جریان ها را معمولا مردم به رهبرهایشان می شناسند و کمتر کسی از بدنه معمولی جامعه است که جریانی را به صورت کامل و محتوایی و از روی اصول و اساسنامه آن شناخته و پذیرفته باشد؛ به همین دلیل یکی از اصول مدیریت جریانی مدیریت وجهه و محبوبیت افراد است. همین مسئله باعث شده است تا هر جریانی بخشی از سرمایه خود را صرف چهره سازی و محبوبیت افزایی رهبران نماید و این رویه را چه قابل نقد بدانیم و چه ندانیم بخشی از طبیعت انسان است.

از طرفی در تقابل های سیاسی و اعتقادی و یا هر نوع دیگری از تقابل که به ذهن بیاید یکی از اصلی ترین برنامه های جریان های نفاق و یا کفر ترور شخصیت، تمسخر و توهین به بزرگان جبهه حق است تا از این رهگذر بدنه اجتماعی را نسبت به توانمندی و کار آمدی آن رهبر، پیشوا و یا مصلح اجتماعی به تردید بیندازند.

این ترفند از طرف جریان باطل باعث به وجود آمدن سلسله ای از تخریب ها، توهین ها و تمسخر ها نسبت به پیامبران الهی و به خصوص پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) شده است و اگرچه دریای خروشان آن عظمت بی بدیل با پوزه سگی نجس نمی شود اما لازم است تا این تاریخچه برای اثبات حقانیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و رهبران حق بیان شود تا سپری از روشنگری در مقابل هجمه رسانه ای جبهه کفر شکل بگیرد.

شروع ترفند توهین

ترفند توهین از همان ابتدای بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) شروع شد و کفار قریش برای آنکه پابرهنگانی را که به پیامبر(صلی الله علیه و آله) گرایش کرده بودند از دور و بر آن حضرت دور کنند از عناوین مختلفی مانند مجنون، کاهن، یتیم زاده،‌و چندین عنوان دیگر استفاده می کردند تا به خیال خودشان در جامعه ای که تمامی ضد ارزش ها به ارزش تبدیل شده بود اجازه رشد جوانه های انسانیت را ندهند و چون گذشته بر گرده بردگان سوار باشند. قرآن کریم در آیات مختلفی به این توهین ها و تمسخر ها اشاره کرده است به عنوان مثال در آیه و ان یکاد آمده است که آنان پیامبر(صلی الله علیه و آله) را مجنون خوانده و خطاب به مردم گفتند "انه لمجنون"[1] به راستی که او مجنون است.

دشنام و ناسزا در معابر تفریح مردم مکه شده بود و ام جمیل همسر ابولهب با برپایی بزم ها شبانه به مردها دستور می داد در مذمت و تحقیر پیامبر(صلی الله علیه و آله) شعر خوانی کنند و زن های رجاله را وادار به رقص و پایکوبی با اشعاری در هجو پیامبر(صلی الله علیه و آله) می نمود و چون صبح فرا می رسید کودکان خود را در معابر می چیدند تا پیامبر(صلی الله علیه و آله) از هر مسیری که رفت آمد کرد او را دشنام دهند و از او با سنگ و چوب پذیرایی کنند. [2]
این تمسخر ها نسبت به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به جایی رسید که عده ای چون ولید بن‌ مغیره، عاص بن وائل، اسود بن عبدالمطلب، اسود بن عبد یغوث و حارث بن طلاطله خزایی و تنی چند از کفار قریش تمام زندگی خود را کنار گذاشته و و تنها ماموریتشان تمسخر و توهین به پیامبر(صلی الله علیه و آله) در انظار عمومی بود؛ این جماعت کار را به جایی رساندند که پیامبر(صلی الله علیه و آله) رحمت با آنکه همیشه از نفرین افراد اجتناب می فرمودند اما آن ها را نفرین کردند و هر کدام از آن ها به گونه ای به نابودی کشیده شدند.[3]

در آن زمان توهین ها و تمسخر ها از حد حرف و زبان فرا تر رفت و عده خود را مسئول تحقیر پیامبر(صلی الله علیه و آله) در انظار عمومی کرده بودند و گاه از پشت بام ها بر سر آن حضرت زباله می ریختند و حتی در موردی در حالی که پیامبر(صلی الله علیه و آله) مشغول بیان وحی برای عده ای از مومنان بودند عده ای به تحریک ابو جهل بچه دان گوسفندی را بر سر آن حضرت کشیدند و به آزار آن حضرت پرداختند و این در حالی بود که دختر خردسال آن حضرت این مسئله را تماشا می کرد و همین مسئله فشار را دو چندان می نمود.[4]

عده دیگری که کمی سیاس تر بودند تلاش می کردند تا از روش های عوام فریبانه تری استفاده کنند به عنوان مثال گروهی از مشرکان برای آنکه اسلام را تهی از واقعیت جذابی نشان دهند صبح هنگام به مسجد رفته و در محضر پیامبر(صلی الله علیه و آله) اظهار اسلامی می کردند و بعد از ساعتی به یکباره از پای سخن آن حضرت بلند شده و اعلام می کردند اسلام چیزی برای ارائه ندارد و بت پرستی برای ما بهتر از اسلام است؛ آن ها به این طریق دیگرانی را که به واقع به دنبال حقیقتی بودند از تحقیق و گرایش به اسلام منصرف می کردند.

توهین به پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دوران معاصر

هراسی که از تاثیر گذاری اسلام و پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دل سران جبهه استکبار و کفر جهانی وجود داشت تا امروز که بیش از 1400 سال از بعثت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می گذرد هنوز هم ادامه دارد و این جریان هنوز از همان مکر شکست خورده تخریب و ترور شخصیت برای کم کردن دایره تاثیر گذاری پیامبر(صلی الله علیه و آله) استفاده می کند و هر از چند گاهی با توهینی تلاش می کند تا عظمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را در اذهان عمومی بشکند. این توهین ها با ابزارهای رسانه ای نوین در دنیا دایره گسترده تری به خود گرفته است اما این بسط گستره نه تنها کمکی به عدم گرایش به اسلام نکرده است بلکه باعث شده است تا آزادگان دنیا نیز به تقابل سازمانی و گسترده تری با این حرکت روی بیاورند. در ادامه نمونه های پر جنجال این توهین ها مرور می کنیم.

سلمان رشدی و کتاب آیات شیطانی

4 مهر 1367 مطابق با 26 سپتامبر 1988 چهارمین رمان سلمان رشدی نویسنده هندی الاصل با عنوان آیات شیطانی منتشر شد؛ این کتاب که بر مبنای روایتی دروغ، مشهور به افسانه غرانیق نوشته شده است با استفاده از ابزارهای ادبی و نیز محتوای کذب، پیامبر(صلی الله علیه و آله) را به توهم و پذیرش وسوسه های شیطانی متهم کرده و به صورتی تصریحی و تلویحی به توهین به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) پرداخته است. این کتاب بعد از نگارش مورد حمایت دستگاه های استکباری غرب و امریکا قرار گرفت و جایزه وایت برد را دریافت نمود و تا مرحله نهایی جایزه بزرگ بوکر نیز راه یافت که نتوانست مقام بیاورد.

انتشار آیات شیطانی واکنش های گسترده ای را به همراه داشت و آزادگان جهان از ادیان مختلف اسلام، مسیحیت، یهود و حتی زرتشتیان به آن اعتراض کردند و تجمعات جهانی زیادی علیه آن در اقصی نقاط جهان شکل گرفت؛ اما اصلی ترین و موثر ترین واکنش به ماجرای انتشار آیات شیطانی متعلق به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) بود که با صدور حکمی تاریخی در 25 بهمن 1365 سلمان رشدی را مهدور دم دانسته و او را محکوم به اعدام فر مودند و کشتگان راه اجرای این حکم را شهید دانستند. امام خمینی(ره) در اطلاعیه ای جداگانه که پس از عذر خواهی سلمان رشدی صادر شد توبه او را غیر قابل قوبل دانستند و حکم اعدام او را تثبیت نمودند. این حکم چنان بازتابی در دنیا داشت که سلمان رشدی مجبور شد به زندگی مخفی روی بیاورد و این زندگی مخفی تا کنون نیز ادامه دارد؛ نکته جالب اینجاست که رشدی هر از گاهی خبری از مرگ، قتل و یا خود کشی خود را منتشر می کند تا با کشتن هویت خود با هویت جدید به زندگی عادی برگردد؛ اما ابزارهای رسانه ای موجود هربار دروغ مرگ او را کشف کرده و به جهان مخابره می کنند.

شهید فتوا

شاخص ترین کسی که در راه اجرای حکم اعدام سلمان رشدی به شهادت رسید شهید مصطفی مازح جوان لبنانی الاصل فرانسوی تباری بود که با ورود به محل اختفای سلمان رشدی در هتلی در فرانسه قصد اعدام انقلابی او را داشت که متاسفانه به دلیل انفجار زود هنگام بمب خود به شهادت رسید و اولین شهید راه اعدام این عنصر ضد دین شد.

سَم باسیل و فیلم معصومیت مسلمانان

در سال 2011 سم باسیل نویسنده و کارگردان یهودی امریکایی فیلمی موهن از زندگی پیامبر(صلی الله علیه و آله) ساخت که گرچه فیلم او در دسته آماتوری قرار داده می شود اما حمایت پنج میلیون دلاری یهودیان صهیونیست را به همراه داشت. این فیلم که در گروه آثار طنز قرار دارد به تمسخر پیامبر(صلی الله علیه و آله) پرداخته و صحنه هایی را به نمایش می گذارد که زبان را یارای گفتن و قلم را توان نوشتن آن نیست.

تری جونز، کشیش پر حاشیه کلیسای گِینزویل فلوریدا که در پرونده خود اقدام به قرآن سوزی را دارد از حامیان اصلی این فیلم به شمار می رود؛ او با پخش این فیلم اکران آن را کلید زد و باعث شد تا جامعه جهانی اعم از مسلمانان مسیحیان و یهودیان در مقابل آن واکنش های اعتراضی از خود نشان دهند. این اعتراضات باعث شد تا سَم باسیل پس از اکران این فیلم تا مدتها در مخفیگاه خود زندگی کند.

اگر چه قرار بود این فیلم در سالگرد حادثه 11 سپتامبر به نمایش در بیاید اما اعتراضات مسلمانان باعث شد تا فقط یک بار اکران شود و اکران های بعدی در اماکن عمومی کنسل شود؛ اما در دنیای رسانه دیگر نمی توان چیزی را مخفی نگه داشت و ورود قسمت هایی از فیلم به دنیای اینترنت باعث شد تا دایره اعتراضات به این حرکت موهن روز به روز گسترده تر شود و آتش انتقادات شعله ور تر گردد.

البته بسیاری از بازیگران فیلم مانند "سیندی لی گارسیا" ادعا می کنند که بسیاری از صدا گذاری ها بعد از فیلم برداری انجام شده و داستانی که به آنان ارائه شده با خروجی بعد از میکس و تدوین کاملا متفاوت است آن ها می گویند به ما گفته شده بود که فیلم در مورد جامعه مصر است و کاری به مذهب ندارد.

شارلی ابدو و توهین های هدفمند

شارلی ابدو رسانه مکتوب فرانسوی که رویکرد طنز سیاسی اجتماعی دارد و به نحوی خود را فعال ضد نژاد پرستی معرفی می کند یکی دیگر از رسانه هایی است که هر از گاهی به توهین به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می پردازد.

این نشریه در سال 2017 با نشر کاریکاتوری موهن خشم جهانیان را علیه خود بر انگیخت تا آنجا که در پاسخ به این توهین آشکار دفتر آن ها هدف حمله برخی گروه های اسلام گرا قرار گرفت و در جریان آن 12 نفر کشته شدند؛ اما با وجود اینکه سردبیر شارلی ابدو در بین کشته شدگان بود، اما این انتقام نسبتا سخت باعث نشد تا این نشریه منش خود را عوض کند و مجدد در روزهای گذشته اقدام به توهین به ساحت مقدس پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نموده است که با واکنش های تند جهانی از جمله پیام مقام معظم رهبری(حفظه الله) مواجه شد؛ مقام معظم رهبری با توصیف این حرکت به گناهی نابخشودنی آن را نتیجه سیاست های ضد اسلامی دولت های استکباری دانسته و هدف آن را حاشیه سازی برای فراموشی واقعیت های و رخدادهای غرب آسیا اعلام فرمودند.

حرف آخر

این ها تمام موارد توهین به پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) نبوده و آخرین موارد هم نخواهد بود، چرا که تا زمانی که این چراغ فروزنده پیش روی آزادگان عالم وجود دارد استکبار جهانی با چالش جدی رو به روست و همین مسئله باعث میشود تا در راستای خاموشی آن قدم بردارند غافل از این که :

چراغی را که ایزد بر فروزد گر ابله پف کند ریشش بسوزد

پی‌نوشت:
[1] سوره قلم، آیه51
[2] تاریخ اسلام ازآغاز تا هجرت،ص۱۳۷.
[3] مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۶‌، ص‌۱۳۳.
[4] فتح الباری، ج ۱، ص ۵۹۴