معرفی فلفل سبز یا فلفل قرمز و خواص درمانی آن

نام علمی:

Capsicum frutescens L.، نام فرانسه Piment و نام انگلیسی آن Bird chilli می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، فلفل سبز، فلفل قرمز، فلفل فرنگی، فُلفُل اَحمَر و فلفل هندی نامیده شده است.

تیره گیاه:

سیب زمینی Solanaceae

نوع گیاه:

بوته.

مشخصات ظاهری:

گیاهی است یک تا دو ساله با ساقه‌ای چوبی و ضخیم به ارتفاع حدود یک متر گاهی موارد بیشتر، شاخه‌های آن منشعب، برگ‌های گیاه متناوب، صاف، بیضی شکل و نوک تیز، گلهایش به رنگ سبز مایل به سفید و میوه رسیده گیاه تقریباً قیفی شکل، گوشتی و به اندازه‌های متفاوت و اشکال گوناگون می‌باشد. رنگ میوه ابتدا سبز که اگر در همان حالت چیده شود عاری از بو و دارای طعم تند و ملایم می‌باشد که به آن فلفل سبز می‌گویند. ولی اگر کاملاً رسیده شود قرمز رنگ شده و طعم آن بسیار تند و غیرقابل تحمل می‌شود و به آن فلفل قرمز یا فلفل فرنگی می‌گویند.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب کشورها و ایران کاشته می‌شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در فلفل:

آب، پروتئین، مواد چرب، هیدراتهای کربن، خاکستر، کلسیم، فسفر، آهن، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین و ویتامین‌های A و C در آن مشخص شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه (فلفل)

نحوه مصرف:

به طور معمول میوه‌ی نارس (فلفل سبز) و میوه‌ی رسیده (فلفل قرمز) مصرف خوراکی دارند. در ضمن فلفل قرمز به اشکال و روش‌های مختلفی در صنایع غذایی و دارویی نیز کاربرد دارد.

خواص درمانی فلفل سبز:

برطرف کننده عفونت‌های دستگاه تنفسی و ضد باکتری، مسکن درد مفاصل و کاهنده کلسترول و فشار خون، هضم کننده غذا و مقوی هاضمه، تقویت کننده هوش و حافظه و افزاینده تمایلات جنسی، جلوگیری کننده از لخته شدن خون در رگ‌ها و محرک روده، ضد نفخ و اشتهاآور، تقویت کننده جریان خون و ضد میگرن می‌باشد. در ضمن برای تصلب شرائین، سردرد، سیاه سرفه، تب‌خال، آرتریت روماتیسمی و آسم نیز مفید است. در استعمال خارجی به صورت گرد عطسه‌آور می‌باشد.

خواص درمانی فلفل قرمز:

مقوی نیروی جنسی و ضد کلسترول، محرک سیستم قلبی عروقی و کاهنده فشار، بازکننده برونش‌ها و رفع کننده اسهال خونی، مقوی معده و خلط‌آور قوی، تسکین دهنده سرفه‌های شدید و ضد انعقاد خون در رگ‌ها، آرام‌بخش و نشاط‌آور، ضد التهاب و مسکن دردهای روماتیسمی، محرک و ضد چسبندگی پلاکت‌ها، نیروبخش و اشتهاآور، برطرف کننده عفونت‌های دستگاه تنفسی و هضم کننده غذا می‌باشد. در ضمن برای دردهای عمومی بدن، سرماخوردگی، درد کمر، نقرس، آرتروز، یرقان، دیابت، برونشیت، تب، نفخ و سوء هاضمه نیز مفید است.

تذکر:

استفاده از فلفل قرمز برای اشخاص گرم مزاج و افرادی که ناراحتی دستگاه گوارشی و زخم معده دارند مضر و زیاده‌روی در مصرف آن سبب سوزش و ورم چشم، مالیخولیا، وسواس، جنون، صرع، تشنج، ورم کلیه و پاره شدن رگ‌های داخل کبد و کلیه می‌شود.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.