بیماری منوراژی
منوراژی (قاعدگی شدید) عبارت است از خون ریزی زیاد در هنگام عادت ماهیانه:* بیشتر از هفت روز (به اصطلاح علم جدید) یا ده روز (به اصطلاح شرعی است که می شود استحاضه کثیره) طول بکشد.
* یا با تامپون یا پوشک نتوان آن را کنترل کرد.
* یا حاوی لخته های بزرگ خون باشد.
در بعضی مواقع علاوه بر خونریزی شدید عادت ماهیانه، شخص دارای درد در زیر ناحیه تحتانی شکم (درد زیر نافی در ناحیه عانه) می باشد و یا خونریزی شدید همراه با قاعدگی های نامنظم دارد که در این صورت هم منوراژی و هم قاعدگی نامنظم است.
ارتباط منوراژی با قاعدگی نامنظم
خونریزی ناشی از قاعدگی شدید منجر به کم خونی شخص می شود. به عبارت دیگر کم خونی به همراه اضطراب یکی از علل قاعدگی نامنظم می باشد؛ پس منوراژی سبب قاعدگی نامنظم می شود.علائم و عوارض کم خونی
1. احساس سبکی در سر (بی هوا شدن سر و احساس خالی بودن زیر کاسه سر).2. خستگی دائمی.
3. احساس کوفتگی شدید در بدن خانم ها (بی رمق شدن دست و پا).
۴. اختلال در خواب.
۵. سیاهی رفتن چشم مخصوصا هنگام بلند شدن از جا (چرخیدن و گیج رفتن سر).
۶. داغ شدن دفعی کف دست و پا و یا یخ کردن آنی آن و بدن.
۷. بی قراری شبانه و بی تابی روزانه.
۸. نکته سنجی.
9. افسردگی.
۱۰. بد اخلاق شدن و نق نق کردن.
توجه: از هر ۲۰ نفر خانم یک نفر مبتلا به منوراژی است. خانم هایی که به سن یائسگی نزدیک تر می شوند منوراژی در آنها رایج تر است.
علل منوراژی
1. گاهی مربوط به بیماری های رحمی نظیر: فیبروئیدها، پولیپ رحم و سرطان رحم می باشد.۲. استفاده از آی.یو.دی (وسیله ای که در رحم می گذارند تا باردار نشوند).
۳. خونریزی شدید رحم بر اثر سقط جنین.
۴. وجود چاقی مفرط در زنان.
۵. کم خونی شدید یا متوسط.
6. ضعف اعصاب متوسط یا شدید.
۷. کم کاری غده تیروئید مخصوصا در خانم های چاق.
۸. علت ژنتیکی و وراثتی.
توجه: در این موارد جای نگرانی نیست البته بهتر است که به متخصص رجوع کنند تا موارد بالا روی او آزمایش شود تا اطمینان خاطر حاصل شود بیماری خاصی ندارد.
درمان منوراژی در طب جدید
درمان منوراژی بر اساس علت ایجاد، سن بیمار و شدت خونریزی فرق دارد. ابتدا باید بیماری های زمینه ای که قبلا اشاره شد مثل: فیبروم رحم، پولیپ رحم و سرطان رحم و ... برطرف شود. اگر هیچ علت زمینه ای یافت نشد مثل علت ژنتیکی و وراثتی، متخصص می تواند با تجویز بعضی از داروها از شدت خونریزی بکاهد.اگر درمان های اولیه کمک نکرد و یا منوراژی شدید بود:
١. جراحی لیزری برای برداشتن آندومتر (لایه پوشاننده رحم) که البته اگه کامل برداشته نشود بیماری برگشت پذیر است (چون اگر فقط مقداری از بافت آندومتر باقی بماند احتمال برگشت بیماری منوراژی وجود دارد).۲. به وسیله عمل جراحی هیستروکتومی تمام رحم برداشته شود. البته برای خانم های سن بالا که نزدیک یائسگی هستند و خونریزی های شدید دارند پس از آزمایشات داخلی و نمونه برداری بیوپسی از جداره رحم و آندومتر و ... اگر متخصص احتمال تومور سرطان بدهد و برای این که سرطان به جاهای دیگر بدن سرایت نکند می گوید اصلا رحم را بردارند؛ و یا برای بانوانی که دیگر نمی خواهند بچه دار شوند، خوب است.
درمان منوراژی در طب گیاهی
١. اگر حاصل از علت ژنتیکی و وراثتی است:
* هر روز، هفت برگ کاسنی تازه یا یک استکان عرق کاسنی با یک قاشق مرباخوری پودر کاسنی بخورد.* زیاد کافئین نخورد. مثل: چای، قهوه، شکلات، نسکافه، کاکائو و ...
2. اگر مربوط به دستگاه آی.یو.دی است:
بهتر است آن را کنار گذاشته و از روش های دیگر استفاده کند یعنی موقع عمل زناشویی زن و مرد شرعی حلال، حرکت باشد ولی منی را بیرون رحم بریزد.٣. اگر مربوط به چاقی مفرط است:
زیر نظر پزشک متخصص تغذیه یا متخصص داخلی وزن کم شود.٤. اگر مربوط به کم خونی شدید یا متوسط و یا ضعف اعصاب متوسط یا شدید است که دارای علائم:
* خونریزی شدید قاعدگی؛* قاعدگی های نامنظم؛
* عصبانیت ها و خشونت های بی مورد شک؛
* دودلی، سوءظن، پرخاشگری و نکته سنجی های بیجا.
درمان:
* نخوردن غذاهای شیمیایی؛* نخوردن غذاهای با ترانس چربی بالا؛
* خوردن کاهو با غذا.
۵. درمان منوراژی در طب اسلامی و سنتی
خوراکی ها:
١. خوردن توت فرنگی.۲. خوردن برنج شلتوک دار.
3. خوردن سیب زمینی.
4. لوبیا.
5. انگور زرد رسیده.
6. ارزن، کاچی ارزن.
7. لیمو شیرین (یک عدد به همراه شام)
8.رب سیب.
9. رب به.
۱۰. دلمه برگ درخت انگور.
11. ترکیب مساوی چهار (تخم شوید + تخم جعفری + تخم شنبلیله + تخم هویج) و مصرف قاووت آن به مقدار یک قاشق مربا خوری.
نکته: اگر موارد ۲، ۳ و ۴ اگر همراه با روغن زیتون مصرف شود بهتر است. مخصوصا سیب زمینی برشته شده در روغن زیتون.
جوشانده ها:
١. جوشانده گلنار فارسی یا گلنار وحشی.٢. جوشانده برگ بلوط.
3. جوشانده گزنه.
٤. دم کرده شنبلیله.
منبع: بیماری های زنان و نسخه های علامه سید حسن ضیایی، نویسندگان: مجید برزو، مهدی برزو، چاپ اول، انتشارات ابتکار دانش، قم، 1395 ش، صص 53-49.
نکته مهم: محتوای این مقاله، جنبه اطلاع رسانی و آموزشی داشته و توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شود و نباید آن را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.
