اگر چه علائم آلرژی مخمر و عفونت مخمر بسیار مشابه هم می‌باشد، این دو بیماری تا حدی متفاوت می‌باشد. آلرژی به غذا متفاوت از عفونت‌هاست، بنا بر این، آلرژی به مخمر بسیار متفاوت از عفونت مخمر می‌باشد. آلرژی به مخمر هنگامی‌که فرد غذاهای حاوی مخمر مصرف کرده و یا اسپورهای مخمر را استنشاق می‌کند، رخ می‌دهد. از طرف دیگر، عفونت مخمر یا کاندیدیازیس توسط میکروارگانیزم کاندیدا آلبیکنز ایجاد می‌شود. این بیماری در نتیجه‌ی عدم تعادل شیمیایی در مخمرهای طبیعی در بدن و در نتیجه‌ی رشد بیش از حد مخمر رخ می‌دهد.

هنگامی‌که فرد از آلرژی مخمر رنج می‌برد، سیستم ایمنی‌اش قادر به واکنش نرمال با پروتئین مخمر نیست. در این شرایط سیستم ایمنی پروتئین مخمر را به عنوان یک نوع از پروتئین غذایی تشخیص نمی‌دهد، بلکه آن را به اشتباه به عنوان یک جسم خارجی مضر تشخیص داده و در نتیجه، آنتی بادی‌ای با عنوان ایمنوگلوبین E را تولید می‌کند که به پروتئین‌های مخمر حمله می‌کند. آن‌ها این کار را با اتصال به ماستوسیت‌ها که یک نوع از سلول‌های سفید خون می‌باشد، انجام می‌دهند و بر اثر تماس با پروتئین‌های مخمر، مواد شیمیایی به نام هیستامین‌ها را آزاد می‌کنند. حضور این هیستامین‌ها در جریان خون باعث بروز واکنش‌های آلرژیک در بدن می‌گردد.

مخمر نان، مخمر طبیعی، مخمر ماءالشعیر و غیره برخی از موارد باعث آلرژی به مخمر می‌باشند. علاوه بر این، کاندیدا آلبیکنز نیز می‌تواند به عنوان یک آلرژی بالقوه عمل کند. با این‌حال، این موضوع به ندرت رخ می‌دهد. با این‌حال، نقش کاندیدا آلبیکنز در بروز واکنش‌های آلرژیک هنوز به خوبی مشخص نشده است.

علائم آلرژی به مخمر

علائم آلرژی به مخمر معمولاً بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بعد از مصرف مواد حاوی مخمر و استنشاق این مواد توسعه می‌یابد. واکنش‌های خفیف برای بیش از یک روز ادامه نمی‌یابد. برخی از علائم معمول مشاهده شده در این زمینه به شرح زیر می‌باشد:
گرفتگی بینی، خس خس سینه، خارش چشم و بینی، کهیر، نفخ شکم، اسهال، گرفتگی شکم، آبریزش بینی، سرفه، خستگی، پف کردن چشم‌ها، یبوست، سرگیجه، گلو درد، عطسه، خارش پوست، درد شکم، استفراغ، سوزش معده، سردرد.

واکنش شدید آلرژیک به صورت شوک آنافیلاکتیک است که می‌تواند تهدید کننده‌ی زندگی باشد و منجر به مرگ گردد.

چگونه بفهمیم که به مخمر حساسیت داریم یا خیر؟

مؤسسه آلرژی بریتانیا، تست تحریک پوست، آزمایشات خون و تست پوستی را به عنوان روش‌های قابل اطمینان جهت آزمایش آلرژی در نظر گرفته است. تست تحریک پوست شامل مواجهه بخش کوچکی از پوست با مقدار اندکی از عصاره مخمر می‌باشد. در صورتی‌که فرد به مخمر حساسیت داشت، واکنش‌های آلرژیک مانند کهیر، خارش پوست، اسهال، متورم شدن صورت، زبان و غیره ممکن است رخ دهد. علائم آلرژی به مخمر معمولاً بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بعد از مصرف مواد حاوی مخمر و استنشاق این مواد توسعه می‌یابد. با این‌ حال، آلرژی به غذاها به واسطه‌ی تولید پایین آنزیم‌هایی که مسئول هضم مناسب غذا می‌باشند رخ می‌دهد و تشخیص این مورد با استفاده از تست تحریک مشکل است.

از آن‌جا که تعداد زیادی از اقلام غذایی حاوی مخمر هستند، باید از یک رژیم غذایی ساده شروع کرده و سپس اقلام غذایی حاوی مخمر را یک به یک به آن‌ها اضافه کنید. برخی علائم حساسیت به مخمر مانند درد معده، اسهال، بثورات پوستی و غیره به آهستگی ایجاد می‌شوند، به طوری‌که شناسایی آن‌ها اقلام غذایی ایجاد کننده‌ی بیماری را آسان‌تر می‌کند. در صورتی‌که شما برخی از این علائم را در بدن خود مشاهده کردید، قبل از تست مجدد، منتظر بمانید تا واکنش‌های آلرژیک به طور کامل متوقف شود.

اجتناب از مصرف غذاهای حاوی مخمر

مخمر به انواعی از اقلام غذایی جهت اهداف تخمیر و به ویژه در تشکیل مخمر نان اضافه می‌گیرد. یک فرد ممکن است به مخمر نان حساسیت داشته باشد، در حالی‌که مثلاً به مخمر ماء الشعیر حساسیتی نشان ندهد. بنا بر این، شناسایی این موضوع در ارائه‌ی یک برنامه غذایی مناسب اهمیت بالایی دارد.

مخمر نان و ساکارومایسس سروزیه

نان، نان خامه‌ای، پیتزا، پاستا، کلوچه، بیسکویت، کیک و غیره که تحت فرایند پخت قرار می‌گیرند، مخمرهای موجود در خود را می‌کشند. با این‌حال، اجزاء ایجاد کننده‌ی آلرژی به مخمر هنوز در این اقلام غذایی باقی می‌ماند و به همین دلیل است که برخی افراد حتی بعد از مصرف این مواد غذایی باز هم واکنش‌های آلرژیک از خود نشان می‌دهند.

دیگر اقلام غذایی حاوی مخمر

علاوه بر مخمر نان و مائ الشعیر، برخی از اشکال غذایی دیگر نیز حاوی مخمر می‌باشند. مواد غذایی بسته بندی شده و فراوری شده دارای مخمر هستند، بنا بر این، بررسی برچسپ این مواد غذایی قبل از مصرف آن از اهمیت بالایی برخوردار است. با این‌حال، برخی مخمرهای طبیعی در میوه‌ها و به ویژه انگور و آلو نیز وجود دارد. از این قبیلند آب میوه‌های حاوی قند بالا، میوه‌های خشک، قارچ، توت فرنگی و گوجه فرنگی، سس گوجه فرنگی، سس سویا، چاشنی‌های غذایی، سوپ آماده، چیپس سیب زمینی، شکلات، پنیر، ماست، آبدوغ، گوشت پخته، ماهی.

شیوه‌های درمان شامل استفاده از داروها و برنامه‌های موضعی به منظور کاهش علائم مربوطه می‌باشد. از مصرف رژیم‌های غذایی حاوی مخمر باید اجتناب ورزید. از آن‌ جا که رژیم غذایی حساس به مخمر به طور مستقیم مرتبط با رژیم غذایی کم کالری می‌باشد، بنا بر این فرد از مصرف کربوهیدرات‌های ناخواسته که باعث افزایش وزن می‌شود، خودداری خواهد کرد.

به طور خلاصه باید گفت مخمر نوعی قارچ است که معمولاً در محصولاتی که نیاز به پخت دارند مانند نان از آن استفاده می‌شود. بسیاری از افراد به مخمرها حساسیت دارند به عبارت دیگر مبتلا به آلرژی‌ مخمر هستند و بنا بر این باید از مصرف آنها اجتناب کنند. بنا به تحقیقات صورت گرفته در سال ۱۹۸۳ با افزایش حساسیت به مخمر طیف وسیعی از مخمرها شناسایی شد و نیز مشخص‌شده است که بسیاری از افراد نسبت به مخمرها آلرژی دارند. تحقیقات در مورد آلرژی‌ها ادامه پیدا کرد و حقایق بسیاری در مورد آلرژی مشخص شد.

منبع: buzzle