شاعر: طايى
جشن ميلاد امام چارمين آمد پديد
روز وجد مؤمنات و مؤمنين آمد پديد
درّة التّاج فضيلت جوهر علم لدن
حضرت سجّاد زين العابدين آمد پديد
يك فلك مجد و كرامت يك جهان اجلال و فر
در رخ انسان به چهرى دلنشين آمد پديد
يك جهان تسليم يك عالم رضا يك دهر فضل
آسمانى آفتابى بر زمين آمد پديد
فُلك درياى ولايت موج اقيانوس فضل
خازن علم الهى، قطب دين آمد پديد
نور چشم خامس آل عبا زين العباد
شافع عصيان به روز واپسين آمد پديد
عرشيان انگشت عبرت بر دهان دارند از آن
كاين چنين گوهر چه سان از ماء و طين آمد پديد
عابدين را گاه رنج آرام جان آمد زره
ساجدين را روز غم يار و معين آمد پديد
آن چه را مى جست دل در آسمان‌ها قرن‌ها
در زمين آن مقتداى آن و اين آمد پديد
چرخ هستى را چنان شمس الضّحى آمد عيان
بحر ايمان را چنين درّ ثمين آمد پديد
مجمع البحرين دانش، مخزن الاسرار حقّ
فيض سرمد، متن قرآن مبين آمد پديد
كاخ ايمان را از او ركنى ركين شد آشكار
ملك هستى را از او حصنى حصين آمد پديد
وارث تخت «سلونى» تاجدار «هل اتى»
حضرت طاها جناب يا و سين آمد پديد
از پى آوردن تبريك ميلادش ز عرش
باز گويا در زمين روح الامين آمد پديد
بازگو «طايى» براى ميمنت بر شيعيان
روز ميلاد امام چارمين آمد پديد
