چکیده:
بیماری حرکت یک اختلال بسیار شایع در گوش داخلی است که در اثر تکان های مکرر و حرکت ایجاد می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که بین سیگنال های دریافتی از طریق گوش داخلی، چشم ها و گیرنده های حسی تفاوت وجود داشته باشد. این بدان معناست که درصورتیکه شخصی سوار بر وسیله ی نقلیه ای باشد، هم چشم ها و هم گوش ها می بایست شاهد تکان و حرکت باشند. علائم بیماری حرکت عبارتند از: تهوع، استفراق و سرگیجه.
تعداد کلمات : 1304 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه
بیماری حرکت یک اختلال بسیار شایع در گوش داخلی است که در اثر تکان های مکرر و حرکت ایجاد می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که بین سیگنال های دریافتی از طریق گوش داخلی، چشم ها و گیرنده های حسی تفاوت وجود داشته باشد. این بدان معناست که درصورتیکه شخصی سوار بر وسیله ی نقلیه ای باشد، هم چشم ها و هم گوش ها می بایست شاهد تکان و حرکت باشند. علائم بیماری حرکت عبارتند از: تهوع، استفراق و سرگیجه.
تعداد کلمات : 1304 / تخمین زمان مطالعه : 7 دقیقه
.png "بیماری حرکت")
نویسنده: Sy Kraft B.A
مترجم: سید محمد حسن هاشمی
بیماری حرکت یک اختلال بسیار شایع در گوش داخلی است که در اثر تکان های مکرر و حرکت ایجاد می شود. برخی افراد هنگام سوار شدن به اتومبیل، ترن هوایی یا هواپیما دچار حالت تهوع و حتی استفراق می شوند. بنابر گزارشی که در سال ۲۰۱۳ در نشریه پلوس۱ به منتشر شد، حرکات سه بعدی نیز می تواند سبب بروز حالت تهوع شود. این حالت به بیماری حرکت معروف است. گر این حالت بر اثر کشتی سواری باشد، دریا زدگی نامیده می شود اما این دو کاملاً یکی هستند.
حقایقی درمورد بیماری حرکت
هیچ تفاوتی بین بیماری حرکت و دریا زدگی نیست.
اشخاص و حیواناتی که دارای مجرای تعادلی نیستند، در برابر بیماری حرکت ایمن می باشند.
بدون اندامهای حسی حرکتی در گوش داخلی، بیماری حرکت هرگز اتفاق نمی افتد.
علائم بیماری حرکت عبارتند از: تهوع، استفراق و سرگیجه
عوامل
بیماری حرکت زمانی اتفاق می افتد که بین سیگنال های دریافتی از طریق گوش داخلی، چشم ها و گیرنده های حسی تفاوت وجود داشته باشد. حرکت، توسط سیستم های عصبی مختلفی در مغز حس می شود که این سیستم ها عبارتند از گوش داخلی، چشم ها و بافت بیرونی بدن. هنگامی که بدن با اراده شخص حرکت می کند، مانند راه رفتن، ورودی تمام اندامها توسط مغز هماهنگ می شود. اما علائم بیماری حرکت زمینی رخ می دهد که سیستم عصبی مرکزی، پیام های متفاوتی را از سیستم های حسی، یعنی گوش داخلی، چشم ها، گیرنده های پوست، ماهیچه ها و گیرنده های حسی مفاصل، دریافت میکند. به عنوان مثال شخصی را در نظر بگیرید که بدون نگاه کردن به بیرون، در اتومبیل یا کشتی نشسته است. گوش داخلی او حرکات بالا و پایین، چپ و راست را حس می کند اما چشم ها تصویری ثابت را می بینند، گویی که بدن هیچ حرکتی نمی کند. فرضیه های مختلفی وجود دارد مبنی بر اینکه این اختلاف بین ورودی های حسی سبب بروز بیماری حرکت می شود.
علائم
علائم شدید عبارتند از:
بیماری حرکت زمانی اتفاق می افتد که بین سیگنال های دریافتی از طریق گوش داخلی، چشم ها و گیرنده های حسی تفاوت وجود داشته باشد. حرکت، توسط سیستم های عصبی مختلفی در مغز حس می شود که این سیستم ها عبارتند از گوش داخلی، چشم ها و بافت بیرونی بدن. هنگامی که بدن با اراده شخص حرکت می کند، مانند راه رفتن، ورودی تمام اندامها توسط مغز هماهنگ می شود. اما علائم بیماری حرکت زمینی رخ می دهد که سیستم عصبی مرکزی، پیام های متفاوتی را از سیستم های حسی، یعنی گوش داخلی، چشم ها، گیرنده های پوست، ماهیچه ها و گیرنده های حسی مفاصل، دریافت میکند. به عنوان مثال شخصی را در نظر بگیرید که بدون نگاه کردن به بیرون، در اتومبیل یا کشتی نشسته است. گوش داخلی او حرکات بالا و پایین، چپ و راست را حس می کند اما چشم ها تصویری ثابت را می بینند، گویی که بدن هیچ حرکتی نمی کند. فرضیه های مختلفی وجود دارد مبنی بر اینکه این اختلاف بین ورودی های حسی سبب بروز بیماری حرکت می شود.
علائم
علائم شدید عبارتند از:
- حالت تهوع
- استفراغ
- رنگ پریدگی
- تعریق
- ترشح زیاد بزاق دهان
- تنگی نفس
- سرگیجه
- خواب آلودگی
سایر علائم شایع عبارتند از:
- تعریق
- احساس ناراحتی عمومی
- احساس ضعف
علائم خفیف عبارتند از:
- سردرد
- بی حوصلگی خفیف
- خمیازه
علائم آزار دهنده بیماری حرکت، معمولاً با توقف عامل، متوقف می شود. اما همیشه این طور نیست. برخی افراد حتی تا چند روز پس از بازگشتن از سفر نیز علائم را حس می کنند. بیشتر افرادی که این بیماری را تجربه می کنند، تمایل دارند که راه های پیشگیری از آن را برای سفر های بعدی بدانند.
تشخیص
بیشتر موارد بیماری حرکت، خفیف بوده و به خودی خود درمان می شوند. اما موارد جدی تر و مواردی که به مرور زمان بدتر می شوند، باید تحت نظر پزشک متخصص گوش، تعادل و سیستم عصبی قرار بگیرند. پزشک ممکن است برای تشخیص بیماری حرکت، درباره علائم بیمار از او سوال کند و از این طریق به عامل ایجاد این بیماری که می تواند قایق سواری، پرواز با هواپیما یا رانندگی باشد را بیابد. معمولاً آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری نیاز نیست.
درمان
علائم آزار دهنده بیماری حرکت، معمولاً با توقف عامل، متوقف می شود. اما همیشه این طور نیست. برخی افراد حتی تا چند روز پس از بازگشتن از سفر نیز علائم را حس می کنند. بیشتر افرادی که این بیماری را تجربه می کنند، تمایل دارند که راه های پیشگیری از آن را برای سفر های بعدی بدانند. این راهکارها می تواند به کاهش علائم کمک کند:
خیره شدن به دور دست
یکی از راهکارهای رایج نگاه کردن به بیرون از پنجره وسیله نقلیه به دور دست است. این کار به تنظیم حس درونی تعادل که از طریق حس بینایی ایجاد می شود، کمک می کند.
بستن چشم ها و خوابیدن
هنگامی که در شب سفر می کنید یا سوار بر وسیله ای مانند کشتی هستید که هیچ پنجره ای ندارد، یک راهکار ساده و مؤثر بستن چشمهاست. در وضعیتی که شرایط محیا باشد، خوابیدن نیز می تواند بسیار مؤثر باشد. این کار اختلاف دریافتی های گوش داخلی و چشم ها را از بین می برد.
جویدن
یکی دیگر از راهکار های ساده و رایج، جویدن آدامس است. این کار علائم را در فردی که مبتلا به این مشکل شده است، کاهش می دهد. البته آدامس تنها چیزی نیست که این کار را انجام میدهد. جویدن هر چیزی مانند میان وعده یا شیرینی یا هر خوراکی دیگری می تواند بر هماهنگ کردن دید و تعادل بدن تأثیر بسزایی داشته باشد.
هوای تازه
هوای تازه و خنک در از بین بردن بیماری حرکت بسیار مؤثر است اما باید توجه داشت که بوهای تند می تواند حالت تهوع را بیشتر کند.
زنجبیل
تحقیقات نشان می دهد که زنجبیل می تواند در این زمینه به بیمار کمک کند. زنجبیل به شکل قرص نیز موجود است اما جویدن ساقه تازه آن نیز برای کاهش علائم مفید است. اما هنوز مشخص نیست که جویدن بیشتر کمک کننده است یا خواص زنجبیل.
طب سوزنی
متخصص طب سوزنی با استفاده از نقاط خاص در بدن این کار را انجام می دهد اما به جای فرو کردن سوزن ها، با فشار انگشت بر روی نقطه مورد نظر، علائم بیمار را کاهش می دهد. البته تحقیقات بر روی تأثیر این روش همچنان ادامه دارد.
پیشگیری
راهکارهای ساده برای پیشگیری از بیماری حرکت عبارتند از:
تشخیص
بیشتر موارد بیماری حرکت، خفیف بوده و به خودی خود درمان می شوند. اما موارد جدی تر و مواردی که به مرور زمان بدتر می شوند، باید تحت نظر پزشک متخصص گوش، تعادل و سیستم عصبی قرار بگیرند. پزشک ممکن است برای تشخیص بیماری حرکت، درباره علائم بیمار از او سوال کند و از این طریق به عامل ایجاد این بیماری که می تواند قایق سواری، پرواز با هواپیما یا رانندگی باشد را بیابد. معمولاً آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری نیاز نیست.
درمان
علائم آزار دهنده بیماری حرکت، معمولاً با توقف عامل، متوقف می شود. اما همیشه این طور نیست. برخی افراد حتی تا چند روز پس از بازگشتن از سفر نیز علائم را حس می کنند. بیشتر افرادی که این بیماری را تجربه می کنند، تمایل دارند که راه های پیشگیری از آن را برای سفر های بعدی بدانند. این راهکارها می تواند به کاهش علائم کمک کند:
خیره شدن به دور دست
یکی از راهکارهای رایج نگاه کردن به بیرون از پنجره وسیله نقلیه به دور دست است. این کار به تنظیم حس درونی تعادل که از طریق حس بینایی ایجاد می شود، کمک می کند.
بستن چشم ها و خوابیدن
هنگامی که در شب سفر می کنید یا سوار بر وسیله ای مانند کشتی هستید که هیچ پنجره ای ندارد، یک راهکار ساده و مؤثر بستن چشمهاست. در وضعیتی که شرایط محیا باشد، خوابیدن نیز می تواند بسیار مؤثر باشد. این کار اختلاف دریافتی های گوش داخلی و چشم ها را از بین می برد.
جویدن
یکی دیگر از راهکار های ساده و رایج، جویدن آدامس است. این کار علائم را در فردی که مبتلا به این مشکل شده است، کاهش می دهد. البته آدامس تنها چیزی نیست که این کار را انجام میدهد. جویدن هر چیزی مانند میان وعده یا شیرینی یا هر خوراکی دیگری می تواند بر هماهنگ کردن دید و تعادل بدن تأثیر بسزایی داشته باشد.
هوای تازه
هوای تازه و خنک در از بین بردن بیماری حرکت بسیار مؤثر است اما باید توجه داشت که بوهای تند می تواند حالت تهوع را بیشتر کند.
زنجبیل
تحقیقات نشان می دهد که زنجبیل می تواند در این زمینه به بیمار کمک کند. زنجبیل به شکل قرص نیز موجود است اما جویدن ساقه تازه آن نیز برای کاهش علائم مفید است. اما هنوز مشخص نیست که جویدن بیشتر کمک کننده است یا خواص زنجبیل.
طب سوزنی
متخصص طب سوزنی با استفاده از نقاط خاص در بدن این کار را انجام می دهد اما به جای فرو کردن سوزن ها، با فشار انگشت بر روی نقطه مورد نظر، علائم بیمار را کاهش می دهد. البته تحقیقات بر روی تأثیر این روش همچنان ادامه دارد.
پیشگیری
راهکارهای ساده برای پیشگیری از بیماری حرکت عبارتند از:
- سعی کنید همیشه در جایی بنشینید که بتوانید بیرون را ببینید تا حرکت بدن و گوش داخلی هماهنگ شوند.
- در اتومبیل، سعی کنید به دور دست خیره شوید.
- اگر سوار بر قایق هستید، به نوک آن رفته و حرکت را در دور دست نگاه کنید.
- در هواپیما نیز کنار پنجره نشسته و بیرون را تماشا کنید. همچنین، صندلی کنار بال را انتخاب کنید چرا که تکان ها در آن قسمت کمتر احساس می شود.
- در حال حرکت مطالعه نکنید و در صندلی های رو به پشت ننشینید.
- به کسی که دچار بیماری حرکت شده است نگاه نکنید یا با او صحبت نکنید چراکه حال او ممکن است بر روی احساس شما تأثیر گذاشته و شما را نیز دچار همین حالت کند.
- از بوهای تند، غذاهای تند و چرب بلافاصله پیش از سفر دوری کنید.
برخی راهکارهای طبیعی نیز در میان مردم رایج است که هنوز بصورت علمی تأثیر آنها اثبات نشده است. مثلا نوشابه کوکا، سون آپ، شربت نوشابه ای با یخ، و خوراکی های زنجبیلی.
بیشتر بدانید : حالت تهوع و سردرد مداوم
داروهای مؤثر
با اینکه راهکارهای طبیعی برای پیشگیری از بیماری حرکت مؤثر است اما داروهایی نیز به این منظور تولید شده اند که بهتر است پیش از سفر مصرف شوند.
اسکوپولامین: این دارو رایج ترین تجویز پزشکان برای بیماری حرکت است. این دارو می بایست پیش از آنکه علائم بروز کند، مصرف شود. این دارو به صورت برچسب نیز موجود می باشد که ۶ تا ۸ ساعت پیش از سفر پشت گوش چسبانده می شود.
پرومتازین: این دارو باید ۲ ساعت پیش از سفر مصرف شود که اثر آن ۶ تا ۸ ساعت باقی می ماند.خواب آلودگی و خشکی دهان از جمله عوارض جانبی این داروست.
سایکلیزین: چنانچه این دارو حدود ۳۰ دقیقه قبل از سفر مصرف شود، بهترین تأثیر را خواهد داشت. مصرف این دارو برای سنین زیر ۶ سال توصیه نمی شود.
دیمن هیدرینات: هر ۴ تا ۸ ساعت مصرف شود.
آدامس دیمن هیدرینات: گروهی از کارشاسان و متخصصان در نشست سالانه انجمن دانشمندان داروسازی آمریکا در سال ۲۰۱۲ اعلام کردند که بیماران می توانند تأثیر دارو ها را از طریق داخل گونه ها جذب کنند.
مکلیزین: بیشترین تأثیر این دارو زمانیست که ۱ ساعت پیش از سفر مصرف شود. این دارو برای سنین زیر ۱۲ سال توصیه نمی شود و خشکی دهان و خواب
برگرفته از سایت: Medicalnewstoday.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
