گاهی اوقات، ممکن است سانحه‌ای با شدت کم، مانند یک سقوط جزئی برای شکستگی لگن افراد مسن که دارای تراکم استخوانی کم هستند کافی باشد.
درمان‌های شکستگی لگن نیز بسته به شدت آسیب‌دیدگی‌ها متفاوت است. شکستگی‌هایی کوچک ممکن است با درمان‌های غیرجراحی قابل کنترل باشند. اما درمان شکستگی‌های لگن شدیدتر معمولا نیاز به عمل جراحی دارد تا لگن ترمیم شده و ثبات به آن بازگردد.
آناتومی لگن
لگن پایین ترین قسمت تنه است و در جایی قرار دارد که تنه به اندام تحتانی متصل میشود. استخوان لگن یک ساختمان حلقوی است که در بالا به ستون فقرات متصل شده و در پایین به استخوان های ران مفصل میشود.وظیفه لگن در واقع انتقال نیروی وزن از تنه به هر دو اندام های تحتانی است. همچنین در موقع نشستن، نیروی وزن تنه مستقیما از طریق لگن به زمین وارد میشود.
لگن همچنین حاوی ارگان های گوارشی و تولید مثل بوده و عروق و اعصاب مهمی از آن عبور کرده و از تنه به اندام تحتانی میروند.
کل استخوان لگن از به هم پیوستن دو استخوان بی نام در دو طرف و یک استخوان ساکروم در وسط و پشت تشکیل شده است. استخوان بی نام خود شامل سه قسمت به نام های ایلیوم Ilium ، ایسکیوم Ischium و پوبیس Pubis است.
مفصل ران که مردم به آن مفصل لگن هم میگویند و در بین پزشکان به مفصل هیپ Hip joint معروف است بزرگترین مفصل بدن بوده و شکل گوی و کاسه ای دارد.
.png "انواع شکستگی لگن، علل و عوارض و درمان آن")
انواع شکستگی‌های لگن
از آنجایی که لگن ساختاری حلقوی شکل دارد، هنگامی که آسیب‌دیدگی در بخشی از لگن به وجود می‌آید، اغلب شکستگی در نقطه مقابل آن نیز به وجود می‌آید. چندین الگوی شایع شکستگی لگن با توجه به جهت و شدت جراحت وجود دارد.شکستگی‌های پایدار و ناپایدار
شاید مهمترین روش برای دسته‌بندی شکستگی‌های لگن، تقسیم شکستگی‌ها به دو نوع پایدار یا ناپایدار باشد. بیشتر شکستگی‌های لگن پایدار هستند.شکستگی پایدار: استخوان‌های شکسته همچنان در یک راستا قرار دارند و حلقه‌ی لگن نیز شکل خود را حفظ داشته است. این شکستگی، تنها روی یک استخوان تاثیر می‌گذارد.
شکستگی ناپایدار: این شکستگی معمولا زمانی رخ می‌دهد که دو یا چند شکستگی در حلقه‌ی لگن وجود دارد و انتهای استخوان‌های شکسته از هم جدا شده باشند. این نوع شکستگی احتمالا بعد از آسیب‌دیدگی‌هایی با تاثیر بالا و همچنین جراحات مرتبط دیگر به وجود می‌آیند. در این صدمات به این دلیل که در این صدمات جدا شدن استخوان‌ها امکان خونریزی آزادانه‌تری را فراهم می‌کند، خونریزی نسبت به شکستگی‌های پایدار بیشتر است. این نوع شکستگی ممکن است که موجب آسیب‌های مستقیم به اندام‌های داخلی نیز شود.
شکستگی‌های باز و بسته
شکستگی‌های لگن را میتوان به شکستگی‌های باز که در آن استخوان از پوست بیرون زده و قابل مشاهده است و شکستگی‌های بسته که در آن استخوان از پوست بیرون نمی‌زند، تقسیم کرد. شکستگی‌های باز جدی‌تر هستند، زیرا عفونت ممکن است به راحتی به زخم برسد که از قبل بر اثر آسیب‌دیدگی آلوده شده است.
شکستگی های لگن را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد. شکستگی حلقه لگن، شکستگی استابولوم و شکستگی اطراف مفصل ران.
البته شکستگی سر استخوان ران جزو هیچکدام از سه دسته فوق نیست ولی میتوان آن را جزئی از شکستگی های لگن دانست.
در مورد هر کدام از این شکستگی ها در زیر توضیح مختصری داده میشود ولی برای مطالعه وسیع تر در مورد هر کدام از آنها میتوانید به بخش مربوط مراجعه کنید.
1. شکستگی حلقه لگن
شکستگی هایی که در استخوان های ساکروم، ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس ایجاد میشوند را شکستگی حلقه لگن میگویند.این نوع شکستگی لگن ممکن است خفیف بوده و با مدتی استراحت خوب شوند و یا ممکن است چنان شدید باشند که در کمتر از چند ساعت به علت خونریزی شدید موجب مرگ بیمار شوند.
در افراد مسن این شکستگی ها معمولا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشوند و در غالب موارد با چند هفته استراحت و بدون نیاز به جراحی خوب میشوند ولی در جوان ها معمولا ضربات شدیدی مانند تصادفات وسایل نقلیه یا سقوط ار ارتفاع علت شکستگی های حلقه لگنی است و در غالب موارد نیاز به درمان جراحی دارند.
تشخیص و درمان شکستگی لگن در ناحیه حلقه لگنی امروزه به عنوان یک زیر شاخه فوق تخصصی مهم از ارتوپدی محسوب میشود.
2. شکستگی استابولوم
شکستگی استابولوم نوعی شکستگی لگن است که در استخوان های ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس ایجاد شده به نحوی که خط شکستگی به درون حفره استابولوم میرود.این نوع شکستگی لگن از این جهت اهمیت دارد که باید به دقت جااندازی شود. اگر بعد از جااندازی شکستگی های استابولوم کوچکترین جابجایی در بین قطعات شکسته شده باقی بماند موجب میشود مفصل ران در عرض چند ماه بکلی تخریب شده و یا در عرض چند سال دچار آرتروز و ساییدگی شود.
به همین جهت امروزه تشخیص و درمان شکستگی لگن در ناحیه استابولوم به عنوان یک زیر شاخه فوق تخصصی مهم از ارتوپدی محسوب شده و فقط در مراکز خاصی انجام میشود.
3. شکستگی اطراف مفصل ران
این دسته شکستگی لگن، شامل گروهی از شکستگی ها است که در ناحیه زیر سر استخوان ران ایجاد میشوند. شکستگی های اطراف مفصل ران انواع مختلفی دارد که مهمترین آنها شکستگی های گردن استخوان ران و شکستگی های اینترتروکانتریک و شکستگی های ساب تروکانتریک هستند.شکستگی لگن در ناحیه اطراف مفصل ران گرچه در استخوان اصلی لگن ایجاد نشده است ولی چون مفصل ران بسیار نزدیک به لگن است و درد ناشی از این شکستگی ها در لگن احساس میشود به آنها شکستگی لگن هم میگویند.
این شکستگی ها معمولا در افراد مسن و بدنبال زمین خوردن بوجود میایند ولی میتوانند در افراد جوان و بدنیال ضربات شدیدتر مانند سقوط از ارتفاع یا تصادف اتومبیل هم ایجاد شوند.
شکستگی سر استخوان ران
شکستگی سر استخوان ران نوعی از شکستگی لگن است که معمولا بدنبال دررفتگی مفصل ران ایجاد میشود. هنگام دررفتگی مفصل ران ممکن است سر استخوان ران به کناره استابولوم گیر کرده و موجب کنده شدن تکه ای از آن شود.این شکستگی ها معمولا در افراد جوان ایجاد میشود و اهمیت آنها در اینست که داخل مفصل ران هستند و هر گونه بد جوش خوردن این شکستگی ها میتواند موجب بروز سائیدگی و آرتروز زودرس مفصل ران شود.
شکستگی لگن تا چه حد جدی است؟
جدی بودن شکستگی لگن نیز بستگی به تعداد و شدت استخوان‌های شکسته و همین‌طور تاثیری که روی اندام‌های داخلی لگن گذاشته دارد. بنابراین شدت شکستگی‌های لگن از جزئی تا تهدید کننده زندگی متغییر است.چه چیزی میتواند موجب شکستگی لگن شود؟
شکستگی‌های جدی لگن ناشی از آسیب‌های شدید مانند تصادفات رانندگی، آﺳﻴﺐهای ﻟﻪﺷﺪﮔﻲ (به عنوان مثال، زیر گرفته شدن توسط ماشین یا اسب) یا سقوط از بلندی است. شکستگی‌های لگن ناشی از صدمات با نیروی زیاد یا پرسرعت اغلب ناپایدار به حساب می‌آیند و نیاز به درمان فوری در بیمارستان دارند.شکستگی‌هایی با شدت کمتر که شامل شکستگی‌های بدون جابجایی میشوند، میتوانند بعد از افتادن (از ارتفاع کم) یا لغزش به ویژه برای کسانی که دارای تراکم استخوانی کم یا پوکی استخوانی هستند به وجود بیایند. به همین دلیل، شکستگی‌های دردناک و پایدار، در افراد مسن که عموما دارای پوکی استخوان بوده و مستعد سقوط و افتادن هستند بیشتر مشاهده میشود.
چه عاملی موجب شکستگی‌های دررفتگی لگن می شود؟
شکستگی دررفتگی لگن زمانی به وجود می‌آید که تاندون عضله از استخوان جدا شده و بخش کوچکی از استخوان را هم با خود جدا کند.این نوع شکستگی‌ها معمولا در ورزش‌هایی به وجود می‌آید که در آن نیاز به سرعت و توقف ناگهانی است. خصوصا این مورد در نوجوانان و جوانان در حال رشد شایع است. ورزش‌هایی از جمله دوی با مانع، دوی سرعت، پرش طول و فوتبال (مخصوصا زمانی که خطایی در آن اتفاق بیافتد که بازیکن به شدت به زمین بخورد) از جمله این موارد هستند. همچنین ممکن است شکستگی دررفتگی لگن ناشی از تصادف رانندگی باشد.
چه عواملی باعث شکستگی‌های استرس لگنی میشود؟
شکستگی‌های استرسی لگن در اثر فشارهای مکرر به استخوان در اثر انجام حرکات مکرر ورزشی به وجود می‌آیند. این شکستگی‌ها معمولا روی استخوان شرمگاهی تاثیر گذاشته و باعث درد میشوند که به تدریج بر شدت آن افزوده میشود.با این حال، این شکستگی‌ها مانع از انجام ورزش نمی‌شوند. ورزش‌هایی با تاثیرات مکرر که شامل حرکاتی مانند دویدن یا پرش باشند بیشترین خطر را دارند. شکستگی‌های استرس اغلب در کسانی اتفاق می‌افتد که به صورت ناگهانی به مسافت یا سطح فعالیت‌های خود بیافزایند.
از جمله افراد کم‌تحرکی که به صورت ناگهانی شروع به ورزش کنند. این شکستگی‌ها در لگن شایع نیستند، با این حال، در زنان و افرادی که دارای تراکم کم استخوانی (پوکی استخوان) هستند شایع هستند.
شکستگی لگن در چه کسانی به وجود می‌آید؟
شکستگی‌های عمده لگن میتواند برای هر کسی که در معرض یک آسیب جدی قرار می‌گیرد به وجود بیاید. شکستگی‌های شدید و پایدار بیشتر در افراد مسن، به ویژه در کسانی که دچار پوکی استخوان هستند به وجود می‌آیند. شکستگی‌های ناشی از دررفتگی، به ویژه در نوجوانان ورزشکار شایع هستند. شکستگی‌های استرسی نیز معمولا در دونده‌ها مشاهده میشوند. با این حال، این شکستگی‌ها بیش از لگن روی نواحی دیگر تاثیر می‌گذارند..png "انواع شکستگی لگن، علل و عوارض و درمان آن")
علائم شکستگی پایدار لگن چیست؟
شکستگی لگن پایدار تقریبا همیشه دردناک است. درد در لگن یا کشاله ران معمولی است، اما با تلاش برای حرکت دادن باسن یا راه رفتن بدتر میشود. با این حال، همچنان امکان راه رفتن برای فرد وجود دارد. برخی از بیماران متوجه میشوند که اگر بخواهند زانو یا کمر خود را خم کنند، اندکی از درد کاسته میشود.سایر علائم با توجه به شدت شکستگی متفاوت هستند که عبارتند از:
* درد و التهاب در کشاله ران، لگن، کمر، باسن یا لگن
* کبودی و تورم روی استخوان‌های لگنی
* بی‌حسی یا گزگز و سوزن سوزن شدن در ناحیه دستگاه تناسلی یا بالای ران
* دردی که ممکن است هنگام نشستن و اجابت مزاج به وجود بیاید
همچنین ممکن است علائمی از خونریزی نیز در فرد قابل مشاهده باشد. خونریزی میتواند در چند ناحیه به پوست برسد و در برخی موارد بیش از سایر موارد قابل مشاهده باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
* کبودی روی استخوان‌های لگنی
* کبودی یا تنگی منفذ در کشاله ران یا میان‌دوراه
* کبودی در کمر
* خونریزی واژینال در زنان و کبودی بیضه در مردان
* مشاهده خون در ادرار یا عبور آن از پشت
توجه: بعد از آسیب‌دیدگی شدید مانند تصادفات رانندگی، شکستگی جدی لگن حتی برای افرادی که در ابتدا امکان راه رفتن را نیز دارند محتمل است. اگر در حال کمک به چنین فردی هستید، باید سعی کنید تا زمان رسیدن کادر اورژانس، مجروح را گرم و بی‌حرکت نگه دارید. این کار خطر خونریزی را کاهش داده و ممکن است که جان فرد را نجات دهد.
علائم شکستگی‌های غیر پایدار لگن چیست؟
شکستگی‌های بزرگ و ناپایدار لگن به احتمال بالا موجب درد شدید و شوک در فرد میشوند. فرد ممکن است درد را در نواحی لگن، کشاله ران، کمر، شکم یا در بخشهای تهتانی پاها حس کند.استخوان‌های لگن بزرگ بوده و خون زیادی در این نواحی در جریان است. به این جهت، در صورتی شکستگی، خونریزی شدید بوده و توقف خونریزی نیز به سرعت امکان‌پذیر نیست. همچنین در حالی که ممکن است خونریزی به دلیل اینکه در نواحی داخلی شکم باشد، قابل مشاهده نباشد. اما از دست دادن خون زیاد باعث افت ناگهانی فشار خون فرد میشود. فرد در چنین شرایطی معمولا دچار رنگ‌پریدگی، بی‌حالی و سستی میشود و حتی ممکن است که از هوش برود.
گاهی اوقات ممکن است که فرد پس از شکستگی ناپایدار لگن سعی کند راه برود. این مورد خصوصا در تصادفات رانندگی که شوک مانع از احساس درد میشود شایع است.
علائم شکستگی دررفتگی لگن چیست؟
شکستگی‌های دررفتگی لگن در ورزشکاران نوجوان و جوانان که در حال رشد هستند دیده میشود. علائم این نوع شکستگی هم شامل درد ناگهانی در حین حرکات قدرتمند ناگهانی است. درد در اغلب موارد در بخشهای تهتانی، ناحیه نشیمنگاه و در قسمت استخوانی جلوی لگن حس میشود. ورزشکارانی که هنگام ورزش از تاندون و عضلات آسیب دیده استفاده می‌کنند، احساس ضعف و درد خواهند داشت. احتمال کبودی و تورم نیز در این موارد شکستگی وجود دارد.علائم شکستگی استرسی لگن چیست؟
شکستگی‌های استرسی لگن در نواحی که ترک‌خوردگی در استخوان فرد وجود دارد، از خفیف‌ترین انواع شکستگی‌های پایدار به حساب می‌آیند. شکستگی‌های استرسی لگن از آنجایی که یافتن محل درد دشوار است، به راحتی قابل یافتن نیستند. علائم شکستگی‌های استرسی لگن عموما یک درد مبهم است که پیدا کردن محل آن نیز دشوار است. این درد ممکن است که در ابتدا با ادامه دادن حرکات ورزشی بهتر شود، با این حال، وضع آن بدتر میشود.چگونه میتوان شکستگی لگن را تشخیص داد؟
در مورد صدمات شدید مانند تصادف رانندگی که احتمال شکستی لگن وجود دارد، تصویربرداری اشعه ایکس یا رادیولوژی برای ارزیابی فوری وضعیت استخوان‌های لگن به کار میرود. در همین حال، زمانی که آسیب‌دیدگی شدت کمی داشته، اما فرد در استخوان‌های لگن درد داشته باشد، در راه رفتن مشکل داشته یا اینکه در بخش تهتانی بدن دچار بی‌حسی شود، فرد مشکوک به شکستگی لگن است.تصویربرداری اشعه ایکس: اشعه ایکس بیشتر موارد شکستگی‌های لگن را به خوبی نشان می‌دهد. با این حال، این نوع تصویربرداری جزئیات جراحاتی که به اندام‌های لگنی وارد شده‌اند را نشان نمی‌دهد. اشعه ایکس، عکس‌هایی از استخوان‌ها فراهم کرده و معمولا از زوایای متعددی گرفته میشود. به همین جهت، پزشکان میتوانند با استفاده از تصاویر اشعه ایکس، مشخص کنند که استخوان و چه مقداری از آن از جای خود خارج شده است.
سی‌تی اسکن: در این روش تصویربردای از اشعه ایکس در چندین برش برای تهیه‌ی تصاویر ۳بعدی از لگن صدمه دیده استفاده میشود. سی‌تی اسکن در موارد پیشرفته انجام می‌گیرد تا پزشکان بتوانند تصاویر با وضوح بهتری از شکستگی‌ها و آسیب‌های مرتبط به آن را شناسایی کنند.
ام‌آرآی (MRI): این روش جایگزین سی‌تی اسکن است و ممکن است که تصاویر واضح‌تری را از نواحی آسیب‌دیده فراهم کند. ام‌آرآی معمولا ضرورتی ندارد، مگر برای شکستگی‌های استرسی که با اشعه ایکس و سی‌تی اسکن قابل مشاهده نیستند.
سونوگرافی: درا ین روش، رنگ رادیواکتیوی تزریق شده و سپس پزشکان میتوانند با آن تصاویری از اندام‌های درونی بدن را مشاهده کنند. این روش برای بررسی اندام‌های درونی بدن به کار میرود.
اسکن استخوان: نیز گاهی برای شناسایی شکستگی‌های شدید به کار میرود. این روش به خصوص برای بیمارانی به کار میرود که به دلیل استفاده از دستگاه‌هایی مانند ضربان‌ساز امکان استفاده از ام‌آرآی وجود ندارد.
چنانچه پزشک معالج مشکوک به پوکی استخوان در فرد باشد، برای بررسی تراکم استخوانی از آزمایش سنجش تراکم استخوان بهره می‌برد. پزشک ممکن است از آزمایش‌های دیگری مانند آزمایش خون برای بررسی میزان از دست دادن خون، عملکرد کبد، کلیه و آزمایش ادرار برای بررسی آسیب‌های وارده به مثانه استفاده کند.
.png "انواع شکستگی لگن، علل و عوارض و درمان آن")
درمان شکستگی لگن
درمان شکستگی لگن ناشی از وارد شدن ضربه با فشار زیاد: در مواردی که یک ضربه شدید و یک باره باعث ایجاد شکستگی در ناحیه لگن شده باشد، در اکثر موارد برای ترمیم آسیب دیدگی نیاز به عمل جراحی وجود دارد. به این ترتیب معمولاً مشکل لگن ترمیم می شود، اما بهبود کامل بیمار احتمالاً به مدت زمان طولانی نیاز دارد. عمل جراحی لگن می بایست در اسرع وقت پس از تشخیص شکستگی لگن بر روی بیمار و اغلب در طول ۲۴ ساعت اول پس از آسیب دیدگی انجام شود.انجام سریع این عمل جراحی می تواند به کوتاه شدن زمان لازم برای بستری شدن بیمار در بیمارستان کمک کرده و کاهش درد و عوارض جانبی درمان را برای وی به همراه داشته باشد. گاهی اوقات عمل جراحی برای ۱ تا ۲ روز به تاخیر انداخته می شود تا به این ترتیب بتوان ابتدا سایر مشکلات بیمار را درمان کرد. انجام این کار می تواند ریسک عمل جراحی را کاهش دهد. نوع عمل جراحی لازم برای درمان شکستگی لگن بستگی به محل ایجاد شکستگی و وضعیت بیمار دارد. پس از عمل جراحی، پزشک از بیمار می خواهد که در اسرع وقت فعالیت های حرکتی خود را آغاز نماید. انجام این کار می تواند از ایجاد مشکلاتی مثل ذات الریه، تشکیل لخته های خونی، و زخم بستر جلوگیری کند. علاوه بر این پزشک بیمار را تشویق می کند تا در برنامه های توان بخشی شامل فیزیوتراپی و کار درمانی شرکت کند.
شکستگی های ناشی از ضربه های کم فشار: درمان این نوع شکستگی ها معمولاً شامل یک دوره استراحت اولیه و قرار ندادن وزن بدن بر روی استخوان های آسیب دیده می باشد. در این زمان معمولاً به بیمار توصیه می شود سطح فعالیت خود را برای یک دوره زمانی کاهش داده یا از واکر یا چوب زیر بغل برای چند هفته استفاده کند. با گذشت این دوره، به تدریج انجام فعالیت ها و تمرین هایی که باعث وارد شدن وزن بر روی استخوان های لگن می شود با توجه به سطح تحمل بیمار شروع شده و انجام این فعالیت ها نباید با افزایش علائم شکستگی لگن همراه باشد. انجام این فعالیت ها در طول یک دوره چند هفته تا چند ماه با هدایت فیزیوتراپ انجام شده و سطح آنها با توجه به شدت آسیب دیدگی و نحوه عکس العمل بیمار به این روش های درمانی تنظیم می شود.
درمان های دستی فیزیوتراپی همچون ماساژ، تکنیک های آزاد سازی نقطه محرک، درای نیدلینگ، حرکت دادن مفاصل، حرکت های کششی، و الکترو درمانی می توانند برای تسریع فرآیند درمان شکستگی لگن، افزایش دامنه حرکت، کاهش درد و بهبود سطح عملکرد، و نیز تصحیح فاکتورهای تاثیرگذار بر بهبود شکستگی لگن مورد استفاده قرار گیرند. این روش های درمانی معمولاً زمانی شروع می شوند که فیزیوتراپ انجام آنها را برای بیمار بی خطر تشخیص دهد.
علاوه بر این لازم است برای بیماران از تمرین های انعطاف پذیری و تقویتی بدون درد به عنوان بخشی از برنامه توان بخشی به منظور اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه استفاده شود. در این حالت تاکید خاص بر بهبود ثبات مفصل لگن و عضلات مرکزی بدن است. در این شرایط می توان از تمرین های حرکتی جایگزین که حداقل فشار را به استخوان آسیب دیده وارد می کنند استفاده کرد و به این ترتیب سطح تناسب اندام ها و عضلات را افزایش داد. برای مثال در این رابطه می توان از شنا، دوچرخه سواری و راه رفتن در آب نام برد. متخصص فیزیوتراپی می تواند به شما درباره تمرین ها و حرکت هایی که برای شما بیشترین سودمندی را دارد اطلاعات داده و زمان شروع آنها را مشخص نماید.
تمرین های حرکتی فیزیوتراپی برای تسریع دوره ریکاوری
تمرین های حرکتی زیر می بایست طبق نظر فیزیوتراپ برای دستیابی به اهداف زیر انجام شوند:• بهبود فرآیند چرخش خون
• تقویت عضلات اطراف لگن
• بازیابی حرکت های عادی لگن
شکستگی‌های ناپایدار و شدید لگن چگونه درمان میشوند؟
درمان شکستگی ناپایدار لگن بستگی به محل شکستگی و همین‌طور آسیب‌های دیگری که ممکن است فرد داشته باشد دارد. هدف اصلی از درمان شکستگی ناپایدار لگن، ابتدا تثبیت لگن و جلوگیری از خونریزی، سپس ثابت نگه داشتن استخوان‌ها تا حصول بهبودی است.کمک‌های اولیه در شکستگی لگن
اگر در حین کمک به یک فرد آسیب‌دیده مشکوک به شکستگی لگن هستید، مجروح را تا رسیدن کادر درمانی با پتو یا ژاکت گرم نگه دارید. اجازه نزدیک شدن افراد غیرآموزش دیده به مجروح را به ویژه زمانی که فرد درد شدیدی دارد ندهید.چنانچه فرد خواست راه برود، او را مجبور به نشستن کنید. از مجروح سوال کنید که در چه ناحیه‌ای درد دارد، به خصوص در ناحیه قفسه‌سینه، شکم یا باسن.
اگر مجروح در جایی نزدیک به لگن درد داشت، احتمال آنکه دچار شکستگی لگن شده باشد بالاست. تا زمان رسیدن کادر درمانی اورژانس، مجروح را بی‌حرکت و گرم نگه دارید. همچنین کاملا دانسته میشود که برخی افراد گاهی اوقات پس از شکستگی‌های شدید لگن به خصوص در اثر تصادفات رانندگی، به دلیل اینکه شوک مانع از احساس درد میشود بلافاصله شروع به راه رفتن می‌کنند.
درمان از دست دادن خون در شکستگی لگن
کاهش خونریزی لگن، ابتدا با ثابت نگه داشتن آن انجام میشود. این کار توسط برخی اتصال‌دهنده‌ها و صفحات مخصوص انجام می‌گیرد. تثبیت لگن هم با فیکساتورهای خارجی انجام میشود.
تثبیت خارجی لگن
در این کار از پیچ‌های درازی که از طرفین وارد استخوان‌ها میشوند و یک قاب خارجی بزرگ استفاده میشود. تثبیت قسمت خارجی لگن در اتاق عمل و در حالت بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد.
نگه داشتن استخوان‌ها به جلوگیری از خونریزی کمک می‌کند. پیچ‌ها و مهره‌ها هم از طریق برش‌های کوچکی وارد پوست و عضلات میشوند. این‌ها از دو طرف لگن بیرون آمده و در آنجا به میله‌هایی از جنس فیبرکربن متصل میشوند. فیکساتور خارجی نیز به عنوان یک قاب تثبیت‌کننده عمل کرده و استخوان‌ها را در وضعیت مناسبی ثابت نگه می‌دارد.
کشش
در این روش از سیستم قرقره‌ای از پیچ‌های خارجی و وزنه‌های متعادل‌کننده استفاده میشود. با این کار، قطعات استخوانی هم‌راستا میشوند. کشش استخوانی برخی اوقات به عنوان یک درمان موقتی به کار میرود. با این حال، در اغلب موارد، موجب تسکین درد میشود. گاهی اوقات، شکستگی‌های لگن به تنهایی با کشش اسکلتی درمان میشوند، با این حال، چنین مواردی نادر غیرمعمول هستند.
تثبیت داخلی لگن
بیماران کمی برای ثابت نگه داشتن استخوان‌ها به تثبیت داخلی نیاز دارند. عمل جراحی تثبیت داخلی، یک عمل جراحی باز است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد. قطعات استخوانی جابجا شده، سپس با پیچ و صفحاتی که به صورت دائمی در محل قرار داده میشوند نگه داشته میشوند. تثبیت لگن برای کنترل درد و بهبودی بیمار در طولانی‌مدت اهمیت زیادی دارد. این درمان احتمالا در صورت شکستگی‌های متعدد، بیشتر لازم است.
کنترل درد
درد با تجویز داروهای مسکن و تثبیت لگن ناپایدار کنترل میشود. ممکن است که در ابتدا به مسکن‌های قوی و بی‌حس‌کننده‌های موضعی نیاز باشد. همچنین امکان دارد که از یک بی‌حسی اپیدورال برای کنترل درد اولیه استفاده شود.
لخته شدن خون
پزشکان معمولا برای کاهش خطر لخته شدن خون در رگ‌های پا و لگن از داروهای ضد انعقادی یا رقیق‌کننده‌های خون استفاده می‌کنند. شکستگی‌های لگن خطر لخته شدن خون را افزایش می‌دهد.
استراحت
درمان اولیه با کاهش درد و استراحت در رختخواب همراه است. پزشکان بیماران را در سریع‌ترین زمان ممکن به حرکت درمی‌آورند. این کار برای بهبودی طولانی مدت بیمار بهتر است و همین‌طور خطر لخته شدن خون در رگ‌های عمقی (ترومبوز ورید عمقی) را کاهش می‌دهد.
با این حال، به احتمال زیاد بیمار برای حدود ۳ ماه برای راه رفتن نیاز به عصا یا واکر دارد تا استخوان‌ها کاملا بهبود یابند. اگر بیمار جراحاتی در قسمت‌های بالای پا دارد، ممکن است که لازم باشد برای مدتی از ویلچر استفاده کند تا از فشار آوردن به پاها جلوگیری شود.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپ در جلسات منظم سعی می‌کند تا به بیمار در حفظ قدرت عضلات و تحرک مفاصل یاری برساند. وقتی که بیمار توانست وزن را تحمل کند، جلسات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و بازگرداندن تعادل به آن ادامه پیدا می‌کند. زیرا با شروع راه رفتن، فرد ممکن است که ضعف عضلانی داشته و همین‌طور در کنترل تعادل خود دچار مشکل شود.
شکستگی پایدار لگن چگونه درمان میشود؟
رایج‌ترین درمان برای شکستگی پایدار لگن، استراحت در رختخواب و مصرف داروهای مسکن است. معمولا برای درمان شکستگی‌های پایدار نیازی به عمل جراحی نیست. به احتمال زیاد عصا و سایر وسایل کمکی برای راه رفتن بخشی از پروسه بهبودی بیمار هستند. فیزیوتراپی هم بخش ضروری از آن است.دررفتگی لگن چگونه درمان میشود؟
دررفتگی لگن با استراحت درمان میشوند. دوره بهبودی این نوع شکستگی‌ها معمولا بین ۴ تا ۶ هفته است. استفاده از کمپرس یخ میتواند به بهبود درد و التهاب کمک کند. گاهی اوقات برای اتصال مجدد استخوان و تاندون نیاز به عمل جراحی است. با این حال، این روش تنها برای شکستگی‌هایی که به طور غیرمعمولی بزرگ باشند استفاده میشود. پس از دوره استراحت، برنامه توانبخشی تدریجی بیمار شروع میشود که هدف آن بازیابی قدرت و حرکت کامل در ران است.شکستگی استرسی لگن چگونه درمان میشود؟
شکستگی‌های استرسی لگن میتواند باعث کند شدن و بدتر شدن وضعیت درد شود و ممکن است که شکستگی‌های بزرگ‌تری نیز ایجاد شود. بنابراین مهم است که بیمار فعالیت‌هایی نداشته باشد که منجر به بروز چنین شکستگی‌هایی میشود.شروع مجدد دویدن پس از چند هفته از زمانی که فرد کاملا دیگر دردی را حس نکند شروع میشود. هم‌اکنون، برخی پژوهشگران درمان با داروی پامیدرونات (Pamidronate) را پیشنهاد می‌کنند که برای درمان پوکی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد که این روش درمانی حتی برای بیمارانی که به پوکی استخوان مبتلا نیستند نیز موجب تسریع در بهبودی شکستگی‌های استرسی لگن میشود.
آیا پس از شکستگی لگن دوباره میتوان راه رفت؟
اکثر افرادی که دچار شکستگی لگن میشوند، بعد از چند ماه میتوانند دوباره راه بروند. اگر شدت شکستگی کمتر، سن فرد پایین، وضعیت بدنی بهتر یا عضلات سالم‌تری داشته باشد، بهبودی با سرعت بیشتری حاصل میشود. گاهی اوقات شکستگی‌های شدید لگن میتواند برای مدت طولانی روی نحوه‌ی حرکت فرد تاثیر بگذارد.منبع: سایت دکتردکتر
سایت کلینیک شمیم
سایت ایران ارتوپد
