نوارهای غباری آسمان فرو سرخ

علاوه بر آشکار شدن ربع میلیون چشمه انفرادی، دو چشمه تابش فرو سرخ که همگی در سر تا سر آسمان توزیع شده‌اند توسط ایراس کشف شد. قسمتی از این گسیل، به خصوص در طول موجهای کوتاه، از چشمه‌هایی در راستای صفحه دایرة البروج می‌آید. صفحه دایرة البروج صفحه‌ای است که در آن زمین و سایر سیارات به دور خورشید می‌چرخند. این تابش از ذرات غباری گرم میان سیاره‌ای می‌آید. گروهی از این ذرات، آن چنان که انتظار می‌رود، در صفحه دایرة البروج متمرکز هستند، اما دو نوار گسیل در حدود ده درجه بالا و پایین این صفحه نیز وجود دارد. این چشمه‌ها همگی نزدیک به لبه داخلی کمر بند سیارکها قرار گرفته‌اند. کمر بند سیارکها منطقه‌ای میان مریخ و مشتری به فاصله 3ر2 یکای نجومی از خورشید است (یک یکای نجومی برابر است با فاصله میان خورشید و زمین). دو نوار گسیل طرفین صفحه دایرة البروج ناشی از ذراتی هستند که در مدارهایی با حدود ده درجه کجی نسبت به این صفحه قرار دارند. منشأ این مدارهای کج شده هنوز معلوم نیست.
قسمت عمده این گسیل در بلندترین طول موجها (شصت تا یک صد میکرو متر) در سر تا سر آسمان یافت می‌شود، و به گاز و غبار موجود میان ستاره‌ها وابسته است؛ این گاز و غبار قسمتی از کهکشان راه شیری است که ملأ میان ستاره‌ای نامیده می‌شود. مقایسه میان نقشه‌های ایراس و عکسهای قبلی آسمان، هنگامی که در راستایی دور از راستای صفحه قرص گونه کهکشان خودمان بنگریم، نشان می‌دهد که توزیع گسیل فرو سرخ در طول موجهای بلند شبیه به توزیع غباری است که نور ستاره را باز می‌تاباند. هم چنین در برخی موارد، گسیل فرو سرخ از همان ناحیه گسیل رادیویی آسمان، یعنی از ابرهای سرد گاز هیدروژن، می‌آید. توزیع گسیل فرو سرخ (هم چنین توزیع نور مرئی) نشان می‌دهد که این ابرها رشته‌های دسته دسته و نازکی از غبار هستند که به ابرهای «دم اسبی» موسوم به ابرهای سیروس شبیه هستند. تحلیل بیشتر پرتوهای فرو سرخ و نور گسیل شده یا باز تابیده از این غبار اطلاعات قابل توجهی را از ماهیت این غبار به دست خواهد داد. در حال حاضر، به نظر می‌رسد که این ذرات، خیلی کوچک و خیلی سرد هستند (دو تا بیست و پنج کلوین)، و خواص آنها از یک ابر تا ابر دیگر به طور قابل توجهی تغییر می‌کند. چون این مواد قسمتی از نور کهکشانهای دور دست را در می‌آشامد، شناخت ماهیت آن شناخت ما را نسبت به مقیاس فاصله کیهانی بهبود خواهد بخشید، و این به نوبه خود روی برآوردهای آهنگ انبساط عالم و عمر آن تأثیر می‌گذارد.