از قانون مجازات اسلامی- تعزیرات جرائم پوشش (1)

قوانین عمومی پوشش
مصوب 2/ 3/ 1375 مجلس شورای اسلامی
ماده 638 - هر کس علناً در انظار واماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (74) ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (74) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
تبصره - زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و یا از پنجاه هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد. (1) و (2)

1. قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباس هایی که استفاده از آنها در ملاء عام خلاف شرع است و یا عفت عمومی را جریحه دار می کند (3)

ماده 1- کسانی که عالماً لباس ها و نشانه هائی که علامت مشخصه گروه های ضداسلام یا انقلاب است تولید کنند یا وارد کنند و یا بفروشند و یا در ملاء عام و انظار عمومی از آنها استفاده نمایند مجرم شناخته می شوند و البسه و اشیاء ذکور در حکم قاچاق محسوب می شود.
تبصره - نشان های مذهبی اقلیت های دینی رسمی برای پیروان این ادیان از شمول این قانون مستثنی است.
ماده 2- مجازات تعزیری تولید کنندگان داخلی و وارد کنندگان و فروشندگان و استفاده کنندگان البسه و نشان های مذکور در ماده (1) به شرح زیر خواهد بود:
1. تذکر و ارشاد.
2- توبیخ و سرزنش.
3- تهدید.
4- تعطیل محل کسب به مدت سه ماه تا شش ماه در مورد فروشنده و جریمه نقدی از 500 هزار ریال تا یک میلیون ریال در مورد وارد کننده و تولید کننده و 10 تا 20 ضربه شلاق یا جریمه نقدی از 20 تا 200 هزار ریال در مورد استفاده کننده.
5- لغو پروانه کسب درمورد فروشنده و 20 تا 40 ضربه شلاق یا جریمه نقدی از 20 تا 200 هزار ریال در مورد استفاده کننده.
دادگاه با توجه به شرایط و حالات مجرم دفعات و زمان و مکان وقوع جرم و دیگر مقتضیات، مجرم را به یکی از مجازات های مذکور محکوم می نماید.
تبصره 1- دادگاه، تولید کننده را ملزم به تعطیل خط تولید مخصوص و انطباق آن با ضوابط اسلامی می نماید.
تبصره 2- در صورتی که مجرم کارمند دولت باشد علاوه بر یکی از مجازات های فوق به یکی از مجازات های زیر محکوم می شود:
1- انفصال موقت تا دو سال.
2- اخراج و انفصال از خدمات دولتی.
3- محرومیت استخدام به مدت پنج سال در کلیه وزارتخانه ها و شرکت ها و نهادها و ارگان های دولتی و عمومی.
ماده 3- دست فروشانی که به توزیع و فروش البسه و نشان های موضوع ماده 1 می پردازند مجرم شناخته می شوند و برای بار اول کالاهائی که در اختیار دارند ضبط و طبق بند الف ماده 2 عمل می شود، در صورت تکرار جرم بار اول دویست و پنجاه هزار تا پانصد هزار ریال و دفعات بعد پانصد هزار تا یک میلیون ریال جریمه خواهند شد.
ماده 4- کسانی که در انظار عمومی وضع پوشیدن لباس و آرایش آنان خلاف شرع و یا موجب ترویج فساد و یا هتک عفت عمومی باشد، توقیف و خارج از نوبت در دادگاه صالح محاکمه و حسب مورد به یکی از مجازات های مذکور در ماده 2 محکوم می گردند.
ماده 5- فیلم و عکس و پوستر و چیزهایی که شبیه آنها هستند موضوع ماده 104 قانون مجازات اسلامی معدوم خواهد شد. (4)
تبصره 1- وسایل ضبط و تکثیر نوار (ویدیو - وسایل تکثیر نوار...) پس از پاک کردن صدا و تصاویر مبتذل به عنوان جریمه ضبط می شود و توسط دادستان در اختیار دولت قرار می گیرد تا مطابق آئین نامه ای که به تصویب هیأت دولت می رسد در ا ختیار مراکز علمی و آموزشی و فرهنگی قرار گیرد.
تبصره 2- اشیاء موضوع این ماده که مصارف علمی و آموزشی دارند، در صورتی که توسط سازمان های علمی و آموزشی رسمی کشور وارد یا تهیه شوند و مورد استفاده قرار گیرند، از حکم این ماده مستثنی هستند.
ماده 6- در کلیه مواردی که به موجب این قانون تخلفات توسط شرکت ها یا سازمان ها و یا بنگاه هایی صورت گرفته است که دارای شخصیت حقوقی می باشند مدیر عامل یا مدیر مسئول شخصیت حقوقی مجرم محسوب می شود. و به حبس از 1 سال تا 3 سال محکوم می شود.
در مورد مؤسسات دولتی مدیر عامل یا مدیر مسئول علاوه بر حبس از خدمت نیز منفصل می شود.
تبصره - در صورتی که چند نفر مشترکاً شرکت یا سازمان و یا بنگاه و نظیر اینها را اداره نمایند، هر یک از آنها به مجازات فوق محکوم می گردد.
ماده 7- رسیدگی به جرائم موضوع این قانون در صلاحیت دادگاه انقلاب اسلامی است.
ماده 8- آئین نامه اجرائی این قانون با پیشنهاد شورای عالی قضائی به تصویب هیأت دولت خواهد رسید.

2. آئین نامه اجرایی قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباس هایی که استفاده آنها در ملاء عام خلاف شرع است و یا عفت عمومی را جریحه دار می کند. (5)

مصوب جلسه مورخ 20/ 3/ 1368 هیأت وزیران
ماده 1- به منظور سیاستگذاری در امور اجرایی مبارزه فرهنگی با مظاهر فساد و ارشاد جامعه در این زمینه و تشخیص مصادیق و موارد یاد شده در مواد 1 و 4 و 5 قانون کمیسیونی مرکب از نمایندگان دستگاه های زیر تشکیل می شود:
1- نخست وزیری
2- شورای عالی قضائی
3- وزارت کشور
4- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
5- وزارت فرهنگ و آموزش عالی
6- وزارت آموزش و پرورش
7- سازمان صدا و سیما
8- نماینده شورای فرهنگی اجتماعی زنان
مراجع قضائی بر اساس مصادیق و مواردی که این کمیسیون تعیین می نماید نسبت به تخلفات رسیدگی و دستگاه اجرائی تصمیمات کمیسیون کمیته انقلاب اسلامی می باشد مگر در موارد خاصی که دستگاه اجرائی دیگر توسط کمیسیون تعیین شود.
تبصره 1- ریاست کمیسیون با نماینده نخست وزیری خواهد بود.
تبصره 2- دستگاه های تبلیغی و اجرائی ذیربط موظف به اجرای سیاست های مصوب کمیسیون مزبور در چهارچوب وظائف و مسئولیت های قانونی خود هستند.
تبصره 3- نمایندگان دستگاه های یاد شده در بالا باید از میان افراد وارد به معارف و تبلیغات اسلامی و آشنا به مسائل و مصالح سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی برگزیده شوند.
ماده 2- البسه و نشانه هایی که به حکم مقالات قضائی ضبط می شود در اختیار وزارت بازرگانی قرار می گیرد تا در صورتی که با تغییرات لازم امکان استفاده از آنها فراهم باشد اقدام و مورد استفاده قرار گیرد و الاّ معدوم گردد.
ماده 3- وسائل ضبط و تکثیر نوار موضوع تبصره یک ماده 5 قانون که توسط دادستان مأمور اجرای حکم بر اساس رأی دادگاه ضبط می شود از شهرستان ها به مرکز ارسال و تحویل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می شود تا در اختیار مراکز علمی و آموزشی و فرهنگی قرار گیرد.
ماده 4- در مواردی که ایجاب می کند وسایل و البسه مکشوفه معدوم گردد موضوع باید بدواً در کمیسیونی مرکب از نمایندگان نخست وزیری و دادستان و وزارت بازرگانی مورد بررسی قرار گرفته و تاریخ آن مشخص شود و پس از اتمام کار گزارش نهایی به هر یک از این مراجع اعلام گردد.

3. مصوبات کمیسیون سیاستگزاری در امور اجرایی مبارزه فرهنگی با مظاهر فساد

وزارت کشور
جناب آقای رفیق دوست سر پرست محترم بنیاد جانبازان و مستضعفان
جناب آقای حجة الاسلام والمسلمین دکتر خاتمی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی.
جناب آقای حجة الاسلام و المسلمین کروبی سرپرست محترم بنیاد شهید انقلاب اسلامی
جناب آقای مهندس وهاجی وزیر محترم بازرگانی
جناب آقای دکتر محسن نوربخش وزیر محترم امور اقتصاد و دارایی.
جناب آقای نعمت زاده وزیر محترم صنایع
به استحضار می رساند به منظور اجرای مفاد قانون رسیدگی به تخلفات استفاده کنندگان البسه خلاف شرع مصوب 28/ 12/ 65 مجلس شورای اسلامی و تداوم امر سالم سازی محیط های اجتماعی و مبارزه با هرگونه تعرض به مقررات اجتماعی و اعمال خلاف قانون، برابر ماده 1 آئین نامه اجرایی فوق الذکر و اجرای مفاد بخشنامه شماره 1/ 608 مورخ 16/ 2/ 69 ریاست محترم جمهوری نسبت به حفظ ارزش ها و رعایت پوشش اسلامی، کمیسیون سیاستگذاران در امور مبارزه فرهنگی و اجرایی با مظاهر فساد پس از بحث و بررسی پیرامون موضوع ماده 2 و 5 این قانون و موضوع ماده 103 قانون تعزیرات اسلامی، مصادیق غیر مجاز در واردات، تولید، توزیع و فروش انواع البسه، فیلم ها و نوارهای تصویری و صوتی مبتذل و مستهجن را مورد تصویب قرار داد.
به پیوست ضمن ارسال نسخه ای از قانون یاد شده و مصادیق تعیین شده مصوب، خواهشمند است به منظور پیشبرد، اهداف فرهنگی، اجتماعی و جلوگیری از گسترش مفاسد اجتماعی دستورات لازم را نسبت به اماکن و مراکز تولیدی و توزیع تحت پوشش و نیز کنترل ورود کالاهای غیر مجاز بر اساس مصادیق ارسالی در مبانی ورودی کشور صادر فرمائید.
عبدا... نوری وزیر کشور

مصادیق البسه و آرایش غیر مجاز تعیین شده توسط کمیسیون سیاستگذاری در امور اجرایی مبارزه با مظاهر فساد

الف - آرایش:

- استفاده از انواع وسایل آرایشی از قبیل سایه چشم، انواع رژلب و گونه، انواع ریمل، انواع پولک و عینک های نمایشی، انواع لاک و سایر تغییرات زننده نمایشی در صورت و دست ها

ب- البسه:

- استفاده از انواع روسری های نازک و کوتاه بطوری که موها و گردن را نپوشاند.
- استفاده از انواع لباس های شهره از قبیل کت و شلوار مردانه، بلوز و دامن بدون مانتو، مانتوهای کوتاه، بالای زانو و آستین کوتاه با مدل های دوخت متنوع چراغ دار و فلش دار و دارای علائم و نشانه ها و تصاویر خاص در یقه، تنه، پائین تنه و آستین ها.
- استفاده از انواع شلوارهای کوتاه.
- استفاده از انواع جوراب کوتاه، گی پور، نازک، توری، لنگه به لنگه، شبرنگ، فلش دار، دارای علائم مستهجن و تصاویر و نشانه های خاص.

ج- کفش ها:

استفاده از انواع کفش های نمایشی مانند، چراغ دار، لنگه به لنگه، رنگین دارای علائم و تصاویر و نشانه های خاص.
د- متعلقات وابسته به البسه:
- استفاده از انواع وسایل نمایشی و مبتذل از قبیل کلاه، گردنبند، گوشواره، کمربند، مچ بند (دست و پا) عینک، پیشانی بند، انگشتر، کیف، شال و دستمال گردن، کروات، تسبیح، یا کمربند (شب رنگ دار، پولک دار، چراغ دار و...)

د- فروشگاه ها و بوتیک ها:

1- عرضه و فروش انواع البسه که دارای مشخصات ذیل باشد (برابر مصادیق تعیین شده در کمیسیون)
- تصاویر مستهجن که نمایانگر سکس و ابتذال هستند.
- علائم، نشانه های متعلق به دشمنان و گروه های فاسد و ضد اسلام و انقلاب.
2- عرضه و فروش انواع مجسمه، عکس، کوپلن، تابلو، مجله و نشریه مستهجن (موضوع ماده 104 قانون تعزیرات)
3- عرضه و فروش انواع فیلم ها و نوارهای کاست تصویری و صوتی مبتذل و مستهجن.
4- عرضه و فروش کالا که منجر به تماس جسمی یا نامحرم (مرد با زن نامحرم و بالعکس) از قبیل خیاطی... شود.
5- محل قرار و رابطه نامشروع.
6- عرضه لباس های زیر زنانه در ویترین ها.
7- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز.

هـ - پاساژها:

1- پاساژهایی که قریب به اتفاق مغازه های آنها موارد تعیین شده در مورد تخلفات فروشگاه ها، بوتیک ها را داشته باشند، با کسب موافقت صاحبان مغازه های سالم نسبت به بستن پاساژ اقدام می شود.
2- پاساژهائی که محل تجمع زنان بدون رعایت حجاب بصورت گسترده و مبتذل باشد.
3- پاساژهائی که بصورت یاتوقی جهت قرار و ارتباط نامشروع درآمده باشد.

و- رستوران ها و هتل ها:

1- عرضه ماکورلات و مشروبات حرام.
2- عدم رعایت حجاب اسلامی بصورت گسترده و مبتذل.
3- محل قرار و روابط نامشروع.
- استفاده از انواع نشانه ها و علائم تصاویر خاص و مستهجن از قبیل کله عقاب (سنبل گروه های پانکی) علائم راکی، مایکل جاکسون، رامبو، صلیب و صلیب شکسته و پرچم های بیگانه، ستاره سرخ، علائم مربوط به گروه های محارب و الحادی و...
- استفاده از انواع اصطلاحات خارجی مستهجن در روی لباس ها: از قبیل علامت شصت، ویکتوری برعکس، گودبای و...
- استفاده از عکس های هنرپیشه های داخلی و خارجی که سمبل ویکتوری برعکس، گودبای و...
- استفاده از عکس های هنرپیشه های داخلی و خارجی که سمبل خشونت و سکس و ابتذال هستند.

ز - در مورد مردان:

- استفاده از البسه مبتذل و جلف که خلاف عفت عمومی است و دارای علائم و نشانه ها و تصاویر خاصی است (مشمول بندهای ج و د)
- استفاده از البسه زنان، شلوارهای چسبان و تنگ و نازک.
- استفاده از البسه نازک، نازک، سینه باز، بدنما.
- استفاده از آرایش مبتذل از قبیل برداشتن زیر ابرو، آرایش م. بصورت یال و کاکل.

ح - آرایشگاه ها:

1- آرایش زنان توسط مردان و بالعکس.
2- حضور مردان در آرایشگاه های زنانه.
3- محل قرار و ارتباط نامشروع.
4- نصب و عرضه تصاویر و نشریات مبتذل و مستهجن.
5- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز.

ط- تالارهای پذیرائی و مراکز برگزاری جشن و عروسی

1- اختلاط زن و مرد.
2- عدم رعایت حجاب اسلامی بصورت گسترده و مبتذل
3- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز.
4- عرضه ماکولات و مشروبات حرام
5- فیلمبرداری مردان از بانوان

ر- عکاسی ها:

1- عکسبرداری مرد از بانوان بدون حجاب
2- نصب و عرضه عکس ها و نشریات مستهجن و مبتذل
3- چاپ تصاویر و عکس های مستهجن و تکثیر آنها
4- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز
5- محل قرار و ارتباط نامشروع

ی - آموزشگاه های آزاد:

1- عدم رعایت حجاب اسلامی بصورت گسترده و مبتذل
2- اختلاط زن و مرد در کلاس
3- محل قرار و رابطه نامشروع
4- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز

مؤسسات و شرکت ها

1- عدم رعایت حجاب اسلامی بصورت گسترده و مبتذل
2- محل قرار و رابطه نامشروع
3- نصب و عرضه تصاویر و نشریات مستهجن و مبتذل
4- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز

س- آژانس ها:

الف- آژانس های زمینی:

1- حمل مسافران بدون رعایت حجاب اسلامی بصورت مبتذل
2- پخش ترانه های مبتذل در اتومبیل ها و دفتر
3- نصب عکس های مستهجن در اتومبیل ها و دفتر
4- محل قرار و رابطه نامشروع

ب - آژانس هوائی:

1- ارائه نشریات و کاتالوگ های مستهجن و مبتذل
2- عدم رعایت حجاب اسلامی بصورت گسترده و مبتذل
3- محل قرار و رابطه نامشروع
4- پخش ترانه های مبتذل و فیلم های غیر مجاز.
تبصره 1- مصادیق عدم رعایت حجاب در اماکن مذکور عبارتند از:
- استفاده از روسری که موی سر و گردن و سینه را نپوشاند.
- پوشیدن جوراب های پانما و توری.
- پوشیدن مانتوهای چاک دار بطوری که پاها نمایان باشد.
تبصره 2- اجرای مجازات در موارد فوق مانع از مجازات های قانونی و شرعی دیگر نخواهد شد.

«مصادیق غیر مجاز در واردات، تولید، توزیع و فروش»

الف - انواع البسه که دارای مشخصات ذیل می باشند:
- تصاویر مستهجن که نمایانگر سکس و ابتذال هستند.
علائم، نشانه ها و عبارات مستهجن و مبتذل لاتین، فارسی و... (از قبیل علامت شصت، ویکتوری برعکس، گودبای، مرا ببوس، ورود ممنوع، دوستت دارم و...)
- علائم، نشانه های متعلق به دشمنان و گروه های فاسد و ضداسلام و انقلاب (از قبیل آرم کله خرگوش، آرم عقاب، صلیب شکسته، علامت USA، ستاره سرخ و...)
ب- انواع مجسمه، عکس، کوبلن، تابلو، مجله و نشریه مستهجن، (موضوع ماده 104 قانون تعزیرات)
ج- انواع فیلم ها و نوارهای کاست تصویری و صوتی مبتذل و مستهجن.
مصادیق عدم رعایت شئونات اسلامی در خودروهای دولتی و شرکت ها و مؤسسات وابسته به دولت
خودروهای دولتی که موارد زیر در آنها مشاهده شود مشمول برخورد می گردند.
1- عدم رعایت حجاب
2- انجام اعمال مغایر با عفت عمومی
3- ایجاد مزاحمت برای بانوان
4- پخش آهنگ های مبتذل
5- استفاده از علائم و مشخصات ممنوعه

نحوه اجرا

1- در صورت احراز هر یک از موارد تعیین شده، خودرو متوقف و به پاسگاه انتظامی منطقه منتقل شده و متخلفین به مرجع قضائی ذیصلاح معرفی می گردند.
2- پس از رسیدگی، گزارش ماوقع به هیاتهای رسیدگی به تخلفات و نیز وزارتخانه و سازمان ذیربط منعکس و خودرو و یا اخذ تعهد از سازمان مربوطه مبنی بر عدم تکرار، تحویل خواهد شد.
تبصره: خودروهای دولتی شامل موارد زیر می شود:
1- پلاک سفید تهران
2- پلاک تهران 51- 52
3- پلاک های نظامی یا انتظامی
4- پلاک های به رنگ بنفش (استان ها)
5- خودروهای بغل نویسی شده و یا دارای آرم جمهوری اسلامی یا علائم و نشان هایی که دلالت بر دولتی بودن دارد.
6- خودروهای دارای آژیر و یا چراغ گردان
مورد تخلفات کاروان های عروسی

الف - هدف:

برخورد قانونی یا کاروان های عروسی که رعایت شئونات اسلامی را ننموده است.

ب - مصادیق تخلفات کاروان ها

- عدم رعایت حجاب و شئونات اسلامی همراهان کاروان عروسی
- ایجاد راه بندان و حرکت های ایذایی
- رقص و پایکوبی و حرکت های مغایر با شئونات اسلامی توسط زنان، به صورت مختلف در معابر عمومی.
- پخش آهنگ های مبتذل در طول حرکت کاروان.

ج - نحوه برخورد و اجرا

1- با کلیه خودروهایی که به نحوی حرکت های ایذائی داشته و یا ترافیک را مختلف نمایند توسط مأمورین راهنمایی و رانندگی برخورد خواهد شد.
2- در صورت مشاهده هر یک از مصادیق تخلف، نخست به متخلف یا متخلفین تذکر داده می شود، در صورت عدم توجه به تذکرات نسبت به بازداشت و انتقال آنان به نزدیکترین پاسگاه انتظامی اقدام می شود.
3- کسانی که مبادرت به مصرف منکرات نمایند بلافاصله دستگیر و به نزدیکترین مقر انتظامی جهت برخورد قانونی منتقل می شوند.
تبصره: 1- در صورت مشاهده موارد حاد و زننده حتی در صورت رعایت تذکرات، متخلفین پس از مراسم جهت برخورد قانونی احضار و پس از تشکیل پرونده به مراجع قضائی تحویل خواهند شد.
تبصره 2- موارد غیر مجاز و خلاف از طریق سالن های جشن عروسی، آرایشگاه ها، دفاتر ثبت ازدواج به اطلاع عموم برسد.
جلوگیری از پخش نوارهای مبتذل
کلیه خودروهای عمومی که در آنها آشکارا نوارهای مبتذل پخش شود XXX مورد شکایت از طرف سرنشینان قرار گیرد. بنحو زیر با آنها برخورد خواهد شد.
1- در وسائل نقلیه عمومی (اتوبوس، مینی بوس، مالکی، تاکسی سرویس و آژانس های شهری و بین شهری) کلیه نوارها به همراه کارت شناسائی راننده اخذ شده و متعاقباً پس از رسیدگی، پرونده به مراجع قضائی ارسال می گردد.
2- درخودروهای شخصی و سایر وسایل نقلیه کلیه نوارها به همراه کارت شناسایی راننده اخذ و پس از رسیدگی، پرونده به مراجع قضائی ارسال می گردد.
تبصره: در صورت عدم پخش آهنگ در اتومبیل، هرگونه بازرسی و توقیف سواری ممنوع است.
وزارت کشور
حضرت آیت الله یزدی
ریاست محترم قوه قضائیه
سلام علیکم
در اجرای قانون مصوب مورخ 28/ 13/ 65 مجلس شورای اسلامی در خصوص مبارزه با فروشندگان، تولید کنندگان، وارد کنندگان و استفاده کنندگان لباس هایی که استفاده از آنها در ملاء عام خلاف شرع است و یا عفت عمومی را جریحه دار می کند و ماده یک آئین نامه مورخ 20/ 3/ 68 مصوب هیأت محترم وزیران، کمیسیون سیاستگزاری در امور اجرایی مبارزه فرهنگی با مظاهر فساد در نشست مورخ 25/ 6/ 75 پیشنهادات ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر در موضوع تعیین مصادیق البسه و آرایش غیر مجاز را به تصویب رسانده است. بدین وسیله ضمن ارسال نسخه ای از مصادیق مصوب، خواهشمند است دستور فرمائید محاکم قضائی ذیربط در خصوص رسیدگی به تخلفات اقدام لازم را به عمل آورند.
علی محمد بشارتی
وزیر کشور
موارد مصوب مربوط به مصادیق البسه و آرایش غیر مجاز که به مصوبات قبلی اضافه می گردد:
الف. مصوبات مربوط به متعلقات وابسته به البسه
1- استفاده از انواع: کلاه برای زنان، گردن بند و گوشواره برای مردان و کلاه های مبتذل مردانه که دارای نقوش و علائم ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق روی آن دوخته، بافته، گلدوزی، نصب یا الصاق شده باشد.
2- نپوشاندن کامل: موی سر، گردن، سینه و هر جای دیگر بدن برای زنان جز وجه و کفین (مانند استفاده از روسری های نازک و کوتاه).
3- کمربند: کمربندهای غیر متعارف دارای نقوش زننده و علائم گروه های ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و یا دارای سگک هایی که نقوش و علائم ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و یا شب رنگ دار، پولک دار و چراغ دار باشند و...
4- مچ بند (دست و پا) مچ بندهای غیر متعارف که دارای نقوش زننده و علائم گروه های ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و یا شب رنگ دار، پولک دار و چراغ دار باشند و...
5- عینک: عینک هایی که دارای طرح های غیر متعارف، نظیر گربه ای، خرگوشی، چراغ دار، دستگیره دار، برق پاک دار باشند.
6- پیشانی بند: استفاده از پیشانی بندهایی که دارای نقوش و علائم ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و یا نوشته هایی با حروف لاتین باشند.
7- انگشتر: انگشترهایی که دارای نقوش، الفاظ و حروف لاتین هستند و دلالت بر هواداری یا عضویت در گروه های ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق دارند مثل انگشترهایی با نگین یا بدنه شبیه اسکلت و جمجمه انسان، عقاب آرم، پنتاگون، ستاره داود، داس و چکش، کله پلنگ، کله گرگ و نگین با تصویرهای زن.
8- کیف: کیف هایی که دارای علائم و نقوش و نوشته هایی با حروف لاتین و زننده و یا دارای علامت گروه های ضد اسلام، ضد انقلاب و ضد اخلاق باشند.
9- شال و دستمال گردن: استفاده از شال و دستمال گردن که دارای علائم و نوشته هایی با حروف زننده و یا دارای علامت گروه های ضد اسلام، ضد انقلاب و ضد اخلاق باشند.
10- استفاده از انواع دامن ها و شلوارهای کوتاه و چسبان و شلوارهایی که تعمداً پاره و وصله شده باشد
11- کراوات و پاپپون از هر نوع.
ب - مصوبات مربوط به استفاده از البسه غیر مجاز برای مردان.
1- استفاده از البسه زنان، شلوارهای کوتاه، شلوارهای چسبان و تنگ و نازک، شلوارهایی که تعمداً پاره و وصله داشته باشند.
2- استفاده از زیورآلات، گردن بند، مچ بند، دست بند، پلاک و انگشتر طلا برای مردان.
ج: مصادیق غیر مجاز در واردات، تولید، توزیع و فروش انواع البسه
1- لباس هایی که: روی آن تصاویر زن، چاپ، دوخته، بافته، گلدوزی، نصب یا الصاق و یا تکه دوزی شده باشد.
2- لباس هایی که: اندام های تناسلی یا کنایه از آن روی آنها چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و الصاق شده باشد.
3- لباس هایی که: الفاظ رکیک که با حروف فارسی و یا لاتین روی آنها چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
4- لباس هایی که: به طور کلی روی آن ها روی نقوش یا عبارات با حروف غیر فارسی چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
5- انواع البسه: جاسوئیچی، کمربند، سگک، انگشتری، کفش، کیف، کلاه، عینک و کلیه زیور آلات که دارای آرم ها و نشان های ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق باشد (لیست پیوست می باشد)
6- لباس هایی که: به شکل پرچم های بیگانه رنگ آمیزی و یا پرچم های بیگانه روی آنها چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
7- لباس هایی که: روی آنها تصاویر حیوانات نظیر کله گرگ، کله روباه، کله پلنگ و خوک و گراز و سایر حیواناتی که مظهر زندگی، موذیگری و شهوترانی می باشند.
8- لباس هایی که: روی آنها تصاویر حشرات و بند پایان مانند عقرب و عنکبوت چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
9- لباس هایی که: روی آنها تصاویر گارنتی تداعی کننده یا نمایشگر بزم و پایکوبی، رقص و شرب خمر، آواز و نوازندگی، چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
10- لباس هایی که: آلات موسیقی مانند گیتار، ویولون، شیپور و جنگ و امثالهم روی آنها چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.
11- لباس هایی که: روی آنها تصاویر فکاهی و پوچ و بی معنا مانند کفش سوراخ شده که انگشت شصت از آن بیرون آمده باشد گلدوزی، تکه دوزی، نصب و یا الصاق شده باشد.
12- لباس هایی که: روی آنها عبارات عاشقانه و مبتذل مانند مرا ببوس، دوستت دارم و الفاظ و کلمات مشابه چاپ، گلدوزی، تکه دوزی، بافته، نصب و یا الصاق شده باشد.

4. تسریع در رسیدگی به پرونده های عوامل ترویج فساد و بد حجابی

بخشنامه شماره ی م /1813 /1 - 20/ 2/ 1369 به کلیه ی واحدهای قضایی سراسر کشور
«... ولیضربنّ بخمر هنّ علی جیوبهنّ و لایبدین زینتهنّ...»
پدیده ی فرهنگ های مبتذل و ناهنجار که ناشی از افکار ناصالح و غیر اسلامی بیگانه است، همواره سعی دارد، دستورات متعالیه را مستور و با پوششی کاذب، ملت های بیدار و آگاه را منحرف نماید که در این راه، زنان را وجه المصالحه و در جهت نیل به اهداف شوم خود با بروز یکی از این پدیده ها موسوم به بد حجابی، استفاده ی لازم را می برد؛ فلذا با توجه به تصریح قرآن کریم و دستورات پیامبر و ائمه معصومین (سلام الله علیهم اجمعین) و همچنین رهنمودهای حضرت امام (علیه السلام) اولاً، بر همه ی آحاد مسلمین لازم و واجب است که فرامین باری تعالی و فرستادگانش را اطاعت و خود را ملزم به اجرای آن بدانند.
ثانیاً، حالا که امت شهیدپرور با الهام از این دستورات و ارشادات مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای (دام ظله الوارف)، مبارزه با فرهنگ های مبتذل غربی را طی دوران انقلاب، وظیفه ی خود دانسته، بر دستگاه قضایی نیز واجب است به صیانت ذات و حراست از خون بهای شهدای گرانقدر، با هر کس که بخواهد عامل ترویج فساد و بی حجابی گردد با قاطعیت برخورد و ضمن همکاری لازم و کافی با مراجع انتظامی، سریعاً به پرونده هایی که در این گونه موارد ارسال و معرفی می شوند، رسیدگی و حکم لازم را صادر نمایند تا مرضی خداوند (تبارک و تعالی) واقع و رضایت خاطر امت شهیدپرور و مردم انقلابی بیش از پیش فراهم شود.
محمد یزدی
رئیس قوه ی قضائیه

5. برخورد قاطع و اعمال اشد مجازات درباره ی ترویج دهندگان فرهنگ منحط و مغایر با شئون اسلامی

بخشنامه شماره ی 72/ 85 / م - 4/ 3/ 1372 به کلیه ی مراجع قضایی
نظر به ضرورت برخورد قاطع قانونی با ترویج دهندگان فرهنگ منحط و مغایر با شئون اسلامی و اخلاقی و فرهنگ مردم مسلمان ایران به خصوص تهیه و توزیع کنندگان نوارهای مبتذل ویدیویی، به کلیه ی مراجع قضایی متذکر می شود در رسیدگی به جرایم افرادی که عمل آنان مشمول ماده ی 103 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) و بند یک ماده ی 104 قانون مذکور و تبصره یک ماده ی 5 قانون نحوه ی رسیدگی به تخلفات فروشندگان لباس هایی که استفاده از آن ها خلاف شرع و یا باعث جریحه دار نمودن عفت عمومی است در صورت احراز وقوع جرم، مرتکبین را به اشد مجازات قانونی محکوم نمایند تا بدین طریق از اشاعه و ترویج خصلت های تخریبی و ضد اسلامی جلوگیری به عمل آید.
محمد یزدی
رئیس قوه ی قضائیه

6. اصول و مبانی و روش های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف

مصوب چهارصد و سیزدهمین جلسه مورخ 14/ 11/ 1376 شورای عالی انقلاب فرهنگی

شرح:

برای آنکه روش های اجرایی دستگاه های مختلف در اهتمام به تقویت عفاف و حجاب، منطقی و جامع و فرهنگ و تابع یک سلسله اصول و مبانی باشد. به این اصول و مبانی فهرست وار اشاره می شود:
1. عفاف و حجاب از نتایج و مظاهر ایمان و تقوی است. بنابراین برای تقویت آن باید در درجه اول به تحکیم ایمان و تقویت باورهای دینی افراد جامعه که در حکم روح و ریشه اخلاق و رفتار آنان است، توجه شود.
2. در توسعه فرهنگ عفاف و حجاب، لازم است به تحکیم ارزش ها و مفاهیم اخلاقی خاصی از قبیل شرم و حیا و آزرم و غیرت که با عفاف و حجاب رابطه نزدیک و بی واسطه دارند و خود از ثمرات ایمان و تقوی محسوب می شوند و نیز به آموزش احکام شرعی مربوط به عفاف و حجاب و آموزش صحیح رفتار زن و مرد با یکدیگر در جامعه و خانواده توجه کافی مبذول شود.
3. توضیح و تبیین دائمی فلسفه و فوائد عفاف و حجاب در زندگی فردی و اجتماعی و بیان آثار و نتایج سوء عدم رعایت عفاف و بی حجابی برای درک حقیقت عقلانی و منطقی عفاف و حجاب امری ضروری است.
4. عفاف و حجاب یک امر تربیتی خانواده است و تربیت خانوادگی در تثبیت فرهنگ عفاف و حجاب در اندیشه و روح افراد، نقش اصلی و عمده را ایفا می کند.
5. لازم است توجه عموم افراد، خصوصاً جوانان به نقش عفاف و حجاب در ایجاد هویت فرهنگی و ملی مستقل برای کشور و ملت و همچنین به آثار مثبت سیاسی این استقلال جلب و مقاصد دشمنان در ترویج فرهنگ برهنگی که خود یکی از راههای تهاجم فرهنگی است با ذکر شواهد و نمونه های تاریخی تشریح شود.
6. ضروری است به ریشه ها و زمینه های اجتماعی و اقتصادی ضعف عفاف و حجاب از قبیل روحیه اشرافی گری و تجمل پرستی از یک سو و فقر و استیصال مادی از سوی دیگر و نیز دشواری های موجود بر سر راه ازدواج شرعی و قانونی و تشکیل خانواده توجه شود و با مبارزه و مقابله با این ریشه ها و انگیزه ها موجبات ترویج و توسعه عفاف و حجاب فراهم شود.
7. در توسعه و ترویج عفاف و حجاب باید بر فعالیت های فرهنگی، آموزشی و تبلیغی تأکید شده سعی شود فضای اجتماعی و فرهنگی جامعه و محیط به نحوی ساخته شود که افراد به صورتی طبیعی در آن فضا به رعایت عفاف و حجاب رغبت نمایند و بدان عادت کنند و از کارهایی که موجب بدبینی نسبت به اسلام و نظام اسلامی گردد پرهیز شود.
8. در توسعه و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب نباید تنها زنان، مخاطب قرار گیرند و نقش و مسؤولیت مردان فراموش شود بلکه باید عفاف و حجاب به عنوان امری که به هر دو جنس زن و مرد مربوط می شود، تلقی شود.
9. لازم است در معرفی اسوه ها و الگوها در جامعه، به عفاف و حجاب به عنوان یک ارزش، عنایت کافی شود و در تبلیغات و نیز در آثار ادبی و هنری شأن و منزلت انسانی زنان و ارزش حجاب مورد توجه قرار گیرد.
10. تبلیغ عفاف و حجاب باید چنان باشد که خود موجب بدآموزی و اشاعه فحشا نشود و در این امر، می باید مقتضیات سنی، روحی و فرهنگی مخاطبان مورد توجه قرار گیرد.
11. در توسعه فرهنگ عفاف و حجاب لازم است میان فعالیت های فرهنگی، ارشادی و اجرایی، همسویی و هماهنگی وجود داشته باشد و برنامه ها و اقدامات انجام شده به صورتی مستمر مورد نظارت و ارزیابی قرارگیرد.
12. در تبلیغ و ترویج عفاف و حجاب باید بیشتر به جنبه های مثبت تکیه شود و شیوه ها و طرز بیان دوستانه و مؤدبانه به کار گرفته شود و واکنش نسبت به عدم رعایت عفاف و بی حجابی باید تابع مقررات و محدود به حدود قانون باشد و از برخوردهای خشن و اهانت آمیز خودداری شود.
13. مدیران و مسئولان باید از آگاهی و حساسیت لازم نسبت به مسأله عفاف و حجاب برخوردار باشند و مخصوصاً باید به آموزش صحیح مجریان تبلیغ و پاسداری از عفاف و حجاب اولویت داده شود.
14. در شهر سازی و معماری باید فرهنگ عفاف و حجاب مدنظر قرار گیرد و محیط کار و نوع برنامه ها و استفاده از وسایل و امکانات به نحوی نباشد که خود موجب اختلاط نامناسب زن و مرد شود.
15. در ترویج فرهنگ عفاف و حجاب باید به نوع کار و شرایط مقتضیات محیط زندگی و خصوصیات اقلیمی و سنت ها و آداب محلی و منطقه ای مربوط به لباس و پوشش، با رعایت اصل حکم فقهی حجاب توجه شود و ضمن قائل شدن حرمت و احترام برای چادر به عنوان کاملترین و رایج ترین نوع حجاب و تشویق آن به دور از افراط و تفریط، از الزام همگان به استفاده از یک نوع، رنگ و شکل خاص خودداری شود. (مراکز اداری، آموزشی و درمانی تابع ضوابط خاص خود می باشند)
16. به موازات اهتمام نسبت به عفاف و حجاب و تبلیغ و ترویج آن باید ترابیری اتخاذ شود تا چادر و انواع لباس هایی که استفاده از آنها لازمه رعایت عفاف و حجاب است به آسانی و با هزینه ای معقول و منطقی قابل تأمین باشد.
این اصول در 16 بند در جلسه 413 مورخ 14/ 11/ 76 شواریعالی انقلاب فرهنگی به تصویب نهایی رسید.

از سیاست های فرهنگی - تبلیغی روز زن

مصوب 16/ 7/ 1381 شورای عالی انقلاب فرهنگی
1. سیاست های راهبردی
الف- ارائه الگو از زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی حضرت زهرا (سلام الله علیها) :
...
- سعی و اهتمام در معاصر سازی شخصیت و معرفی سیره ی عملی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) با تأکید بر مسأله عفاف و حجاب.

از سیاست های فعالیت های بین المللی زنان

مصوب 16/ 2/ 1382 شورای عالی انقلاب فرهنگی
سیاست های راهبردی:
4. اهتمام بر ارزش های معنوی و فرهنگ سازی و حفظ حرمت زن مسلمان در برنامه ها و فعالیت های بین المللی با تأکید بر نقش عفاف و حجاب در روابط اجتماعی زنان.

7. از منشور حقوق و مسئولیت های زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران

مصوب جلسه 546 مورخه 31/ 6/ 1383 شورای عالی انقلاب فرهنگی
فصل دوم: حقوق و مسؤلیت های فرهنگی و معنوی زنان
الف: فرهنگ عمومی
62- حق و مسئولیت برخورداری از امکان عمل به احکام اسلامی در پوشش اسلامی و مسئولیت رعایت عفاف در جامعه.
فصل سوم: حقوق و مسئولیت های اقتصادی زنان
ب: حقوق و مسئولیت های اشتغال و مشارکت اقتصادی زنان
105- حق بهره مندی از امنیت شغلی، اخلاقی و ایمنی و مسئولیت رعایت عفاف در محیط کار.

8. راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف

مصوب جلسه 566 مورخ 4/ 5/ 1384 شورای عالی انقلاب فرهنگی
شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه 566 مورخ 4/ 5/ 1384 در چارچوب اصول و مبانی روش های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف (مصوب جلسه 413 مورخ 14/ 11/ 1376) راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف را به شرح ذیل تصویب نمود:
1- توسعه ی فرهنگ کنکاش و تفکر در مفاهیم دینی توسط جوانان به منظور پذیرش درونی و قلبی و عمل به آنها:
2- تبیین دائمی جایگاه والا و پر اعتبار زن در اسلام و مقایسه آن با سایر مکاتب به منظور احساس برتری شخصیت زن مسلمان نسبت به زنان سایر مکاتب و پرهیز از روی آوردن به جاذبه ها و شخصیت های کاذب؛
3- تقویت بنیه ی اعتقادی، اخلاقی و اصول و مبانی تربیت برای والدین، خصوصاً مادران نسبت به امر عفاف و حجاب و ایجاد حساسیت در آنها نسبت به آسیب های ناشی از عدم رعایت آن برای خود، خانواده و فرزندان؛
4- اتخاذ تدابیر مناسب جهت جذب، تربیت و به کارگیری نیروی انسانی شایسته نظیر مدیران، معلمین و اساتید معتقد و عامل به رعایت حجاب و عفاف در کلیه مراکز اداری و آموزشی؛
5- تبیین آموزه های دینی در خصوص ضرورت رعایت اصول حیا و عفت متناسب با قابلیت ها و ویژگی های زنان و مردان و ایجاد تعادل در روابط اجتماعی آنها؛
6- احیاء و ترویج سنت حسنه امر به معروف و نهی از منکر؛
7- ارتقاء سطح آگاهی جوانان در خصوص ارتباطات صحیح انسانی و اخلاقی بین آنها و حفظ حدود عفاف و حجاب در جامعه و خانواده؛
8- تبیین فلسفه و پیامدهای مثبت فرهنگی اجتماعی، روانی و اخلاقی عفاف و حجاب در عرصه های مختلف زندگی و اثرات منفی عدم رعایت آن در سست کردن بنیان های اخلاقی خانواده و جامعه؛
9- تبیین دیدگاه اسلام در خصوص عفاف، پوشش، حجاب و ضرورت بیان، فلسفه، احکام و دستاوردهای مثبت رعایت آن در جامعه متناسب با شرایط سنی جوانان و نوجوانان با شیوه های جذاب؛
10- توجه دادن به رعایت و نیز باور پوشش نه به عنوان یک اجبار اجتماعی بلکه به عنوان یک ارزش انسانی، دینی و معنوی و یک باور قلبی جهت مصونیت از زشتی ها و آسیب های اجتماعی؛
11- افزایش آگاهی والدین نسبت به رعایت حجاب و عفاف خصوصاً در خانواده و نقش الگویی آنان در این امر؛
12- اهتمام جدی نهاد خانواده نسبت به تأمین نیازهای عاطفی و شخصیتی فرزندان به ویژه دختران و تأثیر آن در شکل گیری هویت دینی و اجتماعی آنها؛
13- تبیین نقش عفاف و حجاب در تقویت هویت ملی و فرهنگی جوانان و تأثیر آن بر استقلال فرهنگی و سیاسی کشور؛
14- تقویت روحیه تعادل در جوانان در رویکرد آنان به مدگرایی و بیان مستدل و منطقی اثرات و پیامدهای مدگرایی افراطی و پرهیز از تقلید کورکورانه از مدهای غربی و تقویت مدگرایی ملی؛
15- تبیین ریشه های تاریخی و فرهنگی و نشانه های روشن از وجود حجاب و پوشش در ادیان الهی و جوامع دارای سابقه تاریخی و تمدن فرهنگی؛
16- زمینه سازی اجتماعی مناسب برای دختران و پسران جهت کشف، هدایت و بروز قابلیت ها و توانمندی ها و تأمین مطالبات خود به منظور جلوگیری از بروز جلوه گری های نامناسب در حیطه ی فرهنگ عفاف و حجاب؛
17- اختصاص بخشی از موضوعات تحقیقاتی به بررسی «زمینه، علل و موانع گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه» و بررسی تأثیرات محصولات فرهنگی کشور بر این موضوع؛
18- تشویق و ترغیب خانواده و جوانان به ازدواج آسان و آشنا نمودن آنان با معیارهای شرعی انتخاب همسر، حقوق و وظایف یکدیگر، تقویت روحیه ی ساده زیستی و قناعت پیشگی در زندگی؛
19- تقویت هماهنگی بین دستگاه های ذیربط در برنامه ریزی و تأمین امکانات لازم جهت رفع مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجود بر سر راه ازدواج جوانان؛
20- توسعه ی فعالیت های بنیادهای ازدواج به منظور جلب مساعدت دولت و خیّرین در امر ازدواج جوانان؛
21- ارتقای مهارت های فنی و حرفه ای و توانمندی جوانان جهت توسعه ی طرح های خود اشتغالی و آشنایی با بازار کار و زمینه های مختلف فعالیت به عنوان زمینه ساز ازدواج، تشکیل خانواده و نهایتاً توسعه ی فرهنگ عفاف؛
22- اهتمام جدی مراکز فرهنگی و کلیه ی رسانه های کشور نسبت به ارائه الگوی مطلوب از عفاف و حجاب در محصولات فرهنگی خود (فیلم، سریال، تئاتر و...) و پرهیز از ایجاد تضاد و تناقض برای جوانان در این امر؛
23- جذب، تربیت و بکارگیری نیروی انسانی آگاه و عامل به مبانی دینی عفاف و حجاب در برنامه های فرهنگی و تبلیغی؛
24- جهت دهی و تقویت امر عفاف و حجاب با استفاده از قابلیت ها و ظرفیت سازمان ها، احزاب، تشکل های غیر دولتی و هیئت های مذهبی در کشور؛
25- هدایت تبلیغات تجاری به سوی استقلال فرهنگی و اقتصادی؛
26- سازماندهی مبلغان آشنا به اصول و مبانی فرهنگ عفاف و حجاب به روش های صحیح تبلیغ و استفاده بهینه از آنها در مجامع دینی و خودجوش مردمی؛
27- نظارت دقیق و همه جانبه در امر تولید و نشر کتاب، مطبوعات و مجلات سینمایی در خصوص رعایت حریم عفاف و حجاب از نظر محتوایی و شکلی؛
28- تبیین ضرورت رعایت حجاب و عفاف توسط زنان و مردان در برنامه های فرهنگی، تبلیغی و هنری و پرهیز از یک سونگری؛
29- الگو سازی و ایجاد گرایشات عمیق و پایدار نسبت به امر حجاب و عفاف از طریق معرفی سیره عملی معصومین (علیهم السلام)، بزرگان علمی و ادبی و فرهنگی، منطبق با مقتضیات زمان و مکان و شرایط سنی جوانان؛
30- تبیین عدم مغایرت پوشیدگی، حجاب و عفاف با حضور و فعالیت های اجتماعی زنان و رفع شبهه تعارض بین آن دو؛
31- توسعه ی ارتباطات و تبادل اطلاعات بین دستگاه های مختلف آموزشی، فرهنگی و تبلیغی در جهت تبیین و تعیین حدود و ضوابط هماهنگ در رعایت عفاف و حجاب در ارائه برنامه و کالاهای فرهنگی؛
32- تربیت و توسعه ی نیروی انسانی مؤمن، کارآمد و آشنا به مسائل فرهنگی تبلیغی در امر عفاف و حجاب و پرهیز از برخوردهای خشن، فیزیکی و تحقیرآمیز با متخلفین؛
33- هماهنگی و وحدت رویه مستمر و پایدار در برخورد با ناهنجاری های فرهنگی توسط دستگاه های مختلف در چارچوب قانون؛
34- ارتقای سطح آگاهی و ایجاد حساسیت در مدیران نسبت به توسعه ی فرهنگ عفاف و حاکمیت ارزش های اخلاقی در مجموعه های تحت مسئولیت آنها؛
35- طراحی و اجرای فعالیت های فرهنگی در مراکز تبلیغی، آموزشی و فرهنگی در راستای توسعه ی امر عفاف و حجاب؛
36- ترغیب مسئولین و مدیران نسبت به مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی محیط کار در ادارات، بانک ها، مدارس، دانشگاه ها، شرکت های خصوصی برای شاغلین و مراجعین؛
37- توسعه و تنوع بخشی به الگوهای مناسب حجاب و تبلیغ آن توسط رسانه ها به منظور اقناع روحیه تنوع طلبی و حس زیبا شناختی جوانان ضمن ترویج و تشویق چادر به عنوان حجاب برتر و پرهیز از تحمیل و اجباری کردن یک الگوی ثابت از حجاب؛
38- توجه دستگاه ها و نهادهای فرهنگساز به مد به عنوان مؤلفه ای نوین و تأثیرگذار در جهت دهی به نوع پوشش و آراستگی جوانان؛
39- تشویق و ترغیب و تبلیغ نمادها و الگوهای لباس ایرانی و بومی مناطق مختلف کشور و ممانعت از تبلیغ الگوهای مغایر با فرهنگ ایرانی - اسلامی؛
40- اتخاذ تدابیر لازم جهت تولید و توزیع اقلام مورد نیاز جامعه در رعایت حجاب؛
41- ایجاد زمینه های دسترسی عمومی به پارچه و لباس منطبق با الگوهای ایرانی - اسلامی و حمایت از طراحان و تولید کنندگان آن؛
42- ایجاد زمینه ی تبادل فرهنگی ملل اسلامی از طریق ارائه الگوها و نمادهای پارچه و لباس ایرانی - اسلامی؛
43- فراهم ساختن زمینه های امکان رقابت برای تولید کنندگان داخلی و حمایت مالی از آنها؛
44- تقویت فرهنگ استفاده از پارچه و لباس های منطبق با الگوهای ایرانی- اسلامی؛
45- تهیه ی مقررات لازم برای جلوگیری از واردات پارچه و لباس غیر متناسب با فرهنگ عفاف و حجاب؛
46- به منظور ایجاد هماهنگی بین دستگاه های اجرایی و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در امر ترویج و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه کمیته ترویج و گسترش فرهنگ عفاف با ترکیب ذیل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل خواهد شد و گزارش عملکرد آن هر شش ماه یکبار به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه خواهد گردید.
1- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس کمیته).
2- رئیس سازمان تبلیغات اسلامی (نائب رئیس کمیته).
3- دبیر شورای فرهنگ عمومی (دبیر کمیته).
4- نماینده سازمان ملی جوانان.
5- نماینده وزارت اطلاعات.
6- نماینده نیروی انتظامی.
7- نماینده وزارت کشور.
8- نماینده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی.
9- نماینده وزارت آموزش و پرورش.
10- نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری.
11- نماینده وزارت بهداشت، درمان آموزش پزشکی.
12- نماینده سازمان صدا و سیما.
13- نماینده وزارت بازرگانی.
14- نماینده ستاد امر به معروف و نهی از منکر.
15- نماینده شورای فرهنگی اجتماعی زنان.
16- نماینده سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران.
17- نماینده وزارت مسکن و شهرسازی.
18- نماینده وزارت اقتصاد و دارایی.
19- نماینده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات.
20- نماینده گمرگ جمهوری اسلامی ایران.
21- نماینده سازمان تربیت بدنی.
22- نماینده مرکز ا مور مشارکت زنان.
47- کمیته ی ترویج و گسترش فرهنگ عفاف موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه راهکارها، آیین نامه ها و دستورالعمل های اجرایی و نقش دستگاه های ذیربط در این خصوص را تهیه و تصویب نموده و به اطلاع شورای عالی انقلاب فرهنگی برساند.

9- راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب

مصوب جلسه 427 مورخ 13/ 10/ 84 شورای فرهنگ عمومی

مقدمه

«حجاب» از ارزنده ترین نمودهای فرهنگی، اجتماعی در تمدن ایرانی - اسلامی می باشد، که پیشینه آن به قبل از ورود اسلام می رسد، اما در فرهنگ اسلامی به اوج تعالی و منتهای ارزش و اعتبار خود می رسد.
حجاب و عفاف پدیده مذهبی - ارزشی مهمی در تعالیم اسلامی می باشد و توجه به زمینه های فرهنگی - اجتماعی به عنوان بستر آن بسیار شایسته و لازم می نماید و اشاعه و تعمیق آن نیازمند آموزش های بنیادین و مداوم در خانواده مدرسه، دانشگاه و اجتماع است.
بدیهی است که در کنار شرایط مساعد اجتماعی برای ارزش تلقی کردن و الگوپذیری این فرهنگ، نیازمند درونی و نهادینه شدن آن در وجود افراد می باشد. بدون شک رسیدن به این هدف نیازمند مشارکت و توجه جدی همه نهادها دستگاه ها به صورت مستمر و هدفمند می باشد.

سیاست ها و راهکارها

1- در اولویت قرار دادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه های دستگاه های اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بد حجابی.
2- ابلاغ روش های اجرایی و تعیین ضوابط و هنجارهای روشن درمورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش های رسمی و اداری کشور.
3- نظارت بر رعایت حریم حجاب و عفاف در سازمان های دولتی و عمومی و نظارت و تأکید بر ضرورت رعایت سادگی و پوشش و فرم های اسلامی و حضور ساده و بی آرایش در محیط کار به دلیل تأثیر منفی بر مراجعین.
4- تعریف استانداردهای فرهنگی مناسب جهت ترویج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ دینی و ملی و فراهم کردن زمینه های لازم برای ترویج الگوهای مناسب پوشش اسلامی توسط نهادهای الگو ده.
5- ایجاد مراکز و مؤسسات متعدد با هدف الگو سازی، ارائه مدل های مناسب و متنوع و ایجاد رقابت سالم در این زمینه بین افراد.
6- وضع قوانین و مقررات لازم برای اصلاح وضعیت پوشش در جامعه.
7- گسترش و تقویت مراجع قانونی برای ترویج پوشش اسلامی در جامعه.
8- اصالت بخشی به فرهنگ عفاف از طریق محصولات متنوع فرهنگی، هنری متناسب.
9- رعایت حجاب و حفظ شئونات اسلامی از سوی مدیران، مسؤولین حکومتی و خانواده های آنان و تدوین شاخص هایی در این زمینه برای گزینش مدیران.
10- رفع اشکالات قانونی در نحوه تولید، توزیع و عرضه پوشاک داخلی و خارجی.
11- پیگیری نحوه اجرای طرح گسترش فرهنگ عفاف به صورت مستمر در جلسات شورای فرهنگ عمومی استان ها و ارائه گزارش های منظم به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس کمیته).
12- ارزیابی دقیق از اجرای طرح ها توسط دستگاه های فرهنگی، انتظامی و قضایی برای مقابله با مظاهر بدحجابی و یافتن راهکارهای مناسب توسط کمیته توسعه و ترویج فرهنگ عفاف.
13- نظارت و ارزیابی عملکرد رسانه ها - خصوصاً صدا و سیما - در ارتباط با الگوهای تبلیغی آنها و تأثیر آن در جامعه.
14- احیا سنت حسنه «امر به معروف و نهی از منکر» در مورد حجاب و عفاف.
15- فراهم کردن زمینه های لازم جهت تهیه کتب، نشریات و تولیدات علمی- فرهنگی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و پاسخگویی به شبهات موجود در مورد آن.
16- انجام سیاست های تشویقی درباره مدیران و کارگزارانی که در محیط کار خود اصول عفاف و پوشش اسلامی را رعایت می کنند.

وظایف تخصصی دستگاه های قانونگذار و اجرایی

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

1- هماهنگی و نظارت بر رسانه های ارتباط جمعی همانند: روزنامه ها، مجلات، محصولات سمعی و بصری، نمایش ها و... برای توجه به فرهنگ حجاب و عفاف و رعایت آن.
2- حمایت مادی و معنوی از آثار فرهنگی - هنری همانند تسریع در صدور مجوز، ارایه یارانه و تشویق تولیدکنندگان آثار فرهنگی و هنرمندانی که راهکارهای تازه و جذاب در راستای توسعه فرهنگ عفاف ارایه می نمایند.
3- جلوگیری از انتشار و تبلیغ کالاهای فرهنگی که با فرهنگ عفاف و حجاب مغایرت داشته باشد مانند (کتاب، فیلم، نشریات، تأتر و...)
4- ترویج الگوهای مناسب برای عفاف و حجاب و ممانعت از ترویج فرهنگ مدگرایی منفی در محصولات و کالاهای فرهنگی.
5- هماهنگی و همکاری با رسانه های جمعی جهت ایجاد حساسیت لازم در خانواده ها نسبت به اهمیت فرهنگ حجاب و عفاف.
6- تولید سمفونی و آثار موسیقیایی متناسب با موضوع عفاف و حجاب.
7- برگزاری جشنواره های فرهنگی - هنری، منطقه ای، ملی و بین المللی برای رواج فرهنگ عفاف و حجاب.
8- استفاده از ظرفیت سازمان های فرهنگی غیر دولتی و خصوصی جهت ترویج فرهنگ عفاف و حجاب.
9- نظارت فرهنگی بر اینترنت و ایجاد سیاست های حمایتی و هدایتی به منظور تعمیق فرهنگ عفاف و حجاب و جلوگیری از ورود و گسترش مظاهر تهاجم فرهنگی.
10- تبیین و تحلیل ریشه های دینی و اعتقادی فرهنگ عفاف و حجاب به ویژه برای نسل جوان - از طریق تولیدات ملی، نشست های فکری - فرهنگی، ایجاد باشگاه اندیشه و مانند آن.
11- نظارت بر تشکل های هنری- مردمی، نمایشگاه های هنری و محافل هنری عمومی مانند: کنسرت ها و نمایشگاه ها در جهت رعایت فرهنگ عفاف و حجاب.
12- اهتمام لازم برای اجرای قانون «منع استفاده ابزاری از تصاویر زنان در مطبوعات».
13- به عضویت پذیرفتن خانم های متعهد و مطلع از مسائل عفاف و حجاب در هیأت های نظارت بر بازبینی فیلم، کتاب و...
14- تهیه فیلم های سینمایی در مورد تاریخچه ی کشف حجاب در ایران و بررسی علل و عوامل آن.
15- استفاده مناسب از لباس های اسلامی - ملی (حجاب و حجاب برتر) در فیلم های سینمایی و استفاده نکردن از این پوشش توسط شخصیت های منفی و منفور در فیلم ها.
16- ارزیابی مستمر وضعیت حضور زنان در فیلم های سینمایی و مطبوعات.
17- نظارت دقیق و اصولی بر وضعیت فرهنگی - اخلاقی سالن های سینما و مراکز مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
18- حمایت از انتشار نشریات تخصصی و پوشاک اسلامی و سعی در جهانی نمودن این نشریات از طریق اینترنت.
19- ارتباط مستمر و تبلیغ در جهت گسترش فرهنگ و سنن ایرانی - اسلامی در بین ایرانیان مقیم خارج از کشور به وسیله رایزنی های فرهنگی در سفارتخانه های ج. ا. ا در سراسر دنیا (با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی).
20- همکاری و هماهنگی در جهت اعزام گروه های فرهنگی جهت ترویج و تبلیغ فرهنگ و آداب اسلامی - ملی برای سایر ملل - خصوصاً ایرانیان مقیم خارج از کشور - (با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی).
21- توسعه و گسترش ارتباط فرهنگی - اسلامی و ملی بین سفارتخانه های کشورهای اسلامی در ایران (با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی).

وزارت بازرگانی

1- حمایت عملی از طراحان و تولید کنندگان پوشاک های ساده و اسلامی در جهت ایجاد تنوع در الگوهای پوشش اسلامی.
2- نظارت مستمر و مؤثر بر عملکرد واحدهای تولیدی پوشاک از طریق سازمان های مربوطه.
3- حمایت کامل - حتی یارانه ای - از واحدهای تولیدی پارچه های چادری.
4- کنترل اماکن تجاری عمومی (شامل فروشگاه ها، مجتمع های تجاری، نمایشگاه ها و...) از نظر پوشش و بدحجابی.
5- تدوین قوانینی برای ممنوعیت عرضه لباس های دست دوم خارجی در کشور.
6- اجرای شیوه نامه و ملزم ساختن واحدهای تولیدی جهت نصب نام تجاری (Brand) بر روی پوشاک تولید شده در داخل.
7- اطلاع رسانی و ارتقاء سطح دانش و بینش واحدهای تولیدی، توزیعی، آرایشگاه ها، دستگاه های عرضه لوازم بانوان در مورد حجاب و عفاف.
8- حمایت همه جانبه از برگزاری جشنواره های ادواری و نمایشگاه های عرضه البسه و لوازم زنان منطبق با الگوهای ارزشی اسلامی و معرفی واحدهای نمونه در سطح کشور و خارج از کشور.
9- پیشنهاد قوانین مشخص در مدت 3 ماه برای نظارت بهتر بر تولید و توزیع پوشاک و نحوه برخورد با متخلفین واحدهای تولیدی و استانداردسازی آن به شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی.
10- اهتمام برای اجرای مناسب تر مقررات در چیدمان آرایش / تزیین ویترین ها و استفاده از مانکن ها جهت حفظ حریم عفت عمومی.
11- نظارت بر رعایت اصل عفاف در نوع بسته بندی و عدم استفاده از تصویرهای نامناسب در تبلیغات تجاری کالا.
12- تهیه احکام شرعی مرتبط با اسناد و آموزش آن به اصناف توسط وزارت بازرگانی قبل از اخذ مجوز فعالیت.
13- برگزاری نمایشگاه های لباس - ملی و مذهبی - جهت ارائه الگوهای اسلامی و سالم به تولید کنندگان و مصرف کنندگان.

سازمان صدا و سیما

1- اهتمام ویژه در خصوص معرفی و ترویج فرهنگ عفاف به منظور نهادینه سازی و جذاب نمودن آن.
2- تبیین نقش حجاب و عفاف در افزایش سلامت جامعه و بهره برداری آن از طریق تولید برنامه های مختلف.
3- فرهنگ سازی در زمینه اصلاح پوشش نامناسب و ارائه راه حل های مؤثر و فوری از طریق تولید برنامه های کارشناسی، گفتمان، تولید فیلم، تیزرهای تلویزیونی و...
4- تبیین و آموزش احکام شرعی حجاب و عفاف و رعایت حریم عفاف در خانه و اجتماع و آموزش معیارهای رفتار صحیح زن و مرد جهت برقراری روابط متعادل اجتماعی.
5- به تصویر کشیدن ابعاد شخصیت های الهی اسلام چون حضرت زهرا (سلام الله علیها)، حضرت زینت (سلام الله علیها) و زنان نمونه از صدر اسلام تا دوران معاصر در مناسبت های مذهبی و ملی و تأثیر آن در فرهنگ سازی و گسترش ارزش های اسلامی به صورت جذاب.
6- ترویج الگوهای مناسب حجاب از طریق تولید فیلم و سریال و سایر برنامه های تلویزیونی و انجام مناظره علمی، فرهنگی و هنری در خصوص فلسفه حجاب و عفاف به منظور استحکام بنیه اعتقادی و فرهنگی جوانان.
7- به تصویر کشیدن چهره بانوان محجبه کشورهای خارجی در زمینه های مختلف فرهنگی، هنری، اجتماعی و سیاسی از طریق برنامه های تلویزیون و تهیه فیلم از زندگی آنان.
8- تهیه فیلم و ارایه تصویر روشن از تاریخچه و خاستگاه کشف حجاب در ایران به عنوان یک حرکت سیاسی با هدف تخریب بنیان های فکری و عقیدتی و رفتاری زنان در جامعه.
9- آموزش و ترویج احکام شرعی حجاب و پوشش بومی (منطقه ای) در جغرافیای جمهوری اسلامی ایران.
10- به تصویر کشیدن زنان تحصیل کرده، ممتاز، متعهد و با حجاب در فیلم ها و مجموعه های هنری و پرهیز از نشان دادن آنان در نقش ها و شخصیت های عامه و کم سواد.
11- نشان دادن وضعیت حقوقی، فرهنگی و اجتماعی زنان در غرب و مقایسه آن با وضعیت زنان در ایران به منظور ایجاد احساس رضایت خاطر زنان ایرانی از فرهنگ دینی و پایبندی آگاهانه تر آنان به عفاف و حجاب.
12- نشان دادن اثرات منفی فرهنگ مبتذل و غیر اخلاقی غرب در زندگی اجتماعی و خانوادگی.
13- انجام تمهیدات لازم برای کاهش تأثیرات منفی سریال ها و فیلم های خارجی متضاد با فرهنگ اسلامی از طریق نقد و بررسی فیلم ها و سریال ها.
14- معرفی نمونه های عینی از اساتید، مربیان، نفرات اول کنکور، المپیادی ها و خانواده های ایثارگران و... از نظر مظاهر عفاف و حجاب و ساده زیستی.
15- انعکاس موفقیت های جوانان - خصوصاً دختران- در ابعاد مختلف با هدف احیا و تقویت شخصیت و منزلت اجتماعی آنها.
16- تهیه فیلم و گزارش از زندگی زنان فعال در عرصه های خانوادگی، مدیریتی، علمی، فرهنگی و هنری با محوریت موضوع «عفاف و پوشش».
17- آشنا نمودن خانواده ها و جوانان نسبت به برگزاری ازدواج کم هزینه و ساده با توجه به شرایط اقتصادی جامعه.
18- بازنگری در شرایط انتخاب فیلم ها و سریال های خارجی بر اساس ملاک های حجاب و عفاف.
19- تهیه برنامه های متناسب با فرهنگ حجاب و عفاف برای کودکان و استفاده از قهرمان های عروسکی مطرح در کارتون ها و برنامه های کودک نظیر (علی کوچولو، کلاه قرمزی و... در ترویج فرهنگ عفاف و حجاب با همکاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان).
20- تهیه برنامه های مختلف در خصوص تاریخچه و جایگاه پوشش و حجاب در غرب، تبیین علل و عوامل آن و چگونگی رواج فرهنگ برهنگی در سده های اخیر در آن جوامع.
21- نظارت مستمر به عنوان عوامل ترویج بی مبالاتی اخلاقی و سوق آن به سوی تبلیغات و آگهی فرهنگی و اخلاقی.
22- تدوین سیاست های روشن و مشخص در مورد سبک لباس و آرایش هنرمندان، مجریان زن و مرد و... در برنامه ها، فیلم های سینمایی، تأتر... با محوریت عفاف و حجاب.
23- اطلاع رسانی مناسب و دقیق به خانواده ها در مورد علل آسیب های اجتماعی و انحرافات در خصوص زنان بی سرپرست، کودکان خیابانی، طلاق، اعتیاد، فرار دختران و نشان دادن عدم رعایت عفاف و حجاب در بروز این آسیب ها.
24- انعکاس عواقب منفی استفاده از فیلم ها، نوارهای مبتذل و حضور درگروه های منحرف بر زندگی فردی- اجتماعی از طریق برنامه های مناسب به صورت طبیعی و غیر عمدی.
25- نشان دادن اثرات منفی تأثیر فرهنگ مبتذل و غیر اخلاقی غرب در زندگی اجتماعی نوجوانان به صورت طبیعی.
26- بیان آیات و روایات و توصیه های دینی در مورد مسؤولیت مشترک زن و مرد در رعایت نگاه، رفتار و گفتار.
27- اتخاذ سیاست های انضباطی در خصوص بازیگران زن صدا و سیما و جلوگیری از تجلیل و تبلیغ چهره هایی که در مناظر اجتماعی وعمومی با ظاهر و پوشش بد حضور پیدا می کنند.
28- ترغیب و تشویق تولید کنندگان آثار فرهنگی که راهکارهای بدیع و جذاب در راستای تعمیق و توسعه فرهنگ عفاف ارائه نمایند.
29- تجلیل از هنرمندان و فرهنگ سازان متعهد که در اشاعه فرهنگ عفاف و حجاب صاحب اثر و نظر می باشند.
30- افزایش سطح آگاهی خانواده ها از طریق رسانه ملی در مورد اهمیت فرهنگی عفاف و حجاب.
31- سفارش ساخت و تولید آثار برجسته و تأثیرگذار در موضوع حجاب.

نیروی انتظامی

1- اعلام حدود و ضوابط قانونی عفاف و ملاک های بدحجابی در جامعه به منظور تشخیص مصادیق آن.
2- اهتمام بیشتر به برخورد قانونی و محترمانه.
3- همکاری با سازمان های ذیربط در فضاسازی تبلیغی و فرهنگی در کلیه مسیرهای منتهی به کوهستان ها و تفرج گاه های کوهستانی و سایر اماکن عمومی و تفریحی.
4- الزام اتحادیه ها، سندیکاها و صنوف در مقابله با بدحجابی.
5- تذکر به افراد بد حجاب و برخورد با آنها طبق قانونی در اماکن عمومی شهر.
6- پیشنهاد لایحه قانونی به مراجع قانونگذار در خصوص رعایت پوشش مناسب در هنگام رانندگی.
7- برخورد قانونی با افراد خیابانی، افراد بد حجاب و باندهای اصلی فساد، فحشا و...
8- نظارت وکنترل قانونی و اصولی بر وضعیت اماکن تفریحی و عمومی نظیر پارک ها، سالن های سینما، سالن ها و اماکن ورزشی، کوهستان ها، سواحل دریایی، جزایر، مناطق آزاد تجاری، فرودگاه ها، پایانه ها و... (با مشارکت نهادها و دستگاه های ذیربط).
9- اهتمام بیشتر به آگاه سازی جامعه از آثار مثبت اجتماعی و اخلاقی حجاب و عفاف و نتایج منفی عدم رعایت آن از طریق خلق آثار فرهنگی، هنری و تبلیغی (با مشارکت دستگاه های ذیربط).
10- ممانعت از تولید، توزیع و نمایش محصولات سمعی و بصری غیر مجاز و نمایش لباس هایی که موجب بی عفتی و بد حجابی می شوند.
11- کنترل و نظارت جدی بر رعایت حدود و ضوابط قانونی عفاف در مجتمع های مسکونی، برج ها و شهرک ها از طریق مدیریت بر این گونه اماکن.
12- توجه و نظارت بر مراکز خطرناک، ویژه و آلوده و اولویت دادن به این برنامه ها و مراکز حساس و سلب ابتکار عمل از آنان در نفی امنیت اجتماعی زنان.
13- اولویت در به کارگیری زنان مجرب در دستگیری زنان مختلف و تحویل دادن آنان به مراکز امنیتی و جلوگیری از بازتاب منفی آن در بین مردم.
14- الزام برگزار کنندگان جشن ها و مراسم عروسی به رعایت شئونات اسلامی و کنترل افراد شرکت کننده در آن و برخورد جدی با مراکز غیر قانونی و فاقد مجوز.
15- الزام آرایشگاه ها به رعایت ضوابط شرعی و قانونی عفاف و کنترل نحوه ورود و خروج عروس و همراهان وی.
16- نظارت مستمر بر اماکن عمومی شامل: فرودگاه ها و مجتمع های مسکونی، نمایشگاه ها و... بر نحوه پوشش و بازرسی از این اماکن در رفع بدحجابی (با همکاری دستگاه های ذیربط).
17.آموزش، ساماندهی و بکارگیری نیروهای آگاه زنان جهت نظارت بر رعایت حجاب و پوشش در اجتماع، با رعایت حریم و حرمت شخصی افراد.
18. کسب اعلام نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیروهای انتظامی در خصوص برگزاری هرگونه کنسرت و یا جنگ شادی قبل از صدور مجوز:
19- توقیف خودروهای دولتی ای که سرنشینان آن شئونات اسلامی را رعایت نمی کنند.
20- اعلام نظر در خصوص فعالیت یا عدم فعالیت بخش هایی که می توانند موجب ترویج فساد شوند.
21- جلوگیری از فعالیت واحدهای صنفی متخلف که باعث مخدوش کردن عفت عمومی می شوند.

سازمان ملی جوانان

1- طراحی شیوه های کارآمد جهت گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در حوزه های مرتبط با جوانان.
2- ایجاد ضوابط مشخص به منظور رعایت عفاف توسط تشکل های غیر دولتی جوانان ونظارت بر آنان در این زمینه.
3- حمایت از سازمان ها و انجمن های غیر دولتی که در گسترش فرهنگ عفاف و حجاب فعالیت می کنند.
4- تبیین و معرفی شیوه ها و راه کارهای مناسب برای ارتباط سالم و پاک جوانان و اهمیت زدایی از نماد لباس و آرایش مبتذل به عنوان شیوه ای برای ارتباط.
5- تحقیق و مطالعه پیرامون اثرات منفی تأثیر فرهنگ فاسد و غیر اخلاقی غرب در زندگی اجتماعی و فردی جوانان (با همکاری دستگاه های ذیربط).
6- مطالعه جهت تعیین هنجارهای روشن در زمینه توسعه فرهنگ عفاف متناسب با علایق جوانان و ارزش های جامعه.
7- برنامه ریزی در مورد بهینه سازی فرهنگ عفاف در اوقات فراغت با اولویت اجرای برنامه ها به تفکیک دختران و پسران.
8- در نظر گرفتن معیار عفاف در انجام پیمایش های ملی جوانان و ارائه گزارش های آن به دستگاه های مرتبط.
9- انجام پژوهش های کاربردی در خصوص توسعه فرهنگ عفاف و تعیین سهم و نقش هر دستگاه بر اساس پژوهش های انجام شده.
10- انجام تحقیقات کاربردی در خصوص علل اجتماعی بالا رفتن سن ازدواج و ارائه پیشنهادات مناسب به دستگاه های ذیربط بر اساس وظایف هر دستگاه.
11. آسیب شناسی وضعیت ازدواج جوانان در برنامه های مصوب مربوط و ارائه راهکارهای مناسب جهت دستیابی به اهداف مشخص.
12- ایجاد مراکز مشاوره ی محلی - با کادر مجرب - جهت اطلاع رسانی به خانواده ها و جوانان به صورت حضوری، تلفنی و مکاتبه ای.
13- برگزاری میزگرد و انجام مناظره در خصوص فلسفه عفاف و حجاب.
14- تشویق و تجلیل از دختران و پسران نخبه و ممتاز و معرفی افراد نمونه با توجه به الگو بودن آنها در زمینه پوشش.

سازمان تبلیغات اسلامی

1- تقویت نظام تبلیغ دینی در دو عرصه سنتی و مدرن در تعمیق فرهنگ عفاف و حجاب.
2- آسیب شناسی و مطالعه توسعه فرهنگ عفاف و حجاب درنظام تبلیغی دینی و ایجاد نوآوری در این زمینه.
3- تبیین و تبلیغ جاذبه ها و دافعه های برخی مسائل در مورد نحوه پوشش و حجاب و گسترش حیا و عفت در خانواده ها.
4- تأکید بر اقدامات فرهنگی - تبلیغی- به ویژه با بهره گیری از توانمندی های رسانه ای و نیروی انسانی مبلغ - با هدف فرهنگ سازی مثبت در زمینه توسعه فرهنگ عفاف و حجاب.
5- تولید محصولات فرهنگی، هنری - سینمایی، نمایش، تجسمی، کتاب، رمان و... برای کودکان و بزرگسالان در زمینه بسط فرهنگ عفاف و حجاب (توسط حوزه هنری).
6- توسعه فضای پرسش و پاسخ مانند برگزاری میزگرد و انجام مناظره در زمینه فرهنگ عفاف و ضوابط شرعی حجاب با بکارگیری ابزارهای مختلف تبلیغی.
7- برگزاری مسابقات فرهنگی - هنری و علمی با هدف جهت دهی به افکار نسل جوانان با موضوع حجاب و عفاف و نظرسنجی از شرکت کنندگان در تهیه طرح ها و برنامه های مناسب در این زمینه.
8- تأسیس پژوهشکده توسعه فرهنگ عفاف و حجاب (با همکاری وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری).
9- توزیع کتب تألیف شده در زمینه بسط فرهنگ عفاف در فروشگاه های کتاب شهر سازمان تبلیغات اسلامی.
10- نشان دادن اثرات منفی فرهنگ مبتذل و غیر اخلاقی غرب در زندگی اجتماعی و فردی نوجوانان.
11- بیان مناسب آیات و روایات دینی در مورد رعایت نگاه، رفتار و گفتار با در نظر گرفتن مختصات جنسی زن و مرد.
12- ارائه مطالب ارزشی، فرهنگی و جذاب در سالن های انتظار فرودگاه ها، راه آهن، پایانه های زمینی، تابلوهای الکترونیکی، میادین و چهار راه ها.

وزارت آموزش و پرورش

1- آموزش، ساماندهی، توجیه و بکارگیری مدیران، معلمان و کلیه پرسنل مدارس جهت ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در بین دانش آموزان و سازمان های مربوط نظیر بسیج، انجمن های اسلامی و...
2- انجام تحقیقات لازم در مورد بسط حیا و عفاف در مدارس به منظور اجرای برنامه های فرهنگی، تربیتی و پرورشی در آن.
3- گنجانیدن موضوع عفاف و حجاب از دیدگاه آیات و روایات همراه با تبیین ضرورت و فلسفه ی آن برای دانش آموزان در کتب درسی کلیه مقاطع تحصیلی.
4- اهتمام به مثبت نگری و زیبااندیشی در مورد فرهنگ عفاف و حجاب در تألیف کتب درسی.
5- اجرای مسابقات فرهنگی - هنری و علمی با هدف جهت دهی به افکار نسل جوان با موضوع حجاب و عفاف و نظرسنجی از جوانان درتهیه طرح ها و برنامه های مناسب در زمینه ی حجاب.
6- تجلیل از دختران و پسران نخبه و ممتاز (با توجه به ملاک های حجاب و عفاف و علم) و برگزاری مسابقات و معرفی افراد نمونه با توجه به ویژگی های الگویی آنها در زمینه پوشش.
7- آموزش احکام شرعی عفاف و حجاب و برگزاری کلاس های دانش افزایی برای والدین (خصوصاً مادران) و توجیه آنها نسبت به رعایت حریم عفاف در خانه و محیط های اجتماعی از طریق انجمن اولیاء و مربیان.
8- تأکید بر ضرورت رعایت پوشش و الگوها، مدهای اسلامی و ترویج الگوهای بایسته در پوشش دانش آموزان و کلیه کادر مدرسه و آرایش نکردن در مدارس.
9- تعیین رنگ ها و مدل های متنوع در پوشش دانش آموزان با رعایت موازین و ضوابط شرعی جهت تأمین سلایق مختلف.
10- محرم سازی محیط های آموزشی و پرورشی و اداری به منظور ایجاد زمینه بروز نیازهای دختران با حفظ سادگی و موازین و ضوابط شرعی برای جلوگیری از خودنمایی آنها در مجامع عمومی.
11- آشنا نمودن جوانان - خصوصاً دختران - برای شناخت توطئه ها، زمینه ها، روش ها و مجاری نفوذ فرهنگ غربی از طریق مدارس.
12- آشنا نمودن خانواده ها و جوانان با اصول ازدواج آسان و تشکیل خانواده در سنین پایین تر با توجه به شرایط اقتصادی جامعه از طریق کتب درسی.
13- استفاده از شعرخوانی، قصه گویی و نقاشی در مقاطع پیش دبستانی و مهد کودک جهت آشنا کردن کودکان با فرهنگ عفاف و حجاب.
14- معرفی و تشویق نمونه های عینی از اساتید، مربیان، نفرات اول کنکور، المپیادی ها و خانواده های ایثارگران و... از نظر رعایت مظاهر عفاف و حجاب در مدارس.
15- انعکاس موفقیت های دانش آموزان - خصوصاً دختران - در ابعاد مختلف با هدف ارتقاء شخصیت و منزلت اجتماعی آنها.
16- آموزش معیارهای رفتار صحیح زن و مرد جهت برقراری روابط انسانی و اجتماعی متعادل در خانواده و جامعه از طریق کتب درسی.
17- تهیه و تدوین و نشر کتب، مقالات و جزوات تخصصی در راستای تقویت بنیه اعتقادی و دینی در جهت توسعه فرهنگ عفاف در بین والدین دانش آموزان توسط انجمن اولیا و مربیان.
18- غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان - با تأکید بر فرهنگ عفاف و حجاب - از طریق استفاده از توانمندی های تشکل های دانش آموزی.
19- در نظر گرفتن امتیازاتی از نظر انضباطی برای دانش آموزانی که پوشش اسلامی را رعایت می کنند.
20- در نظر گرفتن امتیازاتی برای مدیران مدارسی که رعایت حجاب کارکنان و دانش آموزان آن اسلامی و مناسب می باشد.
21- پاسخگو بودن مدیر مدرسه در صورت عدم رعایت عفاف و حجاب از طرف دانش آموزان.

وزارت امور اقتصادی و دارایی

1- اهتمام بیشتر در ممانعت از ورود غیر قانونی پوشاک و محصولات فرهنگی مغایر با عفت عمومی و شئونات اسلامی با توجه به قوانین مربوطه.
2- ممنوعیت ورود، تولید و عرضه مجسمه ها، عروسک ها، مانکن ها و تابلوهای مروج ضد عفاف نظیر نقاشی، فرش، روزنامه و...
3- تدوین قوانینی برای ممنوعیت عرضه لباس های دست دوم خارجی.
4- وضع تعرفه گمرکی ویژه بر پوشاک و محصولات فرهنگی و کالاهای مغایر با عفت عمومی و شئونات اسلامی.
5- نظارت دقیق بر واردات و صادرات و ترانزیت (عبور) تمامی کالاها (از جمله کالاهای فرهنگی، مواد غذایی، دارویی، آرایشی، پوشاک و...) با همکاری دستگاه های ذیربط.

پی‌نوشت‌ها:

1. متن قبلی این ماده (قانون تعزیرات مصوب 1362) به شرح زیر بود: «ماده 102 - هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس عمل دارای کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید، فقط تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردد.
تبصره - زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند، به تعزیر تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهند شد.»
2. رأی وحدت رویه شماره 639 دیوان عالی کشور درباره اجرای این ماده جالب توجه است و به همین دلیل عینا نقل می شود:
«رأی وحدت رویه شماره 639 دیوان عالی کشور در مورد اعمال مقررات ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی نسبت به احکام (619)
نقل از شماره 15996- 4/ 11/ 1378 روزنامه رسمی.
شماره 2071- هـ 13/ 10/ 1378
[z] پرونده وحدت رویه ردیف 9،78 هیئت عمومی.
حضرت آیت الله محمدی گیلانی ریاست محترم دیوان عالی کشور
با عرض سلام و تحیت
احتراماً به استحضار عالی می رساند: درتاریخ 17/ 12/ 77 سر پرست مجتمع قضائی ارشاد طی شرحی به عنوان حضرت آیت الله مقتدائی دادستان محترم کل کشور با ارسال چند فقره از پرونده های دادگاه های تجدید نظر استان تهران اعلام داشته در موضوع اینکه آیا بند 1 و 2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب در مورد احکام غیابی هم قابل اجراء هست یا خیر از سوی دادگاه های مذکور رویه های متضاد اتخاذ گردیده است و تقاضای طرح موضوع را در هیئت عمومی دیوان عالی کشور به منظور ایجاد رویه واحد نموده است اینکه خلاصه جریان پرونده های ضمیمه شده گزارش و سپس اقدام به اظهار نظر می نماید.
1- طبق محتویات پرونده 77، 10، 731 شعبه دهم دادگاه تجدید نظر استان تهران: خانم ش..ف به اتهام عدم رعایت حجاب و آرایش شرعی در معابر عمومی منجر به هتک عفت عمومی تحت تعقیب قرار گرفته و چون پرونده از طرف اداره مبارزه با مفاسد اجتماعی تهران بزرگ بدون متهم به دادگاه ارسال شده شعبه 45 دادگاه عمومی تهران با تعیین وقت متهم را از آدرس مندرج در پرونده احضار کرده و سپس در وقت مقرر با عدم حضور متهم با وصف اینکه اخطاریه نیز به نامبرده به لحاظ عدم شناسائی وی اعاده شده با بررسی پرونده و اعلام ختم رسیدگی به شرح دادنامه شماره 1685- 29/ 11/ 75 مستنداً به تبصره ماده 638 قانون مجازات اسلامی و مواد 2 و 4 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباس هائی که استفاده از آنها در ملاء عام خلاف شرع است و عفت عمومی را جریحه دار می کند و با رعایت ماده 47 قانون مجازات اسلامی متهمه مذکور را علاوه بر تذکر و ارشاد به پرداخت مبلغ هفتاد و پنج هزار ریال جریمه نقدی محکوم و رأی صادره را غیابی و طبق قسمت اخیر ماده 316 قانون آئین دادرسی کیفری قابل واخواهی در همان دادگاه اعلام کرده است پس از ارسال پرونده به اجرای احکام قاضی اجرای احکام به ریاست دادگاه تذکر داده صدور حکم غیابی بدون حضور متهم با توجه به اینکه در جرائم حق اللهی صدور حکم منوط به حضور متهمه است فاقد وجهه قانونی بوده و مراتب در اجرای بند 2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب اعلام می گردد. دادرس دادگاه تجدید نظر نیز به موجب دادنامه شماره 686- 23/ 6/ 77 به استدلال اینکه گرچه بزه انتسابی از جزائن حق اللهی محسوب نمی شود ولی چون این مسئله دادگاه را بی نیاز از احضار متهمه از مجرای قانونی که همانا مقررات ماده 111 قانون آئین دادرسی کیفری است نمی کند و با عنایت به اینکه صورت مجلس تنظیمی در اداره مبارزه با مفاسد اجتماعی ارتکاب بزه معنونه را ثابت و محقق نمی کند فلذا با نقض دادنامه معترض عنه رأی بر برائت متهم صادر و آن را قطعی اعلام کرده است.
2- طبق محتویات پرونده کلاسه 77، 910 شعبه 14 دادگاه تجدید نظر استان تهران، آقای س...ف به اتهام فعل حرام منجر به جریحه دار شدن عفت عمومی یعنی پخش موسیقی مبتذل با صدای بلند از خودروی سواری تحت تعقیب قرار گرفته شعبه 45 دادگاه عمومی تهران با عدم حضور متهم و با وصف اینکه اخطاریه ها به لحاظ عدم شناسائی اعاده شده و در وقت مقرر با بررسی پرونده و اعلام ختم رسیدگی به شرح دادنامه 1163- 22/ 7/ 75 مستنداً به ماده 638 قانون مجازات اسلامی و رعایت ماده 3 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین متهم مذکور به پرداخت مبلغ 75000 ریال جریمه نقدی محکوم و رأی صادره را نیز غیابی و قابل واخواهی در همین دادگاه اعلام کرده است سپس دادنامه برای ابلاغ به آدرس تعیین شده ارسال که اعلام داشته شناسائی و با ارسال پرونده به اجرای احکام قاضی ا جرای احکام به لحاظ عدم ابلاغ رأی غیابی پرونده را به دادگاه اعاده داده و دادرس دادگاه نیز صرف نظر از اینکه آئین دادرسی رعایت نشده رأی صادره را که بر مبنای یک گزارش موهوم بوده فاقد وجاهت قانونی داشته و با اعلام تنبیه پرونده را در اجرای ماده 18 ق. ت. د... به مرجع تجدید نظر ارسال داشته شعبه 14 دادگاه تجدید نظر استان تهران نیز به شرح دادنامه شماره 815- 20/ 7/ 77 و با استدلال منعکس در آن توجه اتهام به متهم را به لحاظ فقد دلیل محرز تشخیص نداده و ضمن فسخ حکم معترض عنه رأی بر برائت متهم صادر و آن را قطعی اعلام کرده است.
3- طبق محتویات پرونده کلاسه 77، 1594 شعبه بیست دادگاه تجدید نظر استان تهران: آقای ح...خ و چندین نفر دیگر به اتهامات ارتکاب زنا و ترویج در فساد و فحشا تعقیب قرار گرفته اند و در مورد اتهامات متهمین دیگر که دستگیر شده اند رسیدگی به عمل آمده که مورد بحث نیستند ولی در مورد ح... خ که متواری بوده نهایتاً شعبه 43 دادگاه عمومی تهران در تاریخ 1/ 5/ 75 در وقف فوق العاده و بدون حضور متهم تشکیل و پس از بررسی پرونده با اعلام ختم رسیدگی به موجب دادنامه شماره 641- 2/ 5/ 75 متهم مذکور را به لحاظ عدم کفایت دلیل از اتهام زناتبرئه و در مورد اتهام دیگرش مبنی بر ترویج در فساد و فحشاء در جامعه نامبرده را با احراز اتهام به تحمل یکسال حبس تعزیری و 74 ضربه شلاق تعزیری محکوم و رأی صادره را غیر قطعی و غیابی و قابل واخواهی اعلام و در صدر صورتجلسه نیز توضیح داده که رسیدگی در مورد متهم فوق با اجازه حاصله از ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری به عمل آمده است. سپس پرونده جهت اجرای حکم به اجرای احکام مربوطه ارسال شده است و آقای قاضی اجرای احکام به ریاست دادگاه تذکر داده: هر چند رأی غیابی و غیر قطعی است و قابلیت اجراء ندارد نظر به اینکه جرم حق اللهی است و صدور رأی و محاکمه بدون حضور متهم برخلاف ماده 30 قانون تشکیل دادگاه های کیفری یک و دو... است با اعلام تذکر بر غیر قانونی بودن رأی صادره پرونده در اجرای ماده 18 (بند 2) قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب به نظر می رسد و چون قاضی صادر کننده رأی نبوده پرونده عیناً به دادگاه تجدید نظر استان تهران ارسال گردیده است شعبه بیستم دادگاه تجدید نظر نیز به موجب دادنامه شماره 1596- 24/ 11/ 77 با استدلال مندرج در رأی ضمن رد تذکر و ایراد قاضی اجرای احکام دادنامه تجدید نظر خواسته را از این حیث تأیید و رأی صادر را قطعی اعلام کرده است.
4- طبق محتویات پرونده کلاسه 77- 9- 1188 شعبه نهم دادگاه تجدید نظر استان تهران: آقای ل...م به اتهام نگهداری 15 حلقه نوار ویدئویی مبتذل به موجب دادنامه 1630- 17/ 10/ 75 صادره از شعبه 45 دادگاه عمومی تهران مستند به تبصره 2 بند ب ماده 3 قانون نحوه مجازات به پرداخت مبلغ دویست هزار ریال جزای نقدی و ضبط و امحاء نوارهای مکشوفه محکوم و رأی صادره غیابی و قابل واخواهی در همان دادگاه اعلام گردیده است.
قاضی اجرای احکام در اجرای بند 2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب به دادگاه تذکر داده: چون محکوم علیه در هیچ یک از جلسات دادرسی حضور نداشته و وقت رسیدگی هم به وی ابلاغ نگردیده و دادگاه بدون تعیین وقت و تحقیق از متهم و بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی کیفری مبادرت به صدور رأی کرده لذا رأی صادره فاقد وجهه قانونی است دادرس دادگاه نیز با پذیرش تذکر پرونده را به مرجع تجدید نظر ارسال داشته است که به شعبه نهم دادگاه تجدید نظر استان تهران ارجاع شده و این دادگاه به شرح دادنامه شماره 1424 - 7/ 9/ 77 به استدلال اینکه ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی انقلاب راجع به احکام قطعی است موضوع را قابل طرح و رسیدگی در دادگاه تجدید نظر استان ندانسته پرونده را بدون اظهار نظر در ماهیت امر اعاده داده دادرس دادگاه نیز به لحاظ وجود ابهام و اینکه دادگاه بدوی معتقد به اشتباه و خلاف قانونی بودن رأی بدوی بوده مجدداً پرونده را به شعبه 9 دادگاه تجدید نظر اعاده ولی دادگاه تجدید نظر با تأکید بر نظریه قبلی خود پرونده را به دادگاه بدوی اعاده داده است دادگاه بدوی نیز با تذکر به اینکه بندهای 1 و 2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب از طرق فوق العاده رسیدگی مجدد بوده و خارج از مقررات تجدید نظر خواهی است و شامل همه احکام و قرار ها چه قطعی و چه غیر قطعی می شود طی شرحی به عنوان سرپرست مجتمع پس از تشریح جریان پرونده های مورد بحث با توجه به اینکه در موضوع واحد در پرونده های مشابه آراء متفاوت صادر گردیده با ارسال پرونده های تقاضای اقدام مقتضی جهت ایجاد رویه واحد نموده است اینک با توجه به مراتب فوق به شرح زیر اظهار نظر می نماید.
نظریه: همانطور که ملاحظه می فرمائید شعب دهم و چهاردهم و بیستم دادگاه های تجدید نظر استان با این عقیده که ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مربوط به اشتباه قاضی و از طرق فوق العاده رسیدگی مجدد و خارج از مقررات تجدید نظر خواهی بوده و همه احکام اعم از غیابی و غیر قطعی و قطعی را شامل می شود به اعتراض قاضی اجرای احکام به حکم غیابی که به استناد بند 2 ماده 18 قانون مذکور به عمل آمده رسیدگی و درماهیت امر اظهار نظر کرده اند ولی شعبه نهم برعکس با این استدلال که ماده 18 قانون راجع به احکام قطعی است و رأی غیابی تا زمانی ابلاغ واقعی آن به متهم قابل واخواهی بوده و امکان رسیدگی مجدد در صورت اعتراض محکوم علیه وجود دارد و به عبارت دیگر در حال حاضر که راه اعتراض و تجدید نظر خواهی باز است موردی برای رسیدگی مجدد به استناد ماده 18 نیست پرونده را قابل طرح در دادگاه تجدید نظر استان ندانسته و پرونده را بدون ورود ماهیت امر اعاده داده است بناء علیهذا چون در استنباط از قوانین از سوی دادگاه های تجدید نظر استان تهران آراء متفاوت صادر گردیده است مستنداً به ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آئین دادرسی کیفری به مصوب سال 1337 تقاضای طرح موضوع را در هیئت عمومی محترم دیوان عالی کشور به منظور ایجاد رویه واحد دارد.
معاون اول دادستان کل کشور - حسن فاخری
[z] جلسه وحدت رویه
به تاریخ روز سه شنبه 11/ 8/ 1378 جلسه وحدت رویه قضائی هیئت عمومی دیوان عالی کشور به ریاست حضرت آیت الله محمد محمدی گیلانی، رئیس دیوان عالی کشور و با حضور جناب آقای حسن فاخری معاون اول دادستان محترم کل کشور و جنابان آقایان، رؤسا و مستشاران شعب حقوقی و کیفری دیوان عالی کشور تشکیل گردید.
پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و استماع عقیده جناب آقای حسن فاخری معاون اول دادستان محترم کل کشور مبنی بر: «با توجه به ماده 175 قانون آئین دادرسی مدنی که اعتراض به حکم غیابی را از تاریخ ابلاغ واقعی لازم دانسته است و نظر به اینکه اعتراض به حکم غیابی نیز بایستی در دادگاه صادر کننده حکم رسیدگی شود و تا زمانی که راه اعتراض و تجدید نظرخواهی باز است توسل به بند 2 ماده 18 قانون دادگاه های عمومی و انقلاب صحیح به نظر نمی رسد و لذا رأی صادره از شعبه نهم دادگاه تجدید نظر که پرونده را قابل طرح ندانسته، مورد تأیید است «مشاوره نموده و اکثریت بدین شرح رأی داده اند.
رأی شماره: 639: 11/ 8/ 1378
رأی وحدت رو به هیئت عمومی دیوان عالی کشور
نظر به اینکه مقررات ماده 18 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب یکی از طرق فوق العاده رسیدگی نسبت به احکام قطعی است و تا زمانی که طریق عادی رسیدگی مفتوح باشد، مجالی برای ورود به مرحله رسیدگی فوق العاده نیست و با توجه به اینکه دادنامه غیابی، حکم غیر قطعی و قابل اعتراض و بعضاً قابل تجدید نظرخواهی است و تا وقتی که مهلت واخواهی سپری نشده و یا به اعتراض و تجدید نظرخواهی رسیدگی نشده باشد، اعمال مقررات ماده مذکور نسبت به رأی غیابی وجاهت قانونی ندارد. بنا به مراتب حکم شعبه نهم دادگاه تجدید نظر استان تهران که با این نظر مطابقت دارد به اکثریت آراء اعضاء هیئت عمومی دیوان عالی کشور و تأیید می شود. این رأی به استناد ماده 270 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها لازم الاتباع است.»
3. روزنامه رسمی شماره 12279 مورخه 8/ 2/ 1366.
4. ماده 104 قانون مجازات (تعزیرات) مصوب 18 مرداد، 1362: «اشخاص ذیل به حبس از یک ماه تا یک سال محکوم خواهند شد:
1. هر کس نوشته و یا طرح یا گراور یا نقاشی یا تصاویر یا مطبوعات یا اعلانات یا علائم یا فیلم یا نوار سینما و یا به طور کلی هر شیئی دیگر را که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار نماید برای تجارت یا توزیع و یا به نمایش و معرض انظار عمومی گذراندن، بسازد یا نگاهدارد.
2. هر کس اشیاء مذکور فوق را شخصاً یا به وسیله دیگری وارد یا صادر کند و یا به نحوی از انحاء متصدی یا واسطه تجارت یا هر قسم معامله دیگر شود یا از کرایه دادن آن ها تحصیل مال نماید.
3. هر کس اشیاء فوق را به نحوی از انحاء منتشر نماید و یا آنها را به معرض انظار عمومی بگذرد.
4. هر کس برای تشویق به معامله اشیاء مذکور در فوق و یا ترویج آن اشیاء به نحوی از انحاء اعلان یا اعلام نماید که فلان شخص فاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق می باشد و همچنین هر کس اعلان یا اعلام نماید که چگونه یا به وسیله چه اشخاص یکی از اشیاء مذکور در فوق را می توان مستقیماً یا به طور غیر مستقیم به دست آورد.
تبصره - مفاد این ماده شامل اشیایی نخواهد بود که جنبه علمی داشته و برای مقاصد علمی و یا هر مصلحت حلال عقلائی دیگر تهیه یا خرید و فروش یا به نمایش گذاشته شده باشد.»
5. روزنامه رسمی شماره 12915 مورخه 14/ 4/ 1368.

منبع مقاله :
صدر، شادی؛ (1389)، مجموعه قوانین و مقررات پوشش در جمهوری اسلامی ایران، تهران: کتاب نیلی، چاپ اول