سيرت امام مهدي عليه السلام
نويسنده:احمدی-فرزانه فرد
منبع: تنهاراه
منبع: تنهاراه
1- زهد
پيامبر اکرم صلّياللهعليهوآلهسلّم در اينباره مي¬فرمايند:
«لايَضَعُ حَجَراً عَلی حَجَر»؛26 « سنگي بر سنگي بنا نمي¬دهد. (از مقام دنيا چيزي برنمي¬گيرد)»
امام صادق (عليه السلام) نيز مي¬فرمايند:
«ما لِباسُهُ إلاّ الغَليظ و لاطَعامُهُ إلاّ الجَشِب»؛27 «به خدا سوگند، لباس مهدي (عليه السلام) جز پوشاکي درشت و خوراک او جز غذايي ساده نيست.»
2- تقوا
امام رضا (عليه السلام) در اينباره مي¬فرمايند:
«يَکون ... أتقَی النّاسِ»؛28 «او پرهيزگارترين مردم است.»
3- عبادت
امام کاظم (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«يَعتادَهُ مَعَ سَمرَتِه صَفرَةً مِن سَهرِالليلِ، بأبي مَن ليلةٍ يَرعَی النُّجومَ ساجداً و راکعاً»؛29 «مهدي (عليه السلام) بر اثر تهجّد و شب زندهداري، رنگش به زردي متمايل است، پدرم فداي کسي باد که شب¬ها در حال سجده و رکوع، طلوع و غروب ستارگان را نظاره مي¬کند.»
4- سختکوشي و جهاد
امام رضا (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«الجَحجاحُ المُجاهدُ المُجتُهد»؛30 « او شتابنده به سوي نيکي¬ها و بزرگواري¬هاست، او مبارز و سخت¬کوش است.»
5- عدالت
يکي از سلامهايي که در زيارت صاحب الامر به امام مي-دهيم اين است:
«السّلامُ عَليکَ يا عَدلَ المُشتَهَر»؛31 «سلام بر تو اي عدل شناخته شده و مشهور.»
امام باقر (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«يَعدِلُ فِي خَلقِ الرَّحمانِ، البِّر مِنهُم و الفاجِر»؛32 «با بندگان خدا - چه نيکوکار و چه بدکار ـ عدالت مي-ورزد.»
6- سخاوت
امام صادق (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«المهدي سمحٌ بِالمالِ»؛33 «مهدي (عليه السلام) بخشنده¬اي است که مال را به وفور ميبخشد.»
همچنين امام رضا (عليه السلام) در مورد سخاوت ايشان مي¬فرمايند:
«يکونُ ... أسخی النّاسِ»؛34 «با سخاوت¬ترين مردمان است.»
7- خشوع
امام رضا (عليه السلام) در اينباره مي¬فرمايند:
«خاشِعُ للهِ کَخُشوعِ النَّسرِ لِجِناحِه»؛35 «مهدي (عليه السلام) در برابر خداوند فروتن است، همچون عقاب در برابر بالش.»
ايشان در حديثي ديگر مي¬فرمايند:
«يَکون ... أشَدُّ النّاسِ تواضعاً لله عزّ و جل»؛36 «مهدي (عليه السلام) در برابر خداوند از همه متواضع¬تر است.»
8- موضع¬گيري در برابر بدعت¬ها
«لايَدَعُ بِدعَةً إلاّ أزالها»؛37 «بدعتي نميماند جز آن که آن را از بين برد.»
در دعاي ندبه چنين ميگوييم:
«أينَ المُنتَظَرُ لِإقامَةِ الأمتِ وَ العِوَج»؛ «کجاست آن مورد انتظار براي اصلاح نقايص و برقراري راستي و درستي؟»
9- نصيحت و خيرخواهي
در زيارت صاحب الامر (عليه السلام) آمده است:
«السّلام عَليکَ ايها الولي النّاصح»؛ «سلام بر تو اي ولي نصيحت کننده.»
10- صبر و بردباري
امام صادق (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«عَلَيه کمالُ موسَی و بهاءِ عيسَی و صبر أيوب»؛38 «او داراي کمال موسي، شکوه عيسي و شکيبايي ايوب است.»
و در حديثي ديگر از امام حسين (عليه السلام) آمده است:
«تَعرِفونَ المَهدي بالسَّکينَةِ و الوِقارِ»؛39 «مهدي را با سکينه و وقار، خواهيد شناخت.»
آن حضرت سرآمد همه¬ در علم و دانش و وجود نازنينشان چشمهسار برکت و پاکي است. ايشان اهل قيام و جهادند. رهبر جهاني انقلابي بزرگ، منجي نهايي و مصلح موعود بشريت است. به هنگام ظهور بر کعبه تکيه زده، پرچم پيامبر صلّياللهعليهوآلهسلّم را در دست گرفته و با قيام خود، دين خدا را زنده و احکام خداوند در سراسر گيتي جاري مي¬کند. جهان را پر از عدل و داد مي¬گرداند، پس از آن که از جور و بيداد پر شده باشد.
پيامبر اکرم صلّياللهعليهوآلهسلّم در اينباره مي¬فرمايند:
«لايَضَعُ حَجَراً عَلی حَجَر»؛26 « سنگي بر سنگي بنا نمي¬دهد. (از مقام دنيا چيزي برنمي¬گيرد)»
امام صادق (عليه السلام) نيز مي¬فرمايند:
«ما لِباسُهُ إلاّ الغَليظ و لاطَعامُهُ إلاّ الجَشِب»؛27 «به خدا سوگند، لباس مهدي (عليه السلام) جز پوشاکي درشت و خوراک او جز غذايي ساده نيست.»
2- تقوا
امام رضا (عليه السلام) در اينباره مي¬فرمايند:
«يَکون ... أتقَی النّاسِ»؛28 «او پرهيزگارترين مردم است.»
3- عبادت
امام کاظم (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«يَعتادَهُ مَعَ سَمرَتِه صَفرَةً مِن سَهرِالليلِ، بأبي مَن ليلةٍ يَرعَی النُّجومَ ساجداً و راکعاً»؛29 «مهدي (عليه السلام) بر اثر تهجّد و شب زندهداري، رنگش به زردي متمايل است، پدرم فداي کسي باد که شب¬ها در حال سجده و رکوع، طلوع و غروب ستارگان را نظاره مي¬کند.»
4- سختکوشي و جهاد
امام رضا (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«الجَحجاحُ المُجاهدُ المُجتُهد»؛30 « او شتابنده به سوي نيکي¬ها و بزرگواري¬هاست، او مبارز و سخت¬کوش است.»
5- عدالت
يکي از سلامهايي که در زيارت صاحب الامر به امام مي-دهيم اين است:
«السّلامُ عَليکَ يا عَدلَ المُشتَهَر»؛31 «سلام بر تو اي عدل شناخته شده و مشهور.»
امام باقر (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«يَعدِلُ فِي خَلقِ الرَّحمانِ، البِّر مِنهُم و الفاجِر»؛32 «با بندگان خدا - چه نيکوکار و چه بدکار ـ عدالت مي-ورزد.»
6- سخاوت
امام صادق (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«المهدي سمحٌ بِالمالِ»؛33 «مهدي (عليه السلام) بخشنده¬اي است که مال را به وفور ميبخشد.»
همچنين امام رضا (عليه السلام) در مورد سخاوت ايشان مي¬فرمايند:
«يکونُ ... أسخی النّاسِ»؛34 «با سخاوت¬ترين مردمان است.»
7- خشوع
امام رضا (عليه السلام) در اينباره مي¬فرمايند:
«خاشِعُ للهِ کَخُشوعِ النَّسرِ لِجِناحِه»؛35 «مهدي (عليه السلام) در برابر خداوند فروتن است، همچون عقاب در برابر بالش.»
ايشان در حديثي ديگر مي¬فرمايند:
«يَکون ... أشَدُّ النّاسِ تواضعاً لله عزّ و جل»؛36 «مهدي (عليه السلام) در برابر خداوند از همه متواضع¬تر است.»
8- موضع¬گيري در برابر بدعت¬ها
«لايَدَعُ بِدعَةً إلاّ أزالها»؛37 «بدعتي نميماند جز آن که آن را از بين برد.»
در دعاي ندبه چنين ميگوييم:
«أينَ المُنتَظَرُ لِإقامَةِ الأمتِ وَ العِوَج»؛ «کجاست آن مورد انتظار براي اصلاح نقايص و برقراري راستي و درستي؟»
9- نصيحت و خيرخواهي
در زيارت صاحب الامر (عليه السلام) آمده است:
«السّلام عَليکَ ايها الولي النّاصح»؛ «سلام بر تو اي ولي نصيحت کننده.»
10- صبر و بردباري
امام صادق (عليه السلام) مي¬فرمايند:
«عَلَيه کمالُ موسَی و بهاءِ عيسَی و صبر أيوب»؛38 «او داراي کمال موسي، شکوه عيسي و شکيبايي ايوب است.»
و در حديثي ديگر از امام حسين (عليه السلام) آمده است:
«تَعرِفونَ المَهدي بالسَّکينَةِ و الوِقارِ»؛39 «مهدي را با سکينه و وقار، خواهيد شناخت.»
آن حضرت سرآمد همه¬ در علم و دانش و وجود نازنينشان چشمهسار برکت و پاکي است. ايشان اهل قيام و جهادند. رهبر جهاني انقلابي بزرگ، منجي نهايي و مصلح موعود بشريت است. به هنگام ظهور بر کعبه تکيه زده، پرچم پيامبر صلّياللهعليهوآلهسلّم را در دست گرفته و با قيام خود، دين خدا را زنده و احکام خداوند در سراسر گيتي جاري مي¬کند. جهان را پر از عدل و داد مي¬گرداند، پس از آن که از جور و بيداد پر شده باشد.
پي نوشت ها:
1 ملاحم و الفتن، ص 108 .
2. نعمانی، غيبت، ص 122 .
3. الزام الناصب، ص 9 .
4. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 86، ص 81 .
5. جمال الأسبوع، ص 310 .
6. مفاتيح الجنان، زيارت حضرت صاحب الامر (عليه السلام) .
7. صافی گلپايگانی، منتخب الأثر، ص 310 .
8. الملاحم و الفتن، ص 137 .
9. الزام الناصب، ص 9 .
10. عقد الدرر، ص 158 .
11. الزام الناصب، ص 10 .
12. الزام الناصب، ص 233 .
13. عيون أخبار رضا، ج1، ص36 .
14. نعمانی، غيبت، ص127 .