پلاستیک و عمر طولانی!
پلاستیک حتماً از ما بیشتر عمر می‌کند و قرار است نوه‌ها، نتیجه‌ها و نبیره‌های ما را هم ببیند؛ مثل یک عتیقه، اما عتیقه‌ای مضر و دردسرساز. این ماده ۲۵۰ تا ۵۰۰ سال طول می‌کشد تا تجزیه شود. فرقی هم ندارد که کجا باقی بماند؛ ته دریا و یا لابه‌لای شاخ‌و‌برگ درختان. نسل‌های بعدی وقتی این حجم از پلاستیک را می‌بینند، درباره‌ی ما چه فکری می‌کنند؟ این پلاستیک‌ها هم محیط را زشت می‌کنند و هم این‌که مگر چقدر سخت است که پلاستیک را وارد طبیعت نکنیم؟!پلاستیک و بازیافت آن
تجزیه و نابود کردن زباله‌های پلاستیکی، اتفاق جدیدی نیست و حدود پنجاه سال از شروع آن می‌گذرد. کم‌تر از ۲۰ درصد از زباله‌های پلاستیکی جهانی، بازیافت می‌شوند و بقیه به محل دفن زباله‌ها و یا مراکز زباله‌سوزی فرستاده می‌شوند. می‌پرسی چرا؟ چون این روش، خیلی گران است و همه‌ی کشورها دست به بازیافت پلاستیک نمی‌زنند. به همین خاطر، حجمِ بیش‌ترِ پلاستیک به زندگی خود و به دردسرهایش برای هر موجود زنده‌ای ادامه می‌دهد.پلاستیک و حیوانات
بعضی از حیواناتی که به دنبال غذا هستند، ممکن است کیسه‌ها یا بطری‌های پلاستیکی را با غذا اشتباه بگیرند. پلاستیک قابل هضم نیست و ممکن است جان حیوانات را به خطر بیندازد! بسیاری از حیوانات هم در معرض انقراض هستند. پس نینداختن پلاستیک در طبیعت، خیلی راحت‌تر است از این‌که اتفاق ناگواری برای حیوانات بیفتد و نشود آن را جبران کرد. سال گذشته در تایلند، از شکمِ یک نهنگ بزرگ که با خوردن کیسه‌های پلاستیکی جانش را از دست داده بود، ۸۰ کیسه‌ی پلاستیکی پیدا شد. ما به اشتباه، به نهنگ و برخی حیوانات صفتِ «قاتل» را داده‌ایم!
پلاستیک و خاک
پلاستیک وقتی در خاک قرار می‌گیرد، مواد شیمیایی از خود آزاد می‌کند و باعث آلودگی خاک می‌شود. چرخه‌ی طبیعت قرار است از این خاک استفاده کند. خاک هم نشانه‌های ظاهریِ خاصی ندارد که نشان بدهد از آن نباید استفاده کرد. پس چه وضعیتی قرار است پیش بیاید؟ وضعیتی که هر روز بدتر هم می‌شود!
برای طبیعت چه‌کار کنیم؟
راه‌های خوبی برای این‌که کم‌تر از کیسه‌ی پلاستیکی استفاده کنیم، وجود دارد. وقتی به طبیعت می‌رویم، حتماً کیسه‌ای برای جمع‌آوری زباله‌ها با خودمان ببریم. فرض کنید هر خانواده در سال، صد بار به خرید می‌روند؛ اگر هر صد بار با خود یک کیسه‌ی پارچه‌ای ببرند، چقدر حجم زباله‌های پلاستیکی کم می‌شود! یا به جای استفاده از ظرف‌های پلاستیکی مثل لیوان، با خودمان لیوان سبک غیرپلاستیکی و حتی قاشق و چنگال داشته باشیم تا این‌قدر به محیط زیستِ بیچاره فشار وارد نشود. باور کنیم که وضعیت محیط زیست به قدری خطرناک است که می‌تواند حیات تمام موجودات زنده را به خطر بیندازد! پس برای حل مسائل محیط زیستی، هنوز راه‌حل‌هایی وجود دارد که به اراده‌ی ما بستگی دارد.منبع:
مجله باران
