یعنی نفس موجودی است مستقل و غیرجسمانی که در وجود خود به بدن نیازی ندارد، و عقیده‌ی مخالف این عقیده را Materialisme می‌گویند.

مرحوم علامه شعرانی رساله‌ای به نام فلسفه‌ی اولی یا مابعدالطبیعه دارند که در سال 1316 در چاپخانه دانش به چاپ رسیده و مجله‌ی نور علم شماره 50 – 51 آن را منتشر ساخته است. نظر به اهمیت این رساله از یکسو

علامه شعرانی نخستین عالم شیعی است که به نحو تحقیقی و اجتهادی با فلسفه غرب مواجه شده است. او در رساله فلسفه اولی یا مابعدالطبیعه به اختصار فلسفه غرب را معرفی و درباره آن اظهارنظر می‌کند. وی به طور

چیستی و قلمرو فلسفه، یکی از محورهای فلسفه فلسفه است که در این مقاله، دیدگاه علامه شعرانی تبیین شده و با دیدگاه مکتب‌های فلسفی از جمله مشاء و اخوان‌الصفا و اشراق و حکمت یمانی و حکمت متعالیه مقایسه شده است.

ریاست فلسفه‌ی کلی بر علوم طبیعی، ریاضی، منطقی و اخلاقی همانا ریاست علمی است که الهی بودن یا الحادی شدن آن را رقم می‌زند. هیچ علمی سکولار نبوده و نیست، بلکه هر کدام از دانش‌های استدلالی تجربی و

اگرچه گزارش‌های تاریخی، فلسفه‌ی تحلیلی دین را مربوط به فضای فکری شصت سال اخیر دنیای انگلیسی زبان می‌دانند، اما واضح است که نه تحلیل و نه ارزیابی عقلانی گزاره‌های دینی، هیچ کدام پدیده‌های نوظهوری نیستند.

هر کس که از منزل خودش به جانب خداوند هجرت کند و او را موت فرا گیرد اجرش با خداست. بحثی که در نظر است مطرح شود و در تفکر جدید بسیار مورد توجه قرار گرفته است، معنای زندگی و یا هدف زندگی

بشر از دیرباز به تأثیر و تأثری که میان اشیاء و موجودات برقرار می‌شود، باور داشته است. می‌توان گفت که علیت، اصل موضوعه‌ی آدمی در تمام دوره‌های تاریخی است، زیرا تحصیل معاش بدون اعتقاد به آن امکان‌پذیر

در این نوشتار در نظر است که تبیینی اجمالی از برهان صدّیقین ملاصدرا ارائه شود و سپس نقدهایی که ایمانوئل کانت و دیوید هیوم بر براهین نظری خداشناسی در غرب مطرح کرده‌اند، بررسی گردد. در این بررسی سعی

تشکیک، در لغت به معنای در شک انداختن و در گمان افکندن است. در اصطلاح اهل منطق و فلسفه «تشکیک» در برابر «تواطی» قرار دارد (= اشتراک، تواطی) و مراد از آن، آن است که یک لفظ یا یک مفهوم کلی به طور نامساوی...