درمنه
درمنه (Artemisia) گیاهی از خانواده کاسنی ها از لحاظ داشتن خواص و موارد استفاده شاخص بوده و ارزشهای چند جانبه دارد از میان انواع گونه ها، گونه درمنه دشتیsieberi Artemisia در مناطق رویشی استپی، نیمه بیابانی و بیابانی حضور دارند و ضمن داشتن ارزش علوفه ای خواص دارویی نیز دارد. مطالعات نشان می دهد کهخ در ارتفاع حدود 800 تا 200 متر با بارندگی حدود 100 تا 200 میلیمتر استقرار و گسترش یافته است.
بررسیها نشان می دهد که بین گونه با فرم بوته ای نیمه خشبی علاوه بر داشتن ارزش علوفه ای نسبی و توانایی و قابلیت مقابله با شرایط ناهنجار طبیعی و عوامل غیر طبیعی از جمله چرای شدید و بی رویه دارای اهمیت دارویی می باشد تحقیقات نشان می دهد که ماده سنتونین موجود به میزان 5/2% بر سرشاخه های آن دارای اثرات دارویی بوده و جهت دفع انگل بکار می رود. لازم بذکر است که این ماده در هنگامی که کاپتیول (capitols) هنوز باز نشده اند به حداکثر می رسد. نتایج بدست آمده از مطالعات نشان می دهد که گونه درمنه دشتی یکی از عناصر اصلی ناحیه ایران و تورانی در منطقه استپی می باشد. این گونه بیشتر در مناطق با بارندگی بین 100 تا 200 میلیمتر و درارتفاع 800 تا 2000 متری از سطح دریا حضور دارد. از نظر زمین شناختی این گیاه بطور عمده در روی رسوبهای مانی الیگومیوسن و سنگهای آذرین و آتشفشانی و سنگهای پشت و گنیس اینفرا کامبرین دیده می شود. مطالعه مراحل فنولوژیکی گیاه نشان می دهد که رشد رویشی آن از اوایل اسنفد شروع شده و با وجود رطوبت تا اواسط تیرماه ادامه دارد. مرحله گلدهی از اواسط تیر ماه شروع شده و تا اواخر مردادماه تداوم دارد. رسیدن بذرها به صورت تدریجی از اواسط شهریور شروع شده و تا اواسط مهر به وطول می انجامد. خواب زمستانه از اوایل آذرماه آغاز و تا اوایل اسنفدماه ادامه دارد. این گونه در خاکهای با بافت سندی، سندی لوم و رسی و ساختمان ریزدانه ای تا خیلی ریزدانه ای و عمق کم تا متوسط و عمیق مشاهده می گردد. نتایج آزمایشها نشان می دهد که در این گیاه علاوه بر سنتونین ماده آرتمیزین نیز وجود داشته ولی ماده اول اهمیت دارویی دارد.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که میزان سنتونین 69/2 و اسانس فرار 44/3% است و تعین عناصر معدنی و مواد آلی در گیاه نیز اهمیت آنرا نشان می دهد وجود این عناصر و میزان نسبتا بالا در سرشاخه های آن بر اهمیت علوفه ای می افزاید. علاوه براین آزمایشهای کیفی مقدماتی دال بر عدم وجود آلکالوئید، آنتراکنیون، تانن، لاپونین و گلیکوزید سیانوژیک در آن می باشد.
بررسیهای فئولوژیکی نشان می دهد که بسته به تأثیر عوامل اقلیمی رشد رویشی بطور معمول از اوایل اسفندماه شروع و تا اواسط پاییز ادامه پیدا خواهد کرد. گل دهی آن از اواسط تا اواخر تابستان و بذردهی آن در پاییز است.
این گونه با توجه به سطح تاج، نقش به سزایی در جلوگیری از اثرات مخرب ریزش باران و کاهش روان آب داشته درنتیجه این ساز و کار به ممانعت از فرسایش سطحی خاک و نفوذ آب در زمین (افزایش سفره های زیر زمینی) کمک خواهد کرد.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
بررسیها نشان می دهد که بین گونه با فرم بوته ای نیمه خشبی علاوه بر داشتن ارزش علوفه ای نسبی و توانایی و قابلیت مقابله با شرایط ناهنجار طبیعی و عوامل غیر طبیعی از جمله چرای شدید و بی رویه دارای اهمیت دارویی می باشد تحقیقات نشان می دهد که ماده سنتونین موجود به میزان 5/2% بر سرشاخه های آن دارای اثرات دارویی بوده و جهت دفع انگل بکار می رود. لازم بذکر است که این ماده در هنگامی که کاپتیول (capitols) هنوز باز نشده اند به حداکثر می رسد. نتایج بدست آمده از مطالعات نشان می دهد که گونه درمنه دشتی یکی از عناصر اصلی ناحیه ایران و تورانی در منطقه استپی می باشد. این گونه بیشتر در مناطق با بارندگی بین 100 تا 200 میلیمتر و درارتفاع 800 تا 2000 متری از سطح دریا حضور دارد. از نظر زمین شناختی این گیاه بطور عمده در روی رسوبهای مانی الیگومیوسن و سنگهای آذرین و آتشفشانی و سنگهای پشت و گنیس اینفرا کامبرین دیده می شود. مطالعه مراحل فنولوژیکی گیاه نشان می دهد که رشد رویشی آن از اوایل اسنفد شروع شده و با وجود رطوبت تا اواسط تیرماه ادامه دارد. مرحله گلدهی از اواسط تیر ماه شروع شده و تا اواخر مردادماه تداوم دارد. رسیدن بذرها به صورت تدریجی از اواسط شهریور شروع شده و تا اواسط مهر به وطول می انجامد. خواب زمستانه از اوایل آذرماه آغاز و تا اوایل اسنفدماه ادامه دارد. این گونه در خاکهای با بافت سندی، سندی لوم و رسی و ساختمان ریزدانه ای تا خیلی ریزدانه ای و عمق کم تا متوسط و عمیق مشاهده می گردد. نتایج آزمایشها نشان می دهد که در این گیاه علاوه بر سنتونین ماده آرتمیزین نیز وجود داشته ولی ماده اول اهمیت دارویی دارد.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که میزان سنتونین 69/2 و اسانس فرار 44/3% است و تعین عناصر معدنی و مواد آلی در گیاه نیز اهمیت آنرا نشان می دهد وجود این عناصر و میزان نسبتا بالا در سرشاخه های آن بر اهمیت علوفه ای می افزاید. علاوه براین آزمایشهای کیفی مقدماتی دال بر عدم وجود آلکالوئید، آنتراکنیون، تانن، لاپونین و گلیکوزید سیانوژیک در آن می باشد.
بررسیهای فئولوژیکی نشان می دهد که بسته به تأثیر عوامل اقلیمی رشد رویشی بطور معمول از اوایل اسفندماه شروع و تا اواسط پاییز ادامه پیدا خواهد کرد. گل دهی آن از اواسط تا اواخر تابستان و بذردهی آن در پاییز است.
این گونه با توجه به سطح تاج، نقش به سزایی در جلوگیری از اثرات مخرب ریزش باران و کاهش روان آب داشته درنتیجه این ساز و کار به ممانعت از فرسایش سطحی خاک و نفوذ آب در زمین (افزایش سفره های زیر زمینی) کمک خواهد کرد.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
