حرکاتي براي افزايش انعطاف‌پذيري
نويسنده:دکتر هومن خليقي
گاهي اوقات، برخي پزشکان، نرمش‌هايي را به بيماران خود توصيه مي‌کنند که در افزايش انعطاف‌پذيري بدن پيشگيري از بيماري‌ها و حتي براي بهبود فعاليت زناشويي آنها، مفيد و موثر است. از جمله حرکات ورزشي که به اين منظور ابداع شده است، مي‌توان به ورزش‌هاي ويليامز اشاره کرد. در اين مقاله با 8 حرکت اين نوع ورزش آشنا خواهيم شد. هريک از حرکات زير را بايد دو بار و 5 تا 10 مرتبه در روز انجام دهيد و به تدريج تعداد آنها را افزايش دهيد تا به 25 تا 30 مرتبه دوبار در روز برسد.
2) زانوها را طوري خم کنيد که کف پا به راحتي روي زمين قرار گيرد، فاصله بين پاها نبايد کمتر از 30 سانتي‌متر باشد.
3) دست را در حالي که بازو و ساعد کشيده و انگشتان متوجه سقف است، بالاي سرتان بياوريد. سعي کنيد دست‌ها را پشت سرتان نياوريد.
4) در حالي که توجه خود را معطوف به عضلات جدار شکم نموده‌ايد، سعي کنيد بنشينيد و انگشتان دست‌ها را بين دو زانو به زمين برسانيد، يا کف دست‌ها را به زانوها برسانيد.
5) دوباره، در حالي که توجه شما معطوف به انقباض عضلات جدار شکم است، سعي کنيد به جاي اول برگرديد.
2) زانوها را خم کنيد، به طوري که کف پاها کاملا روي زمين قرار گيرند و ضمن اين حرکت قسمت بيشتر فشار بر پاشنه‌ها وارد شود.
3) عضلات کفل را کاملا منقبض کنيد. به طوري که تا حد امکان از زمين بالا آورده شود.
4) چند ثانيه خود را در اين وضعيت نگه داريد و آن‌گاه به تدريج عضلات خود را شل کنيد و بدن را به حالت نخستين برگردانيد. حرکت را تکرار کنيد.
2) بدون بلند کردن سر از روي بالش، زانوها را خم کنيد و با دست آنها را بغل بگيريد.
3) زانوها را حدود 30 تا 40 سانتي‌متر از هم باز کنيد و با دست‌ها آنها را به طرف شکم بگيريد تا به حفره زير بغل نزديک شود. هر دو زانو را با هم و در يک زمان به طرف خود بکشيد.
4) دست‌ها را آزاد کنيد، به طوري که زانوها و دست‌ها به حالت نخستين برگردند ولي زانوها را رها نکنيد. اين کار را چند مرتبه تکرار کنيد. ضمن اين حرکت، سر بايد روي بالش ثابت باشد و بلند نشود ولي کفل را تا حد امکان بالا بياوريد.
2) در حالي که سر جلوي تنه قرار گرفته و پشت شما کمي قوز دارد، بنشينيد.
3) قسمت بالاي تنه را به ملايمت و به تدريج طوري خم کنيد که انگشتان دستتان به انگشتان پاها برسد.
4) به حالت اوليه برگرديد و بنشينيد. سعي کنيد ضمن اين حرکت بالاتنه شما به عقب خم نشود. اگر ضمن اين حرکت احساس درد کمر و پا مي‌کنيد نبايد آن را انجام دهيد زيرا اين حرکت باعث کشيده شدن عصب سياتيک و تشديد درد و ناراحتي مي‌شود. براي جلوگيري از درد سياتيک، بهتر است ضمن دراز کردن پاها، زانوها و مفاصل آن را کمي خم کنيد.
2) پاي راست را حدود 15 تا 25 سانتي‌متر در عقب و کمي در بيرون پاي چپ قرار دهيد.
3) تنه را به حالت چمباتمه پايين بياوريد، در حالي که کف پاي چپ کاملا بر زمين تکيه دارد.
4) در حالي که هنوز پاي چپ روي زمين قرار دارد و قسمتي از وزن روي پاي راست وارد مي‌شود، کف هر دو دست را روي زمين بگذاريد، به طوري که آرنج‌ها خم نشوند.
5) پاي راست را تا حد امکان به عقب بکشيد تا زانو کاملا راست باشد. در اين وضعيت نوک انگشتان پا با زمين فاصله دارد و مانند فنر عمل مي‌کند.
6) در اين حالت، در حالي که کف پاي چپ و انگشتان پاي راست با زمين تماس دارد، همچون حالت پريدن، کفل را بالا و سپس پايين بياوريد.
7) پس از اينکه اين حرکت به دفعات انجام شد، وضعيت پاها را عوض کنيد. پاي راست را جلو و پاي چپ را عقب قرار دهيد و مانند حالت‌هاي پيش حرکت را تکرار کنيد.
8) در موقع بلند شدن و ايستادن، ابتدا عضلات کفل را کاملا منقبض کنيد و سپس بلند شويد. هرگز نگذاريد کفل زودتر از بقيه بدن بلند شود زيرا اين حالت باعث انتقال فشار زياد روي عضلات کمر مي‌شود.
منبع: www.salamatiran.com
/خ
حرکت اول
2) زانوها را طوري خم کنيد که کف پا به راحتي روي زمين قرار گيرد، فاصله بين پاها نبايد کمتر از 30 سانتي‌متر باشد.
3) دست را در حالي که بازو و ساعد کشيده و انگشتان متوجه سقف است، بالاي سرتان بياوريد. سعي کنيد دست‌ها را پشت سرتان نياوريد.
4) در حالي که توجه خود را معطوف به عضلات جدار شکم نموده‌ايد، سعي کنيد بنشينيد و انگشتان دست‌ها را بين دو زانو به زمين برسانيد، يا کف دست‌ها را به زانوها برسانيد.
5) دوباره، در حالي که توجه شما معطوف به انقباض عضلات جدار شکم است، سعي کنيد به جاي اول برگرديد.
حرکت دوم
2) زانوها را خم کنيد، به طوري که کف پاها کاملا روي زمين قرار گيرند و ضمن اين حرکت قسمت بيشتر فشار بر پاشنه‌ها وارد شود.
3) عضلات کفل را کاملا منقبض کنيد. به طوري که تا حد امکان از زمين بالا آورده شود.
4) چند ثانيه خود را در اين وضعيت نگه داريد و آن‌گاه به تدريج عضلات خود را شل کنيد و بدن را به حالت نخستين برگردانيد. حرکت را تکرار کنيد.
حرکت سوم
2) بدون بلند کردن سر از روي بالش، زانوها را خم کنيد و با دست آنها را بغل بگيريد.
3) زانوها را حدود 30 تا 40 سانتي‌متر از هم باز کنيد و با دست‌ها آنها را به طرف شکم بگيريد تا به حفره زير بغل نزديک شود. هر دو زانو را با هم و در يک زمان به طرف خود بکشيد.
4) دست‌ها را آزاد کنيد، به طوري که زانوها و دست‌ها به حالت نخستين برگردند ولي زانوها را رها نکنيد. اين کار را چند مرتبه تکرار کنيد. ضمن اين حرکت، سر بايد روي بالش ثابت باشد و بلند نشود ولي کفل را تا حد امکان بالا بياوريد.
حرکت چهارم
2) در حالي که سر جلوي تنه قرار گرفته و پشت شما کمي قوز دارد، بنشينيد.
3) قسمت بالاي تنه را به ملايمت و به تدريج طوري خم کنيد که انگشتان دستتان به انگشتان پاها برسد.
4) به حالت اوليه برگرديد و بنشينيد. سعي کنيد ضمن اين حرکت بالاتنه شما به عقب خم نشود. اگر ضمن اين حرکت احساس درد کمر و پا مي‌کنيد نبايد آن را انجام دهيد زيرا اين حرکت باعث کشيده شدن عصب سياتيک و تشديد درد و ناراحتي مي‌شود. براي جلوگيري از درد سياتيک، بهتر است ضمن دراز کردن پاها، زانوها و مفاصل آن را کمي خم کنيد.
حرکت پنجم
2) پاي راست را حدود 15 تا 25 سانتي‌متر در عقب و کمي در بيرون پاي چپ قرار دهيد.
3) تنه را به حالت چمباتمه پايين بياوريد، در حالي که کف پاي چپ کاملا بر زمين تکيه دارد.
4) در حالي که هنوز پاي چپ روي زمين قرار دارد و قسمتي از وزن روي پاي راست وارد مي‌شود، کف هر دو دست را روي زمين بگذاريد، به طوري که آرنج‌ها خم نشوند.
5) پاي راست را تا حد امکان به عقب بکشيد تا زانو کاملا راست باشد. در اين وضعيت نوک انگشتان پا با زمين فاصله دارد و مانند فنر عمل مي‌کند.
6) در اين حالت، در حالي که کف پاي چپ و انگشتان پاي راست با زمين تماس دارد، همچون حالت پريدن، کفل را بالا و سپس پايين بياوريد.
7) پس از اينکه اين حرکت به دفعات انجام شد، وضعيت پاها را عوض کنيد. پاي راست را جلو و پاي چپ را عقب قرار دهيد و مانند حالت‌هاي پيش حرکت را تکرار کنيد.
8) در موقع بلند شدن و ايستادن، ابتدا عضلات کفل را کاملا منقبض کنيد و سپس بلند شويد. هرگز نگذاريد کفل زودتر از بقيه بدن بلند شود زيرا اين حالت باعث انتقال فشار زياد روي عضلات کمر مي‌شود.
حرکت ششم
حرکت هفتم
حرکت هشتم
منبع: www.salamatiran.com
/خ
