نکاتی جهت مقابله با خشونت کودکان

خشم یک هیجان کاملا طبیعی است که در تمام انسان ها وجود دارد و هیچ فردی را نمی توانیم پیدا کنیم که اصلا خشمگین نشود. اما پرخاشگری کردن طبیعی نیست و افراد دارای بهداشت روان و کسانی که مهارت های زندگی را می دانند، در زمان خشم، پرخاشگری نمی کنند.
دوشنبه، 18 آذر 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نکاتی جهت مقابله با خشونت کودکان

کمک به فرزندان برای مقابله با خشونت

خشونت در دنیای امروزی تا حدی به‌صورت جدی یک تهدید محسوب می‌شود که باید به فرزندان خود برای مقابله با خشونت آموزش‌ هایی ارائه کنیم. همچنین به دلیل این‌ که فرزندان آیینه‌ی والدین خود هستند، تمامی رفتار ها و واکنش‌ های والدین نسبت به مسائل مختلف همچون خشونت، توسط فرزندان الگوبرداری رفتاری می‌شود. برای کنترل فرزندان و تربیت آن‌ها به نحو احسن نیاز است به صحبت‌های یک مشاور بین‌المللی دقت کنیم.
 
نحوه‌ی برخورد با ناهنجاری‌ها و خشونت‌ها چگونه دید کودکان را نسبت به دنیا تغییر می‌دهد؟
کودکانی که در محیط‌ های خشن بزرگ می‌ شوند و رشد می‌ کنند دنیا را به‌ عنوان یک مکان خصومت‌ آمیز و غیر قابل‌ پیش‌ بینی می‌ بینند. آن‌ ها خشونت‌ ها را به‌ عنوان یک بخش از زندگی می‌ پذیرند و زمانی که گارد خود را پایین می‌ آورند برایشان سخت است.
 
آیا تصاویر حمله‌ های تروریستی و جنگ‌ ها برای کودکان به‌ عنوان یک خطر محسوب می‌ شود؟
البته که شاهد واقعیات خشن بودن برای کودکان بسیار ناراحت‌کننده می‌ باشد، دیدن حملات بر روی تلویزیون و یا شنیدن درباره‌ی آن‌ ها می‌ تواند حواس آن‌ ها را مختل کند. ویژگی کلیدی که روی پاسخ فرزند شما تأثیرگذار است عکس‌ العمل خودتان است. فرزندتان به شما نگاه می‌ کند و یاد می‌ گیرد که چطور باید واکنش نشان دهد. بنابراین، شما مجبورید در مورد هر آنچه می‌ گویید و هر عملی که جلوی بچه‌هایتان انجام می‌ دهید فکر کنید و مراقب باشید.
 
کودکان و نوجوانان چگونه خشونت را یاد می‌گیرند؟
رویداد های مخرب و ضربه زننده وقتی‌ که از نظر مردم در دسته‌ی حوادث غیر طبیعی جلوه می‌ کنند ازنظر روانی بیشتر ناراحت‌ کننده هستند.

دیدن بزرگسالانی که به یکدیگر آسیب می‌ رسانند و یا با خشونت رفتار می‌ کنند، کودکان را گیج می‌ کند و همچنین باعث می‌ شود که دیگر به کسی اعتماد نداشته باشند.
 
کدام کودکان در بدترین شرایط هم امیدوار و بازگشت‌پذیر هستند؟
کودکان زمانی امیدوار هستند که کسی را داشته باشند تا در مورد ترس‌ هایشان با آنان بحث کنند. یک والد و یا بزرگتری که به یک بچه باور دارد چه والد او باشد و یا نسبتی داشته باشد و یا حتی معلمش باشد، برای او امید به وجود می‌ آورد. کودکانی که توانایی حل مسائل را دارند حتی می‌ توانند در این شرایط بهتر عمل کنند. یک روانشناس، یک کودک ۴ ساله‌ ای را به خاطر می‌ آورد که بسیاری خشونت را در همسایگی‌ اش تجربه کرد. او به‌ وسیله‌ی تمامی حیواناتی که داشت دور و بر تخت خوابش را پر می‌ کرد تا بتواند از خودش مراقبت کند. او یاد گرفته بود اگر ترسید به تخت خوابش رفته و بخوابد.
 

توصیه‌هایی برای والدین

می‌توانید کودکانتان را برای صحبت کردن به‌ صورت باز در مورد احساساتشان و به اشتراک‌ گذاری تجربه‌ هایی که کسب کرده‌اند تشویق کنید. سعی کنید که ترس‌ ها و نگرانی‌ هایشان را درک کنید و اطمینان واقع‌ گرایانه اما مثبتی به آن‌ ها بدهید. از آن‌ ها بپرسید که چه زمانی دوست دارند بزرگ شوند و پشتیبان دیگران باشند. به کودکان کمک کنید که به‌صورت خوش‌ بینانه‌ ای در مورد آینده نگاه کنند و این موضوع باعث می‌ شود که در مورد زندگی امیدوارتر باشند.


منبع: سایت نظارت بر خانواده


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.