نویسنده: محمد غفارنیا
امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: امیر المؤمنین (علیه السلام) قضاوتی كرد كه قبل از او كسی این گونه قضاوت نكرده بود، و آن نخستین قضیه‌ای بود كه بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آن حضرت، در آن نظر داد.
پس از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) كه ابوبكر زمام امور را به چنگ آورده بود، شخصی را نزد ابوبكر آوردند كه شراب خورده بود. ابوبكر پرسید: تو واقعا شراب خورده‌ای؟
گفت: آری.
ابوبكر: چرا شراب خوردی، در حالی كه حرام است؟
-درست است كه من مسلمانم، اما در میا قومی زندگی می‌كنم كه شراب می‌خورند و آن را حلال می‌دانند. من هم اگر می‌دانستم كه حرام است، حتما اجتناب می‌كردم.
ابوبكر رو به عمر كرد و گفت: در این باره تو چه می‌گویی؟
عمر: مساله پیچیده‌ای است و علی باید در آن حكم و نظر بدهد.
ابوبكر به غلامش گفت: برو، علی را برای ما پیدا كن.
عمر: حاكم و قاضی را كه نمی‌شود احضار كرد، بلكه مردم باید پیش حاكم بروند. ابوبكر و عمر با همراهی مسلمانان، حضور علی (علیه السلام) آمدند و او را در جریان گذاشتند. علی (علیه السلام) به ابابكر فرمود: آن مرد را به جلسات مهاجران و انصار بفرست، تا اگر كسی آیه تحریم شراب را برای او خوانده است، گواهی دهد؛ اگر هم كسی آیه را برای او نخوانده باشد، بر این تازه مسلمان گناهی نیست.
ابوبكر به دستور حضرت عمل كرد، ولی كسی پیدا نشد كه علیه او شهادت دهد. ابوبكر هم او را آزاد ساخت. سلمان می‌گوید به علی (علیه السلام) عرض كردم خوب آنها را راهنمایی فرمودید و مشكل را حل كردید؟!
علی (علیه السلام) فرمودند: خواستم آیه‌ای كه درباره من و ایشان نازل شده و حجت رابرایشان تمام كرده است، را برای تاكید حجت خود تجدید نماییم. (1) آن آیه چنین است:
(فَمَنْ یَّهْدى اِلَى الْحَقِّ اَحَقُّ اَنْ یُتَّبَعَ اَمَّنْ لاَّیَهْدى اِلاَّ اَنْ یُهْدى فَما لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ)
(بگو) آیا كسی كه هدایت به حق می‌كند برای پیروی شایسته‌تر است، یا آن كس كه خود هدایت نمی‌شود؛ مگر هدایتش كنند. شما را چه می‌شود، چگونه داوری می‌كنید. (2)
پی‌نوشت‌ها:
1-تفسیر برهان: ج2. ص184.
2-یونس/35.
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول
