حضرت مهدی عليه السلام و ملل و اديان
همان گونه که اشاره شد در باره منجي جهان بشري در کتاب هاي ملل و اديان مختلف سخن به ميان آمده است، که اينک به مواردي از آن اشاره اي مي نمائيم: در کتاب شاکموني (1) آمده است:
«پادشاهي و دولت دنيا به فرزند سيد خلايق دو جهان، کشن (2) بزرگوار تمام شود. وي کسي باشد که بر کوه هاي مشرق و مغرب دنيا حکم براند و فرمان کند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان کارکنان او باشند. و جن و انس در خدمت او شوند. و از سودان که زير خط استواست تا ارض تسعين که زير قطب شمالي است و ماوراي بحار را صاحب شود. و دين خدا يک دين شود و دين خدا زنده گردد. و نام او ايستاده و خداشناس باشد.»
در کتاب باسک که از کتب آسماني هنديان به شمار مي رود گفته شده : «دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخر الزمان که پيشواي ملائکه و پريان و آدميان باشد. و حق و راستي با او باشد. و آنچه در دريا و زمين ها و کوه ها پنهان باشد، همه را به دست آورد. و از آسمانها و زمين آنچه باشد خبر دهد. و از او بزرگترکسي به دنيا نيايد. »
در کتاب پاتيکل (3) در مورد دولت با سعادت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - اين گونه آمده است : «چون مدت روز تمام شود، دنياي کهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پيدا شود، از فرزندان دو پيشواي جهان، يکي ناموس آخرالزمان (4) و ديگري صديق اکبر ، يعني وصي بزرگتر وي که «پشن» (5) نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه «راهنما» (6) است به حق پادشاه شود و خليفه ي «رام» (7) باشد و حکم براند و او را معجزه بسيار باشد. هر که پناه به او برد و دين پدران او اختيار کند، سرخ روي باشد در نزد رام. و دولت او بسيار کشيده شود. و عمر او از فرزندان ناموس اکبر زياد باشد. و آخر دنيا به او تمام شود.»
جاماسب نيز در کتاب خود که به «جاماسب نامه » معروف است ضمن مطالبي که از قول زرتشت آورده است، در مورد پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) و دولت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - و رجعت گروهي از مردگان مي گويد: «پيغمبر عرب، آخر پيغمبران باشد که در ميان کوه هاي مکه پيدا شود و شتر سوار شود و قوم او شتر سواران خواهند بود و با بندگان خود چيز خورد و به روش بندگان نشيند و او را سايه نباشد و از پشت سر مثل پيش رو ببيند. و دين او اشرف اديان باشد. و کتاب او باطل گرداند همه ي کتاب ها را. و دولت او تازيک، يعني عجم را بر باد دهد و دين مجوس و پهلوي را برطرف کند و نار سدير و آتشکده ها را خراب کند و تمام شود روزگار پيشداديان و کيانيان و اشکانيان. و از فرزندان دختر پيغمبر که خورشيد جهان و شاه زنان نام دارد کسي پادشاه شود در دنيا به حکم يزدان، که جانشين آخر آن پيغمبر باشد و در ميان دنيا که مکه باشد و دولت او تا به قيامت متصل باشد.»
در عهد عتيق در تورات (8) سفر پيدايش صفحه 26 باب 17 جمله 2120 آمده است: « و اما در خصوص اسماعيل ترا اجابت فرمودم. اينک او را برکت داده بارور گردانم و او را بسيار کثير گردانم. دوازده رئيس از وي پديد آيد و امتي عظيم از وي بوجود آورم. » (9)
در کتاب حضرت داوود (عليه السلام) آمده است:
«اين حضرت داوود عليه السلام است که در هر فصلي از زبور از ظهور موفور السرور آن حضرت سخت گفته. از شادي آسمان ها، مسرت خاکيان، غرش درياها، به وجد آمدن صحراها و ترنم درختان جنگل ها به هنگام خبر داده. آباداني جهان، آسايش انسان و آرامش همگان را در دولت کريمه اش به نمايش گذاشته و فرمان انتظار داده است. » (10)
در مزمور سي و هفتم زبور داوود (عليه السلام) نيز آمده است:
«زيرا که شريران منقطع مي شوند. اما متوکلان به خداوند وارث زمين خواهند شد. و اندک است که شرير نيست مي شود. هر چند مکانش را جستجو نمايي ناپيدا خواهد بود. اما متواضعان وارث زمين شده، از کثرت سلامت، متلذذ خواهند شد. » (11)
در کتاب اشعياء نبي آمده:
«گرگ با بره سکونت داشته ببر با بزغاله و هم گوساله و پرواريها با شير جوان همخوابه خواهند شد و طفل کوچک، راعي (چوپان) ايشان خواهد بود.»
در کتاب حبقوق نبي آمده است، اين حبقوق ( حيقوق) نبي (عليه السلام) است که نويد ظهور داده، از طول غيبتش سخن گفته، به امتش فرموده :« اگر چه تأخير نمايد، برايش منتظر باش، زيرا که البته خواهد آمد (12) »
در انجيل نيز آمده است:
«اما چون پسر انسان در جلال خود با جميع ملائکه مقدس خويش آيد، آن گاه بر کرسي جلال خود خواهد نشست.» (13)
در باب 24 انجيل متي گفته شده : «آن گاه علامت پسر انسان در آسمان پديدار گردد. و در آن وقت جميع طوايف زمين سينه زني کنند و پسر انسان را ببينند که بر ابرهاي آسمان با قوت و جلال عظيم مي آيد.
ليکن چنان که ايام نوح بود، ظهور پسر انسان نيز چنان خواهد بود؛ زيرا همچنان که در ايام از طوفان مي خوردند و مي آشاميدند و نکاح مي کردند و منکوحه مي شدند تا روزي که نوح داخل کشتي گشت و نفهميدند، تا طوفان آمده همه را ببرد، همچنين ظهور پسر انسان نيز خواهد بود. پس بيدار باشيد زيرا که نمي دانيد در کدام ساعت خداوند شما مي آيد. »
حضرت عيسي (عليه السلام) در بيش از 50 مورد در عهد جديد از ظهور ناگهاني حضرت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - خبر داده است: مثلا مي فرمايد: «کمرهاي خود را بسته ، چراغهاي خود را افروخته بداريد... خوشا به حال آن غلامان که چون آقاي ايشان آيد، ايشان را بيدار يابد (آماده و حاضر به خدمت ). » (14)
در مکاشفه يوحناي رسول آمده است:
«و علامتي عظيم در آسمان ظاهر شد زني که آفتاب را در بر دارد و ماه زير پاي هايش، بر سرش تاجي از 12 ستاره است. »
رسول خدا حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - نيز در شب معراج انوار طيبه ي حضرت علي عليه السلام و زهرا - سلام الله عليها - و ديگر امامان را مشاهده مي کند و نور مقدس حضرت بقيه الله - عجل الله تعالي فرجه - را مي بيند که در ميان آنها چون ستاره اي درخشان نور افشاني مي کند. از خداوند منان مي پرسد: «پروردگارا اينها چه کساني هستند؟»
خطاب مي شود: «اين ها، امامان هستند و اين همان قائم است که حلال مرا حلال مي کند و حرام مرا حرام مي نمايد. (15) به دست او از دشمنان خود انتقام مي گيرم. او وسيله ي آرامش دوستان من و آرام بخش دل هاي شيعيان تو از ستمگران، منکران و کافران است. و او لات و عزي را به صورت تر و تازه از دل خاک بيرون آورد و آنها را طعمه ي آتش سازد. » (16)
آنگاه در ضمن يک حديث بسيار طولاني مي فرمايد:
«طوبي لمن لقيه و طوبي لمن أحبه و طوبي لمن قال به »
خوشا به حال کسي که او را ملاقات کند. خوشا به حال کسي که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسي که به او معتقد باشد. (17)
تا آنجا که فرمود :
(فقل انما الغيب لله فانتظروا اني معکم من المنتظرين) (18)
پس بگو همانا غيب نزد خداست پس منتظر باشيد بدرستي که من با شما از منتظرانم.
در اينجا مقصود از غيب، مهدي (عليه السلام) و منظور از جمله (من از منتظرانم) يعني حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - از منتظران ظهور است.
/خ
«پادشاهي و دولت دنيا به فرزند سيد خلايق دو جهان، کشن (2) بزرگوار تمام شود. وي کسي باشد که بر کوه هاي مشرق و مغرب دنيا حکم براند و فرمان کند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان کارکنان او باشند. و جن و انس در خدمت او شوند. و از سودان که زير خط استواست تا ارض تسعين که زير قطب شمالي است و ماوراي بحار را صاحب شود. و دين خدا يک دين شود و دين خدا زنده گردد. و نام او ايستاده و خداشناس باشد.»
در کتاب باسک که از کتب آسماني هنديان به شمار مي رود گفته شده : «دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخر الزمان که پيشواي ملائکه و پريان و آدميان باشد. و حق و راستي با او باشد. و آنچه در دريا و زمين ها و کوه ها پنهان باشد، همه را به دست آورد. و از آسمانها و زمين آنچه باشد خبر دهد. و از او بزرگترکسي به دنيا نيايد. »
در کتاب پاتيکل (3) در مورد دولت با سعادت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - اين گونه آمده است : «چون مدت روز تمام شود، دنياي کهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پيدا شود، از فرزندان دو پيشواي جهان، يکي ناموس آخرالزمان (4) و ديگري صديق اکبر ، يعني وصي بزرگتر وي که «پشن» (5) نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه «راهنما» (6) است به حق پادشاه شود و خليفه ي «رام» (7) باشد و حکم براند و او را معجزه بسيار باشد. هر که پناه به او برد و دين پدران او اختيار کند، سرخ روي باشد در نزد رام. و دولت او بسيار کشيده شود. و عمر او از فرزندان ناموس اکبر زياد باشد. و آخر دنيا به او تمام شود.»
جاماسب نيز در کتاب خود که به «جاماسب نامه » معروف است ضمن مطالبي که از قول زرتشت آورده است، در مورد پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) و دولت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - و رجعت گروهي از مردگان مي گويد: «پيغمبر عرب، آخر پيغمبران باشد که در ميان کوه هاي مکه پيدا شود و شتر سوار شود و قوم او شتر سواران خواهند بود و با بندگان خود چيز خورد و به روش بندگان نشيند و او را سايه نباشد و از پشت سر مثل پيش رو ببيند. و دين او اشرف اديان باشد. و کتاب او باطل گرداند همه ي کتاب ها را. و دولت او تازيک، يعني عجم را بر باد دهد و دين مجوس و پهلوي را برطرف کند و نار سدير و آتشکده ها را خراب کند و تمام شود روزگار پيشداديان و کيانيان و اشکانيان. و از فرزندان دختر پيغمبر که خورشيد جهان و شاه زنان نام دارد کسي پادشاه شود در دنيا به حکم يزدان، که جانشين آخر آن پيغمبر باشد و در ميان دنيا که مکه باشد و دولت او تا به قيامت متصل باشد.»
در عهد عتيق در تورات (8) سفر پيدايش صفحه 26 باب 17 جمله 2120 آمده است: « و اما در خصوص اسماعيل ترا اجابت فرمودم. اينک او را برکت داده بارور گردانم و او را بسيار کثير گردانم. دوازده رئيس از وي پديد آيد و امتي عظيم از وي بوجود آورم. » (9)
در کتاب حضرت داوود (عليه السلام) آمده است:
«اين حضرت داوود عليه السلام است که در هر فصلي از زبور از ظهور موفور السرور آن حضرت سخت گفته. از شادي آسمان ها، مسرت خاکيان، غرش درياها، به وجد آمدن صحراها و ترنم درختان جنگل ها به هنگام خبر داده. آباداني جهان، آسايش انسان و آرامش همگان را در دولت کريمه اش به نمايش گذاشته و فرمان انتظار داده است. » (10)
در مزمور سي و هفتم زبور داوود (عليه السلام) نيز آمده است:
«زيرا که شريران منقطع مي شوند. اما متوکلان به خداوند وارث زمين خواهند شد. و اندک است که شرير نيست مي شود. هر چند مکانش را جستجو نمايي ناپيدا خواهد بود. اما متواضعان وارث زمين شده، از کثرت سلامت، متلذذ خواهند شد. » (11)
در کتاب اشعياء نبي آمده:
«گرگ با بره سکونت داشته ببر با بزغاله و هم گوساله و پرواريها با شير جوان همخوابه خواهند شد و طفل کوچک، راعي (چوپان) ايشان خواهد بود.»
در کتاب حبقوق نبي آمده است، اين حبقوق ( حيقوق) نبي (عليه السلام) است که نويد ظهور داده، از طول غيبتش سخن گفته، به امتش فرموده :« اگر چه تأخير نمايد، برايش منتظر باش، زيرا که البته خواهد آمد (12) »
در انجيل نيز آمده است:
«اما چون پسر انسان در جلال خود با جميع ملائکه مقدس خويش آيد، آن گاه بر کرسي جلال خود خواهد نشست.» (13)
در باب 24 انجيل متي گفته شده : «آن گاه علامت پسر انسان در آسمان پديدار گردد. و در آن وقت جميع طوايف زمين سينه زني کنند و پسر انسان را ببينند که بر ابرهاي آسمان با قوت و جلال عظيم مي آيد.
ليکن چنان که ايام نوح بود، ظهور پسر انسان نيز چنان خواهد بود؛ زيرا همچنان که در ايام از طوفان مي خوردند و مي آشاميدند و نکاح مي کردند و منکوحه مي شدند تا روزي که نوح داخل کشتي گشت و نفهميدند، تا طوفان آمده همه را ببرد، همچنين ظهور پسر انسان نيز خواهد بود. پس بيدار باشيد زيرا که نمي دانيد در کدام ساعت خداوند شما مي آيد. »
حضرت عيسي (عليه السلام) در بيش از 50 مورد در عهد جديد از ظهور ناگهاني حضرت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - خبر داده است: مثلا مي فرمايد: «کمرهاي خود را بسته ، چراغهاي خود را افروخته بداريد... خوشا به حال آن غلامان که چون آقاي ايشان آيد، ايشان را بيدار يابد (آماده و حاضر به خدمت ). » (14)
در مکاشفه يوحناي رسول آمده است:
«و علامتي عظيم در آسمان ظاهر شد زني که آفتاب را در بر دارد و ماه زير پاي هايش، بر سرش تاجي از 12 ستاره است. »
رسول خدا حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - نيز در شب معراج انوار طيبه ي حضرت علي عليه السلام و زهرا - سلام الله عليها - و ديگر امامان را مشاهده مي کند و نور مقدس حضرت بقيه الله - عجل الله تعالي فرجه - را مي بيند که در ميان آنها چون ستاره اي درخشان نور افشاني مي کند. از خداوند منان مي پرسد: «پروردگارا اينها چه کساني هستند؟»
خطاب مي شود: «اين ها، امامان هستند و اين همان قائم است که حلال مرا حلال مي کند و حرام مرا حرام مي نمايد. (15) به دست او از دشمنان خود انتقام مي گيرم. او وسيله ي آرامش دوستان من و آرام بخش دل هاي شيعيان تو از ستمگران، منکران و کافران است. و او لات و عزي را به صورت تر و تازه از دل خاک بيرون آورد و آنها را طعمه ي آتش سازد. » (16)
آنگاه در ضمن يک حديث بسيار طولاني مي فرمايد:
«طوبي لمن لقيه و طوبي لمن أحبه و طوبي لمن قال به »
خوشا به حال کسي که او را ملاقات کند. خوشا به حال کسي که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسي که به او معتقد باشد. (17)
تا آنجا که فرمود :
(فقل انما الغيب لله فانتظروا اني معکم من المنتظرين) (18)
پس بگو همانا غيب نزد خداست پس منتظر باشيد بدرستي که من با شما از منتظرانم.
در اينجا مقصود از غيب، مهدي (عليه السلام) و منظور از جمله (من از منتظرانم) يعني حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - از منتظران ظهور است.
پي نوشتها:
1- پيروان شاکموني در هندوستان او را پيامبر و صاحب کتاب مي دانند.
2- «کشن» نام پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله به زبان هندي است و در بشارت فوق فرزند برومندش را به نام «ايستاده» و «خداشناس» ناميده، چنان که شيعيان او را «قائم» مي خوانند.
3- پاتيکل از اعاظم هندوان است و به زعم آنان صاحب کتاب آسماني است.
4- مقصود از ناموس آخرالزمان، ناموس اعظم آيين الهي پيامبر آخرين، حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - است.
5- «پشن» نام علي بن ابي طالب - عليه السلام - به زبان هندي است.
6- «راهنما» نام حضرت مهدي - عجل الله تعالي فرجه - است که بزرگترين نماينده ي راهنمايان الهي و نامش «هادي» و «مهدي» و «قائم بالحق » است.
7- «رام» در زبان سانسکريت نام خداست.
8- تورات عهد عتيق چاپ لندن سال 1895 ميلادي .
9- مي دانيم اسماعيل جد عرب است و بني هاشم از نسل اويند و 12 سرور در اينجا 12 امام معصوم هستند.
10- «عهد عتيق» مزامير، مزمور 9/37-18 و مزمور 10/96-13.
11- «عهد عتيق» آيات 9-10-11.
12- کتاب حبقوق نبي 4/11-10 در عاي ام داوود نام اين نبي حيقوق آمده است.
13-انجيل متي، فصل 5
14- «عهد جديد» انجيل لوقا 35/12-36.
15- يعني مقارن ظهور بسياري حلال هاي خدا و رسول (ص) را حرام و حرام ها را حلال مي کنند که آن حضرت احکام الهي را به صورت اوليه بر مي گرداند.
16- عيون اخبار الرضا عليه السلام 47/1.
17- کمال الدين و تمام النعمه ج 1 ص 268.
18- يونس : 20.
/خ
