24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009 |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 1) 24ارديبهشت ماه سال 1375 هجري شمسي:
راه آهن مشهد- سرخس- تجن در جاده ابريشم با حضور رئيس جمهور وقت ايران مورد بهره برداري قرار گرفت . احداث اين راه آهن از سال 71شمسي آغاز شد و با توجه به موقعيت خاص جمهوري اسلامي ايران در منطقه ؛و ضرورت گسترش مناسبات اقتصادي – سياسي و اجتماعي ايران و ديگر كشورهاي آسيا با اروپا در مدتي كوتاه احداث آن به پايان رسيد . راه آهن جاده ابريشم به نوعي تكرار تاريخ است و پيامدهاي اقتصادي آن در محدوده ملي و حتي منطقه اي نمي گنجد و ان را شبكه راه آهن فرا ملي دانسته اند . راه آهن جاده ابريشم به همين علت در آينده اقتصادي كشورهاي منطقه و حتي اروپا تاثير به سزايي خواهد گذاشت . راه آهن جاده ابريشم ظرفيت جابجايي يك ميليون نفر مسافر و 8 ميليون تن با را در سال دارد . |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 2) پايان حاكميت چند قرني ايران بر بحرين با رأي مجلس شوراي ملي (1349 ش) پس از آن كه فرستاده سازمان ملل متحد، پس از گفتگو با سران قبايل و افراد متنفذ بحرين، گزارش خود مبني بر تمايل مردم بحرين به استقلال را به مجمع عمومي و شوراي امنيت سازمان ملل عرضه كرد، شوراي امنيت نيز با صدور قطعنامهاي در 22 ارديبهشت 1349 استقلال بحرين را خواستار گرديد. در اين ميان نمايندگان مجلس شوراي ملي پس از استماع گزارش نمايندگان سازمان ملل، به جدا شدن بحرين از ايران راي دادند. بنابراين اين جزيره نفت خيز و مهم از ايران جدا گرديد و در اين روز حاكميت چند صد ساله ايران بر اين نقطه پايان پذيرفت. سرانجام در 23 مرداد 1350، شيخ نشين بحرين استقلال خود را اعلام نمود و ايران به سرعت اين استقلال را به رسميت شناخت. |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 3) ارتحال عالم بزرگوار و محقق و مولف معاصر، حكيم "مهدي الهي قمشهاي" (1352 ش) دانشمند بزرگوار و فيلسوف و عارف و شاعر وارسته، استاد محييالدين مهدي الهي قمشهاي فرزند ابوالحسن الهي، در حدود سال 1280 ش (1319 ق) در شهرضا (قمشه سابق) در استان اصفهان به دنيا آمد. وي در ابتداي جواني در اصفهان از محضر حضرات آيات حاج آقاحسين قمي، آقا بزرگ حكيم خراساني و ميرزا مهدي اصفهاني استفاده برد و خود در فقه، اصول، فلسفه و حكمت به مراتب والايي دست يافت. استاد الهي قمشهاي سپس به تدريس فلسفه و حكمت در مدرسه سپهسالار پرداخت و در كنار آن به تحقيق و تاليف روي آورد. پس از تاسيس دانشگاه در كشور، مدرسه سپهسالار كه محفل ادبا و مجلس حكما بود، به دانشكده معقول و منقول تبديل گرديد. حكيم الهي قمشهاي، ضمن تدريس در منطق، حكمت و ادبيات در آن مكان، به عنوان يكي از برجستهترين استادان دانشگاه تهران شناخته شده و با نوشتن كتاب "توحيد هوشمندان" به اخذ درجه دكترا از دانشكده مزبور نائل آمد. ايشان ضمن تدريس، با جملاتي شيوا، شيرين و پرجاذبه، مفاهيم دشوار فلسفي را بيان ميكرد و در تاييد اظهارات علمي خود از اشعار شاعران بزرگ، شاهد ميآورد. در محفل علمي اين حكيم الهي، دانشوران فاضلي پرورش يافتند كه حضرات آيات: سيدابوالحسن رفيعي قزويني، عبداللَّه جوادي آملي، حسن حسنزاده آملي، كاظم مدير شانهچي و سيدمحمدباقر حجتي و... از آن جملهاند. وي قلمي شيوا داشت و با همين شيوايي بود كه قرآن مجيد را به فارسي ترجمه كرد. ترجمه او، از نخستين ترجمههاي امروزي قرآن در زبان و ادبيات فارسي بود و درزمان خود، مورد توجه روشنفكران، دانشجويان و نسل جديد قرار گرفت. همچنين ترجمه آزاد مفاتيح الجنان، صحيفه سجاديه و كليات ديوان الهي از ديگر آثار اوست. الهي قمشهاي يكي از مردان سير و سلوك معنوي و به معناي واقعي كلمه، اهل توكل بود و مناعت طبع ويژهاي داشت. سرانجام اين حكيم وارسته در شامگاه 24 ارديبهشت سال 1352 ش برابر با 12 ربيع الثاني 1393 ق در 72 سالگي درگذشت و در جوار حرم حضرت معصومه(س) مدفون گرديد. |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 4) درگذشت استاد "حبيب يغمايي" محقق و شاعر معاصر (1363ش) استاد حبيب يغمايي شاعر و نويسنده معاصر ايراني در سال 1280 ش در خور بيابانك در استان اصفهان به دنيا آمد و در پايان تحصيلاتش به مطالعه و تحقيق در زمينه ادبيات فارسي و معارف اسلامي پرداخت. حبيب يغمايي پس از آن كه رياست اداره فرهنگ سمنان، دامغان و كرمان را به عهده داشت به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون به تدريس ادبيات فارسي پرداخت. سپس چندي نيز در اداره نگارش وزارت فرهنگ، تصدي و مديريت مجله آموزش و پرورش را برعهده گرفت. حبيب يغمايي از سال 1326 به مدت 31 سال، مجله يغما را منتشر كرد و از اين رهگذر خدمتي شايان به فرهنگ و ادب ايران انجام داد. وي همچنين از طبع شعر سرشاري بهره داشت. از جمله آثار ارزنده استاد حبيب يغمايي ميتوان به تصحيح مجموعه آثار سعدي، دخمه ارغوان، رساله در علم قافيه و مناجات حضرت امير اشاره كرد. سرانجام اين نويسنده و شاعر ايراني چنين روزي در 83 سالگي در تهران درگذشت و در زادگاه خود به خاك سپرده شد. |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 5) رحلت عالم رباني "سيدعلي نقي فيض الاسلام" مترجم و شارح نهجالبلاغه(1364 ش) عالم محقق، سيدعلي نقي اصفهاني آل محمد معروف به فيض الاسلام، در سال 1284 ش در خميني شهر (سده سابق) اصفهان در خانداني فرهيخته به دنيا آمد. وي پس از گذران علوم مقدماتي، راهي نجف اشرف گرديد و پس از شركت در دروس عالي حضرات آيات: سيدابوالحسن اصفهاني، آقا ضياءالدين عراقي و شيخ محمدكاظم شيرازي، به اجتهاد دست يافت. فيض الاسلام همچنين پس از طي سالها تحقيق و تأمل در حديث، از دو محدث نامدار زمان آيتاللَّه شيخ عباس محدث قمي و شيخ علي اكبر نهاوندي، به اخذ اجازه روايت نائل آمد. مهمترين اثر اين عالم ديني، ترجمه و شرح نهج البلاغه است كه به نهج البلاغه فيض الاسلام شهرت يافته است. همچنين ترجمه و شرح صحيفه كامله سجاديه، اشارات الرَّضويه و نيز تفسير قرآن عظيم در 3 جلد، از ديگر تاليفات اين محقق برجسته ميباشند. سرانجام اين عالم بزرگوار در 24 ارديبهشت 1364 ش، در هشتاد سالگي دارفاني را وداع گفت و در شهر ري به خاك سپرده شد. |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 6) درگذشت استاد حجتالاسلام "كاظم مديرشانهچي" عالم شهير حديث و روايت (1381ش) استادمعظم، حجت الاسلام و المسلمين حاج شيخ كاظم مدير شانهچي، يكي از عالمان بنام عرصه حديث و روايت، در حدود سال 1306 ش (1346 ق) در مشهد مقدس زاده شد و پس از فراگيري دوره دبستان و دبيرستان به تحصيل علوم ديني روي آورد. ايشان پس از طي مقدمات و سطوح در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات، شيخ هاشم قزويني، شيخ مجتبي قزويني، سيد يونس اردبيلي، ميرزا احمد كفايي و سيد محمد هادي ميلاني شركت جست و مباني علمي خود را استوار ساخت. همچنين وي علوم عقلي را از استادان فن فراگرفت و به تدريس پرداخت و از سال 1337 ش در دانشكده الهيات مشهد مشغول تدريس گرديد. استاد مدير شانهچي علاوه بر تدريس تاريخ اسلام، تاريخ اديان، آيات الاحكام و ادوار فقه، مقالات فراواني نگاشته و در زمينه كتابشناسي و نسخهشناسي، چندين فهرست را منتشر ساخته است. وي در راستاي شناسايي كتب خطي و نسخهشناسي، سفرهاي متعدد به كشورهاي روسيه، آذربايجان، ازبكستان، مصر، تركيه، سوريه، لبنان، مراكش، واتيكان و اسپانيا نمود و از نسخههاي نفيس، عكسبرداري و فيشبرداري كرد. استاد شانهچي از فرزانگاني بود كه علوم عقلي و نقلي را در وجود خويش گردآورد و علاوه بر آن به زيور وقار و اخلاق خوش و سيماي صالحان آراسته بود و همينها باعث شد تا در سال 1380 ش به عنوان يكي از نامآوران عرصه علم و فرهنگ و يكي از چهرههاي ماندگار برگزيده شود و در مراسم با شكوهي در صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران از ايشان تجليل به عمل آيد. تاريخ حديث، دراية الحديث، علم الحديث، روش استنباط و سنن النبي در 9 جلد از جمله آثار اين عالم بزرگوار ميباشند. سرانجام استاد مديرشانهچي در بيست و چهارم ارديبهشت 1381 ش برابر با اول ربيع الاول 1323 ق در 75 سالگي بدرود حيات گفت و در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاك سپرده شد. |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 7) لغو امتیاز تنباکو به فتوی آیت الله میرزای شیرازی 1270 ش |
|
8) تولد "اُلغ بيگ" فرمانرواي دانشمند تيموريان و منجم ايراني(796 ق) (اُلغ بيگ) دانشمند و منجم ايراني در دربار جدش "امير تيمور گوركاني" تربيت شد و از سال 812 قمري فرمانرواي ماورالنهر گرديد. اُلغ بيگ بر خلاف پدربزرگش، تيمور، علاقهاي به كشور گشايى نداشت و بيشتر به سبب علاقه به علوم به ويژه علم نجوم شهرت يافت. در سال 842 قمري در سمرقند مدرسهاي بنا كرد كه مهمترين موضوع درسي آن نجوم بود. اقدام مهم ديگر وي ايجاد رصدخانهي 3 طبقهاي در سال 828 قمري بود. از ابزارهاي اصلي اين بنا "ثلث فخري" بود كه براي رصد كردن خورشيد، ماه و سيارات ساخته شده بود. الغ بيگ با استفاده از اين وسيله، حركات سالانهي 5 سيارهي زحل، مشتري، مريخ، زُهره و عطارد را بيان كرد كه با نتايج امروزي فقط حدود 2 تا 5 ثانيه اختلاف دارد. او نتايج فعاليتهاي علمي خود را در كتابي به نام "زيج الغ بيگي" يا "زيج گوركاني" جمع آوري كرده است كه در اصل به زبان فارسي نوشته شده و شامل بخش نظري و بخشي دربارهي جداول محاسبهي تقويم، جداول مثلثاتي و اوضاع ستارگان است. اين پادشاه، ايام حيات را به مطالعه و خدمت به علوم و فنون به سر برد. محضَرَش هميشه مجمَع اُدَبا و محفِل علما و دانشمندان عصر بود و او بعضي افرادِ مُستعِد را براي تحقيقات فني، تا چين نيز اعزام نمود. اُلغ بيگ سرانجام در رمضان سال 853 قمري در 57 سالگي در نزديكي سمرقند در جنگ با پسر خود كه داعيهي حكومت داشت، كشته شد. |
|
9) درگذشت "جلال الدين سيوطي"، فقيه، محدث و لغتشناس بزرگ عرب(911 ق) عبدالرحمان بن ابي بكر بن محمد، معروف به سيوطي در 849 ق در قاهره به دنيا آمد. در 8 سالگي قرآن را حفظ كرد و در درس ابوالعباس شَمَني و محيى الدين كافيجي و ديگر بزرگان حاضر شد. وي در تمام فنون رايج به ويژه فقه، هيئت، حديث، تفسير، معاني، بيان، بديع، نحو و لغت متبحر بوده و بر همهي همدورههاي خود، برتري يافت. تاليفات سيوطي را تا سيصد و حتي پانصد كتاب ذكر كردهاند كه تعداد زيادي از آنها جزوه ميباشند. آدابُ السّلوك، اُصول النحو، شرح الفيهي ابن مالك و و نيز شرح ابن عقيل از كتب اوست. وي در هر يك از زمينههاي ادبيات، تاريخ، رجال، تراجمِ احوال و علوم ديگر، تاليفات جامع و نافع دارد. |
|
10) تولد آيت اللَّه "شيخ محمدقاسم اردوبادي" عالم و اديب ايراني در تبريز(1274 ق) آيت اللَّه شيخ محمدقاسم اردوبادي، پس از اتمام تحصيلات متوسطه، به نجف رفت و نزد علماي مشهور زمان، دانش آموخت. اين عالم بزرگ پس از اخذ درجهي اجتهاد، به زادگاهش تبريز بازگشت و در اين شهر، علاوه بر تدريس، كتب متعددي را نيز به رشتهي تحرير درآورد. آيت اللَّه اردوبادي در سال 1333 ق در 59 سالگي درگذشت. |
|
11) اشغال سرزمين آنگولا در افريقا توسط استعمارگران پرتغالي (1575م) سرزمين آنگولا قبل از ورود پرتغاليها بخشي از امپراتوري افريقاي گينه بود، اما با تسلط پرتغاليها بر آنگولا، در 14 مه 1575م، در تمامي سواحل اين كشور، مراكز بازرگاني احداث شد. آنگولا از زمان ورود پرتغاليها به مدت چهارصد سال به طور وحشيانهاي تحت استعمار پرتغال قرار گرفت. پس از خاتمه جنگ جهاني دوم، شورشهاي متعددي براي كسب آزادي در آنگولا صورت گرفت و سرانجام منجر به استقلال اين كشور در سال 1975 شد. آنگولا با بيش از يك ميليون و دويست هزار كيلومتر مربع مساحت با كشورهاي جمهوري دموكراتيك كنگو، زامبيا و ناميبيا همسايه است. (ر.ك: 11 نوامبر) |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 12) انجام اولين واكسيناسيون آبله جهان در انگلستان (1796م) گرچه امروزه به ويژه در كشورهاي پيشرفته كمتر اثري از "آبله" به چشم ميخورد اما تا قرن هجدهم اين بيماري شيوع فراواني داشت و تلفات گستردهاي بر جاي ميگذاشت. در سال 1717م يك زن انگليسي متوجه شد كه در برخي نقاط شرقي اروپا، از ماده سمي و زهرابهاي كه از تاولهاي آبله بيرون ميريزد براي جلوگيري از ابتلاي ديگران به آبله استفاده ميشود. وي پس از فراگيري اين امر و تحقيق در اين زمينه، اين شيوه را در انگلستان رواج داد كه به كاهش تلفات آبله انجاميد. از سوي ديگر اين مسئله در انگلستان مطرح بود كه زهرابه و در واقع ماده سمي موجود درآبله گاوي براي انسان در برابر آبله مصونيت به وجود ميآورد. در نهايت، در 14 ماه مه 1796م دكتر ادوارد جِنِر انگليسي اين مسئله را عملي نمود و با انجام آزمايش بر روي يك كودك توانست اين احتمال را ثابت نمايد كه تلقيح با ويروس گاوي سبب ايمني در مقابل آبله ميشود. اين مطلب گرچه با مخالفتهاي عمومي مواجه گرديد اما به زودي در سراسر جهان پذيرفته شد. درحال حاضر با انجام واكسيناسيون، بيماري آبله تقريباً ريشهكن شده است. (ر.ك: 30 نوامبر) |
.jpg "24 اردیبهشت 1388 / 19 جمادی الاولی 1430 / 14 می 2009") 13) روز ملي و استقلال "پاراگوئه" از استعمار اسپانيا (1811م) سرزمين پاراگوئه در قرن شانزدهم ميلادي توسط يك اسپانيايى كشف شد و از آن زمان تا بيش از دو قرن، تحت استعمار اسپانيا قرار گرفت. اين وضعيت تا اوائل قرن نوزدهم ادامه داشت تا اينكه وقوع انقلاب 1810م در امريكاي لاتين باعث به وجود آمدن تحرك در مردم پاراگوئه شد، به صورتي كه در 14 ماه مي1811م فرماندار اسپانيايى اين منطقه را بركنار نموده و خواستار برقراري تجارت آزاد شدند. از اين رو، اين تاريخ به عنوان روز استقلال و روز ملي پاراگوئه مطرح شده است. بعد از استقلال پاراگوئه، حكومت استبدادي در اين كشور برقرار شد و به دليل اوضاع نامتعادل داخلي، كودتاهاي متعددي در پاراگوئه رخ داد كه با هر كدام از اين كودتاها، افراد مستبد ديگري در رأس كار قرار گرفتند. تا اين كه در سال 1954 ژنرال استروسْنِر به قدرت دست يافت و حكومت وي 34 سال به طول انجاميد. در سال 1989م در پاراگوئه اولين انتخابات آزاد رياست جمهوري برگزار شد و نقش مردم در حكومت افزايش يافت. جمهوري پاراگوئه با 406/752كيلومتر مربع مساحت در امريكاي جنوبي و در بين كشورهاي بوليوي، برزيل و آرژانتين واقع شده است. جمعيت آن 5/5 ميليون نفر و پايتختش آسونسيون است. پاراگوئه اولين كشور به استقلال رسيده در امريكاي جنوبي ميباشد. پيشبيني ميشود جمعيت پاراگوئه تا سال 2025م بيش از 9 ميليون نفر گردد. بيش از 88% جمعيت اين كشور كاتوليك هستند و به زبان اسپانيايي و گواراني صحبت ميكنند. اكثريت قريب به اتفاق سكنه پاراگوئه نژاد دو رگه سرخ و سفيد داشته و بقيه گروههاي نژادي در اقليتند. واحد پول پاراگوئه، گواراني و از شهرهاي مهم آن سيوداددل استه، سان لورنزو و لامباره است. |
|
14) بمباران وحشتناك بندر روتِردام هلند توسط آلمان در جريان جنگ جهاني دوم (1940م) در جريان جنگ جهاني دوم، كشور هلند همزمان با لوكزامبورگ، بلژيك و فرانسه مورد تهاجم نيروهاي رايش سوم به سرفرماندهي آدولف هيتلر قرار گرفت. اين حملات كه در 10 مه 1940 آغاز شده بود، با پيروزي نيروهاي آلماني خاتمه يافت. و به خروج ملكه و اعضاي كابينه دولت هلند از كشور و عزيمت آنان به انگلستان انجاميد. همزمان با آغاز حملات زميني، بمبارانهاي وسيع هوايى توسط بمبافكنهاي آلمان انجام ميگرفت كه وحشتناكترين آنها در شهر روتردام هلند به وقوع پيوست. در 14 مه 1940، اين شهر تاريخي توسط 480 هواپيماي بمبافكن آلمان مورد هدف قرار گرفت و بيش از 70% تأسيسات بندري و اسكلههاي آن و بسياري از ساختمانهاي شهر ويران گرديد. نيروي قوي و مجهز آلمان نازي و بمباران وسيع و گسترده هلند و به ويژه بندر روتردام توسط آلمانيها باعث شد تا واحدهاي جنگنده هلندي تاب ايستادگي و مقاومت را از دست بدهند. از اين رو، نمايندگان هلند در 15 مه 1940 با زمين گذاشتن سلاحها، شرايط تسليم را امضا نمودند. بعد از پايان جنگ جهاني دوم و خروج نيروهاي آلماني، شهر روتردام به سبك جديد بر بر روي ويرانههاي تاريخي آن شهر بنا گرديد. |
|
15) آغاز اولين جنگ اعراب و اسرائيل پس از اعلام موجوديت رژيم صهيونيستي (1948م) به دنبال توطئههاي بينالمللي براي اشغال سرزمين فلسطين و تشكيل يك دولت يهودي، سرانجام مجمع عمومي سازمان ملل متحد در 29 نوامبر 1947م پيشنهاد تقسيم فلسطين را تصويب نمود. از تاريخ تصويب طرح تقسيم فلسطين در مجمع عمومي سازمان ملل متحد تا اعلام تشكيل حكومت اسرائيل كمتر از شش ماه به طول انجاميد. در اين فاصله نيروهاي انگليس كه قيموميت منطقه را برعهده داشتند، فلسطين را ترك كردند و تشكيلات نظامي يهوديان كه در سالهاي جنگ جهاني دوم و بعد از آن شكل گرفته بود به تدريج جاي آنان را گرفتند. اعراب فلسطين، سازمان نظامي واحد و متشكلي نداشتند و به همين جهت، با اينكه در اكثريت بودند، در اين مرحله، بازي را باختند. سرانجام حكومت نژادپرست اسرائيل در14 مه 1948م همزمان با خروج آخرين سربازان انگليسي از فلسطين، پا به عرصه وجود نهاد و رژيم ننگين صهيونيستي در سرزميني غصبي و با حمايت ابرقدرتهاي زمان، بر جهان و منطقه تحميل شد. به دنبال اعلام موجوديت اسرائيل، نيروهاي كشورهاي عربي متشكل از مصر، سوريه، لبنان و اردن، از جنوب، شمال و شرق وارد سرزمينهاي اشغالي فلسطين شدند و به جنگ با نيروهاي مسلح دولت جديد اسرائيل پرداختند. اسرائيليها در آن زمان نيروي مجهزي در اختيار نداشتند و اگر كشورهاي عرب، با هماهنگي و استفاده از تمام امكانات خود وارد ميدان ميشدند، شايد دولت اسرائيل در نطفه خفه ميشد، ولي كشورهاي عرب فقط قسمتي از نيروي خود را براي باز پس گرفتن فلسطين به كار گرفتند و عدم هماهنگي بين آنها موجب شد اسرائيليها فرصت پيدا كنند و به تدريج، نيروهاي خود را تجهيز كرده و با حملات موضعي، قواي اعراب را تحليل برده و عقب برانند. در اين ميان، تنها نيروهاي اردني قسمتي از خاك فلسطين را در ساحل غربي رود اردن به تصرف خود درآوردند و قسمت قديمي شهر بيتالمقدس را تصرّف كردند. پس از مدتي، سازمان ملل متحد تحت فشار امريكا، از ژانويه 1949م براي اعلام آتش بس و ترك مخاصمه بين اعراب و اسرائيل وارد ميدان شد و كشورهاي عرب را وادار به امضاي قرارداد ترك مخاصمه با اسرائيل نمود. امضاي اين قراردادها هر چند متضمّن شناسايى اسرائيل از طرف كشورهاي امضا كننده نبود، با اين حال موقعيت رژيم صهيونيستي را تثبيت كرد و موجبات پذيرفته شدن اين دولت غصبي به سازمان ملل در يازدهم مه 1949م و شناسايى آن از طرف اكثريت اعضاي اين سازمان را فراهم ساخت. رژيم صهيونيستي در جريان اولين جنگ اعراب و اسرائيل، علاوه بر حدود تعيين شده در طرح تقسيم فلسطين، بيش از شش هزار كيلومتر مربع از سرزمينهايى را كه براي دولت عربي فلسطين در نظر گرفته شده بود اشغال كردند، به طوري كه هنگام پذيرفته شدن رژيم صهيونيستي به عضويت سازمان ملل، اين رژيم به جاي 57 درصد پيشبيني شده در طرح، بيش از 77 درصد اراضي فلسطين را در تصرف خود داشت. اين غده سرطاني در سالها و دهههاي بعد، با كشتار و آواره ساختن فلسطينيان، حضور نامشروع خود را ادامه داد و با حمايت قدرتهاي بزرگ سعي در اشغال هرچه بيشتر مناطق فلسطيني دارد كه در اين ميان از هرگونه جنايت و آدمكشي دريغ نميكند. |
|
16) اشغال سرزمين فلسطين توسط صهيونيسم جهاني و اعلام موجوديت اسرائيل (1948م) از سدههاي گذشته يهوديان در كنار مسيحيان و مسلمانان در سرزمين فلسطين زندگي مسالمتآميزي داشتند. تا آن كه دولت انگليس پس از جنگ جهاني اول، طي قرارداد استعماري سايكس - پيكو قيموميت فلسطين را به عهده گرفت. از آن به بعد، سازمانهاي صهيونيستي براي تحقق اين هدف توسعهطلبانه يهوديان، بسياري را از نقاط مختلف جهان به اين سرزمين مهاجرت دادند و همزمان با انجام عمليات تروريستي، فلسطينيها را وادار به ترك سرزمين خود كردند. سرانجام با تصويب سازمان ملل، نيروهاي انگليسي در اقدامي هماهنگ از فلسطين خارج شدند و يك روز پس از خروج آنها، ديويد بن گوريون از رهبران اصلي صهيونيسم جهاني، در چهاردهم مه 1948م تأسيس رژيم غاصب صهيونيستي را در سرزميني در حدود نيمي از خاك فلسطين اشغالي اعلام كرد. پس از اين اقدام نامشروع صهيونيستها، دولتهاي عربي وارد جنگ عليه آنها شدند كه با شكست اعراب پايان پذيرفت. در پايان جنگ، رژيم صهيونيستي بر نزديك به هشتاد درصد اراضي فلسطين، سلطه غاصبانه يافت و مردم مظلوم اين سرزمين را آواره كرد. |
|
17) امضاي پيمان "ورشو" ميان كشورهاي كمونيستي اروپا (1955م) پس از امضاي پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، در سال 1949م توسط كشورهاي اروپاي غربي طرفدار امريكا جهت مقابله با گسترش و نفوذ كمونيسم، در 14 مه 1955م پيمان ورشو ميان هشت كشور اروپاي شرقي در ورشو پايتخت كشور لهستان منعقد شد. كشورهاي لهستان، آلباني، بلغارستان، مجارستان، چكسلواكي، آلمان شرقي، روماني و اتحاد جماهير شوروي از اعضاي اين پيمان بودند كه به منظور مقابله با بلوك غرب با هم متحد شدند. اين كشورها متعهد شدند كه در مناسبات خود از تهديد و اعمال زور خودداري كنند و در صورتي كه عضوي از اعضاي پيمان ورشو در اروپاي شرقي، مورد حمله قرار گيرد، ساير كشورهاي عضو به دفاع از آن كشور اقدام كنند. ليكن نيروهاي اين پيمان در نخستين دوره حيات آن، دوبار براي سركوبي نهضتهاي استقلالطلبانه دو كشور عضو يعني مجارستان در سال 1956 و چكسلواكي در سال 1968م وارد عمل شدند و اين كشورها را اشغال كردند. پيمان ورشو در ابتدا به مدتِ 20 سال منعقد شد و در سال 1975م نيز اين مدت 20 ساله بار ديگر تمديد گرديد. اما پيمان ورشو سرانجام پس از 36 سال فعاليت و به دنبال فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، طي گردهمايي اعضاي آن در بوداپست پايتخت مجارستان، در 25 فوريه 1991م منحل شد. |
