انواع روشهای درمان ریزش مو

ریزش مو که به نام «آلوپسی» یا «طاسی» نیز شناخته می‌شود، به ریزش مو از بخشی از فرق سر یا بدن گفته می‌شود. میزان ریزش مو نیز می‌تواند از بخشی از سر تا قسمت‌های دیگر بدن در هر فرد متفاوت باشد.
دوشنبه، 28 مهر 1399
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: کیمیا صادقی گرمارودی
موارد بیشتر برای شما
انواع روشهای درمان ریزش مو
برخی افراد به عارضه‌های خاصی مانند «طاسی منطقه‌ای (Alopecia Areata)» دچار شدند، در این حالت، موی فرد ممکن است بدون درمان خاصی ظرف یک سال دوباره رشد کند. اما برای سایر افراد، درمان ریزش مو می‌تواند شامل مصرف برخی داروها، جراحی کاشت مو و سایر روش‌های درمانی باشد.

ریزش مو که به نام «آلوپسی» یا «طاسی» نیز شناخته می‌شود، به ریزش مو از بخشی از فرق سر یا بدن گفته می‌شود. میزان ریزش مو نیز می‌تواند از بخشی از سر تا قسمت‌های دیگر بدن در هر فرد متفاوت باشد. ریزش مو در برخی افراد می‌تواند باعث ناراحتی های روانی نیز شود.
 

معرفی درمان‌های دارویی برای درمان ریزش موی سر

اگر ریزش مو به دلیل ابتلا به یک بیماری خاص باشد، درمان بیماری در اولویت اصلی قرار دارد. پزشکان ممکن است برای فرد داروهای ضد التهاب و سرکوب‌کننده دستگاه ایمنی بدن مانند پردنیزولون (Prednisolone) را تجویز کنند.

همچنین در صورتی که داروی خاصی عامل ریزش مو شده باشد، پزشک معمولا به بیمار توصیه می‌کند، حداقل به مدت سه ماه از مصرف آن دارو خودداری کنید.
داروهای دیگری هم هستند که معمولا برای درمان طاسی ارثی تجویز می‌شوند که عبارتند از:

ماینوکسیدیل (Minoxidil): داروی بدون نسخه‌ای است که توسط سازمان‌های بهداشتی معتبر برای زنان و مردان مورد تأیید قرار گرفته است. ماینوکسیدیل معمولا به‌صورت مایع یا فوم موجود است و فرد روزانه باید به سر خود بمالد. مدتی پس از شروع درمان با ماینوکسیدیل ممکن است فرد ریزش مو را تجربه کند.

همچنین ممکن است موهای به‌تازگی رشد کرده کوتاه‌تر و تُنُک‌تر از موهای سابق باشند. اما حداقل ۶ ماه برای درمان با ماینوکسیدیل لازم است. همچنین توصیه می‌شود، برای حفظ و نگهداری موهای رشد کرده، به درمان با داروی ماینوکسیدیل ادامه دهید. مصرف ماینوکسیدیل عوارض جانبی احتمالی هم دارد که عبارتند از تحریک پوست فرق سر، رشد ناخواسته مو روی صورت و همین‌طور تند شدن‌ غیرطبیعی‌ ضربان‌ قلب‌ (تاکی کاردی).

فیناستراید (Finasteride): این دارو برای مردان تجویز می‌شود. فیناستراید به صورت قرص عرضه می‌شود و فرد باید روزانه مصرف کند.

انواع روشهای درمان ریزش مو

گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد، بسیاری از مردانی که از درمان با داروی فیناستراید بهره بردند، شاهد کاسته شدن از روند ریزش مو بودند و برخی نیز اعلام کردند که موهای جدیدی نیز روی سرشان رشد کرده است.

به مانند ماینوکسیدیل توصیه می‌شود فرد برای حفظ مزایای دارو به درمان با فیناستراید ادامه دهد. همچنین این نکته را به یاد داشته باشید که فیناستراید ممکن است برای مردان بالای 60 سال کارایی لازم را نداشته باشد.

به مانند بسیاری از داروها فیناستراید هم ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی داشته باشد. برخی از نادرترین عوارض مصرف داروی فیناستراید شامل کاهش میل و عملکرد جنسی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات گزارش شده است. همچنین زنان باردار باید اکیدا از تماس با قرص‌های خُرد شده یا شکسته فیناستراید خودداری کنند.
 

سایر داروها برای درمان ریزش مو

داروی خوراکی دوتراساید (Dutasteride) که گزینه‌ی دارویی دیگر است که برای مردان توصیه می‌شود. برای زنان نیز درمان دارویی ممکن است شامل داروهای ضد بارداری خوراکی و اسپیرونولاکتون (Spironolactone) باشد.
 

جراحی کاشت مو

رایج‌ترین نوع ریزش مو دائمی، ریزش منطقه‌ای مو است که معمولا تنها موهای فرق سر فرد ریزش پیدا می‌کند. کاشت مو یا جراحی ترمیمی می‌تواند بهترین گزینه برای این دست افراد باشد.

انواع روشهای درمان ریزش مو

در جراحی کاشت مو، یک متخصص پوست و مو یا جراح زیبایی، قسمت‌های ریزی از پوست را که حاوی چند تار مو هستند را از پشت سر یا نواحی پُرپُشت دیگر برمی‌دارد و به فرق سر پیوند می‌زند.

برخی از پزشکان بعد از کاشت مو استفاده از داروی ماینوکسیدیل را به بیماران خود توصیه می‌کنند تا ریزش مو را به حداقل برسانند. همچنین، ممکن است برای حصول نتیجه‌ی دلخواه نیاز به بیش از یک عمل جراحی کاشت مو باشد.

با این حال، به یاد داشته باشید که نهایتا ریزش مو ارثی با وجود عمل جراحی باز هم ممکن است ادامه پیدا کند. ذکر این نکته هم ضروری است که روش‌های درمانی جراحی برای درمان طاسی سر معمولا پرهزینه هستند و می‌توانند برای بیمار دردناک باشند. در همین حال، عوارض جانبی مانند زخم و خونریزی نیز دارند.


برداشت نواری

در برداشت نواری در روش ماشت واحد فولیکولی، یک نوار مو عموماً از پشت سر برداشته می‌شود و به گروه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند تا در نواحی دریافت‌کننده کاشته شوند. این، روشی رایج و سریع‌تر از برداشت از نواحی مختلف است. باوجوداینکه نواری از پوست سر برداشته می‌شود اما جای زخم آن به‌راحتی با موهای مجاور و جدید پوشانده می‌شود.

انواع روشهای درمان ریزش مو

برداشت واحد فولیکولی (FUE)

گروه‌های کوچک موی نواحی بزرگ‌تر اطراف سر برداشته می‌شوند و سپس در ناحیه دلخواه کاشته می‌شوند. به دلیل اینکه گرافت‌ها از نواحی مختلف سر برداشته می‌شوند، خونریزی و عوارض پس از جراحی کمتر است و نیازی به بخیه نیست. زخم‌های حاصل از FUE پراکنده هستند و در یک ناحیه متمرکز نشده‌اند اما ناحیه بزرگ‌تری از موها باید کوتاه شوند.
 

جراحی فلاپ

در جراحی فلاپ، قسمت پوست طاس سر برداشته می‌شود و قسمت دیگری از پوست که دارای فولیکول‌های مو است جایگزین آن می‌شود. این فرایند، ناحیه بزرگی از کچلی می‌پوشاند و به دلیل اینکه پوست کامل و سالم می‌ماند، موها فوراً از آن ناحیه رشد می‌کنند و رشد مجدد آن‌ها ماه‌ها طول نمی‌کشد.
 

پس‌روی مو

در برخی موارد، علاوه بر کاشت مو یا به‌عنوان روش جایگزین، جراحی فلاپ پس‌روی مو انجام می‌شود. در این روش، بخش طاس سر برداشته می‌شود و رستنگاه مو جلو کشیده می‌شود تا قسمت طاس را پر کند. اگر موی بیشتری لازم باشد، کاشت مو یا جراحی فلاپ برای پوشش ناحیه باقیمانده انجام می‌شود.
 

برش‌ها و زخم‌های حاصل از کاشت مو چگونه‌اند؟

جراح پس از ارزیابی مو، محل برداشتن فولیکول‌ها برای کاشت مو را تعیین می‌کند. او ناحیه‌ای را انتخاب می‌کند که مخفی است و اطراف آن با مو احاطه شده تا زخم به چشم نیاید. برداشت نواری، زخم خطی بلندی در پشت سر به‌جا می‌گذارد. اما در روش‌های دیگر، چند ناحیه گرافت و بسیاری زخم‌های سوراخ شکل کوچک ایجاد می‌شود که به‌راحتی زیر موها مخفی می‌شوند.

جراحی فلاپ و پس‌روی مو، زخم‌های بزرگ‌تری ایجاد می‌کنند که اگر ریزش مو بیشتر شود، دائمی‌تر می‌شوند. جراح بهتر می‌تواند احتمال وقوع آن را تعیین کند.
 

لیزرتراپی برای درمان ریزش موی سر

روش درمانی دیگر لیزرتراپی مو با لیزر کم‌توان یا لیزر سرد است. این روش درمانی که برای زنان و مردان انجام می‌گیرد از سوی سازمان‌های معتبر دنیا از جمله سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مورد تایید قرار گرفته است. پژوهش‌هایی که انجام گرفته‌اند، کارایی این روش درمانی را برای درمان ریزش مو تأیید کرده و گزارش دادند که بیماران شاهد تقویت مو و تراکم در نواحی سابقا کم‌پُشت بودند. با این حال، برای ارزیابی اثرات طولانی‌مدت این روش درمانی نیاز به پژوهش‌های بیشتری است.

انواع روشهای درمان ریزش مو

لیزرتراپی مو چگونه عمل می‌کند؟

انرژی اشعه‌ی لیزر با استفاده از اصول علمی بیوتراپی نوری عمل می‌کند. با تابش اشعه‌ی لیزر، سلول‌های هدف آن را جذب کرده و سپس شروع به بازسازی خود می‌کنند. اشعه‌ی لیزر در بافت‌های عمقی پوست سر نفوذ می‌کند و موجب تحریک جریان خون در پشت سر و همچنین تحریک متابولیسم سلولی برای سنتز پروتئین می‌شود. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که فعالیت میان سلولی و درون سلولی موجب شکسته شدن DHT (هورمون دیهیدروتستوسترون که عامل ریزش مو است) می‌شود و در نتیجه ریزش مو‌ها متوقف می‌شود. برای آن که بتوانید عملکرد لیزر را به خوبی درک کنید، در ابتدا باید در مورد چگونگی رشد موها و جایگزینی آن‌ها و همچنین چرخه‌ی رشد موها اطلاع داشته باشید.

هرکدام از موهایی که در سر می‌رویند تا چند سال رشد می‌کنند و سپس می‌افتند. سپس ریشه‌ی مو تا چند هفته استراحت می‌کند و سپس مجددا موی جدیدی از ریشه شروع به رشد می‌کند. این چرخه در تمام طول عمر ما ادامه دارد. متاسفانه با بالا رفتن سن، تعداد موهای جدیدی که جایگزین موهای قبلی می‌شوند کم می‌شود و ضخامت و همچنین رنگ موها کمتر می‌شود و به همین دلیل به تدریج موها کم پشت می‌شوند و ممکن است قسمتی از سر دچار طاسی شود. بنابراین ریزش موها بخشی از چرخه‌ی طبیعی مو است و دلیل طاسی شما ریزش مو‌ها نیست، بلکه این موضوع است که موهای جدید جایگزین موهای قبلی نمی شوند.

لیزردرمانی موجب بازسازی ریشه‌های مو و تقویت آن‌ها می‌شود. این تاثیر لیزر موجب کاهش روند پیشروی ریزش و کم شدن موها شده و حتی در مواردی روند ریزش و کم پشت شدن مو‌ها را برعکس می‌کند و درواقع موجب پرپشت شدن و بازگشت موهای از دست رفته می‌شود. البته در صورتی که ریشه‌ی موها بمیرند، دیگر امکان بازیابی آن وجود ندارد، بنابراین هرچه قدر درمان را سریع‌تر شروع کنید، به نتایج بهتری می‌رسید.

نور قرمز با تاثیرات درمانی موجب افزایش جریان خون در سر می‌شود و در نتیجه تعداد گلبول‌های قرمزی که اکسیژن تازه و مواد مغذی را به ریشه‌ی موها می‌رسانند افزایش پیدا می‌کند. نتیجه‌ی این کار آغاز چرخه‌ی بازسازی در سر و پاکسازی مواد زائد در اطراف ریشه‌ی مو است. در نتیجه‌ی این درمان لایه‌ی کورتکس در ساقه‌ی مو ضخیم‌تر شده و لایه‌ی کوتیکل بسته می‌شود که این امر موجب می‌شود موی سر بسیار نرم‌تر و سالم‌تر به نظر بیاید و درخشندگی بیشتری داشته باشد. استفاده از لیزرتراپی در کنار درمان KLS و تجویز داروهای خوراکی باعث می‌شود که لیزرتراپی نیز تاثیرات بهتری داشته باشد، چرا که لیزرتراپی مو موجب بسته شدن کوتیکل مو می‌شود. در صورتی که همزمان با لیزرتراپی مو از نرم کننده‌های مو استفاده کنید، موهای آسیب دیده، موخورده‌ها و موهای خشک به تدریج بهبود پیدا می‌کنند. 
 

مزایای لیزرتراپی موها چیست؟

* ثابت شده است که لیزرتراپی مو باعث رشد مجدد مو‌ها می‌شود.
* تنها پس از یک جلسه‌ی درمانی، جریان خون در سر را تا 54 درصد افزایش می‌دهد.
* برای اطمینان از صحیح بودن میزان انرژی انتقال داده شده، انرژی لیزر را از موقعیت‌های مختلف به سر می‌تاباند.
* موجب تحریک فولیکول مو می‌شود.
* روند ریزش مو را متوقف می‌کند.
* موجب پرپشت شدن موها و نرم شدن و ضخیم شدن تارمو می‌شود.
* کیفیت ساقه‌ی مو را بهبود می‌دهد.
* موجب درمان خارش کف سر می‌شود.
* قدرت مو‌ها و قابلیت ارتجاعی آن‌ها را افزایش می‌دهد.
* موجب بازسازی آسیب دیدگی موها بر اثر رنگ و دیگر مواد شیمیایی می‌شود.
 

چه کسانی بهترین کاندید برای لیزرتراپی مو هستند؟

تمامی افرادی که از مشکل ریزش مو یا کم‌پشت شدن موها رنج می‌برند، کاندید مناسبی برای این روش درمانی هستند. در مواردی که پزشک متخصص با بیمارانی رو به رو می‌شود که به دلایلی کاندید مناسبی برای عمل کاشت مو نیستند، انجام لیزردرمانی قطعا پاسخ مناسبی برای درمان است. مواردی که ممکن است بیمار برای انجام عمل کاشت مو رد صلاحیت شود عبارتند از: 

- بیمارانی که در مراحل اولیه‌ی ریزش مو هستند (یک تا 7 سال از شروع ریزش موی آن‌ها می‌گذرد) و هنوز تعداد زیادی از موها در قسمت جلوی سر در حال رشد هستند و بنابراین این احتمال وجود دارد که با انجام کاشت مو، موها وارد شوک شوند و یا به موها آسیب وارد شود و بنابراین روند ریزش موها در واقع شدیدتر شوند.

- زنانی که دچار ریزش مو و کم پشت شدن موها در تمامی مناطق سر خود شده‌اند و بنابراین نواحی کنار و پشت سر که معمولا موهای پیوندی از آن گرفته می‌شود نیز دچار مشکل ریزش مو هستند و به همین خاطر احتمال موفقیت آمیز بودن پیوند و کاشت مو کم است. 
 

تغییر در سبک زندگی و داروهای خانگی جهت درمان ریزش موی سر

برخی از کسانی که دچار ریزش مو شدند ممکن است از درمان‌های دارویی یا درمان‌های تهاجمی مانند کاشت مو پرهیز کنند و به جای آن بخواهند از محصولاتی مانند کلاه گیس یا موی مصنوعی بهره ببرند. قبل از هرکاری بهتر است با یک متخصص پوست و مو یا متخصص زیبایی مشورت کنید. راهکارهای غیر پزشکی زیادی وجود دارند که می‌توان از آن برای پوشش دائمی یا موقت مو استفاده کرد.
 

آمادگی برای وقت ملاقات با پزشک

ممکن است ابتدا نگرانی‌های خود را در مورد ریزش مو با یک پزشک عمومی معتمد در میان بگذارید و این پزشک هم به طبع شما را به یک پزشک متخصص پوست و مو ارجاع دهد.

چه کارهای باید انجام دهید؟
-قبل از هر چیز، فهرستی از اطلاعات شخصی خود تهیه کنید و مواردی از جمله فشارها و استرس‌هایی که در محیط خانه یا محل کار تجربه می‌کنید و همین‌طور تغییراتی که اخیرا در زندگی خود اعمال کرده‌اید را در آن بگنجانید.

-فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی که در هنگام ملاقات با پزشک مصرف می‌کنید تهیه کنید.

-سوالاتی که می‌خواهید از پزشک خود بپرسید را در جایی یادداشت کنید.

وقت ملاقات با پزشک محدود است، بنابراین بهتر است همواره فهرستی از سوالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را همراه داشته باشید تا از وقت ذی‌قیمت خود به‌ بهترین نحو استفاده کنید. سوالاتی که می‌خواهید بپرسید از را از مهمترین تا کم‌اهمیت‌ترین اولویت‌بندی کنید.
 

برخی از مهمترین سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:


- علل ریزش مو چیست؟
- آیا علل احتمالی دیگری نیز برای ریزش مو وجود دارد؟
- به چه نوع آزمایش‌هایی احتیاج دارید؟
- آیا ریزش مو دائمی است یا اینکه موها دوباره رشد خواهند کرد؟ اگر پاسخ به این سوال مثبت است، رشد مجدد موها چقدر زمان می‌برد؟
- بهترین مسیر برای درمان چیست؟
- آیا نیاز به پرهیزهای (غذایی) یا دستورالعمل‌های دیگر وجود دارد؟
- آیا باید با یک متخصص پوست‌ و مو ملاقات کنم؟ در این صورت، هزینه آن چقدر خواهد بود؟
- آیا دارویی جایگزینی برای دارویی که تجویز کرده‌اید وجود دارد؟
- آیا بروشور یا کتابچه‌ی راهنمایی دارید که بتوانم مطالعه کنم؟
- برای مطالعه چه وب‌سایت‌هایی را پیشنهاد می‌دهید؟
 

چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید؟

در هنگام ملاقات پزشک سوالاتی از شما می‌پرسد که بهتر است از قبل آمادگی لازم برای پاسخ به آن را داشته باشید. همان‌طور که گفتیم همراه داشتن یک دفترچه یادداشت و فهرست کاملی از علائم و اطلاعات شخصی دیگر مانند سوابق پزشکی و سبک‌ زندگی می‌تواند به شما کمک کند.
سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد؛ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

- از چه زمانی ریزش موی شما شروع شد؟
- آیا ریزش مو منطقه‌ای بوده یا کامل؟
- آیا در گذشته نیز مشکل مشابهی داشته‌اید؟
- آیا از بستگان درجه اول و خانواده کس دیگری هم دارای ریزش مو بوده است؟
- از چه داروها یا مکمل‌های غذایی به صورت دائم استفاده می‌کنید؟
- چه چیزی باعث کاستن از ریزش موی شما می‌شود؟
- چه چیزی باعث افزایش ریزش موی شما می‌شود؟


منبع: سایت دکتردکتر
سایت رنسانس
سایت عصرایران


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما