پارگی به دلیل بسته نشدن کامل چشم اتفاق می افتد. احساس چشایی ممکن است در نیمه جلوی زبان کاهش یابد. ممکن است صداها در قسمت آسیب دیده بلندتر به نظر برسند که به آن هایپراکوزیس گفته می شود و این ممکن است در اثر فلج بلز، عضله استاپدیوس ایجاد شود اما به طور مستقل نیز رخ می دهد.
پاپیلیت ممکن است از پاپیلای قارچی طرف آسیب دیده دیده شود. فلج بلز معمولا طی چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود. اوج درگیری معمولا طی چند روز اتفاق می افتد. درد خفیف پشت گوش در شروع شایع است، همچنین احساس ذهنی بی حسی طرف آسیب دیده است.
معمولا این مورد ابتدا در هنگام مشاهده افراد در آینه یا هنگام غذا خوردن مشاهده می شود زیرا غذا تمایل دارد بین گونه و لثه جمع شود.
فلج بلز چقدر شایع است؟
حدود 25/100000 نفر در سال به فلج بلز مبتلا می شوند. با افزایش سن بروز کمی افزایش می یابد. فقط اختلافات جزئی در جنس و افراد نژاد متفاوت وجود دارد. در زمستان میزان کمی بیشتر است.
فلج بلز دلایل بیشماری دارد. در حال حاضر تصور می شود که بیشتر موارد ناشی از عفونت ویروس هرپس سیمپلکس همان عفونت زخم دهان و همچنین انواع دیگر شما است.
در حمایت از این ایده مشاهده است که HSV-1 DNA در 86٪ از گانگلیون های عصب صورت در افرادی که فلج بلز دارند، تشخیص داده می شود، در حالی که فقط 43٪ از افراد کنترل شده است.
با این وجود، انواع مختلف دیگری از جمله دیابت، بیماری لایم، سارکوئید، عفونت HIV و انواع مختلف سرطان وجود دارد.
افرادی که در معرض خطر ابتلا به فلج ایدیوپاتیک به عنوان مثال ضعف صورت به دلیل آسیب به عصب یا هسته عصب صورت در ساقه مغز هستند، شامل زنان باردار، دیابتی ها، کسانی که اخیرا دوره های آنفولانزا یا عفونت تنفسی داشته اند و کسانی که به صورت خانوادگی سابقه بیماری دارند.
از دیگر دلایل فلج بلز صورت می توان به ضربه، اختلالات CNS مانند سکته مغزی و نئوپلاسم ها اشاره کرد. فلج بلز صورت به ندرت در اثر عفونت گوش میانی ایجاد می شود، جایی که احساس می شود تحلیل رفتن عصب صورت ممکن است عصب را در معرض دید قرار دهد و باعث آسیب پذیری بیشتر آن شود.
در موارد حاد، آنتی بیوتیک های تزریقی و میرنگوتومی به طور کلی درمان است. درمان جراحی ممکن است در بیماران مبتلا به آبسه اپیدورال، کلستاتوم یا ماستوئیدیت انجام شود.
تشخیص فلج بلز چگونه انجام می شود؟
تشخیص افتراقی فلج بلز عصب به صورت زیر می باشد:
- هرپس زوستر
- اوتیت خارجی نکروزان
- استئومیلیت پایه جمجمه
- بیماری لایم
- پس از سانحه
- شکستگی جمجمه بازیلار
- آسیب دیدگی هنگام تولد
- نفوذ ضربه استخوانی گیجگاهی
- آسیب پاروتید (مانند بعد از برداشتن تومور پاروتید)
- نورومای عصب صورت
- همانژیوم عصب صورت
- نوروم صوتی
- ضایعه متاستاتیک
چین و چروک بینی، صاف شده است. سوت زدن معمولا غیرممکن است. غشای تمپان طبیعی است مگر اینکه عفونت هرپس در گوش وجود داشته باشد. در ضعف صورت محیطی، پس از چندین هفته معمولا هنگام جمع شدن چشم، مشخصه ای از چشم جمع می شود، به این پدیده بل گفته می شود.
سایر اعصاب جمجمه ای نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. ممکن است پاپیلاهای گردشی ملتهب، کاهش رفلکس گگ و ضعف کام وجود داشته باشد. شنوایی ممکن است به دلیل درگیر شدن رفلکس استاپدیوس تحت تاثیر قرار گیرد. در صورت بهبودی صورت ممکن است شواهدی از فیبرهای عصبی را نشان دهد.
در صورت وجود سکته مغزی یا تومور مغزی، اسکن MRI انجام می شود. اسکن ام.آر.آی به طور کلی در تمام افرادی که دچار فلج بلز جدید هستند، ضروری نیست، اما در افرادی که بهبود نمی یابند یا بدتر از این که بهبود پیدا کنند، مورد استفاده قرار می گیرد.
لگوی معمول دیده شده در تصویربرداری MRI از فلج بلز، تقویت عصب در بخشهای گوشتی، ژنتیکی و گاها تمپانی است که ممکن است به مدت 4 ماه ادامه داشته باشد. تقویت عصب صورت ممکن است در عفونت های ویروسی نیز دیده شود.
تدریج یافتن فلج بلز
اگر فلج بلز صورت طی هفته ها یا بیشتر به تدریج تکامل یابد، اگر سابقه سرطان قبلی وجود داشته باشد یا توده هایی وجود داشته باشد که در گوش یا ناحیه غده پاروتید صورت دیده شود، تومورها احتمالا بیشتر است. تصویربرداری معمولا در صورت کاهش شنوایی، یا شروع فلج بلز آرام بیش از 6 ماه یا در صورت برنامه ریزی برای درمان جراحی، انجام می شود.
در MRI، ممکن است بزرگ شدن عصب یا افزایش فقط در یک بخش وجود داشته باشد. با این وجود، MRI اغلب نمی تواند بین تومور و فلج بلز تفاوت قائل شود و یک MRI طبیعی همیشه یک ضایعه بدخیم عصب صورت را حذف نمی کند.
بسته به شرایط، گاهی اوقات آزمایشاتی برای دیابت، بیماری لایم، سارکوئیدوز، میاستنی گراویس، ایدز و سندرم گیلن باره انجام می شود، خصوصا در افرادی که ضعف دو طرف صورت دارند. برخی بر این باورند که لایم شایع ترین علت فلج بلز صورت در کودکان است، اما این احتمالا بسته به خطر قرار گرفتن در معرض متفاوت است. سوراخ شدن کمر برای بسیاری از این احتمالات ممکن است لازم باشد.
آزمایشات خاصی برای تعیین میزان ضعف در دسترس است، اما به طور کلی احساس نمی شود که این موارد برای مراقبت از بیمار مفید باشند. ENOG روشی برای تحریک الکتریکی عصب است. در طول 72 ساعت اول مفید نیست. در 3 هفته، بیماران با بیش از 92٪ انحطاط نتیجه یکنواخت خوبی دارند. محرک هیلگر وسیله ای مرتبط برای این کار است.
در 75٪ بیماران، هیچ دلیلی برای فلج بلز مشخص نمی شود. حدس زده می شود که در این شرایط عفونت ویروسی علت فلج بلز است. دو نوع ویروس تبخال با فلج بلز ارتباط دارند. به طور عادی، وقتی فوران هرپس در کنار ضعف صورت وجود داشته باشد، سندرم رامسی هانت تشخیص داده می شود.
در این حالت، ضعف صورت به عفونت با ویروس واریسلا زوستر نسبت داده می شود. علاوه بر بثورات، کاهش شنوایی در رمزی هانت بسیار بیشتر از سایر دلایل زنگ است. همچنین ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 در پاتوژنز فلج بلز نقش دارد.
در سال های اخیر امکان تهیه ویروس در بزاق با استفاده از PCR وجود داشته است، اما این اطلاعات تاکنون در درمان مفید نبوده است. واریسلا زوستر در گانگلیون ژنتیکی صورت نیز می تواند در طی یک دوره مونونوکلئوز عفونی مجددا فعال شود.
آسیب شناسی در فلج بلز
آسیب خفیف باعث نوروپراکسی می شود. عصب هنوز وجود دارد، فقط کند می شود. هدایت تکانه ای کاهش یافته و پیش آگهی خوب است. آسیب متوسط، ممکن است باعث قطع جریان اکسوپلاسمی و آکسونوتمزیس شود. انحطاط والری در طی 2-3 هفته اتفاق می افتد و در نتیجه بهبودی کامل به طور کلی طی 2 ماه اتفاق می افتد.
به آسیب شدید نوروتمزیس گفته می شود. انحطاط والری بیش از 3-5 روز اتفاق می افتد، بازسازی آکسون با هدایت نادرست اتفاق می افتد و بیماران بهبودی طولانی مدت را تجربه می کنند و در نهایت با سینکینزیس مواجه می شوند.
تکه تکه شدن، تورم و دژنراسیون اغلب در سیلندرهای آکسون دیده می شود. ممکن است نفوذ لنفوسیتی در دسته های عصبی وجود داشته باشد.
پیش آگهی فلج بلز چیست؟
75٪ از بیماران فلج بلز بهبودی کامل را تجربه می کنند، بیشتر در طی 2 تا 3 هفته. 15٪ اضافی بهبودی رضایت بخشی را تجربه می کنند، اما ممکن است عدم تقارن مداوم صورت داشته باشند.
5 تا 10٪ بیماران در 4 ماهگی با نقص عصبی مداوم و تغییر شکل مواد آرایشی بهبودی ضعیفی دارند. تصور می شود که پیش آگهی با شدت آسیب ارتباط دارد. در نوروپراکسی، یک بلوک رسانایی وجود دارد اما عصب خود دست نخورده است و عصب می تواند دیستال بلوک را تحریک کند.
در آکسونوتمزیس، لوله عصبی سالم است اما آکسون درون آن می میرد. معمولا در اینجا نیز بهبودی 100٪ است. در نوروتمزیس، آکسون و توبول از بین می روند و پیش آگهی متغیر است.
بسیاری از افراد مبتلا به زنگ دچار سینکینزیس می شوند. این بدان معناست که وقتی چشمک می زنند، ممکن است گوشه دهان کمی لرزان شود.
این امر در نتیجه مسیریابی فیبرهای عصبی صورت رخ می دهد، زیرا دوباره رشد می کند تا عضلات صورت را عصبی کند.
بعضی از افراد ممکن است دچار اشک شوند که هنگام خوردن آنها پاره می شود. این امر ناشی از مخلوط شدن فیبرهای خودمختار است که توسط عصب صورت حمل می شود. دیگران ممکن است هنگام غذا خوردن تعریق گوش داشته باشند، که ناشی از مکانیسم مشابه است.
فلج بلز چگونه درمان می شود؟
تمام بیماران مبتلا به فلج بلز باید اقدامات احتیاطی را در مورد خشک شدن چشم در کنار ضعف صورت انجام دهند. این به طور کلی شامل استفاده از اشک مصنوعی در طول روز، و استفاده از ژله lacri lube در شب است. وصله های چشم معمولا ضد تولید هستند زیرا پلک به راحتی از روی وصله جدا می شود و به این ترتیب چشم می تواند بر روی وصله مسواک بزند و باعث ایجاد ناراحتی و آسیب احتمالی شود.
می توان از محفظه رطوبت به عنوان جایگزینی برای استفاده مکرر قطره های چشمی در طول روز استفاده کرد. محفظه رطوبت از خشک شدن قرنیه جلوگیری می کند.
در افرادی که به طور مداوم قرمزی یا تیرگی بینایی دارند، باید از کمک یک چشم پزشک استفاده شود.
تصور می شود که درمان پردنیزون باعث بهبودی سرعت و کاهش دفعات نتیجه بد می شود. پردنیزون باید در هفته اول ضعف صورت تجویز شود تا موثر واقع شود. این دارو عموما مختص افرادی است که فلج بلز کامل صورت دارند.
معمولا دوز حدود 60 میلی گرم در روز در یک وعده صبح تجویز می شود. این دوز معمولا برای حدود یک هفته ادامه می یابد و پس از آن در حدود 10 روز کاهش می یابد. در افراد در معرض خطر، فشار خون، گلوکز خون و الکترولیت ها باید کنترل شود.
در بیشتر موارد فلج بلز جراحی لازم نیست، زیرا 90٪ بیماران خود به خود بهبود می یابند. در مواردی که ضربه ایجاد شده باشد، رفع فشار عصب صورت ممکن است قابل توجیه باشد.
بیماران مبتلا به فلج بلز به دلیل عفونت ویروسی غیر هرپسی، سارکوئید، دیابت یا سرطان در صورت وجود درمان علاوه بر درمان های کلی که در بالا ذکر شد، تحت این شرایط درمان می شوند.
آیا فلج بلز باز خواهد گشت؟
حدود 7٪ بیماران دچار فلج بلز هستند. میانگین فاصله عود 10 سال است. هنوز به طور قطعی ثابت نشده است که فلج بلز باز خواهد گشت، اما نیاز است تا در این زمینه احتیاط کنید.
