
مترجم: امین حسین پور
بانک شرکتی است که با پول مردم کار می کند. اگر شما پول خود را به بانک بدهید، بانک نه تنها از آن محافظت می کند، بلکه همچنین به آن سود می دهد. این یکی از دلایلی است که مردم پول خود را در بانک سرمایه گذاری می کنند. برای افرادی که می خواهند پول خود را سرمایه گذاری کنند، بانک ها حساب پس انداز ارائه می کنند. معمولاً بانک ها سود بیشتری به حساب های پس انداز پرداخت می کنند. بانک ها همچنین به کسب و کارها و مشتریان دیگر وام می دهند. آن ها پول اضافی که کارمزد بانکی نامیده می شود را جمع آوری می-کنند و به سپرده گذاران سود می دهند و همچنین حقوق کارکنان خود را پرداخت می نمایند. بانک ها سودآوری ایجاد می کنند، چون بیشتر از سودی که به سپرده گذاران پرداخت می کنند بهره دریافت می کنند. بدون بانک ها اقتصاد دنیا نمی تواند رشد کند، سرمایه گذاران نمی توانند پول لازم برای پروژه های جدید را به دست آورند و صنایع نمی توانند دستگاه های جدید و فناوری مدرن خریداری کنند.
برای افرادی که می خواهند پول خود را سرمایه گذاری کنند، بانک ها حساب پس انداز ارائه می کنند. معمولاً بانک ها سود بیشتری به حساب های پس انداز پرداخت می کنند. آن ها امیداور هستند که مشتریان پول خود را برای بلند مدت نزد بانک سپرده گذاری کنند که به همین دلیل است که بانک می تواند با این پول کار کند و وام بدهد. با این حال، بانک ها نمی توانند تمام پول خود را وام بدهند. در اکثر کشور ها دولت برای مقدار وامی که بانک ها می توانند پرداخت کنند محدودیت تعیین می-کند. بانک ها همیشه باید درصد معینی از دارایی خود را به شکل پول نقد حفظ کنند.
مردم برای چیزهای خاص مانند خرید مسکن یا خودرو سریعاً به مقدار زیادی پول نیاز دارند. آن ها این پول را به شکل وام از بانک دریافت می کنند. در اکثر موارد آن ها پول را ماهانه به صورت اقساط به همراه بهره آن برمی گردانند. اگر کسی نتواند وام خود را پرداخت کند، بانک معمولاً می تواند اموال آن ها مانند خودرو یا خانه را مصادره کند.
بانک های مدرن به مشتریان خود خدمات بسیار دیگری نیز ارائه می دهند. آن ها مشتریان خود را راهنمایی می کنند تا بتوانند با خرید سهام و اوراق قرضه درآمدزایی داشته باشند. مشتریان با داشتن کارت های اعتباری بدون پول نقد می توانند خرید کنند. تقریباً کلیه بانک ها دارای دستگاه های خودپرداز هستند که می توان در هر ساعت از شبانه روز از آن ها پول دریافت کرد. تلفن بانک روشی راحت برای پرداخت قبوض و صورت حساب هاست. برخی بانک ها حتی با بیمه نیز همکاری می کنند.
بانک های سرمایه گذاری پول سرمایه گذاران را سپرده نمی گیرند. آن ها به سازمان ها و شرکت های بزرگ کمک می کنند تا در بازارهای مالی بین المللی پول جمع آوری کنند.
بانک های مرکزی سیستم بانکداری کشور را مدیریت می کنند. برای مثال، فدرال رزرو و بانک انگلیس دو بانک برجسته هستند که این وظایف را بعهده دارند. بانک مرکزی اروپا نیز مسئول گردش پول در حوزه یوروست. (در کشور ما ایران نیز بانک مرکزی وظایف مدیریت سیستم بانکداری کشور را انجام می دهد.)
بانک های آنلاین اغلب به مشتریان خود نرخ بهره بیشتری پرداخت می کنند، چون آن ها هزینه های بانک های فیزیکی را متحمل نمی شوند. از طریق اینترنت می توان به این بانک ها دسترسی داشت و محبوبیت آن ها بیشتر و بیشتر در حال افزایش است.
بانک های پس انداز و استقراضی بانک هایی هستند که در تأمین منابع مالی لازم برای مسکن فعالیت می کنند. اگرچه نرخ بهره این بانک ها بالاتر است، اما چنین بانک هایی وام مسکن با بازپرداخت تا 30 ساله ارائه می کنند. مشتریان وام خود را به صورت اقساط ماهانه که استطاعت آن را دارند، پرداخت می کنند.
بانک های توسعه سازمان های مالی هستند که به کشور های جهان سوم کمک می کنند. آن ها نه تنها برای کشور های آفریقایی، آسیایی و آمریکای جنوبی پول تأمین می کنند، بلکه همچنین کارکنانی را برای ارائه کمک فنی ارسال می کنند.
اولین بحران بانکداری جهانی در رکورد بزرگ در سال 1929 به وجود آمد. شهروندان زیادی شغل و پس انداز خود را از دست دادند. در سال 1933 رئیس جمهور آمریکا فرانکلین دلانو روزولت لایحه ای را تصویب کرد که دولت پس انداز سپرده گذاران را در صورت ورشکست شدن بانک تضمین می کرد.
در سال 2008، بحران بانکداری در آمریکا اتفاق افتاد و در سراسر جهان گسترده شد. بانک ها بدون بررسی سوابق مالی مالکان به آن ها وام مسکن داده بودند. قیمت خانه شروع به افت کرد و بانک ها پول زیادی از دست دادند. دولت در بسیاری از کشور ها باید پول آن ها را پرداخت می کرد و مانع ورشکستگی آن ها می شد.
منبع مقاله :
برگرفته از سایت اینگلیش آنلاین
بانک ها چه نوع خدماتی ارائه می دهند؟
بانک ها به مشتریان خود خدمات مختلفی ارائه می کنند. با حساب جاری می توانید صورت حساب های خود را پرداخت کنید. چک یک تکه کاغذ است که به بانک می گوید چه قدر پول باید از حساب شما برداشت و به شخص دیگری پرداخت شود. امروز، افراد بیشتر و بیشتری از خدمات اینترنت بانک برای پرداخت قبوض و صورت حساب های خود استفاده می کنند. بانک ها همچنین برای مشتریان خود کارت های اعتباری صادر می کنند که از طریق آن ها می توانند از هر جایی که بخواهند پول دریافت کنند. از این کارت ها همچنین می توان برای پرداخت مبلغ خرید در فروشگاه ها، پمپ بنزین و مغازه های دیگر استفاده کرد. حساب های جاری روش راحتی برای مشتریان جهت مدیریت پول خود هستند.بیشتر بخوانید: بانکداری اسلامی در بانکهای ایرانی چه میزان رعایت میشود؟
برای افرادی که می خواهند پول خود را سرمایه گذاری کنند، بانک ها حساب پس انداز ارائه می کنند. معمولاً بانک ها سود بیشتری به حساب های پس انداز پرداخت می کنند. آن ها امیداور هستند که مشتریان پول خود را برای بلند مدت نزد بانک سپرده گذاری کنند که به همین دلیل است که بانک می تواند با این پول کار کند و وام بدهد. با این حال، بانک ها نمی توانند تمام پول خود را وام بدهند. در اکثر کشور ها دولت برای مقدار وامی که بانک ها می توانند پرداخت کنند محدودیت تعیین می-کند. بانک ها همیشه باید درصد معینی از دارایی خود را به شکل پول نقد حفظ کنند.
مردم برای چیزهای خاص مانند خرید مسکن یا خودرو سریعاً به مقدار زیادی پول نیاز دارند. آن ها این پول را به شکل وام از بانک دریافت می کنند. در اکثر موارد آن ها پول را ماهانه به صورت اقساط به همراه بهره آن برمی گردانند. اگر کسی نتواند وام خود را پرداخت کند، بانک معمولاً می تواند اموال آن ها مانند خودرو یا خانه را مصادره کند.
بانک های مدرن به مشتریان خود خدمات بسیار دیگری نیز ارائه می دهند. آن ها مشتریان خود را راهنمایی می کنند تا بتوانند با خرید سهام و اوراق قرضه درآمدزایی داشته باشند. مشتریان با داشتن کارت های اعتباری بدون پول نقد می توانند خرید کنند. تقریباً کلیه بانک ها دارای دستگاه های خودپرداز هستند که می توان در هر ساعت از شبانه روز از آن ها پول دریافت کرد. تلفن بانک روشی راحت برای پرداخت قبوض و صورت حساب هاست. برخی بانک ها حتی با بیمه نیز همکاری می کنند.
انواع بانک ها
بانک های تجاری مهم ترین بانک ها هستند. آن ها انواع زیاد خدمات، انواع مختلف حساب ها و همچنین وام ارائه می دهند. اگرچه بانک های تجاری قبلاً تنها به کسب و کار ها و شرکت ها خدمات ارائه می دادند، اما امروزه این خدمات برای همه مردم قابل دسترس است.بانک های سرمایه گذاری پول سرمایه گذاران را سپرده نمی گیرند. آن ها به سازمان ها و شرکت های بزرگ کمک می کنند تا در بازارهای مالی بین المللی پول جمع آوری کنند.
بانک های مرکزی سیستم بانکداری کشور را مدیریت می کنند. برای مثال، فدرال رزرو و بانک انگلیس دو بانک برجسته هستند که این وظایف را بعهده دارند. بانک مرکزی اروپا نیز مسئول گردش پول در حوزه یوروست. (در کشور ما ایران نیز بانک مرکزی وظایف مدیریت سیستم بانکداری کشور را انجام می دهد.)
بانک های آنلاین اغلب به مشتریان خود نرخ بهره بیشتری پرداخت می کنند، چون آن ها هزینه های بانک های فیزیکی را متحمل نمی شوند. از طریق اینترنت می توان به این بانک ها دسترسی داشت و محبوبیت آن ها بیشتر و بیشتر در حال افزایش است.
بانک های پس انداز و استقراضی بانک هایی هستند که در تأمین منابع مالی لازم برای مسکن فعالیت می کنند. اگرچه نرخ بهره این بانک ها بالاتر است، اما چنین بانک هایی وام مسکن با بازپرداخت تا 30 ساله ارائه می کنند. مشتریان وام خود را به صورت اقساط ماهانه که استطاعت آن را دارند، پرداخت می کنند.
بانک های توسعه سازمان های مالی هستند که به کشور های جهان سوم کمک می کنند. آن ها نه تنها برای کشور های آفریقایی، آسیایی و آمریکای جنوبی پول تأمین می کنند، بلکه همچنین کارکنانی را برای ارائه کمک فنی ارسال می کنند.
بانکداری بین المللی
بزرگ ترین بانک های دنیا در اروپا، آمریکا و ژاپن واقع شده اند. در اکثر موارد، آن ها در کشور های زیادی از جهان فعالیت دارند. چون بانکداری یک صنعت جهانی است، باید توافقات جهانی در این رابطه وجود داشته باشد. استاندارد های بین المللی که بانک ها باید تابع آن ها باشند در موافقتنامه های بازل ثبت شده اند.تاریخچه بانکداری
بانکداری سابقه طولانی دارد. در بین النهرین بانکدارها طلا و نقره مردم را نگهداری می کردند و به دیگران قرض می دادند. رم و یونان باستان سیستم های بانکداری مشابهی با سیستم های امروزی داشتند. در دوران قرون وسطی، ایتالیا مرکز بانکداری اروپا بود. معامله گران یهودی به عنوان اولین بانکدارها ظاهر شدند و تبدیل به بازرگانان بسیار موفقی شدند. فلورنس و ونیز به عنوان دو شهری معروف شدند که در آن افراد زیادی از طریق بانکداری پول به دست می آوردند. فلورانس به مدت بیشتر از دو قرن تحت سلطه خانواده مدیچی بود و آن ها بزرگ ترین بانک اروپا را در قرن پانزدهم تأسیس کردند.اولین بحران بانکداری جهانی در رکورد بزرگ در سال 1929 به وجود آمد. شهروندان زیادی شغل و پس انداز خود را از دست دادند. در سال 1933 رئیس جمهور آمریکا فرانکلین دلانو روزولت لایحه ای را تصویب کرد که دولت پس انداز سپرده گذاران را در صورت ورشکست شدن بانک تضمین می کرد.
در سال 2008، بحران بانکداری در آمریکا اتفاق افتاد و در سراسر جهان گسترده شد. بانک ها بدون بررسی سوابق مالی مالکان به آن ها وام مسکن داده بودند. قیمت خانه شروع به افت کرد و بانک ها پول زیادی از دست دادند. دولت در بسیاری از کشور ها باید پول آن ها را پرداخت می کرد و مانع ورشکستگی آن ها می شد.
منبع مقاله :
برگرفته از سایت اینگلیش آنلاین