روبرتو فرانسیسکو و فرقه یسوعیان
چکیده:
بلارمین زندگی خود را وقف مخالفت و مباحثه با جنبش پروتستان کرد. خود روبرتو فرانسیسکو بلار هیچگاه شخصا رهبران پروتستان را ملاقات نکرد، اما همواره مراقب بود تا نظریات آنان را به درستی و با رعایت عدالت معرفی نماید
تعداد کلمات: 963 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
بلارمین زندگی خود را وقف مخالفت و مباحثه با جنبش پروتستان کرد. خود روبرتو فرانسیسکو بلار هیچگاه شخصا رهبران پروتستان را ملاقات نکرد، اما همواره مراقب بود تا نظریات آنان را به درستی و با رعایت عدالت معرفی نماید
تعداد کلمات: 963 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
نویسنده: تونی لِین
ترجمه: روبرت آسریان
ترجمه: روبرت آسریان
روبرتو فرانسیسکو رومولو بلار مینو در سال ۱۵۴۲ در توسکانی به دنیا آمد. روبرتو فرانسیسکو بلار پسر برادر پاپ مارسلوس دوم بود. در سال ۱۵۶۰ روبرتو فرانسیسکو بلار به فرقه یسوعیان پیوست و در سال ۱۵۶۹ به لوون فرستاده شد تا علیه رشد و گسترش جنبش پروتستان مبارزه کند. در سال ۱۵۷۰ روبرتو فرانسیسکو بلار به عنوان نخستین استاد یسوعی دانشگاه لوون مشغول تدریس شد. پس از شش سال به روم فراخوانده شد تا در کالج روم در کرسى الهیات جدلی تدریس نماید. در سال ۱۵۹۹ روبرتو فرانسیسکو بلار به مقام کاردینالی رسید. او بین سالهای ۱۶۰۲ تا ۱۶۰۵ به عنوان اسقف اعظم کاپوآ خدمت کرد، اما برای انجام خدمتی گسترده تر به روم فراخوانده شد. روبرتو فرانسیسکو بلار در سال ۱۶۲۱ دیده از جهان فروبست.
بلارمین زندگی خود را وقف مخالفت و مباحثه با جنبش پروتستان کرد. خود روبرتو فرانسیسکو بلار هیچگاه شخصا رهبران پروتستان را ملاقات نکرد، اما همواره مراقب بود تا نظریات آنان را به درستی و با رعایت عدالت معرفی نماید. روبرتو فرانسیسکو بلار این آمادگی را داشت تا هم نقاط ضعف و هم نقاط قوت الهیات آنان را تصدیق کند. هدف روبرتو فرانسیسکو بلار این بود که با استدلال منطقی و نه با توسل به قدرت و زور، به پروتستانها پاسخ گروبرتو فرانسیسکو بلار د. روبرتو فرانسیسکو بلار تمام وقت خود را صرف مطالعه کتاب مقدس، آثار پدران کلیسا و تاریخ کلیسا کرد تا برای انجام دادن این وظیفه آمادگی لازم را بیابد. از نظر پروتستان ها، روبرتو فرانسیسکو بلار مخالفی جدی بود که نمی شد او را نادیده گرفت و در برخی از دانشگاههای پروتستان برای رد آراء و نظریات او کرسی های استادی به وجود آمد. مهم ترین اثر روبرتو فرانسیسکو بلار ، مجموعه سه جلدی مباحثاتی در مورد مسائل مربوط به ایمان مسیحی علیه بدعتکاران عصر حاضر» (۱۵۸۶-۱۵۹۳) است. این اثر، یکی از بهترین توصیفات الهیات کاتولیک، آنگونه که در شورای ترنت مطرح شده، محسوب می شود.
بیشتر بخوانید : مسئله کودک آزاری در کلیسا و واکنش واتیکان
همچنین در مورد تعلیم عادل شمردگی بر اساس ایمان می توان از آثار برنار نیز نقل قول کرد. روبرتو فرانسیسکو بلار در بیست و دومین موعظه اش از مجموعه «موعظه در مورد غزل غزلها» چنین می گروبرتو فرانسیسکو بلار د: «بگذار آن کس که به سبب ندامت از گناهانش گرسنه و تشنه عدالت است، به تو ایمان داشته باشد، به تو که گناهکاران را عادل می شماری. و او در رابطه با تو آرامش و سلامتی خواهد داشت و تنها توسط ایمان عادل شمرده خواهد شد.»... برنار از ایمانی زنده سخن می گروبرتو فرانسیسکو بلار د که با نیکوکاری نیز همراه است. چنین ایمانی گرسنه و تشنه عدالت است و برای گناهان احساس ندامت میکند؛ نه از رروبرتو فرانسیسکو بلار ترس بلکه عشق به عدالت. بنابراین، برنار در واقع به ما چنین می گروبرتو فرانسیسکو بلار د: «هر آنکس که با تمام قلبش از گناه بازگشت نماید و بخواهد با توبه خود را در نظر خدا اصلاح نماید، توسط ایمان زنده و اشتیاق برای نیکی (حتی زمانی که هیچ عمل نیکروبرتو فرانسیسکو بلار ی انجام نداده)، با خداوند مصالحه یافته است. بنابراین، برخی از شهادت های پدران کلیسا نشان میدهد که ایمان به تنهایی باعث عادل شمرده شدن فرد می گردد، اما نه به معنایی که دشمنان ما این مفهوم را درک می کنند. (عادل شمردگی ۲۵ : 1 )
بلارمین زندگی خود را وقف مخالفت و مباحثه با جنبش پروتستان کرد. خود روبرتو فرانسیسکو بلار هیچگاه شخصا رهبران پروتستان را ملاقات نکرد، اما همواره مراقب بود تا نظریات آنان را به درستی و با رعایت عدالت معرفی نماید. روبرتو فرانسیسکو بلار این آمادگی را داشت تا هم نقاط ضعف و هم نقاط قوت الهیات آنان را تصدیق کند. هدف روبرتو فرانسیسکو بلار این بود که با استدلال منطقی و نه با توسل به قدرت و زور، به پروتستانها پاسخ گروبرتو فرانسیسکو بلار د. روبرتو فرانسیسکو بلار تمام وقت خود را صرف مطالعه کتاب مقدس، آثار پدران کلیسا و تاریخ کلیسا کرد تا برای انجام دادن این وظیفه آمادگی لازم را بیابد. از نظر پروتستان ها، روبرتو فرانسیسکو بلار مخالفی جدی بود که نمی شد او را نادیده گرفت و در برخی از دانشگاههای پروتستان برای رد آراء و نظریات او کرسی های استادی به وجود آمد.
دیدگاه بلارمین در مورد دستگاه پاپی، مشکلاتی برای روبرتو فرانسیسکو بلار به وجود آورد. روبرتو فرانسیسکو بلار با کسانی که می گفتند اقتدار پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی نیست و تنها به مسائل روحانی محدود می شود، مخالف بود. در عین حال، مخالف این امر نیز بود که پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی به شکل مستقیم و تعیین کننده می تواند اعمال اقتدار کند. از نظر او، حکمرانان اقتدار خود را برای حکمرانی از خدا در بافت می کنند و پاپ تنها وظیفه نظارت بر امور دنیروبرتو فرانسیسکو بلار را، آن هم به شکلی غیر مستقیم، بر عهده دارد. برای مثال، اگر حکمرانی به گونه ای عمل کند که نجات جاودانی اتباعش به خطر بیفتد، پاپ می تواند دخالت کند و حتی می تواند حکمران را از مقام حاکمیت خلع نماید و اتباع او را از قید اطاعت او رها نماید. با آنکه این نگرش قدرت زیادی را برای پاپ در نظر می گرفت، از نظر پاپ سیکستوس پنجم این میزان قدرت نیز کافی نبود. در سال ۱۵۹۰ روبرتو فرانسیسکو بلار نخستین جلد از کتاب مباحثاتی در مورد مسائل مربوط به ایمان مسیحی علیه بدعتکاران عصر حاضر را که در آن قدرت مستقیم پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی انکار شده بود، جزء فهرست کتب ممنوعه اعلام کرد.
بلارمین از شخصیت های مهم روم محسوب می شد. روبرتو فرانسیسکو بلار عضو کمیسیونی بود که ترجمه ولگیت یا ترجمه کتاب مقدس به زبان لاتین را مورد تجدیدنظر قرار داد. روبرتو فرانسیسکو بلار همچنین در مراحل نخست بازجروبرتو فرانسیسکو بلار ی و محاکمه گالیله ۱ شرکت داشت که در نهایت به محکوم شدن گالیله انجامید. گالیله بر این باور بود که زمین به گرد خورشید می گردد. دستگاه تفتیش عقاید در سال ۱۶۱۶ اعلام کرد که زمین مرکز کائنات است و نه خورشید و این خورشید است که به گرد زمین می گردد و نه بر عکس. بلارمین مأمور ابلاغ این پیام به گالیله بود. گالیله مدت زمانی در مورد این امر سکوت اختیار کرد، اما در دهه ۱۶۳۰ بود که در مورد این موضوع با دستگاه تفتیش عقاید مشکل پیدا کرد.
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
بلارمین زندگی خود را وقف مخالفت و مباحثه با جنبش پروتستان کرد. خود روبرتو فرانسیسکو بلار هیچگاه شخصا رهبران پروتستان را ملاقات نکرد، اما همواره مراقب بود تا نظریات آنان را به درستی و با رعایت عدالت معرفی نماید. روبرتو فرانسیسکو بلار این آمادگی را داشت تا هم نقاط ضعف و هم نقاط قوت الهیات آنان را تصدیق کند. هدف روبرتو فرانسیسکو بلار این بود که با استدلال منطقی و نه با توسل به قدرت و زور، به پروتستانها پاسخ گروبرتو فرانسیسکو بلار د. روبرتو فرانسیسکو بلار تمام وقت خود را صرف مطالعه کتاب مقدس، آثار پدران کلیسا و تاریخ کلیسا کرد تا برای انجام دادن این وظیفه آمادگی لازم را بیابد. از نظر پروتستان ها، روبرتو فرانسیسکو بلار مخالفی جدی بود که نمی شد او را نادیده گرفت و در برخی از دانشگاههای پروتستان برای رد آراء و نظریات او کرسی های استادی به وجود آمد.
دیدگاه بلارمین در مورد دستگاه پاپی، مشکلاتی برای روبرتو فرانسیسکو بلار به وجود آورد. روبرتو فرانسیسکو بلار با کسانی که می گفتند اقتدار پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی نیست و تنها به مسائل روحانی محدود می شود، مخالف بود. در عین حال، مخالف این امر نیز بود که پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی به شکل مستقیم و تعیین کننده می تواند اعمال اقتدار کند. از نظر او، حکمرانان اقتدار خود را برای حکمرانی از خدا در بافت می کنند و پاپ تنها وظیفه نظارت بر امور دنیروبرتو فرانسیسکو بلار را، آن هم به شکلی غیر مستقیم، بر عهده دارد. برای مثال، اگر حکمرانی به گونه ای عمل کند که نجات جاودانی اتباعش به خطر بیفتد، پاپ می تواند دخالت کند و حتی می تواند حکمران را از مقام حاکمیت خلع نماید و اتباع او را از قید اطاعت او رها نماید. با آنکه این نگرش قدرت زیادی را برای پاپ در نظر می گرفت، از نظر پاپ سیکستوس پنجم این میزان قدرت نیز کافی نبود. در سال ۱۵۹۰ روبرتو فرانسیسکو بلار نخستین جلد از کتاب مباحثاتی در مورد مسائل مربوط به ایمان مسیحی علیه بدعتکاران عصر حاضر را که در آن قدرت مستقیم پاپ در مورد مسائل دنیروبرتو فرانسیسکو بلار و این جهانی انکار شده بود، جزء فهرست کتب ممنوعه اعلام کرد.
بلارمین از شخصیت های مهم روم محسوب می شد. روبرتو فرانسیسکو بلار عضو کمیسیونی بود که ترجمه ولگیت یا ترجمه کتاب مقدس به زبان لاتین را مورد تجدیدنظر قرار داد. روبرتو فرانسیسکو بلار همچنین در مراحل نخست بازجروبرتو فرانسیسکو بلار ی و محاکمه گالیله ۱ شرکت داشت که در نهایت به محکوم شدن گالیله انجامید. گالیله بر این باور بود که زمین به گرد خورشید می گردد. دستگاه تفتیش عقاید در سال ۱۶۱۶ اعلام کرد که زمین مرکز کائنات است و نه خورشید و این خورشید است که به گرد زمین می گردد و نه بر عکس. بلارمین مأمور ابلاغ این پیام به گالیله بود. گالیله مدت زمانی در مورد این امر سکوت اختیار کرد، اما در دهه ۱۶۳۰ بود که در مورد این موضوع با دستگاه تفتیش عقاید مشکل پیدا کرد.
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
بیشتر بخوانید :
رویکرد مسیحیان درباره مصلوب شدن عیسی مسیح
مریم و آموزه مادر خدا در مسیحیت
نزدیکی و صمیمیت با خدا از راه رنج
