0
مسیر جاری :
«حُرّه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«حُرّه»/ زنِ نمونه

حرّه، دختر حلیمه‌ی سعدیه و از دوستداران حضرت علی (علیه السلام) است. وی، روزی بر حجاج بن یوسف ثقفی وارد شد. حجاج از نوع نشستن وی، فهمید كه او از بزرگان است. رو به حرّه كرد و از او پرسید: «شما حرّه، دختر...
«حروریه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«حروریه»/ زنِ نمونه

حروریه، زن شجاع، مؤمن و فهمیده‌ای بود كه علیه «حجاج بن یوسف ثقفی» مبارزه می‌كرد و در برابر ظلم و ستم وی كه از خون آشام‌ترین حكام قرن خود بود، ایستادگی می‌كرد.
«حُدَیثه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«حُدَیثه»/ زنِ نمونه

حُدَیثه، بانویی از اهل سودان بود. وی، زنی نیكوكار، دارای بینش اسلامی، پارسا، پاكدامن، و والاترین زن زمان خود بود.
«حبابه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«حبابه»/ زنِ نمونه

حَبابه، دختر جعفر، از قبیله‌ی بنی اسد است. او نخستین امام خود، حضرت علی (علیه السلام) را درك كرد و تا زمان امام هشتم (علیه السلام)، در این جهان زندگی می‌كرد و راوی حدیث از هشت تن از امامان معصوم بود.
«جمیله»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«جمیله»/ زنِ نمونه

جمیله، فرزند عبدالله، دختری مسلمان و با ایمان بود. وی در خانواده‌ای كه از مخالفان اسلام بودند، زندگی می‌كرد. حنظله، فرزند ابوعامر، كه خانواده‌ی او نیز مخالف قرآن و اسلام بودند، به خواستگاری جمیله آمد و...
«تحفه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«تحفه»/ زنِ نمونه

یكی از تجّار بغداد، كنیزی به نام «تحفه» به بیست هزار درهم خریده بود. وی در خوانندگی و نوازندگی، شهره‌ی عصر خود بود و از زیبایی كم نظیری بهره داشت.
«بونا»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«بونا»/ زنِ نمونه

نمرود به وسیله‌ی آزر كه منجم مخصوص وی بود، اطلاع پیدا كرد كه در آینده كودكی متولد می‌شود و بعدها نمرود را به هلاكت می‌رساند. از این رو تعداد زیادی از نوكران حود را مأمور كشتن كودكان تازه به دنیا آمده كرد.
«بنت الهُدی»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«بنت الهُدی»/ زنِ نمونه

شهیده بنت الهُدی صدر، فرزندِ علامه «سید حیدر صدر» و خواهر شهید آیت الله «سید محمّد باقر صدر» است.
«بَكارَة هلالیه»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«بَكارَة هلالیه»/ زنِ نمونه

بكاره‌ی هلالیه، از بانوان شجاع و قهرمانی است كه شهامت سخنوری او زبانزد همگان بوده است.
«بانوی متقی»/ زنِ نمونه زنان نمونه

«بانوی متقی»/ زنِ نمونه

در صدر اسلام هر گاه كه پیامبر ((صلی الله علیه و آله و سلم) و آله و سلم) می‌خواستند به جنگ بروند، عدّه‌ای را برای سرپرستی خانواده‌ها در مدینه منصوب می‌كردند.