بشارات پيامبر و شيعيان على (عليه السلام)

«ابن حجر» و ديگران نقل مى كنند: «بعد از نزور آيه «ان الذين آمنوا و عملوالصالحات اولئك هم خيرالبريّه...([1])» رسول خدا (صلى الله عليه وآله)به على (عليه السلام)فمود: مقصود آيه، تو شيعيان تو هستند.([2])
«طبرانى»، از رسول خدا (صلى الله عليه وآله)نقل مى كند كه به على (عليه السلام)فرمود: «اولين چهار نفرى كه وارد بهشت مى شوند، من و تو و حسين، هستيم و ذرّيه ما پشت سر ما و شيعيان ما در طرف راست و چپ ما هستند.»([3])
«ابن عساكر»، از «جابر بن عبدالله»، نقل مى كند: «ما نزد پيامبر (صلى الله عليه وآله)بوديم، كه على آمد پيامبر فرمود: قسم به كسى كه جانم در دست اوست. همانا اين (على) و شيعه او، در روز قيامت به فوز سعادت خواهد رسيد، سپس اين آيه نازل شد: «ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البرية»، اصحاب پيامبر (صلى الله عليه وآله)، بعد از نزول آيه، هرگاه على (عليه السلام)را مى ديدند، مى گفتند: خيرالبريّه ،آمد.»([4])
«ابن عساكر»، از على (عليه السلام)، نقل مى كند: «در پيامبر به من فرمود: تو و شيعيان تو در بهشتند.»([5])
«سبط بن جوزى»، از «ابى سعيد خدرى» نقل مى كند: «رسول خدا (صلى الله عليه وآله)به على نظر كرده و فرمود: اين على و شيعه او در روز قيامت به فوز سعادت، خواهند رسيد.»([6])
«طبرى»، از «ابى الجارود»، از «محمد بن على»، در ذيل آيه «اولئك هم خير البرية» نقل مى كند، كه پيامبر فرمود: «يا على، تو و شيعيان تو، مقصود اين آيه هستند.»([7])
«خطيب بغدادى»، از رسول خدا (صلى الله عليه وآله)، نقل مى كند: «به على فرمود: تو و شيعيان تو در بهشت هستند.»([8])
«هيثمى»، از رسول خدا (صلى الله عليه وآله)، نقل مى كند، كه به على فرمود: «از امتم، اولين كسى كه وارد بهشت مى شود، تعو هستى. و شيعيان تو بر منبرهايى از نور قرار دارند، آنان مسرورند و با صورتهاى سفيد، نزد من مى آيند، آت نها را شفعات مى كنم و در روز قيامت در بهشت با من هستند»([9])
علامه «مناوى» از «ام سلحه» نقل مى كند كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله)فرمود: «على و شيعه او در روز قيامت، به فوز سعادت خواهند رسيد.»([10])
«ذهبى»، از «فاطمه زهرا (عليها السلام)» نقل مى كند كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به على فرمود: «اى اباالحسن آگاه باش! هر آينه تو و شيعه تو در بهشت هستند.»([11])
تعدادى از راويان عامه، اين حديث را نقل كرده اند، مانند:

ابن عساكر:

ابن هجر هيثمى، در الصواعق المرحقة

ابو نعيم اصفهانى، در ما نزل من القرآن فى على

ابن اثير، در النهايه

حاكم حسكانى، در شواهد التنزيل

ديلمى، در الفردوس بمأثور الخطاب

طبرانى، در المعجم الكبير

هيثمى، در مجمع الزوائد

زرندى، در نظم درر السمطين

حاكم، در المستدرك على الصحيحين

احمد بن حنبل، در المناقب

سيوطى، در الدرر المنثور

قندوزى، در نيابيع الموده

ابن المغازلى، در المناقب

گنجى شافعى، در كفاية الطالب

حموينى، در فرائد السمطين

خوارزمى، در المناقب

ابن حجر، در انساب الاشراف

بلاذرى، در انساب الاشراف

سبط بن جوزى، در تذكرة الخواص

سمهودى، در جواهر العقدين

طبرى، در جامع البيان

ابن صباغ مالكى، در الفصول المهمه

خطيب بغدادى، در تاريخ بغداد

مسعودى، در مروج الذهب

مير سيد على همدانى، در مودّى القربى

مناى، در كنز الحقايق

ذهبى، در ميزان الاعتدال

ابوالفرج الصفهانى، در الاغانى

شبلنجى، در نورالابصار

مستقى الهندى، در كنزالعمال

محب الدين طبرى، در رياض النضره

الوسى، در روح المعانى، در تفسير سوره «بيّنه»

شوكانى، در فتح القدير

پی نوشت ها:

[1] ـ البيّنه، ص7.
[2] ـ الصواعق المحرقه، ص96 و...
[3] ـ المعجمه الكبير طبرانى، ج1، ص319 و مجمع الزوائد، ج9، ص131و...
[4] ـ الدرر المنثور، ج6، ص589.
[5] ـ ترجمة الامام على بن ابى طالب، تاريخ دمشق، ج2، ص345.
[6] ـ تذكرة الخواص، ص54.
[7] ـ جامع البيان، ج30.ص 264.
[8] ـ تاريخ بغداد، ج12، ص289.
[9] ـ مجمع الزوائد، ج9، ص131 و كفايه الطالب، ص265.
[10] ـ كنز العمال، مناوى، ص98 و الاغانى، ج18، ص90.
[11] ـ ميزان الاعتدال، در ترجمه تليد بن سليمان

---

تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله