تفاوت بین دو مفهوم پیدایش حیات و خلقت حیات

دو واژه پیدایش حیات و خلقت حیات را کسانی بکار می‌برند که معتقدند حیات زمانی وجود نداشته و سپس پدیدار گشته است. طرفداران این دیدگاه خود به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول معتقدند که حیات به دلیل تاثیر مجموعه‌ای از نیروها و وجود پاره‌ای از زمینه‌ها در طبیعت ظاهر شده بی‌آنکه طرح و هدفی در بین باشد و خالق یا طراحی اهداف و غایات ظهور حیات را تدوین و رهبری کند. طرفداران این دیدگاه واژه پیدایش حیات را بکار می‌برند.
دسته دوم مجموعه نیروها و زمینه های لازم برای برپایی حیات را مخلوق و منبعث از منشا و خالق هستی و پیموده شدن مراحل ظهور و تجلی حیات را نیازمند هدایت خالق جهان و در نتیجه حیات را پدیده‌ای هدفدار و جزئی از هستی غایت مند جهان می‌دانند. طرفداران این دیدگاه واژه خلقت حیات را بکار می‌برند.
حیات پدیده زمینی یا پدیده جهانی؟
تا عصر حاضر انسانها پدیده حیات را به صورت مسجل تنها در روی کره زمین بررسی کرده اند. اساسا به دو دلیل زیر:
• ادعای رویت مستقیم و یا غیر مستقیم آثار اجسام پرنده با منشا نا شناخته که ساخت و اعزام آنها به سوی کره زمین به موجودات باشعور و در نتیجه بهره‌مند از حیات مستقر در کراتی غیر از کره زمین نسبت داده می‌شود.
• تائید وجود برخی از عناصر و ترکیبات لازم برای شکل گیری حیات در بعضی از کرات دیگر.
بسیاری از انسانها احتمال می‌دهند که پدیده حیات منحصر به کره زمین نباشد بلکه در بخشهای دیگر جهان نیز صورتهایی از حیات وجود داشته و یا مقدمات ظهور حیات در حال تکوین باشد. توجه به نکات زیر نگرش دقیقتری در این زمینه ارائه می‌دهد.
• نظایر کره زمین در جهان بسیار زیادند. کره زمین جزء منظومه شمسی است. حدود 150 میلیون منظومه مانند منظومه شمسی در کهکشان راه شیری وجود دارد. حدس بر این است که هر کدام از این منظومه‌ها یک کره مشابه کره زمین داشته باشند. از سوی دیگر تعداد کهکشانها به میلیاردها می‌رسد.
• این تصور یا اعتقاد در ذهن اغلب عوام و خواص وجود دارد که برپایی حیات صرفا نیازمند شرایط و احوالی مانند کره زمین است. به این معنا که دمای کره باید در حدی باشد که آب بتواند حالت مایع داشته باشد و عناصر موجود در جو و خاک یا دریای آن کره مانند زمین باشد.