مصافحه با حضرت حجت علیه السلام

علامه نوری در نجم الثاقب نقل می کند که سید جعفر پسر آیة الله سید محمد باقر قزوینی ( صاحب کرامات ) گفته است :
من با پدرم به مسجد سهله می رفتیم . نزدیک مسجد سهله که رسیدیم به پدرم گفتم : این حرفها که مردم می گویند : هر کس چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله برود ، حضرت ولی عصر علیه السلام را می بیند معلوم نیست پایه و اساس اصلی داشته باشد .
پدرم غضبناک شد و گفت : چرا اصلی ندارد ؟ اگر چیزی را تو ندیدی اصلی ندارد ؟!
مرا زیاد سرزنش کرد به طوری که من از گفته خود پشیمان شدم .
در این موقع وارد مسجد سهله شدیم ، در مسجد کسی نبود . ولی وقتی پدرم در وسط مسجد ایستاد که نماز استغاثه بخواند ، شخصی از طرف مقام حجت علیه السلام نزد او آمد . پدرم به او سلام کرد و با او مصافحه نمود .
پدرم به من گفت : این کیست ؟ گفتم : آیا حضرت حجت علیه السلام است ؟
فرمود : پس کیست ؟!
من از جا حرکت کردم و در اطراف به دنبال او دویدم ولی احدی را ندیدم .1
عمری گذشت و راه نبردم به کوی دوست
مجلس تمام گشت و ندیدم روی دوست
گلشن معطر است سرا پا زبوی یــــــــار
گشتیم هر کجا نشنیدیم بـــــــوی دوست
هرجا که می روی زرخ یار روشن است
خفاش وار راه نبردیــــــم سوی دوست
« امام خمینی »

پی نوشت

1 . علامه میرزا حسین نوری ، نجم الثاقب ، ص 357 ، حکایت 85 .

---

تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله