جوانان سازندگان اصلی این کشورند(قسمت دوم)

اشتغال

تلاش بي وقفه دولت و مسئوليت در جهت رفع مشکل بيکاري

«... ما فکر مي کنيم امروز با امکاناتي که در اختيار ملت ايران است، مي توانيم ظرف سه چهار سال ريشه بيکاري را از سرزمين عزيز ايران بکنيم. وقتي که بخش عظيمي از جوانان توانمند، با هوش و با استعداد کشور ما بيکارند، آيا مسئولان کشور مسئله اي مهم تر از ايجاد اشتغال و فرصت کار براي جوانان دارند يا ندارند؟ به نظرم تا زماني که حتي يک جوان بيکار در اين کشور وجود داشته باشد، مسئولان کشور نبايد لحظه اي آب خوش از گلويشان پايين برود و البته اين نيازمند اتخاذ تصميمات بزرگ است. دولت خدمتگزار شما تلاش کرده و همه وجودش را به صحنه آورده، وزرا و مديران تقريبا شبانه روزي کار نمي کنند، به زودي موظف و مجبور خواهند شد که شبانه روز کار بکنند و اگر اهل کار نباشند، در اين دولت جايي نخواهند داشت.
دولت تلاش کرده است که از هزينه هاي مصرف کم بکند و به هزينه هاي عمراني و اشتغال زا اضافه کند و به راه، سد، کارخانه، معدن و کشاورزي برسد. من اميدوارم که عزيزان ما و همه دست اندرکاران کمک و همراهي کنند تا انشاءالله همه با هم دست به دست هم بدهيم و ايران عزيز را به همت جوانان خودمان بسازيم ...».
[سخنراني در ديدار با مردم درود - 1384/12/17].

ايجاد اشتغال در صدر برنامه هاي دولت

«... امروز در صدر برنامه هاي دولت کار، تلاش، طرح ريزي، تهيه امکانات و پشتيباني جهت ايجاد اشتغال براي جوانان عزيز کشورمان است. دولت براي اين بخش طرح هاي گوناگوني را تهيه کرده است. يکي از طرح هاي دولت افزايش چشم گير بودجه عمراني کشور است. بودجه عمراني هم شهرستان ها را آباد مي کند و هم اشتغال ايجاد مي کند. البته تشخيص مجلس محترم چيز ديگري بود. شتاب را به گونه ديگري تعريف کرد. اما به ما قول داده اند که اگر دولت در ماه هاي اول سال، پر قدرت و پر شتاب حرکت بکند، متمم بودجه بدهيم و بودجه عمراني ما را اضافه بکنند. اميدواريم اين اتفاق بيفتد و ما در اين بخش شاهد جهش در کارهاي عمراني باشيم. آنجايي که بايد سد، راه، بيمارستان و کارخانه بزنيم.
بخش دوم طرح ريزي دولت حمايت از اشتغالي است که خود مردم فراهم مي کنند. امروز دولت مصمم است بخش عمده منابع بانکي را با روش بسيار ارزان يا يارانه اي که دولت مي پردازد، با تسهيلات بسيار ارزان و راحت به سرعت در اختيار جوانان قرار بدهد؛ جواناني که به صورت تعاوني، گروهي و فردي کاري را که وزارت کشاورزي، وزارت صنايع و ساير بخش ها تعريف مي کنند يا خود آنان تعريف مي کنند، دولت پشتيباني بکند و منابع مالي، مجوز و امکانات لازم را در اختيار آن ها قرار بدهد ...».
[سخنراني در ديدار با مردم کلاله - 1384/12/24].

ايرانيان خارج از کشور

سرمايه فرهنگي ملت ايران

«... اينکه ايراني هايي که خارج از کشور هستند، يک سرمايه براي ملت ايران اند. سرمايه بودن به مفهوم اين نيست که ما انتظار داريم شما از اينجا پول قابل توجهي استحصال کنيد و با خودتان به ايران بياوريد؛ خير. حالا آن کساني که الحمد الله در بخش اقتصادي موفق هستند و دوست دارند بيايند و در ايران عزيز سرمايه گذاري کنند، خيلي خوب است. اما منظور من اين سرمايه، سرمايه فرهنگي است. چرا که ايراني ها در هر جاي عالم که قرار بگيرند، بالاخره ايراني هستند و فرهنگ، آداب و رسوم، نگاه، اخلاق و سلايق ايراني چيزي خاص خود ايراني هاست... .»
[سخنراني در ضيافت شام ايرانيان مقيم امريکا - 1384/6/25]

سياست دولت در مورد بازگشت نخبگان ايراني به کشور

«... از من پرسيدند که شما براي بازگشت نخبگان ايراني چه کار مي کنيد؟ و چه کار مي کنيد که جلوي مهاجرت نخبگان را بگيريد؟ پاسخي که من دادم، اين بود که علاقه مندم اين پاسخ را خدمت شما تکرار کنم. من عرض کردم ما خيلي علاقه داريم - همه مان علاقه داريم - که نخبگان اول در ايران باشند و همه توانشان را در ايران به کار بگيرند. اما ملت ايران در طول تاريخ پر افتخار خودش در مقابل مهاجرت فرزندان خودش حساسيت نشان نداده است. علتش هم اين بوده است که فرهنگ ما که مبتني بر فرهنگ اسلامي است و همه سنت هاي ايراني ما ممزوج با فرهنگ اسلامي است، در آن هم توحيد، محبت، عدالت، مهروزي و همه اينها در تمام آداب و رسوم ما هست و ما ملتي بوديم که در تاريخمان هيچ گاه شرک ثبت نشده است؛ يعني ملت ايران در طول تاريخش هميشه موحد بوده است و با کشورهاي ديگر که چيزهاي ديگري بودند و بعدا موحد شده اند، فرق مي کند. ملت ايران هميشه موحد بوده است. اين هم لطف خداست که پدران ما را اين گونه قرار داده است. در مقابل مهاجرت حساس نبوده، چرا که معتقد است فرهنگ و تمدن ما از آنچنان غنايي برخوردار است که هر جمع ايراني در هر نقطه اي از جهان قرار بگيرند، اگر آن باور در آنها باشد، به سرعت محيط خودشان را تحت تأثير قرار مي دهند و بعد از يک يا دو نسل مي بينيم همه فضا عوض شد. کسي که مي تواند مهاجمان مغول را رام کند و به فرهنگ خودش در بياورد، مي تواند هر مليت ديگري را به فرهنگ خودش جلب کند. اين يک قدرت بزرگ است. امروز خبرنگاري از من سؤال کرد تو چرا اين قدر محکم حرف مي زني؟ آيا شما يک چيزي داريد که با اتکا به آن حرف مي زنيد؟ تصورش اين بود که مثلا ما يک سلاح خيلي پيچيده اي داريم. من گفتم نه، ما از حقوق ملت ايران قاطع دفاع مي کنيم. ما جايي که حق ملت ايران باشد، مطلقا کوتاه نمي آييم. دليلي ندارد کوتاه بياييم. گفت شما چيز خاصي داريد؟ گفتم بله، ما يک ملتي داريم که در اين ملت يک توانمندي هاي فرهنگي هست که با هيچ چيز نمي شود اين را شکست. بارها کشور ما اشغال شده، اما ايران و ملت ايران سر برآورده است. اين به خاطر همين ويژگي هاست. من همان جا پاسخ دادم که ما فکر مي کنيم تک تک ايراني هايي که خارج از کشور هستند، سفيران ملت ايران اند و در بسياري از مواقع نقشي که در دفاع از منافع ملي و هويت ايراني و اسلامي ما مي توانند ايفا کنند، بسيار بسيار بيشتر از اشخاص رسمي است که اينجا مسئوليت دارند. اشاره مي کنم به صحبتي که آقاي دکتر کردند؛ يعني مي توانيد نقش ايفا کنيد. اينکه به آن هويت مي گويند، واقعا بايد آن را حفظ کنيد. من اصرار نمي کنم که همه به ايران برگرديد. قدم روي چشم. يادداشت هم کردم، کارهايي هم شده، يک شوراي ايرانيان خارج از کشور تشکيل شده است. آقاي دکتر شعر دوست مسئولش است، من با ايشان صحبت کرده ام. بايد يک مقدار فعال بشود، اين ارتباطات خيلي تسهيل مي شود. ما دنبال اين هستيم که رفت و آمد شما به ايران خيلي آسان بشود. تلاشمان اين است، اما اصرار نمي کنم تک تک تان به ايران برگرديد. اگر بياييد که قدم روي چشم. خيلي خوب است. اما فکر مي کنم ايرانيان هر جاي دنيا که باشند، اگر با هويت خودشان کار کنند، اين در يک نگاه بلند مدت به نفع ايران است، چون هميشه فرهنگ و تمدني که ايرانيان به بشر ارائه داده اند، فرهنگ و تمدن جهاني بوده است... .»
[سخنراني در ديدار با نخبگان ايراني مقيم امريکا - 1384/6/26].

لزوم جلوگيري از گسست نوجوانان ايراني خارج از کشور با هويت ايراني خود

«... کاري کنيم که فرزندان ايران زمين يک موقع يادشان نرود که ايراني هستند. شماها مي دانيد ما سنت ها، آداب و رسوم و اخلاقي در درون خودمان داريم که يکي از آنها به بسياري از اين تمدن هاي پوشالي مي ارزد. همين احترام به پدر و مادر را شما بگيريد، به همه چيزهايي که فکر مي کنم نو است، مي ارزد. من در جايي از استاد فرشچيان خواندم که گفته بود اين تابلوي ماندگار عصر عاشورا را به خاطر مادرم کشيدم و واقعا من آن موقع افتخار کردم و لذت بردم که آدم به خاطر احترام به مادرش اثري خلق کند که جاويدان است، همه جا مي توانيد ببريم بگذاريم و افتخار کنيم که اين اثر را ببينيد. اين احترام است. من يک دانه اش را عرض کردم. آن روابطي که ما در درون هم داريم، اينها را بايد حفظ کنيم. البته اينجا هجوم به آن سنت هاي ما خيلي سنگين است، اما بدانيد سنت هاي ما آن قدر ديرينه و قوي هستند که اگر ما روي آن قدر ديرينه و قوي هستند که اگر ما روي آنها بايستيم، مي توانند بر همه اين هجومها غلبه کنند. کافي است شما نسل دو و سه را داشته باشيد. اگر به نسل دو و سه منتقل بشود، ديگر خواهد ماند، شک نکنيد. همه سختيها هم بين نسل دوم و سوم است. نسل دوم تا حدودي حفظ مي کند، نسل سوم اگر بگيرد، اين ديگر ادامه پيدا خواهد کرد. شما بايد ساز و کارهايي طراحي کنيد که آيين، فرهنگ، دين، هنر، اخلاق و ايراني بودن ما بتواند به نسل سوم منتقل بشود. قطعا دولت اين را در صدر سياست ها و برنامه هاي خودش در ارتباط با ايرانيان عزيز خارج از کشور قرار مي دهد... .»
[سخنراني در ديدار با نخبگان ايراني مقيم امريکا - 1384/6/26]

هنر و هنرمندان

روحيه عدالت خواه و کمال جوي هنرمندان

«... هنرمند و هر انسان مصلح بايد همواره به وضع موجود معترض باشد. اعتراض به وضع موجود يعني تجلي روح کمال جويي و کمال خواهي. اگر ما وضع موجود را بپذيريم، در جا خواهيم زد و ديگر کمالي اتفاق نمي افتد؛ يعني همواره بايد با يک نگاه نقاد و معترض به وضع موجود نگاه کنيم و آينده هاي روشن و برتر را ترسيم کنيم. من فکر مي کنم که اهالي هنر و فرهنگ بايد چشم بيدار ملت ما باشند. شما بايد شرايط و آينده را رصد بکنيد. گر چه شما از يک سو بايد ترجمان و معرف هويت ما باشيد؛ چرا که هويت پايه حرکت يک ملت است. اگر چه شما همواره بايد آرمانهاي بلند ملت ما را در سطح جامعه بپراکنيد، اما در کنار اين، هنر بايد فريادگر هميشگي عدالت باشد؛ هنر بايد فرياد لطيف اما عميق و تأثير گذار ملت ما عليه بي عدالتي باشد و البته هنر بايد همواره پرچمدار مهروزي باشد ... .»
[سخنراني در ديدار با اصحاب قلم و فرهنگ - 1384/7/26]

خودباوري

تأکيد بر خودباوري

«... اساس تعالي جامعه ما بر خودباوري است. آن دستاورد عظيمي که به واسطه انقلاب اسلامي براي ما حاصل شد. ما ملتي هستيم توانمند. با فرهنگ، تمدن ساز، داراي سابقه بسيار طولاني در توليد علم، ادب و هنر و بر پايه ي تمدن، شهرسازي، رياضيات، پزشکي، نجوم، ادبيات، هنر و معماري. ملت ايران در همه آن چيزي که بشريت امروز مي تواند به آن افتخار کند، سرآمد بوده است. اين استعداد هست. بدون تکيه بر توانمنديهاي خودي امکان رسيدن به نقطه مطلوب وجود ندارد. ما بايد خودمان را باور کنيم. اگر خودمان را باور کرديم، آن وقت برنامه هاي ما هم عدالت محور و هم بومي مي شود؛ الگوهاي توسعه و پيشرفت ما، الگوهاي مبتني بر توانمنديهاي خودي مي شود. آن وقت ديگر شاهد از بين رفتن قشر وسيعي از مردم زير چرخهاي توسعه نخواهيم بود و شاهد توسعه شکاف طبقاتي و عقب ماندن شديد بعضي از مناطق کشور نخواهيم بود. برنامه ها و طراحي هاي ما بايد مبتني بر فرهنگ، آموزه ها و توانمنديهاي خودي باشد. به خصوص اين سازمان بايد عميقا باور داشته باشد که ما مي توانيم. ما مي توانيم و داريم به لطف خدا شما اين طور هستيد، اما من بايد بر اين تأکيد بکنم و دائما ابعادش را باور بکنيم ... .»
[سخنراني در مراسم معارفه دکتر فرهاد رهبر (رئيس جديد سازمان مديريت و برنامه ريزي کشور) و توديع دکتر برادران شرکا - 1384/6/5]

خودباوري و هويت

«... کسي که خودش را باور نداشته باشد، اصلا چطور مي تواند با ديگران گفتگو کند؟ چطور مي تواند خودش را حفظ کند؟ حالا ايجاد تغيير در محيط پيش کش. کسي که خودش را باور ندارد، اصلا موجوديتي ندارد. چطور مي توانيم خودمان را باور کنيم يا خودمان را بشناسيم؟ گذشته و توانمندي هاي خودمان را بشناسيم؟ هويت خودمان را بشناسيم؟ کسي که هويتي ندارد، چطور مي تواند با بيرون تعامل برقرار کند؟ چطور مي تواند نسبت خودش را با محيط تعريف کند، چه برسد به اينکه بر محيط تأثير بگذارد، آن هم تأثيري به اين گستردگي که بخواهد عالم را متحول کند؟
خودباوري؛ اصلا خودباوري پايه حرکت انسان است. احساس هويت مشخص پايه حرکت انسان پايه حرکت اجتماعي و بعد آرمان هاي بلند الهي است. اصلا بدون آرمان حرکتي اتفاق مي افتد؟ اگر بيفتد، جهت و نتيجه اي دارد؟ حتما ندارد. آرمان ها قله ها هستند. قله ها هستند که مسير را مشخص مي کنند. مثل کوهنوردي است که مي گويد مي خواهيم به کوهنوردي برويم. خب، نگاهت به کدام قله است؟ اگر هيچ کدام از اين قله ها مد نظرش نباشد، همين طور به کوه برود و بگويد ما مي خواهيم برويم، حالا هر جوري که شد به چپ، راست، وسط، به ته دره مي رود، معلوم نيست که صعود مي کند يا سقوط. اصلا موقعي حرکت او قابل اندازه گيري و ارزش گذاري است که به سمت قله اي باشد. آرمانها آن قله ها هستند که بايد هدف گيري بکنيم ... .»
[سخنراني در ديدار با مديران ارشد آموزش و پرورش - 1384/11/30].
منبع: برگرفته از ويژه نامه رنگ جواني
/س