پیشبینی ما دربارهی برندهها درست از آب درآمد! دو سال بعد برای شرکت درهمان همایش دعوت شدیم، اما اینبار هدف مشاهده و بررسی شرکتکنندگان بود. وظیفهی ما نه پیشبینی برندهها، بلکه توضیح این بود که ارتباطات غیرکلامی شرکتکنندگان تاچه اندازه بر موفقیت یا شکست آنها مؤثر است.
ما بههر شرکتکننده، امتیازی بین ۰ تا ۱۵ دادیم. افراد برای نشانههای مثبت و مطمئن زبان بدن مانند لبخندزدن، حفظ ارتباط چشمی و نمایش حالتی قانعکننده امتیاز میگرفتند. درمقابل برای نشانههای منفی مانند بیقراری، حرکات خشک دست و چشمان گریزان از تماس امتیاز ازدست میدادند. نتیجهها نشان داد افرادی که جزو ۸ نفر نخست بودند، متوسط ۸/۳ امتیاز کسب کردند. درحالیکه متوسط نمرهی افرادی که نتوانستند به رتبههای برتر برسند ۵/۵ بود. زبان بدن مثبت رابطهی محکمی با موفقیت دارد.
ما به نتایج مشابهی در دنیای سیاست دست یافتیم! طی مبازرات انتخاباتی سال ۲۰۱۲ بهشکل آنلاین، یک هزار شرکتکننده مورد بررسی قرار گرفت. شرکتکنندگان (از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه) یک ویدئوی ۲دقیقهای از «باراک اوباما» و «میت رامنی» تماشا کردند که هم محتوای احساساتبرانگیز و هم محتوای خنثی داشت. دوربینها حرکات چهرهی شرکتکنندگان را ضبط کردند و سپس ما آنها را از نظر ۶ احساس کلیدی روانشناختی بررسی کردیم. این ۶ احساس عبارتند از: شادی، شگفتزدگی، بیزاری، خشم و اندوه. ما نوع احساس (مثبت یا منفی) و قدرت آنها را کدگذاری کردیم. تحلیلها نشان داد «اوباما» احساسات منفی کمتری را همراه با واکنشهای احساسی قویتر برانگیخت. درمقابل «رامنی» حتی از بین همحزبیهای خود ۱۶درصد را به واکنش منفی واداشت! بررسی زبان بدن نشان داد: «اوباما» و برندههای همایش مذکور زبان بدن مشابهی را بهکار گرفتند. «اوباما» حالتهایی غیرتدافعی، مثبت و مطمئن را بهشکلی همگام و سازگار با سخنرانی خود نشان میداد. درمقابل «رامنی» معمولا نشانههای منفی منتشر میکرد و حرکات و حالتهای متناقض و مبهم چهرهاش باعث محوشدن پیامش میشد.
البته که زبان بدن نتیجهی انتخابات را تعیین نمیکند؛ همانطور که عامل برندهشدن در رقابت کارآفرینان نیست. اما ارتباط غیرکلامی درست، در کسب موفقیت و نتیجهی دلخواه تأثیر دارد. برخی از حالتها و نشانههای مثبت زبان بدن در یک سخنرانی موفقیت آمیز را در ادامه میبینید:
۱. جعبه
سخنرانیهای «بیل کلینتون» در روزهای آغازین فعالیت سیاسیاش با حرکاتی پردامنه همراه بود که او را غیرقابلاعتماد جلوه میداد. برای کاهش این حرکتها، مشاوران به او توصیه کردند تصور کند جعبهای در مقابل قفسهی سینه و شکمش قرار دارد و سعی کند حرکات دستش از محدودی این جعبه خارج نشود. از آن زمان «جعبهی کلینتون» به اصطلاحی معروف در این حوزه تبدیل شد.
۲. نگهداشتن توپ
حالتی که فرد را در وضعی نشان میدهد که انگار یک توپ بسکتبال در دستانش است، حس اعتماد و اختیار را منتقل میکند؛ گویی همهی حقایق در دستتان است. «استیو جابز» در سخنرانیهایش از این حالت بسیار استفادهمیکرد.
۳. دستان هرمی
وقتی افراد عصبی و مضطرب هستند، اغلب دستهایشان بیقرار و پیوسته درحال حرکت است. درمقابل اگر مطمئن و با اعتمادبهنفس باشند، دستهایشان آرام و بیحرکت است. برای آرام نگهداشتن دستها آنها را به شکل یک هرم در مقابل هم قرار بدهید. مدیران بسیاری این حالت را بهکار میگیرند. البته نباید بیشازاندازه در این وضعیت بمانید یا حالت چهرهی قاطع و مغرور را چاشنی آن بکنید؛ هدف، نشاندادن این است که آرام و مطمئن هستید نه ازخودمتشکر!
۴. حالت ایستادن
طرز ایستادن افراد نشانهای از طرز فکر آنهاست. هنگام ایستادن بهتر است پاهایتان به اندازهی عرض شانه از هم فاصله داشته باشند. چنین حالت قاطع و محکمی نشاندهندهی این است که اختیار امور را دردست دارید.
۵. کف دستها رو به بالا
این حالت نشانهی بیپردهبودن و روراستی است. «اُپرا وینفری» در سخنرانیهایش این وضعیت را زیاد بهکار میگیرد. او که فردی قدرتمند و تأثیرگذار است، درعینحال نشان میدهد مایل به برقراری ارتباطی صادقانه با مخاطبانش است، خواه طرف مقابل یک نفر باشد خواه جمعیتی بزرگ.
۶. کف دستها رو به پایین
عکس حالت قبل هم میتواند اثرگذار باشد. این وضعیت نشانهی قدرت، اعتبار و قاطعیت است. «باراک اوباما» معمولا پس از یک سخنرانی پرشور از این حالت برای آرامکردن جمعیت استفاده میکرد.اگر میتوانید از سخنرانی یا ارائهتان فیلمبرداری کنید. سپس آن را بدون صدا تماشا و فقط بر زبان بدنتان تمرکز کنید. آیا از نشانههایی که معرفی کردیم استفاده میکنید؟ وضعیت ایستادنتان چطور است؟ به این فکر کنید که دفعهی بعد چطور این حالتها را نمایش بدهید. در مقابل آینه و سپس دوستانتان تمرین کنید تا استفاده از این حالتها برایتان طبیعی شود.
ارتباط غیرکلامی بهتنهایی باعث موفقیت یا شکست شما نمیشود، اما ممکن است به کسب نتیجهی بهتر کمک کند.
منبع: سایت چطور