تا مسند کفر اندر اسلام نهادستي شاعر : سنايي غزنوي در کام دلم زهري ناکام نهادستي تا مسند کفر اندر اسلام نهادستي در حلقه‌ي مشکينش آرام نهادستي زلف تو نيارامد يکساعت و دلها...

باز اين چه عياري را شب پوش نهادستي شاعر : سنايي غزنوي آشوب دل ما را بر جوش نهادستي باز اين چه عياري را شب پوش نهادستي صد کژدم مشکين را بر جوش نهادستي باز آن چه شگرفي...

غاليه بر عاج برآميختي شاعر : سنايي غزنوي مورچه از عاج برانگيختي غاليه بر عاج برآميختي رغم مرا مشک سيه بيختي بر گل سرخ اي صنم دلرباي با شب تاريک برآميختي روز فروزنده...

اي آنکه به دو لب سبب آب حياتي شاعر : سنايي غزنوي جانرا به دو شکر ز غم هجر نباتي اي آنکه به دو لب سبب آب حياتي انس دل و نور بصر و عين حياتي آرايش ديني تو و آسايش جاني...

کودکي داشتم خراباتي شاعر : سنايي غزنوي مي کش و کمزن و خرافاتي کودکي داشتم خراباتي پارسايي شگرف و طاماتي پارسا شد ز بخت و دولت من صفتي بود مرورا ذاتي شيوه‌ي خمر...

بتا پاي اين ره نداري چه پويي شاعر : سنايي غزنوي دلا جان آن بت نداني چه گويي بتا پاي اين ره نداري چه پويي که بر لافگاه سر چار سويي ازين رهروان مخالف چه چاره که در عقل...

آخر شرمي بدار چند ازين بدخويي شاعر : سنايي غزنوي چون تو من و من توام چند مني و تويي آخر شرمي بدار چند ازين بدخويي در يک خانه دو تن دعوي کدبانويي گلشن گلخن شود چون به...

اي يوسف ايام ز عشق تو سنايي شاعر : سنايي غزنوي ماننده‌ي يعقوب شد از درد جدايي اي يوسف ايام ز عشق تو سنايي هر روز به رنگ دگر از پرده برآيي تا چند به سوي دل عشاق چو خورشيد...

اي پيشه‌ي تو جفانمايي شاعر : سنايي غزنوي در بند چه چيزي و کجايي اي پيشه‌ي تو جفانمايي گر ز آنکه تو خود همي نيايي باري يک شب خيال بفرست دست اولين مکن دغايي در باختن...

اي لعل ترا هر دم دعوي خدايي شاعر : سنايي غزنوي برخاسته از راه تو چوني و چرايي اي لعل ترا هر دم دعوي خدايي عيسي به تعلم شده موسي به گدايي با جزع تو و لعل تو بر درگه حسنت...