زن بداخلاق سقراط
گِزانْتیب، زن سقراط، حکیم یونانی، بسیار بدخو و بدزبان بود. روزی ـ در حالی که لباس میشُست ـ بر سقراط، بسیار خشمگین شد و زبان به دشنام و بدگویی او گشود. حکیم به سبب بردباری و حکمت، خاموش ماند؛ اما زن، جسارت ورزید و تَشت آب چرکین لباس را برداشت و پیش چشم شاگردان سقراط، بر سر و روی او ریخت. حاضران گفتند: «تحمّل بیجا از حکیمی مانند تو پسندیده نیست». سقراط گفت: «چنین است؛ اما نتیجه غُرّیدنِ رعد و جهیدن بَرق، برف و باران است. سخنان تند و زننده، درگیری خشونتبار در پی خواهد داشت و فرار عاقل از دست نادان، بهتر از غلبه و پیروزی بر وی است».
منبع: لغتنامه، علیاکبر دهخدا، حرف «ز»
منبع: لغتنامه، علیاکبر دهخدا، حرف «ز»