دوازده مرد شجاعی که قدم به ماه گذاشتند

ناسا فضاپیماهای دارای سرنشین را به ماه فرستاد
 

برگرفته از سایت یونیورسوی
مترجم: رزیتا ملکی‌زاده

دوازده مرد شجاعی که قدم به ماه گذاشتند

تنها 12 نفر موفق به قدم گذاشتن بر روی ماه شده‌اند. این افراد همگی مرد بوده و همه آمریکایی و بخشی از برنامه آپولو ناسا (1975-1961) بودند. بین سالهای 1969 و 1972، ناسا فضاپیماهای دارای سرنشین را به ماه فرستاد، بدین طریق رؤیای رئیس جمهور جان اف کندی را که دوست داشت «انسانی را بر روی ماه فرود آورده و او را صحیح و سالم به زمین بازگرداند» تحقق بخشید.
مطالبی که در ادامه می‌آیند، توضیح مختصری است از 12 مردی که به خاطر آنکه بخشی از یکی از بلندپروازانه‌ترین تلاشهای بشر بوده‌اند، برای همیشه در یادها باقی خواهند ماند.

نکته:

•    «تاریخ قدم گذاشتن بر روی ماه» به تاریخی اشاره دارد که این فضانوردان از فضاپیمای خود خارج شدند و برای اولین بار بر روی ماه قدم گذاشتند.
•    «زمان سپری شده در ماه» به کل مدت زمانی اشاره دارد که فضانوردان در سطح ماه بسر بردند. این زمان، زمان صرف شده در فضاپیما و روی سطح ماه را شامل می‌شود.
 

1- نیل آرمسترانگ

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 11‏
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 21 جولای 1969‏
زمان اقامت در ماه ـ 21 ساعت و 31 دقیقه و 20 ثانیه
«این قدمی کوچک برای یک مرد اما جهشی بزرگ برای بشریت است.»
 

نیل آرمسترانگ از دوران کودکی به پرواز علاقه‌مند بود و گواهی پرواز خود را در سن پانزده سالگی کسب کرد. او در سن هفده سالگی به دانشگاه پوردو جهت تحصیل در رشته مهندسی هوافضا پیوست. اما به دلیل شروع جنگ کره و به دلیل فراخواندن او جهت پیوستن به نیروی دریایی ایالات متحده مجبور به نیمه تمام گذاشتن تحصیل خود شد. پس از پایان جنگ، آرمسترانگ به کمیته مشورتی ملی هوانوردی (NACA) پیوست که بعدها به ناسا (NASA) تغییر نام یافت. سال 1962 بود که آرمسترانگ برای یک برنامه فضانوردی برگزیده شد و به عنوان خلبان فرمانده برای اولین مأموریت خود یعنی جمینای 8 (Gemini VIII‎) خدمت نمود. بزرگترین لحظه زندگی آرمسترانگ زمانی بود که در سال 1969 برای نخستین مأموریت انسانی ناسا به ماه همراه با ادوین آلدرین و مایکل کالینز انتخاب شد. در 21 جولای 1969 نیل آرمسترانگ به عنوان نخستین انسان بر روی ماه قدم گذاشت.

آرمسترانگ پس از بازگشت از مأموریت ماه، به یک نماد بین‌المللی تبدیل شد و مورد عزت و احترام کشورهای مختلف از سراسر جهان قرار گرفت. او به درجه پروفسوری دانشگاه سینسیناتی رسید و به مدت هشت سال در این دانشگاه به کار خود ادامه داد. او همچنین در سخنرانی‌های عمومی شرکت کرده و در هیأت مدیره شرکتهای متعددی مشغول به کار شد. او پس از انجام جراحی بایپس دچار عوارض بعد از عمل شده و دو هفته پس از آن در تاریخ 25 اوت 2012 از دنیا رفت.
 

2- ادوین آلدرین

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 11‏
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 21 جولای 1969‏
زمان اقامت در ماه ـ 21 ساعت و 31 دقیقه و 20 ثانیه
 «از این فرصت استفاده کرده و از همه از هر گوشه و هر کسی که باشند می‌خواهم که برای یک لحظه درنگ کرده و در خصوص رویدادهای چند ساعت گذشته تعمق کرده و به روش خود شکرگزار باشند.»
 

ادوین آلدرین به دلیل آنکه پدرش سرهنگ نیروی هوایی بود، از سنین بسیار جوانی به پرواز علاقه داشت. آلدرین از آکادمی نظامی وِست پوینت در نیویورک فارغ‌التحصیل شد و کار خود را به عنوان خلبان جت جنگنده در نیروی هوایی ایالات متحده آغاز نمود و در جنگ کره شرکت نمود. در سال 1963 مدرک دکترای خود را از مؤسسه فناوری ماساچوست دریافت کرد. آلدرین به عنوان عضوی از مأمویت نهایی جمینای در سال 1966 انتخاب شد. او برای انجام مأموریت آپولو 11 برگزیده شد و دومین انسانی لقب گرفت که در 21 جولای 1969 قدم به ماه می‌گذاشت.

او پس از بازنشستگی به مشروبات الکلی اعتیاد پیدا کرده و دچار افسردگی شد، اینها موضوعاتی بودند که به روشنی در زندگینامه خود بدانها اشاره کرده است. در حال حاضر او برای پیشبرد اکتشافات فضایی در آمریکا مشغول به کار است.
 

3- پیت کنراد

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 12‏
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 19 نوامبر 1969‏
زمان اقامت در ماه ـ 31 ساعت و 31 دقیقه و 12 ثانیه
 «تصور می‌کنم که ناسا من را به ماه بازخواهد گرداند همانطور که در مورد سناتور گلن این کار را کردند و اگر این گونه عمل نکنند، پس خودم مجبور خواهم شد آن را انجام دهم»
تنها 12 نفر موفق به قدم گذاشتن بر روی ماه شده‌اند. این افراد همگی مرد بوده و همه آمریکایی و بخشی از برنامه آپولو ناسا (1975-1961) بودند. بین سالهای 1969 و 1972، ناسا فضاپیماهای دارای سرنشین را به ماه فرستاد، بدین طریق رؤیای رئیس جمهور جان اف کندی را که دوست داشت «انسانی را بر روی ماه فرود آورده و او را صحیح و سالم به زمین بازگرداند» تحقق بخشید.

پیت در دوران کودکی به دیسلکسی یا اختلال در توانایی خواندن ابتلاء پیدا کرد و به همین علت در درسهایش با مشکل مواجه شد. او در کلاس یازدهم مردود و از مدرسه اخراج شد. پیت پس از اخراج به مدرسه دارو (Darrow) پیوست و در آنجا به قدری موفق بود که بورس تحصیلی افسران ذخیره نیروی دریایی را به دست آورد.

پیت پیش از ملحق شدن به ناسا، خلبان جنگنده نیروی دریایی بود و به عنوان مربی پرواز خدمت می‌کرد. او به ناسا دعوت شد اما به قدری از «آزمونها و تستهای تهاجمی» دچار استئصال شده بود که تصمیم گرفت از این برنامه خود را کنار کشد. بر اثر اصرار آلن شفرد که خود نیز خلبان نیروی دریایی بود، متقاعد شده و تصمیم گرفت مجدداً برای عضویت در ناسا درخواست نماید. او یکی از بهترین خلبانان جنگنده گروه خود بود و به مقام خلبانی جمینای 5 منصوب شد. همچنین با جمینای 8 و جمینای 11 به عنوان فرمانده همراه بود. بعدها، به عنوان فرمانده آپولو 12 انتخاب شد و در 19 نوامبر 1969 قدم به ماه گذاشت.

پیت پس از بازنشستگی در کمپانی تلویزیونی و ارتباطات و مک دونل داگلاس مشغول به کار شد. کنراد در اثر خونریزی داخلی ناشی از تصادف موتور سیکلت در 8 ژوئیه 1999 از دنیا رفت.
 

4- آلن بین

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 12‏
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 19 نوامبر 1969‏
زمان اقامت در ماه ـ 31 ساعت و 31 دقیقه و 12 ثانیه
 «می‌دانستیم که رفتن به ماه کار سختی خواهد بود. اما نمی‌دانستیم به چه اندازه سخت است.»
 

آلن بین در تگزاس متولد شد و دارای مدرک مهندسی هوافضا از دانشگاه تگزاس است. آلن بین در دانشکده تست خلبانی نیروی دریایی ایالات متحده شرکت نمود و در آنجا تحت نظر پیت کنراد که بعدها فرمانده او در آپولو 12 دومین مأموریت انسانی به ماه شد، آموزش دید. بین در سال 1963 هنگامی که برای گروه 3 فضانوردی انتخاب شد، به عضویت ناسا درآمد. پس از مرگ کلیفتون ویلیامز در یک حادثه هوایی، بین جای او را گرفت و به عنوان عضوی از برنامه آپولو 9 پذیرفته شد.

آلن بین خلبان سفینه ماه‌پیمای آپولو 12 شد و چهارمین انسانی نام گرفت که به دنبال فرمانده خود پیت کنراد به ماه قدم می‌گذاشت. پس از آپولو 12 به مأموریت اسکای لب 3 پیوست و رکورد پرواز 24400000 مایل را از آن خود ساخت. سپس به عنوان فرمانده فضایی پشتیبان در مأموریت فضایی مشترک روسیه و ایالات متحده انتخاب شد.
آلن به نقاشی بسیار علاقمند بود و در سال 1981 از ناسا استعفا داد تا تمام مدت به کار نقاشی بپردازد. یکی از کارهای برجسته هنری او پاشیدن غبار  ماه بر روی نقاشی‌های خود است.
 

5- آلن شپرد

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 14
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 5 فوریه 1971
زمان اقامت در ماه ـ یک روز و 9 ساعت و 30 دقیقه و 29 ثانیه
«احساس بسیار تأمل برانگیزی است که در فضا قرار داشته و متوجه شوید که عامل ایمنی و محافظت فرد در پایین‌ترین حد از یک قرار داد دولتی تعیین شده است»
 

بیشتر بخوانید: یوری گاگارین ـ نخستین فضانورد

آلن شپرد در دِری از نیو همپشایر به دنیا آمد و در همانجا نخستین کلاس پرواز خود را از گذراند. پس از فارغ‌التحصیلی از آکادمی دریاسالار فاراگوت، کار خود را در آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده شروع کرد. پس از درخشش به عنوان خلبان دریایی، همراه با 110 داوطلب دیگر، به نخستین مأموریت فضایی آمریکا توسط انسان دعوت شد. او به عنوان خلبان مأموریت فریدِم (آزادی) 7 انتخاب و نخستین آمریکایی  و دومین فرد (پس از یوری گاگارین روس) شد که به فضا سفر ‌نمود. برای رسیدن به این شاهکار او موفق به دریافت مدال ممتاز ناسا از جان کندی شد. او به بیماری منییر (Ménière's disease) ابتلاء پیدا کرد به طوری که سفر فضایی آینده او  را دچار وقفه ساخت. با این حال، تحت عمل جراحی ترمیمی قرار گرفته و به عنوان فرمانده آپولو 14 در سومین مأموریت انسانی به ماه‌ برگزیده شد. او در تاریخ 5 فوریه 1971 در ماه فرود آمد.

شپرد پس از بازنشستگی به عنوان رئیس شرکتهای متعددی خدمت کرد. او در 21 جولای 1988 در کالیفرنیا چشم از جهان فروبست.
 

6- ادگار میچل (Edgar Mitchell ‎)

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 14
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 5 فوریه 1971
زمان اقامت در ماه ـ یک روز و 9 ساعت و 30 دقیقه و 29 ثانیه
«ما به عنوان تکنیسین به ماه سفر کردیم و به عنوان نوع دوست بازگشتیم».
 

ادگار میچل در شهر هرفورد تگزاس به دنیا آمد. او در دوران کودکی در گروه پیشاهنگی آمریکا مشغول به فعالیت بود. پس از فارغ‌التحصیلی از مؤسسه فناوری کارنِگی با مدرک مدیریت صنعتی، به نیروی دریایی محلق شد تا به عنوان خلبان آزمایشی آموزش ببیند. ادگار دارای مدرک دکترای هوانوردی از مؤسسه فناوری معتبر ماساچوست است. او در سال 1966توسط ناسا انتخاب شد و بعدها خلبان سفینه ماه‌پیمای آپولو 14 شد. او به دنبال فرمانده خود آلن شپرد به ماه سفر کرده و به عنوان ششمین فردی که این کار را انجام داده است لقب گرفت. ادگار در سال 1972 از ناسا بازنشسته شد و به طور فعال در زمینه تحقیقات در حوزه رویدادهای روحی روانی مشغول به فعالیت است.

ادگار بارها اعتقاد خود را مبنی بر اینکه بشقاب پرنده به سیارات دیگر تعلق دارند، ابراز کرده است. او معتقد است که دولت ایالات متحده «برخی اجساد بیگانگان بازیابی شده» را در اختیار دارد و این موضوع را پنهان ساخته به طوریکه حقیقت برملا نشود.
 

7- دیوید اسکات

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 15
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 31 جولای 1971
زمان اقامت در ماه ـ 2 روز و 18 ساعت و 53 ثانیه
«هنگامی که به ماه نظر می‌کنم، دنیایی غریب و خالی را نمی‌بینم. جسمی درخشان را می‌بینم که انسان نخستین قدمهای خود را به مرزهایی گذاشت که هرگز به انتها نخواهد رسید».

دیوید  اسکات در سن آنتونیو تگزاس متولد شد. او همراه با نیل آرمسترانگ در سال 1966 به عضویت مأموریت جیمنای 8 درآمد. او فرمانده فضاپیمای آپولو 15 یعنی چهارمین مأموریت ماه‌پیمایی انسان متعلق به ناسا بود. آپولو 15 در جولای 1971 در سطح ماه فرود آمد. در مأموریتهای اولیه به ماه، فضاپیماها بر روی سطح مسطح فرود آمده بودند، اما آپولو 15 در ناحیه کوهستانی فرود آمد. دیوید اسکات نخستین فضانوردی بود که با استفاده از خودروهای ماه نورد (LRV) بر روی سطح ماه رانندگی کرد.

اسکات پس از بازگشت به زمین، درگیر نزاع با ناسا و دولت شد به این دلیل که معلوم شد او و خدمه‌اش 398 تمبر پستی همراه با خود به مأموریت آپولو 15 برده و در بازگشت به یک فروشنده تمبر آلمانی فروخته بودند. در نتیجه این اتفاق، از فرصت ملحق شدن به دیگر مأموریتهای پروازی محروم شد.
 

8- جیمز اروین

فضاپیما به شماره پرواز ـ آپولو 15
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 31 جولای 1971
زمان اقامت در ماه ـ 2 روز و 18 ساعت و 53 ثانیه
«هرچه دورتر و دورتر می‌شدیم، زمین کوچکتر شده و در نهایت به اندازه یک سنگ مرمر کوچک شد، زیباترین چیزی که می‌توانید تصور کنید.»

جمیز اروین در سال 1930در پیتسبورگ پنسیلوانیا متولد شد. او در رشته علوم دریایی از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده فارغ‌التحصیل شد. او تحصیلات تکمیلی کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی تجهیزات و هوا فضا از دانشگاه میشیگان به اتمام رسانید. اروین یک خلبان ممتاز بود و چندین جایزه برای کار خود دریافت کرد. اروین در سال 1966 به عنوان فضانورد خدمه پشتیبان به ناسا پیوست. او به عنوان خلبان سفینه ماه‌پیما آپولو 15 برگزیده شد و هشتمین فردی لقب گرفت که به ماه قدم گذاشته است.

اروین نیز در ماجرای تمبرهای پستی شرکت داشت و ناسا دیگر به او اجازه پرواز نداد. اروین پس از ترک ناسا در سال 1972 مابقی زندگی خود را به تبلیغ پیام عیسی مسیح صرف کرد. او در 8 اوت 1991 پس از یک حمله قلبی جان خود را از دست داد.
 

9- جان یانگ

فضاپیما به شماره پرواز: آپولو 16
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 21 آوریل 1972
زمان اقامت در ماه ـ 2 روز و 23 ساعت و 02 دقیقه و 13 ثانیه
«ناسا به دلیل ماجراجویی اکتشافات فضایی انسان ایجاد نشد ... ما این کار را تنها به این خاطر که در فضا باشیم انجام نمی‌دهیم ـ این کار را به این دلیل صورت می‌گیرد که چیزهایی که در آنجا می‌آموزیم زندگی را برای افراد زیادی که قادر نیستند به آنجا سفر کنند بهتر خواهد ساخت.»
هر یک از این 12 نفر این شجاعت را داشتند که فرصت پیش روی خود را به غنیمت شمرند. آنها نمی‌خواستند به ماه بروند تا به شهرت و مقام برسند. آنها تنها وظیفه خود را به عنوان عضوی از ناسا انجام می‌دادند. اما هیجان و تشنجی که به دنبال بازگشت موفقیت آمیز آنها به زمین شکل ‌گرفت چیزی بود که آنها را به افرادی مشهور در سراسر جهان بدل ‌ساخت.
جان یانگ یکی از پرکارترین فضانوردان ناسا است که چهار دهه از زندگی خود را در این سازمان سپری کرده است. جان پس از بازنشستگی در سال 2004، شش پرواز فضایی انجام داد که دو پرواز آن به ماه بود. یانگ تحصیلات خود را از مؤسسه فناوری جورجیا به پایان رساند. او به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و در جنگ کره شرکت نمود. یانگ در سال 1962 به عنوان عضوی از گروه 2 فضانوردی به ناسا پیوست. او بخشی از پرواز فضایی جیمنای بود اما به دلایل اشتباهی در صدر اخبار قرار گرفت به این دلیل که گزارش شده بود با خود یک عدد ساندویچ به این پرواز برده بود. گرچه برای این کار توبیخ شد اما فرصتهای بیشتری به او داده و توانست با آپولو 10 همراه با توماس استافورد و جین سرنان به فضا سفر کند. یانگ فرمانده آپولو 16 شد و در تاریخ 16 آوریل 1972 در ماه فرود آمد. او نهمین فردی بود که قدم به سطح ماه گذاشت. همچنین بخشی از مأموریت نهایی انسانی سفر به ماه‌ آپولو 17 بود و در سمت فرمانده پشتیبان خدمت می‌کرد. جان همچنان عضوی از پروازهای فضایی باقی مانده و به عنوان فرمانده پرواز نخستین شاتل فضایی در سال 1981 انتخاب شد.

یانگ پس از حدود 42 سال خدمت از ناسا بازنشسته شد. در سال 2012 او زندگینامه خود تحت عنوان فوراِور یانگ (یانگ جاودانه) (Forever Young‎) را منتشر ساخت. او با همسر خود سوزی در تگزاس زندگی می‌کند.
 

10 - چارلز دوک

فضاپیما به شماره پرواز: آپولو 16
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 21 آوریل 1972
زمان اقامت در ماه ـ 2 روز و 23 ساعت و 02 دقیقه و 13 ثانیه

چارلز دوک در شارلوت کارولینای شمالی متولد شد. او در آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده شرکت کرده و از آنجا با مدرک علوم دریایی فارغ‌التحصیل شد. کارشناسی ارشد خود را از مؤسسه معتبر فناوری ماساچوست دریافت کرد. پس  از اتمام تحصیلات در پایگاه هوایی اسپنس و پایگاه نیروی هوایی وب آموزش دید. دوک در سال 1966 به ناسا پیوست و عنوان خدمه پشتیبان آپولو 10 خدمت نمود. او در آپولو 11 که اولین مأموریت ماه‌پیمایی توسط انسان به شمار می‌رفت، به عنوان بی سیم چی و رابط اتاقک فضاپیما خدمت نمود.

دوک به عنوان خلبان سفینه ماه‌پیما آپولو 16 انتخاب و دهمین فردی شد که به ماه قدم گذاشته است. چارلز در سن 36 سالگی جوانترین فردی بود که به ماه قدم گذاشته است. او پس از بازنشستگی به طور فعال در چندین شرکت تجاری مشغول بوده است. او اکنون رئیس مؤسسه بورس فضانوردی در تیتوسویل فلوریدا است.
 

11- یوجین سرنن

فضاپیما به شماره پرواز: آپولو 17
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 11 دسامبر 1972
زمان اقامت در ماه ـ 3 روز و 02 ساعت و 59 دقیقه و 40 ثانیه
«صد سال دیگر ممکن است بگذرد پیش از آنکه به اهمیت واقعی آپولو پی ببریم. اکتشاف ماه معادل هرم آمریکایی یعنی بناهای بی هدف و بی اساس از فناوری نیست، بلکه بیشتر شبیه به سنگ رزتا است کلیدی برای باز کردن قفل رؤیاهایی که تاکنون حتی به خواب هم دیده نشده‌اند.»

یوجین سرنن در سال 1963 به ناسا پیوست و عضوی از مأموریتهای آپولو و جمینای بود. او دارای مدرک مهندسی برق از دانشگاه پوردو است. سرنن پیش از پیوستن به ناسا، خلبان نیروی دریایی  بود و در نیروهای آموزش افسران ذخیره نیروی دریایی آموزش دیده بود. در ناسا وظیفه خدمه پشتیبان در جیمنای 9 را برعهده داشت، اما پس از آنکه خدمه اصلی در تصادف هوایی درگذشت، مسئولیت این کار به سرنن و توماس استافورد واگذار شد. سرنن فرمانده مأموریت پایانی ماه‌پیمای سرنشین دار آپولو 17 بود و به عنوان یازدهمین فردی که قدم به ماه گذاشته شناخته شد. او بیشتر به عنوان آخرین فردی که در ماه بوده است، شناخته می‌شود به این دلیل که همکار او هریسون اشمیت پیش از او به بالای فضاپیما رفت.

 سرنن پس از بازنشستگی از ناسا و نیروی دریایی، به شغل آزاد پرداخت و در نوشتن کتاب The Last Man on the Moon‎ (آخرین انسان روی ماه) همکاری نمود. سرنن از اکتشافات فضایی مشتاقانه حمایت کرده و در مقابل کنگره در خصوص آینده برنامه فضایی آمریکا شهادت داده است.
 

12- هریسون اشمیت

فضاپیما به شماره پرواز: آپولو 17
تاریخ قدم گذاشتن به ماه ـ 11 دسامبر 1972
زمان اقامت در ماه ـ 3 روز و 02 ساعت و 59 دقیقه و 40 ثانیه
«سفر به ماه مانند آن می‌ماند که سعی کنید احساس خود را از ایستادن بر لبه دره کنیون گراند بیان کنید و یا نخستین عشق خود یا تولد فرزند خود را به خاطر بیاورید. باید آنجا باشید تا حقیقتاً بفهمید که این احساس چگونه است.»

هریسون جک اسمیت را می‌توان به عنوان تنها غیر نظامی توصیف کرد که بر روی ماه قدم گذاشته است، نیل آرمسترانگ پیش از آنکه نخستین انسانی لقب گیرد که پا به ماه گذاشته است از نیروی‌های مسلح بیرون نیامده بود. جک اسمیت زمین شناس بوده و همراه با سازمان زمین شناسی ایالات متحده آموزش دید. اشمیت در اصل جهت عضویت در مأموریت ماه‌پیما آپلولو 18 در نظر گرفته شده بود، اما زمانی که این برنامه لغو شد، جامعه علمی برای عضویت او در مأموریت فضاپیمای آپولو 17 لابی کردند. او به عنوان خلبان ماه‌پیما آپولو 17 برگزیده شد و در 11 دسامبر بر روی ماه فرود آمد.

اشمیت پس از بازنشستگی به عنوان سناتور نیو مکزیکو  انتخاب شد. در حال  حاضر در سیلور سیتی نیو مکزیکو زندگی می‌کند.

اینها 12 مردی بودند که به ماه قدم گذاشته‌اند. هر یک از این 12 نفر این شجاعت را داشتند که فرصت پیش روی خود را به غنیمت شمرند. آنها نمی‌خواستند به ماه بروند تا به شهرت و مقام برسند. آنها تنها وظیفه خود را به عنوان عضوی از ناسا انجام می‌دادند. اما هیجان و تشنجی که به دنبال بازگشت موفقیت آمیز آنها به زمین شکل ‌گرفت چیزی بود که آنها را به افرادی مشهور در سراسر جهان بدل ‌ساخت.
 

منبع: راسخون