در آراستن خود با پوشیدن لباس
از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده است: ابن عباس چون امیر مؤمنان او را به سوی خوارج فرستاد، بهترین لباسش را پوشید، و عالیترین عطرها را به کار برد، و بر بهترین مرکب ها نشست، و به سوی آنان به راه افتاد، تا با آن روبرو گشت، خوارج گفتند: تو به نظر ما بهترین مردمی، از چه رو با لباس و مرکب جباران آمده ای؟ ابن عباس این آیه را برایشان بخواند: ((بگو چه کسی زینت ها و روزی های پاکیزه را که خداوند برای بندگانش برآورده است حرام می نماید))، من می پوشم و تجمل می کنم، که خداوند جمیل است، و جمال را دوست می دارد، ولی باید از حلال باشد.
اسحاق بن عمار گوید: از امام درباره مردی که مالدار است، و تجمل دارد، و لباس های بسیار، جبه ها و طلیسان ها و قمیص ها می پوشد و بدانها خود را می آراید، آیا این مرد مسرف است؟ فرمود: ((هر کس که زندگی اش وسعت دارد به قدر توانایی خرج کند)).
از حضرت علی (علیه السلام): روغنی غنی را ظاهر کند، لباس زیبایی را آشکار کند و خوش رفتاری با زیر دستان، دشمنان را خوار کند.
از امام صادق (علیه السلام): مردی بر در خانه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و اجازه ورود خواست، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) بیرون شد و در حجره ظرف آبی یافت، حضرت در برابر آن ایستاد و صورت خود را در آن می دید و محاسن خود را منظم می کرد، وقتی به اندرون بازگشت، عایشه گفت: یا رسول الله! تو برترین فرزندان آدم و پیامبر پروردگار جهانی، در برابر ظرف آب می ایستی، و موی سر و صورت را مرتب می کنی؟! حضرت فرمود: ای عایشه! خداوند دوست دارد که وقتی بنده مؤمن به سوی برادر مؤمنش، می رود آراسته باشد.
منبع : حوزه نت
