برخی از اتومبیل‌ها تاکنون دارای ویژگی‌های اصلی اتوماسیون هستند، اما آزمایش‌های اتومبیل سازی که در حال حاضر توسط امثال Uber و Google انجام می‌شود، نسبت کمتری از وسایل نقلیه موجود در جاده‌های ما را تشکیل می‌دهند. تا سال 2030، اتوموبیل استاندارد از صورت صرفاً کمک به راننده به صورت در اختیار گرفتن کنترل کامل همه جنبه‌های رانندگی در اکثر شرایط رانندگی تکامل می‌یابد.
این اتوماسیون گسترده، همراه با برق رسانی و افزایش اتصال هم در خودرو و هم در جامعه، قرار است صنعت خودرو را به شکلی بزرگ متزلزل کند و برهمه چیز اثر بگذارد، از نحوه ظاهر و حس اتومبیل‌ها، تا چگونگی گذراندن وقتمان در داخل آنها، و این که چگونه آنها ما را از A به B می‌رسانند.
یک تجربه رانندگی بسیار متفاوت
اولین تفاوت عمده‌ای که ممکن است بین خودروهای امروزی و 2030 مشاهده کنیم نام آنهاست. درست همان طور که اپل و سامسونگ بازار تلفن همراه را به دست گرفتند که روزی نوکیا و بلک بری بر آن تسلط داشتند، تسلا، اپل، دایسون و گوگل می‌توانند به شناخته شده‌ترین مارک‌های خودرویی آینده تبدیل شوند.آنها به نظر می‌رسد بسیار متفاوت نیز باشند. از بیرون به ورودی‌های بزرگ هوا و شبکه‌های جلو که موتورهای احتراقی ما را خنک می‌کنند دیگر نیازی نخواهیم داشت، در حالی که آینه های بغل با دوربین و سنسور جایگزین می شوند. رشد روزافزون اینترنت اشیاء برای چگونگی حرکت اتومبیلهای یکپارچه ما و ارتباط با جهان خارج از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود. پنجره می‌تواند بزرگتر باشد تا مسافران آزاد شده بتوانند از منظره لذت ببرند یا به مرزهای عدم حفظ حریم خصوصی نزدیک شوند. مرسدس بنز Vision URBANETIC این ظاهرهای جدید رادیکال را با یک وسیله نقلیه ماژولار نشان می‌دهد که می‌تواند بدنه‌ها را برای حمل بار یا افراد سوئیچ کند.
فضای داخلی اتومبیل بسیار انعطاف پذیر خواهد بود، برخی اجازه می‌دهند با لمس یک دکمه از رنگ، نور، حریم خصوصی و چیدمان شخصی استفاده کنند. خودروی مفهومی 360 درجه اخیر ولوو فضای چند منظوره‌ای را در نظر گرفته است که می‌تواند به یک سالن، یک دفتر و حتی یک اتاق خواب تبدیل شود.
سایبان‌های خورشیدی به تاریخ می‌پیوندند و شیشه‌های هوشمند به ما این امکان را می‌دهند تا با لمس یک دکمه میزان ورود نور روز را کنترل کنیم. درهای ماشین مفهومی Mercedes F015 حتی دارای صفحه نمایش‌های اضافی هستند که می توانند به عنوان پنجره یا سیستم سرگرمی کار کنند.
بسیاری از اتومبیل‌ها مجهز به سیستم‌های واقعیت افزوده هستند که تجسم‌های رایانه‌ای را به صفحه شیشه جلو خودرو یا سایر مکان های نمایش مناسب منتقل می‌کنند تا با نشان دادن آنچه که ماشین در حال انجام است، اعصاب مسافر را از ول بودن فرمان اتوموبیل راحت کنند.
رانندگان از طریق دستورات گفتاری یا حرکات می‌توانند با خودروهای خود ارتباط برقرار کنند. در مدل های سطح بالا، حتی ممکن است شاهد نسخه‌های اولیه رابط‌های مغزی و رایانه‌ای باشیم که این امر الگوهای فعالیت مغز را با دستوراتی برای کنترل ماشین یا سرگرمی سرنشینان مرتبط می‌کند. فناوری مشابهی قبلاً برای کنترل اندام‌های پروتز و صندلی چرخدار استفاده شده است.
فناوری همبند
رشد روزافزون اینترنت اشیاء برای چگونگی حرکت اتومبیلهای یکپارچه ما و ارتباط با جهان خارج از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود. سنسورهایی که برای شناسایی و برقراری ارتباط با علائم راهنمایی و رانندگی، نشانه گذاری‌ها، شبکه‌های دوربین‌ها، پیاده روها و سایر وسایل نقلیه طراحی شده‌اند، به اتومبیل‌ها اجازه می‌دهند همزمان حرکت خود را انجام دهند، مصرف سوخت را به حداقل برسانند و جریان ترافیک را بهبود بخشند. اتومبیل همچنین می‌تواند به مقامات مسئول در حفظ زیرساخت‌های جاده کمک کند، به عنوان مثال با سنسور تایر که آنها را از وخامت شرایط جاده آگاه می‌کند.هنگامی که انسان‌ها داشتن اختیارِ فرمان ماشین را انتخاب می‌کنند، فن آوری به رانندگان درباره برخورد قریب الوقوع با سایر استفاده کنندگان از جاده هشدار می‌دهد و برای جلوگیری از برخورد با آنها تلاش خواهد کرد. پیشرفت در فن آوری سنسور حرارتی احتمالاً اتومبیل‌ها را قادر می‌سازد تا دورتر از محدوده روشنایی چراغهای جلو خودرو را ببینند. اگر به اندازه کافی استاندارد شده و برای آن قانون وضع شده باشد، این فناوری‌ها باید تعداد تصادفات جاده‌ای را به میزان قابل توجهی کاهش دهند - البته احتمالاً بعد از یک افزایش موقت اولیه.
در حالی که احتمالاً رانندگان روستایی هنوز اتومبیلهای خود را در اختیار دارند، ممکن است شهرها از مالکیت خودرو به سمت استفاده از وسایل نقلیه بر حسب تقاضا میل کنند که مدل Uber را به سطح بعدی می‌برد. در مسکو 9 میلیون از این نوع سفرها روزانه انجام می‌شود که بیش از 30 برابر بیشتر از ابتدای سال 2018 است.
سوخت‌های آینده
بسیاری از کشورها و شهرها ممنوعیت‌های آتی فروش خودروهای جدید بنزینی و دیزل را اعلام کرده‌اند، بسیاری از آنها تا سال 2030. وسایل نقلیه قدیمی هنوز در جاده خواهند بود، بنابراین بعید است که پمپ بنزین‌ها تا این تاریخ برچیده شوند. با این حال، خودروسازان در حال حاضر بیشتر و بیشتر بر روی خودروهایی تمرکز می‌کنند که از سوخت‌های آینده پشتیبانی می‌کنند.دقیقاً آنچه در آن آینده به نظر می رسد نامشخص است. عدم اطمینان در مورد این که آیا اتومبیلهای هیبریدی محبوب در حال حاضر در ممنوعیت وسایل نقلیه لحاظ می‌شوند، ممکن است مشاغل و مصرف کنندگان را از سرمایه گذاری بیش از حد در این مسیر منصرف کند. وسایل نقلیه کاملاً برقی فقط 2٪ از بازار جهانی را در حال حاضر تشکیل می‌دهند، اما با کاهش قیمت آنها تا زیر قیمت خودروهای بنزینی تا اواسط سالهای 2020، سهم بازار آنها مطمئناً افزایش خواهد یافت.
این که این افزایش تا چه حد خواهد بود، به این که میزان و زمان شارژ محدود فعلی آنها تا چه حد می‌تواند بهبود یابد و این که تا چه میزان دولت‌ها در شبکه‌های شارژ الکتریکی تکه به تکه فعلی سرمایه گذاری می‌کنند بسیار وابسته است. ما انتظار داریم وسایل نقلیه کاملاً برقی حداقل تا سال 2030 یک انتخاب مناسب برای طیف گسترده‌ای از رانندگان باشد - اما پیشرفت‌های پیش بینی نشده تکنولوژیکی می‌توانند به راحتی آینده سوخت خودرو را تغییر دهند.
منبع: دن لِویس، کلاود سی چیبلوشی، دبی روبرتس - Staffordshire University
