل اظهار نظر شده است:

آیت الله سید عبدالله مجتهدی بلادی بوشهری، از زمره روحانیون سیاسی مبارز سده اخیر، در سال 1291 هـ. ق در نجف اشرف متولد شد. ابتدا

گلوله هايي که از اسلحه ميرزا رضاي کرماني، در هفدهم ذيقعده 1313هجري قمري (مطابق 1275 خورشيدي و 1896 ميلادي) در بقعه حضرت شاهزاده عبدالعظيم (ع) خارج شد؛ به حکومت پنجاه ساله، ظلم و ستم، چپاول و دزدي استبداد...

1- سلطنت طلبان (مستبدها): سلطنت طلبان اغلب متعلق به سه طبقه شاهزادگان و اعيان و ملاکين بودند. تعداد شاهزادگان در مجلس کم بود، محبوبيتي هم در مجلس نداشتند و چندان مايل نبودند در مذاکرات شرکت کنند. از ميان...