1. علمي است که در مورد بدن انسان، طبايع مختلف، مزاج هاي گوناگون، اثر داروهاي گياهي با مزاج هاي مختلف و گاهي اوقات جراحي و مزاج فصول و نوشيدني ها و خوراکي ها بحث مي کند.
2. در اين علم علل بيماري ها و سپس درمان توسط داروهاي مختلف گياهي و انواع معجون ها، خوراکي ها، نوشيدني ها و بعضي مواقع توسط جراحي بيمار را درمان مي کنند.
3. امروزه هزينه هاي درمان در اين طب نسبتاً زياد است.
4. اين طب از داروهاي گياهي و حيواني و معدني استفاده مي کند.
5. حجامت، بادکش و فصد نيز در اين طب وجود دارد.
6. شناخت و تشخيص بيماري ها از طريق نبض، ادرار، مدفوع و علائم باليني بيمار انجام مي شود.
الف. شيوه ي دفع کنندگي نه رفع کنندگي:
شيوه ي درماني طب سنتي، شيوه دفع کنندگي است، بر خلاف طب جديد که معمولاً شيوه ي درماني رفع کنندگي دارد. اصول طب سنتي مانع از مريض شدن مي شود، در حالي که اصول طب جديد بيشتر به درمان مرض واقع شده اختصاص دارد.ب. درمان علت ها نه معلول ها:
طب سنتي به درمان علت ها مي پردازد، در حالي که طب جديد بيشتر به عوارض و معلول ها توجه دارد. طب سنتي درمان بيماري را به تعديل درون انسان حوالت مي دهد، در حالي که طب جديد بيشتر به درمان مرض واقع شده اختصاص دارد.پ. درمان علت ها نه معلول ها:
طب سنتي به درمان علت ها مي پردازد، در حالي که طب جديد بيشتر به عوارض و معلول ها توجه دارد. طب سنتي درمان بيماري را به تعديل درون انسان حوالت مي دهد، درحالي که طب جديد بيشتر به دنبال هماهنگ کردن انسان با بيرون است.ج. شيوه ي درماني اقليمي نه جهاني:
شيوه ي درماني طب سنتي اقليمي و جزئي است، برخلاف طب جديد که داروها و نسخه هاي آن عمومي و جهاني پيچيده مي شوند.د. داروهاي گياهي نه شيميايي:
از آن جا که داروهاي طب سنتي اغلب گياهي و طبيعي است، حتي در صورتي که طبيب نتواند درد و بيماري را به طور صحيح مورد شناسايي قرار دهد، باز هم استفاده آن داروها ضرر و درد مضاعفي براي بيمار ايجاد نمي کند، اما در طب جديد که بسياري از داروهاي آن شيميايي است، در صورت عدم تشخيص صحيح بيماري، استفاده دارو درد بيمار را مضاعف خواهد کرد.به همين علت بسياري از مردم از طب جديد نااميد شده و به طب سنتي روي آورده اند. « آمار تخميني نشان مي دهد که آمريکايي ها هر سال در حدود 13 ميليارد و هفتصد ميليون دلار براي استفاده از معالجه و معاينه ي روش هاي سنتي پزشکي پرداخت مي کنند؛ زيرا معتقدند روش هاي جديد قادر به درمان بيماري آن ها نيست. »
پزشکي مدرن يا جديد
1. علمي است که بدن انسان را به طور سلولي مورد بحث قرار مي دهد.
2. اين طب وابستگي شديدي به انواع داروهاي شيميايي دارد، از جمله در اين طب علل خيلي از بيماري ها مشخص و معين نيست!
3. اين طب بيشتر با معلول مبارزه مي کند و بيمار ممکن است بارها و بارها تن به انواع داروها و آزمايش ها و جراحي هاي مختلف دهد. اين طب بدون دارو و آزمايشگاه کار آيي چنداني ندارد، ضمناً هزينه ي آن نيز بسيار بالاست!
4. در اين طب بيماري هاي رنگارنگي بر اثر استفاده از دارو ايجاد مي شود که قابل تشخيص و درمان نيست.
5. در مجموع اين طب عملاً آن اندازه که ادعا داشت، موفق نبوده است و به همين دليل انواع طب جايگزين به وجود آمده يا احيا شده اند. بيماري هاي يا تروژنيک اين روش هم کم نيست.
6. در اين طب درمان ها بيشتر، درمان علائمي است تا علمي و استدلالي.
7. در اين طب غذا را چندان مؤثر در درمان يا علل بيماري ها نمي دانند.
طب اسلامي
1. افرادي که از اين طب ياد مي کنند، دو دسته اند: عده اي آن را دستاوردهاي طبي مسلمين با لحاظ دوره هاي ترجمه، نقد، تأسيس و سرانجام بسط و گسترش آن در قرون اول تا هفتم هجري مي دانند و از آن به نام هاي مختلف: از جمله طب عربي ياد مي کنند و همپوشاني کامل اين بخش با طب قديم معلوم است. دسته ي دوم مأثورات پيامبر (صلي الله عليه وآله و سلم) و ائمه ( عليه السلام) را در نظر دارند و به کتب طب النبي، طب الصادق، طب الرضا و حجامت و فصد و زالو ( حديث ) استناد مي کنند.
2. در اين طب بيشتر از انواع غذاها و داروهاي گياهي، نوشيدني ها و حجامت و زالو و فصد صحبت مي شود.
3. دستورالعمل ها و نسخه هاي اين طب گاه موردي و خاص بوده و تعميم آن اشتباه است.
4. در اين طب بيشتر به امساک توجه شده است تا مطالب ديگر.
5. در اين طب بيشتر به رعايت بهداشت عمومي توجه شده است.
6. امروزه در اين طب، بخشي از دستورها قابليت دسترسي و اجراي کمي دارد و در برخي موارد هزينه ها نسبتاً بالاست.
طب قرآني
1. علمي است که درباره ي ساختار روحي و جسمي انسان صحبت مي کند و براي غذاي او اهميت زيادي قائل است و هستي اش را درگروه غذايي که برايش مشخص شده است، مي داند. سوره طارق / 5 ( ساختار وجودي انسان)، سوره عبس/ 24 و سوره کهف / 19 ( غذاي انسان ).
2. خداوند سبحان زماني که غذاي انسان را خلق مي کند، خود را مورد ستايش قرار مي دهد. ( سوره غافر/ 64).
3. خداوند منان خلقت و اعمال انسان را مساوي با غذاي انسان مي داند. سوره طارق/5، سوره حج/ 15، سوره عبس/24، سوره کهف / 19 ( اهميت غذا) .
4. در اين طب انسان بر مبناي طبع و مزاج خود، غذا و فصل عمل مي کند. ( سوره انسان/ 5 و 17، سوره مطففين/ 27)
5. اين طب، بهترين روش پيشگيري را بيان مي کند که هزينه چنداني ندارد.
6. مهم ترين مسئله اي که در اين طب وجود دارد، امکان شفاست که در هيچ طبي وجود ندارد، مهم تر اين که خداوند سبحان يکي از اين شفاها را به ماده اي غذايي به نام عسل اختصاص داده است. ( سوره نحل/ 69).
7. پايه و اساس درمان در اين طب صرفاً استفاده از غذا است، نه دارو!
8. اين طب سريع تر از طب هاي رايج دنيا به بيماران جواب مي دهد.
9. درمان در اين روش هزينه اي- جز براي تغذيه صحيح- براي بيمار ندارد.
10. اين طب ابعاد مختلف روحي و رواني شخص را در نظر مي گيرد و به او آرامش مي دهد.
11. در اين طب علل بيماري ها و درمان آن ها در سوره ي روم آيه 30 بيان شده است.
نتيجه آن که طب قرآني در صورت فراگير شدن ساده ترين و بهترين روش زندگي براي تأمين و ارتقاي سلامت انسان هاست.
منبع مقاله :
خدادادي، جمشيد؛ (1391)، خلاصه ي کليد ورود به طب قديم، تهران: مؤسسه نشر شهر، چاپ چهارم.
/ج
