معرفی شفتالو و خواص درمانی آن

شفتالو نوع خودرو یا جنگی هلو است که به صورت پرورشی کاشته می‌شود. پوست آن کرکدار و دارای دو نوع می‌باشد یکی گوشت به هسته چسبیده و دیگری گوشت از هسته جدا می‌شود. دفع کننده بلغم و ضد انگل، صفرابر و نرم کننده، مغذی و اشتهاآور، ضد کرم اسکاریس و ملین، محرک معده و خلط‌آور، خارج کننده سموم از بدن و رفع کننده خارش‌های پوستی، کنترل کننده قند خون و کاهنده چربی، خارج کننده سنگ کلیه و تقویت کننده (بخصوص کودکان ضعیف) می‌باشد.

نام علمی:

Prunus persica (L.) Batsch می‌باشد.

تیره گیاه:

گل سرخ Rosaceae و از دسته بادامی‌ها است.

نوع گیاه:

درخت

مشخصات ظاهری:

درختی است به ارتفاع حدود 5 متر گاهی موارد بیشتر، پوست ساقه سبز و براق و در بعضی موارد مایل به قرمزی، برگ‌های آن بیضیِ نیزه‌ای با کناره‌های اره‌ای، سطح فوقانی برگ صاف و سبز کمرنگ و سطح تحتانی برگ کمی کرکدار، گل‌های آن منفرد به رنگ صورتی یا سرخ و میوه‌اش شفت، کروی، کرکدار پتویی و سبز کمرنگ تا زرد آجری است. هسته شفتالو بیضی شکل یا تقریباً کروی، پوست هسته سخت، فشرده و دارای شیارهای نامنظم می‌باشد.

طبیعت شفتالو:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و تر می‌باشد.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی معتدل و معتدله سرد کشورها و در ایران بیشتر در استان‌های گلستان، فارس، بوشهر و کرمان کاشته می‌شود. در ضمن به صورت خودرو در بعضی از نواحی جنگل‌های حاشیه دریای خزر و شمال غرب ایران دیده شده است.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در شفتالو:

ویتامین‌های C, B2, B1, A، آب، هیدرات‌های کربن، کلسیم، پتاسیم، آهن، منیزیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، سیتریک اسید، مالیک اسید، وینیک اسید و غیره در آن تشخیص داده شده است.

خواص درمانی میوه:

دفع کننده بلغم و ضد انگل، صفرابر و نرم کننده، مغذی و اشتهاآور، ضد کرم اسکاریس و ملین، محرک معده و خلط‌آور، خارج کننده سموم از بدن و رفع کننده خارش‌های پوستی، کنترل کننده قند خون و کاهنده چربی، خارج کننده سنگ کلیه و تقویت کننده (بخصوص کودکان ضعیف) می‌باشد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.