1) 5 فروردين ماه سال1358هجري شمسي: جمهوري اسلامي ايران بطوررسمي از پيمان سِنتو خارج شد. اين اقدام بنا به نظرو رأي اعضاي شوراي انقلاب عملي شد. سِنتو يا سازمان پيمان مركزي درسال1959ميلادي جانشين پيمان بغداد شد. دراين پيمان دولتهاي عضوپيمان بغداد بجزعراق حضورداشتند. گفتني است كه اِمريكا ازاعضاي رسمي پيمان نبود اما درمانورهاي پيمان شركت ميكرد و بركمكهاي مالي پيمان سِنتو و جريانات آن بطورمستقيم نظارت خود را اعمال ميكرد.
1) 5 فروردين ماه سال1358هجري شمسي:جمهوري اسلامي ايران بطوررسمي از پيمان سِنتو خارج شد. اين اقدام بنا به نظرو رأي اعضاي شوراي انقلاب عملي شد. سِنتو يا سازمان پيمان مركزي درسال1959ميلادي جانشين پيمان بغداد شد. دراين پيمان دولتهاي عضوپيمان بغداد بجزعراق حضورداشتند. گفتني است كه اِمريكا ازاعضاي رسمي پيمان نبود اما درمانورهاي پيمان شركت ميكرد و بركمكهاي مالي پيمان سِنتو و جريانات آن بطورمستقيم نظارت خود را اعمال ميكرد.
2) شكست حمله نظامي آمريكا به ايران در طبس به علت طوفان شن (1359ش):آمريكا پس از سرخوردگي در جريان گروگانگيري جاسوسانش در سفارت اين كشور از سوي دانشجويان مسلمان پيرو خط امام و نااميدي از پيروزي در اين جريان به وسيله فشار سياسي و تحريم اقتصادي، درصدد حل اين قضيه از طريق نظامي برآمد. دولت كارتر بر اساس نقشهاي بسيار محرمانه جهت آزادي گروگانها، در 5 ارديبهشت سال 1359 شمسي با تعدادي هواپيماي نظامي و 20 هليكوپتر، حمله خويش را به ايرانِ تازه از بند رها شده، آغاز كرد. اين هواپيماها و هليكوپترها كه حامل موتورسيكلت، جيپ نظامي، توپ، مسلسل و مهمات لازم بودند، در صحراي طبس فرود آمدند تا از آن مكان، عمليات آزادسازي گروگانها را آغاز نمايند. با وجود تجهيزات فراوان، كماندوهاي ماهر و آموزش ديده، برنامهريزي دقيق حمله، عدم وجود مانع و غفلت نيروهاي اطلاعاتي ايران، اين بار دست غيبي امداد الهي از آستين شنهاي صحراي طبس بيرون آمد و شكستي سخت و مفتضحانه را نصيب ابرههصفتان آمريكايي كرد. ماجراي طبس يكي از رسواترين شكستهاي توطئههاي امپرياليسم آمريكا عليه انقلاب اسلامي ايران است. بدون شك حادثه طبس و شكست مزدوران آمريكايي علي رغم مجهز بودن به پيشرفتهترين وسايل و تجهيزات روز، يكي از معجزات بزرگ قرن به شمار ميآيد. واقعه اين روز، نه تنها يك اتفاق ساده، زودگذر و فراموش شدني نبود، بلكه تمثيلي است ماندگار و هميشگي براي كساني كه با چشم دل خويش، جز آنچه هست ميبينند و تذكري است براي اثبات قدرت تامه الهي و سستي كيد دشمنان خدا.
3) ارسال اولين نامه رييس جمهور عراق براي مسؤولان جمهوري اسلامي ايران پس از پايان جنگ (1369 ش):دو سال پس از پايان جنگ ايران و عراق، در حالي كه فضاي بينالمللي به شدت عليه عراق شكل ميگرفت و تهديدهاي موجود و طمع رژيم بعث عراق به كويت احتمال وقوع درگيري مجدد در منطقه را افزايش داده بود، در پنجم ارديبهشت 1369، نامه سربستهاي از رييس جمهور عراق و ياسر عرفات براي مقام معظم رهبري و رييس جمهور وقت، آيتاللَّه هاشمي رفسنجاني ارسال شد. به منظور بررسي مضامين نامه و همچنين تهيه جواب و برخورد مناسب با اين موضوع، در هشتم ارديبهشت 1369، جلسهاي با حضور مسؤولان عالي نظام تشكيل گرديد. در اين نامه از مسؤولان عالي رتبه جمهوري اسلامي ايران خواسته شده بود تا ديدار و مذاكرهاي مستقيم داشته باشند. بياعتبار ساختن قطعنامه 598 شوراي امنيت و حذف نقش دبير كل سازمان ملل متحد در جريان مذاكرات دو كشور و نيز چشمداشت عراق به كويت از انگيزهها و اهداف اصلي ديكتاتور عراق از ارسال اين نامه بود. از پنجم ارديبهشت 1369 تا 27 مرداد آن سال جمعاً، شش نامه از عراق و چهار نامه از ايران ارسال شد كه در نهايت، اين روند با وقوع حادثه اشغال كويت توسط عراق پايان يافت.
4) درگذشت دكتر "محمد باقر" اديب شهير پاكستاني (1372ش):دكتر محمدباقر از استادان برجسته زبان فارسي در كشور پاكستان، در سال 1290 ش در فيصل آباد پاكستان ديده به جهان گشود و در همان جا تحصيلات خود را در دانشكدههاي رسمي پاكستان در رشته علوم، فيزيك و شيمي به پايان رساند. وي سپس براي گذراندن دوره فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسي، وارد دانشگاه پنجاب شد و در ادامه دكتراي زبان و ادبيات فارسي را از دانشگاه لندن گرفت. دكتر محمدباقر از بزرگترين مشوقان و معلمان زبان وادبيات فارسي در پاكستان به شمار ميرفت. چنان كه در سال 1338 از دولت ايران نشان سپاس گرفت و پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دوبار به خدمت حضرت امام خميني(رحمة الله علیه) رسيد. استاد محمدباقر، به زبانهاي اردو، پنجابي، عربي، هندي و انگليسي تسلط داشت و بيش از نيم قرن از عمر خود را در راه تعليم و تعلم زبان فارسي صرف كرد. از اين شخصيت برجسته بالغ بر 120 مقاله و 56 كتاب به جاي مانده است كه تاريخ ساسانيان، زبان فارسي امروز، مخزن الغرائب در 5 جلد و... از آن جملهاند. اين استاد توانا، با شعرا و نويسندگان بزرگ ايراني چون ملك الشعراي بهار، دكتر محمدمعين و استاد سعيد نفيسي، دوستي و مصاحبت نزديك داشت و بارها به ايران سفر كرده بود. اين استاد فارسي دوست، سرانجام در پنجم ارديبهشت 1372 در 82 سالگي درگذشت.
5) افتتاح راديو هندي معاونت برون مرزي (1377ش)
6) آغاز هفته كار و كارگر
7) كشته شدن "خسروپرويز" پادشاه مغرور سلسلهي ساسانيان(7 ق): خسرو پرويز از سلاطين ساساني است كه در مدائن ميزيست و از سال 590 ميلادي - بيست سالگي حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) - به مدت 38 سال بر ايران حكومت كرد. وي در عصر پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) ميزيسته و حضرت طي نامهاي، او را به اسلام دعوت نمود. اين پادشاه مغرور نامهي پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) را پاره كرد و به نمايندهي خود در يمن، دستور دستگيري پيامبر را داد. هنگامي كه فيروز، نماينده خسرو پرويز به حضور پيامبر رسيد گفت: خداوندگارم، خسرو، مرا فرموده كه تو را به نزد او ببرم. حضرت فرمود: خداي من، مرا خبر داد كه ديشب خداي تو به قتل رسيده است. پس از چندي خبر قتل خسرو پرويز و جانشيني پسرش، شيرويه، به مدينه رسيد و فيروز و همهي همراهانش به اسلام گرويدند.
8) درگذشت "ابوجعفر بن حبش" دانشمند نجوم و رياضي(380 ق)
9) تصرف كشمير توسط قواي "سلطان محمود غزنوي" در جريان حمله به هند(396 ق)
10) وفات "امام بيهقي" از مشاهير محدثين و حافظ قرآن(458 ق):ابوبكر فخرالزَّمان احمد بن حسن، معروف به امام بيهقي از مشاهير محدثين، حافظ، زاهد و در علوم گوناگون داراي دستي توانا بود. به جهت تحصيل احاديث و سنن نبويّه به بلاد بسياري سفر كرد. او را بر امام شافعيان به واسطهي تأليفات خود حقّي روشن است. بيهقي در 458 قمري در نيشابور وفات يافت و جنازهاش را براي دفن به بيهق(نزديك نيشابور) انتقال دادند. الاربعين، الاسماء و الصفات، الاعتقاد، البعث و النشور، از جمله آثار اوست.
11) درگذشت آيتاللَّه "حاج ميرزا علياكبر نوقاني" فقيه و مجتهد(1370 ق):حاج ميرزا علي نوقاني فقيه، متكلم و شاعر، متخلّص به فقير، در سال 1300 ق در محلهي نوقان مشهد ديده به جهان گشود و تا 27 سالگي در محضر اساتيدي چون اديب نيشابوري اول، حاج شيخ حسنعلي تهراني و حاج سيد عباس شاهرودي در حوزهي علميهي مشهد به تحصيل علوم اسلامي پرداخت. سپس به نجف اشرف رفته و از محضر آخوند خراساني، سيدمحمدكاظم يزدي و شريعت اصفهاني بهره جست و پس از اخذ اجازه اجتهاد به مشهد بازگشت. او خطيبي توانا و در مناظره، استادي زبردست بود و طبع شعر موزون داشت. ميرزا علياكبر نوقاني همچنين خطوط نسخ و نستعليق را به خوبي مينوشت و در اين فن، استاد بود. نوقاني سرانجام در اثر سكتهي قلبي در هفتاد سالگي در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا(علیه السلام) دفن شد. سه مقالهي نوقاني و تعليقي بر شرح نهجالبلاغهي ابن ابي الحديد، از جمله آثار اين عالم ديني ميباشند.
12) 25مارس سال1957ميلادي:قرارداد ايجاد جامعه اقتصادي اروپا يا بازارمشترك اروپا در رم ميان نمايندگان كشورهاي اروپايي به امضا رسيد. هدف ازتشكيل چنين جامعه اي ايجاد تعرفه گمركي ميان كشورهاي عضوبراي ازبين بردن تعرفه هاي گمركي بود كه درپي آن مبادلات كالا، نيروي كار، سرمايه و خدمات نيزبصورت آزاد ميان كشورهاي عضو انجام ميگرفت. اكنون بازازمشترك اروپا براي كشورهاي عضو به منزله مركزي براي دستيابي به مقاصد سياسي است و اين كشورها ازمقاصد سياسي و نظامي خود را ازطريق بازارمشترك اروپا اعمال ميكنند.
13) سقوط آخرين دولت اسلامي اروپا در "غرناطه" توسط سپاهيان پادشاه اسپانيا (1492م):پس از ظهور دين مبين اسلام و در پي گسترش آن در نواحي غرب آسيا و شمال افريقا، سپاهيان اسلام از طريق تنگه جبلالطّارق وارد منطقه جنوب غربي اروپا شدند و اين ناحيه به مدت هشت قرن تحت نظر خلفاي اسلامي قرار داشت. اين ناحيه كه امروزه اسپانيا ميباشد در آن زمان اندلس ناميده ميشد. با گذشت زمان، مسيحيان اسپانيا به كمك ديگران زمينه ترويج فساد را در بين مسلمانان به وجود آوردند و سرزمين اندلس را از دست مسلمانان خارج ساختند. در اين هنگام عده بسياري از مسلمانان از شهرهاي اسپانيا به غرناطه آمدند و اين شهر مدتي دراختيار آنان بود. در نهايت، اين شهر به عنوان آخرين پايگاه دولت اسلامي در اروپا، در 25 آوريل در سال 1492م به تصرف مسيحيان درآمد و به حكومت هشتصد ساله مسلمانان در اين منطقه پايان داده شد. دوران حاكميت اسلام در اين منطقه با شكوفايى علم و دانش همراه بود؛ علوم قرآني و حديث، فقه، علوم طبيعي و پزشكي، نجوم و رياضيات، فلسفه و ادبيات جلوههايى از بُعد علمي و فرهنگي مسلمانان در اين منطقه به حساب ميآمد. گرچه در كنار علوم فوق، بايد از معماري اسلامي ياد كرد كه بقاياي آن در اسپانياي امروز نشانههايى از فكر بديع و تلاش مسلمانان در نمايش دين اسلام در تمامي جهات زندگي است. سقوط دولت اسلامي در اندلس ناشي از عواملي چند ميباشد كه ميتوان از غفلت امرا و حكام جامعه اسلامي، عدم وحدت و يگانگي ميان مسلمانان، تأثيرات گسترده تهاجم فرهنگي و برنامهريزي و تلاش دشمنان اسلامي در باز پسگيري اين قطعه از دنياي اسلام ياد نمود.
15) آغاز حفر كانال سوئز بين درياي سرخ و درياي مديترانه (1859م): طرح اتصال درياي سرخ و درياي مديترانه، به روزگار باستان باز ميگردد و گفته ميشد كه اين طرح، اولين بار در زمان حكومت هخامنشيان عملي گرديد. اما اين كانال پس از چندي در زيرشنهاي بيابان پرشد و آثارش از ميان رفت. بيش از 23 قرن بعد، اوجگيري رقابتهاي انگلستان و فرانسه در قرن نوزدهم و تلاش هر كدام از آنها در برتريجويى نظامي - تجاري باعث شد تا بار ديگر اين طرح عنوان شود و اين بار فرانسه به عنوان يك قدرت صنعتي - نظامي و در حقيقت به عنوان يك دولت استعماري درصدد برآمد تا ساخت اين كانال را عملي سازد. ازاين رو، طرح حفر كانال در سال 1854م توسط يك مهندس فرانسوي به نام فرديناند دول تهيه شد و كار حفر آن از 25 آوريل 1859م آغاز گرديد. در اين ميان، از آن جا كه بين فرانسه و انگليس، رقابت آشكاري در ميان بود، انگلستان از ارائه هر نوع كمك به فرانسه مضايقه نمود، چرا كه حفر كانال به قدرت فرانسه ميافزود. بنابراين فرانسويان بدون كمك از هيچ كشوري به تنهايى اقدام به اين كار نمودند و ظرف مدت ده سال، با هزينهاي بالغ بر چهارصد ميليون فرانك، اين پروژه را به اتمام رساندند. طول اين كانال حدود يكصد و هفتاد كيلومتر، عرض آن 60 متر و عميقترين نقطه آن، 22 متر عمق داشت كه بعدها وسعت بيشتري يافت به طوري كه عرض آن به 200 متر رسيد. كانال سوئز در 17 نوامبر 1869م طي تشريفاتي گسترده با حضور امپراتور فرانسه و عبور كشتي حامل وي، افتتاح شد. علت حفر كانال سوئز توسط فرانسه اين بود كه در آن زمان، سرزمين مصر تحت استعمار فرانسه قرار داشت و با حفر اين كانال، راه ارتباط دريايى اروپا به طرف ساحل شرقي قاره افريقا و شبه قاره هند و شرق آسيا بسيار كوتاه گرديد. كانال سوئز درحدود 85 سال در دست بيگانگان بود و در نهايت در 26 ژوئيه 1956م توسط جمال عبدالناصر رئيس جمهور وقت مصر، ملي اعلام شد كه باعث حمله ارتشهاي فرانسه، انگلستان و رژيم صهيونيستي به مصر و اشغال كانال گرديد. با اين حال نيروهاي مهاجم پس از چندي از كانال عقبنشيني كردند و كانال سوئز كاملاً تحت اختيار مصر درآمد. كانال سوئز همه ساله سود سرشاري از محل اخذ ماليات از كشتيهاي عبوري، نصيب دولت مصر ميسازد.
16) محاصره برلين توسط ارتش شوروي در آخرين روزهاي جنگ جهاني دوم (1945م): در حالي كه تمام مقاومتهاي نيروهاي نازي در برابر متفقين با شكست مواجه ميشد و جنگ جهاني دوم آخرين روزهاي خود را پشت سر ميگذاشت، در روز 25 آوريل 1945م، ارتش سرخ شوروي، برلين پايتخت آلمان را تحت محاصره گرفت و نيروهاي شوروي پس از دور زدن برلين، در غرب اين شهر شروع به پيشروي كردند. دو روز بعد، نيروهاي امريكا و شوروي در مسير حركت خود در دو جهت مخالف، در قلب آلمان به هم پيوستند و نيروهاي آلمان به دو قسمت تقسيم شدند. در اين زمان قدرت مقاومت ارتش آلمان نازي به كلي در هم شكسته شد و سربازان آلماني، نه فقط به علت از دست دادن روحيه و احساس شكست، بلكه به خاطر نرسيدن مهمات و مواد غذايى دسته دسته تسليم ميشدند. همچنين وحدت فرماندهي از ميان رفته و هيتلر كنترل خود را بر باقيمانده ارتش آلمان از دست داده بود. با تنگتر شدن حلقه محاصره برلين، ديگر ترديدي براي هيتلر باقينمانده بود كه مقاومت آخرين سربازان وفادار او هم تا چند روز ديگر به پايان خواهد رسيد. با تصرف كامل برلين و خودكشي هيتلر، آلمان هم تسليم متفقين شد و جنگ جهاني دوم نيز پايان يافت.
17) مرگ "امان اللَّه خان" پادشاه پيشين و باني نظام سلطنتي در افغانستان (1960م):امان اللَّه خان، پادشاه پيشين افغانستان، در 11 دسامبر 1862م به دنيا آمد. پدرش اميرحبيب اللَّه خان، حاكم افغانستان بود و امان اللَّه خان، پس از كشته شدن پدرش، در 20 فوريه 1919م در 57 سالگي به حكومت اين كشور رسيد. او به جنگهاي طولاني قبايل افغاني عليه انگلستان پايان داد و با امضاي معاهدهاي در سال اول زمامداري خود، صلح را ميان دو كشور افغانستان و انگليس برقرار كرد. اماناللَّهخان سپس با امضاي معاهده ديگري با شوروي، كه به تازگي بلشويكها در آن كشور بر تزارها پيروز شده بودند و همچنين انعقاد پيمانهايى با ايران و تركيه تلاش كرد كه استقلال افغانستان را به ثبوت برساند. اماناللَّهخان، اولين رئيس يك كشور اسلامي بود كه رژيم كمونيستي و الحادي لنين را در شوروي به رسميت شناخت و دو ماه پس از كسب قدرت، يك هيأت سياسي را روانه آن كشور كرد. از آن طرف نيز، اولين هيأت رسمي كه از سوي نظام كمونيستي شوروي به خارج از آن كشور سفر كرد يك هيأت روسي بود كه در سپتامبر 1919م وارد كابل گرديد. اماناللَّهخان در فاصله سالهاي 1927 و 1928م يك سفر زنجيرهاي به كشورهاي فرانسه، سوئيس، آلمان، بلژيك، انگليس، هلند، تركيه، هندوستان، مصر و ايران به عمل آورد. او به شدت شيفته مظاهر تمدن غرب بود و روابط صميمانهاي با رضاخان پهلوي در ايران و مصطفي كمال آتاتورك در تركيه برقرار كرد. امان اللَّه خان همگام با سران تركيه و ايران، برنامههاي ضدديني خود را در افغانستان به مرحله اجرا گذاشت و فساد غرب را به كشور مسلمان افغانستان كشاند. وي با رواج بيحجابي و ايجاد مدارس مختلط، دستور داد تا مردم مسلمان افغانستان، همگام با ايران، به سبك اروپائيان، با كلاه شاپو رفت و آمد كنند. امان اللَّه خان عناد خاصي با روحانيون مسلمان داشت و محدوديتهاي متعددي براي آنان ايجاد نمود. اين امر موجبات شورش قبايل مسلمان افغاني را فراهم ساخت و در نتيجه امان اللَّه خان كه درصدد انجام اصلاحات اجتماعي جديدي براي زنان مسلمان افغانستان بود در سال 1929م پس از يازده سال سلطنت از قدرت سرنگون گرديد. وي پس از آن مخفيانه به قندهار، هندوستان و سپس ايتاليا گريخت و بيش از سي سال خبري از او منتشر نشد تا اين كه در 25 آوريل 1960م پس از يك دوره طولاني بيماري، در 98 سالگي در سوئيس درگذشت.
18) اعتراض مردم امريكا به تهاجم عليه ويتنام (1971م):در ادامه اعتراضات گسترده مردم امريكا به عمليات نظامي اين كشور در ويتنام، در 25 آوريل 1971م حدود دويست هزار تن از مردم امريكا در واشينگتن تظاهرات كردند. اين تظاهرات، يكي از بزرگترين واكنشهاي اعتراضآميز مردم امريكا عليه سياستهاي تجاوزكارانه دولت اين كشور در ويتنام بود. امريكا در اين جنگ كه از 1964م آغاز شد، نيم ميليون سرباز به اين كشور اعزام كرد كه دهها هزار نفر از آنها، كشته و مجروح شدند. به همين دليل، به موازات تشديد جنگ در ويتنام و كشته شدن افراد بيشتري از دو طرف، مخالفت مردم امريكا با اعزام فرزندانشان به ويتنام افزايش يافت. واشينگتن سرانجام بر اثر فشارهاي داخلي و بين المللي و به خاطر شكستهاي پيدرپي در جبهههاي نبرد ويتنام، در سال 1975، ناچار به پذيرش شكست و خروج خفتبار از اين كشور شد.
19) مرگ "فرانسوا دواليه" ديكتاتور خونخوار هائيتي (1971م): دكتر فرانسوا دواليه زمامدار پيشين هائيتي در سال 1907م در يكي از روستاهاي هائيتي به دنيا آمد. وي از سال 1957م يك حكومت ديكتاتوري متكي بر قدرت نظاميان در هائيتي به وجود آورد و همواره سعي كرد با پول و تأمين مسايل رفاهي نظاميان، آنان را به خود وفادار نگاه دارد. او در طول 14 سال حكومت خود هيچ گاه از سوي نظاميان شاهد كودتا يا اقدامات براندازي نبود. دواليه كه همواره مورد حمايت مالي و اقتصادي امريكا و كشورهاي غربي بود، در سال 1964م خود را رئيس جمهور مادام العمر هائيتي خواند. او اولين رئيس جمهوري بود كه پسرش را به عنوان وليعهد خود تعيين نمود. فرانسوا دواليه در ادامه كسب قدرت مطلقه، در سال 1965م خود را با نام فرانسواي اول، امپراتور هائيتي اعلام كرد. در اين دوران، فقر و بدبختي در تمام شهرها و روستاهاي هائيتي به چشم ميخورد و شورشهاي آزادي خواهانه سركوب ميگرديد. همچنين اكثر وامها و كمكهاي بينالمللي به وي، هزينه مصارف دولتي و ولخرجيهاي دواليه و احياناً رسيدگي به وضع نظاميان ميشد. در سال 1969م با ائتلاف احزاب مخالف، حكومت دواليه، موجي از ترور و كشتار را به وسيله جوخههاي مرگ خويش عليه مخالفان به راه انداخت، به گونهاي كه سازمان كشورهاي امريكايي، حكومت او را متهم به ترويج تروريسم در قاره امريكاي مركزي كرد و روابط كشورهاي عضو اين سازمان با رژيم دواليه تيره شد. فرانسوا دواليه سرانجام در 25 آوريل 1971م در 64 سالگي درگذشت و حكومت را به پسر 19 سالهاش ژان كلود واگذار نمود.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.