نویسنده: J. Pelseneer
مترجم: محمدهادی شفیعیها
مترجم: محمدهادی شفیعیها
[žozef māri dƏ tili]
Joseph- Marie de Tilly
(ت. ایپر، بلژیک، 25 امرداد 1216/ 16 اوت 1837؛ و. اِسکاربک، بلژیک، 12 امرداد 1285/ 4 اوت 1906)، هندسه.
تیلی یکی از ژرف اندیش ترین ریاضیدانان بلژیکی بود که با ارتقاء به درجهی سرتیپی بازنشسته شد. در 1237، با درجهی ستوان دومیِ توپخانه، برای تدریس یک دورهی ریاضیات در مدرسهی هنگ گماشته شد؛ و در همان جا بود که به مطالعهی اصول هندسه پرداخت. در 1239 در Recherches sur ls éléments de géométrie («پژوهشهائی در اصول هندسه») از روشهای آناتول لامارل برای نقد اصل موضوع پنجم اقلیدس استفاده کرد و به نتایجی دست یافت که لباچفسکی آنها را منتشر کرده بود ولی وی تا حدود سال 1245 از آنها بی اطلاع بود. تیلی در Études de méchanique abstraite («بررسیهای مکانیک مجرّد»، 1870)، که مبتنی بر نفی اصل موضوع اقلیدس بود، با یک فضای لباچفسکی، کار کرد. او نخستین کسی بود که مکانیک نااقلیدسی را، که در واقع خود او خلق کرده بود، مورد مطالعه قرار داد. این مطالعات او را به تماس با ژول اونوئل، تنها ریاضیدان فرانسوی که در آن هنگام به هندسهی جدید علاقه مند بود، کشانید. اگرچه این دو هرگز یکدیگر را ندیدند، مکاتبات آنها (1249-1264) برای تیلی که نُه سال تمام بدون راهنما در این زمینه کار کرده بود، محرک ارزشمندی بود.
تیلی، در کتاب Essai sur les principes fondamentaux de la géométrie et de la mécanique («بررسی در مبانی اصلی هندسه و مکانیک»، 1878)، هندسه های ریمان، لباچفسکی، و اقلیدس را بر مفهوم فاصلهی بین دو نقطه استوار کرد. این هندسه ها را بترتیب بر اساس یک، دو، و سه اصل متعارف تحویل ناپذیر لازم و کافی تنظیم کرد. تیلی دربارهی دانش نظامی و دربارهی تاریخ ریاضیات در بلژیک، از جمله گزارش صد سالهی فعالیتهای ریاضی فرهنگستان سلطنتی بلژیک از 1151 تا 1251، نیز نوشتههائی دارد. تیلی این مطالعات را در ضمن وظایف شغلیش در مقام سرپرستی قورخانه در آنت ورپ و به عنوان فرمانده و مدیر مطالعات در «مدرسهی نظامی»، که مدت ده سال عهده دار آن بود، انجام داده بود. تیلی در Essai de géométrie analytique («بررسی هندسهی تحلیلی عمومی»، 1982)، که ترکیبی از همهی آثار او و سرآمد آنها است، بر رابطهی بنیادی بین ده فاصلهی موجود بین هر دو نقطهی غیرمشخص از یک گروه پنج نقطهای تکیه کرده است. کوتاه سخن این که وی ثابت کرد که هندسه در حکم فیزیک ریاضی فاصلهها است.
آخرین سالهای زندگی تیلی بر اثر برکنار کردنِ ناحقِّ وی از فرماندهی مدرسهی نظامی در آذرماه 1278، و بازنشستگی اجباری پیش از موعدش در امرداد 1279، سخت آشفته شده بود. محرّکِ اعمالِ وزیر جنگ شکایتهائی بودند دایر بر این که تیلی به آموزش علمی افسران آینده اهمیت بیشتر از اندازه داده است. بازرسِ تعلیمات در «مدرسهی نظامی»، ژرار ماتیو لمان (که بعداً به درجهی سرلشکری ارتقا یافت)، تیلی را از بکار بردن مفاهیم بی نهایت کوچک و دیفرانسیئل منع کرده بود.
در 1249 تیلی به عنوان عضو مکاتبهای و در 1257 به عنوان عضو پیوستهی بخش علمی فرهنگستان سلطنتی بلژیک برگزیده شد و ریاست آن بخش را در 1266 برعهده گرفت.
منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه: احمد آرام... [و دیگران]، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نخست
Joseph- Marie de Tilly
(ت. ایپر، بلژیک، 25 امرداد 1216/ 16 اوت 1837؛ و. اِسکاربک، بلژیک، 12 امرداد 1285/ 4 اوت 1906)، هندسه.
تیلی یکی از ژرف اندیش ترین ریاضیدانان بلژیکی بود که با ارتقاء به درجهی سرتیپی بازنشسته شد. در 1237، با درجهی ستوان دومیِ توپخانه، برای تدریس یک دورهی ریاضیات در مدرسهی هنگ گماشته شد؛ و در همان جا بود که به مطالعهی اصول هندسه پرداخت. در 1239 در Recherches sur ls éléments de géométrie («پژوهشهائی در اصول هندسه») از روشهای آناتول لامارل برای نقد اصل موضوع پنجم اقلیدس استفاده کرد و به نتایجی دست یافت که لباچفسکی آنها را منتشر کرده بود ولی وی تا حدود سال 1245 از آنها بی اطلاع بود. تیلی در Études de méchanique abstraite («بررسیهای مکانیک مجرّد»، 1870)، که مبتنی بر نفی اصل موضوع اقلیدس بود، با یک فضای لباچفسکی، کار کرد. او نخستین کسی بود که مکانیک نااقلیدسی را، که در واقع خود او خلق کرده بود، مورد مطالعه قرار داد. این مطالعات او را به تماس با ژول اونوئل، تنها ریاضیدان فرانسوی که در آن هنگام به هندسهی جدید علاقه مند بود، کشانید. اگرچه این دو هرگز یکدیگر را ندیدند، مکاتبات آنها (1249-1264) برای تیلی که نُه سال تمام بدون راهنما در این زمینه کار کرده بود، محرک ارزشمندی بود.
تیلی، در کتاب Essai sur les principes fondamentaux de la géométrie et de la mécanique («بررسی در مبانی اصلی هندسه و مکانیک»، 1878)، هندسه های ریمان، لباچفسکی، و اقلیدس را بر مفهوم فاصلهی بین دو نقطه استوار کرد. این هندسه ها را بترتیب بر اساس یک، دو، و سه اصل متعارف تحویل ناپذیر لازم و کافی تنظیم کرد. تیلی دربارهی دانش نظامی و دربارهی تاریخ ریاضیات در بلژیک، از جمله گزارش صد سالهی فعالیتهای ریاضی فرهنگستان سلطنتی بلژیک از 1151 تا 1251، نیز نوشتههائی دارد. تیلی این مطالعات را در ضمن وظایف شغلیش در مقام سرپرستی قورخانه در آنت ورپ و به عنوان فرمانده و مدیر مطالعات در «مدرسهی نظامی»، که مدت ده سال عهده دار آن بود، انجام داده بود. تیلی در Essai de géométrie analytique («بررسی هندسهی تحلیلی عمومی»، 1982)، که ترکیبی از همهی آثار او و سرآمد آنها است، بر رابطهی بنیادی بین ده فاصلهی موجود بین هر دو نقطهی غیرمشخص از یک گروه پنج نقطهای تکیه کرده است. کوتاه سخن این که وی ثابت کرد که هندسه در حکم فیزیک ریاضی فاصلهها است.
آخرین سالهای زندگی تیلی بر اثر برکنار کردنِ ناحقِّ وی از فرماندهی مدرسهی نظامی در آذرماه 1278، و بازنشستگی اجباری پیش از موعدش در امرداد 1279، سخت آشفته شده بود. محرّکِ اعمالِ وزیر جنگ شکایتهائی بودند دایر بر این که تیلی به آموزش علمی افسران آینده اهمیت بیشتر از اندازه داده است. بازرسِ تعلیمات در «مدرسهی نظامی»، ژرار ماتیو لمان (که بعداً به درجهی سرلشکری ارتقا یافت)، تیلی را از بکار بردن مفاهیم بی نهایت کوچک و دیفرانسیئل منع کرده بود.
در 1249 تیلی به عنوان عضو مکاتبهای و در 1257 به عنوان عضو پیوستهی بخش علمی فرهنگستان سلطنتی بلژیک برگزیده شد و ریاست آن بخش را در 1266 برعهده گرفت.
کتابشناسی
دو مقاله از پ. مانسیون، در AARB، 80 (1914)، 203-285، همراه با تصویری از دانشمند و فهرست آثارش؛ و در Biographie nationale …، بیست و پنجم (بروکسل، 1930-1933)، 264-269.منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه: احمد آرام... [و دیگران]، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نخست