اطلاعات مهم در مورد لوراتادین

اگر نسبت به لوراتادین یا کلارینکس حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.

دستوراتی که بر روی بسته دارو درج شده است را دنبال کنید. متخصصان مراقبت های بهداشتی خود را در جریان تمام شرایط پزشکی، آلرژی‌ها و داروهایی که استفاده می‌کنید، قرار دهید.

برخی از انواع داروی تجویز شده جویدنی لوراتادین، حاوی فنیل‌آلانین باشند. اگر شما به فنیل کتونوری مبتلا هستید (PKU)، با پزشک خود صحبت کنید.

چنانچه به بیماری کبدی یا کلیوی مبتلا هستید، قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

موارد استفاده لوراتادین

لوراتادین یک آنتی هیستامین است که اثرات هیستامین شیمیایی طبیعی در بدن را کاهش می دهد.

هیستامین می تواند علائم عطسه، خارش، آبریزش چشم و آبریزش بینی را به وجود آورد.

لوراتادین برای درمان عطسه، آبریزش بینی، آبریزش چشم، کهیر، پوسته پوسته شدن پوست، خارش و سایر علائم سرماخوردگی یا حساسیت به کار می رود.

لوراتادین همچنین برای درمان کهیر و خارش پوست در افرادی که واکنش پوستی مزمن دارند استفاده می شود.

لوراتادین همچنین ممکن است برای مقاصد ذکر شده در این راهنمای دارویی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

لوراتادین آنتی هیستامینی است که علائمی مانند خارش، آبریزش از بینی، چشم ها و عطسه ناشی از تب یونجه و سایر آلرژی ها را درمان می کند.

همچنین برای از بین بردن خارش از کهیر نیز استفاده می شود.

لوراتادین از کهیر جلوگیری نمیکند و یا از واکنش آلرژیک جدی ( مانندآنافیلاکسی) پیشگیری یا درمان نمی کند.

بنابراین، اگر پزشک شما اپی نفرین را برای درمان واکنش های آلرژیک تجویز کرده باشد، همیشه تزریق کننده اپی نفرین را همراه خود داشته باشید.

از لوراتادین به جای اپی نفرین استفاده نکنید.

اگر خودتان بدون تجویز پزشک از این دارو استفاده می کنید، مهم است که دستورالعمل های بسته بندی تولید کننده را به دقت بخوانید بنابراین در زمان مشورت با پزشک یا داروساز، اطلاعاتی درباره دارو دارید.

اگر از قرص یا کپسول استفاده می کنید، از این دارو برای کودکان زیر 6 سال استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک دستور داده باشد.

اگر از شربت لوراتادین یا قرص های جویدنی آن استفاده می کنید، در کودکان کمتر از 2 سال استفاده نکنید، مگر طبق دستور پزشک.

نحوه استفاده از لوراتادین در کودکان

اگر از داروهای بدون نسخه برای خود درمانی استفاده می کنید، قبل از مصرف لوراتادین، تمام دستورالعمل های بسته بندی محصول را بخوانید.

اگر پزشک شما این دارو را تجویز کرده است، دستورالعمل های پزشک و دستورالعملهای مربوط به برچسب تجویزی را دنبال کنید.

اگر سوالی دارید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

این داروها را به صورت خوراکی یا بدون غذا یا همراه با غذا، معمولا یک بار در روز و طبق دستور پزشک و یا توصیه روی بسته بندی محصول، مصرف کنید.

اگر از قرص های جویدنی استفاده می کنید، هر قرص را خوب بخورید و قورت دهید.

اگر از نوع شربت این دارو استفاده می کنید، از وسایل اندازه گیری دقیق و یا قاشق برای اندازه گیری دوز مصرفی استفاده کنید.

از یک قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است نتوانید دوز مناسب را اندازه گیری کنید.

دوز مصرفی بستگی به سن، وضعیت و پاسخ شما به درمان دارد.

دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و یا این دارو را بیشتر از چیزی که تجویز شده است مصرف نکنید. این دارو را بیشتر از سنین توصیه شده مصرف نکنید.

اگر علائم آلرژی شما پس از 3 روز درمان، بهبود پیدا نکردند یا اگر کهیر بیشتر از 6 هفته طول کشید، به پزشک خود اطلاع دهید.

چنانچه وضعیت شما بدتر شد یا فکر می کنید که یک مشکل جدی پزشکی دارید (به عنوان مثال،واکنش حساسیتی شدید یا آنافیلاکسی)، فورا به پزشک مراجعه کنید. 1

چگونه باید لوراتادین را مصرف کنم؟

دقیقاً مطابق دستورالعمل برچسب یا مطابق نظر پزشک خود استفاده کنید. در مقادیر بیشتر یا کمتر از مقدار توصیه شده از آن استفاده نکنید.

برای سرماخوردگی یا حساسیت زایی معمولاً فقط برای مدت کوتاهی مصرف می شود تا زمانی که علائماز بین برود.

این دارو را به کودکان کمتر از ۲ سال ندهید. همیشه قبل از دادن داروی سرفه یا داروی سرماخوردگی به کودک با پزشک معالج مشورت کنید.

مرگ ناشی از مصرف داروهای سرفه و داروهای سرماخوردگی در کودکان بسیار کم است. لوراتادین معمولاً یک بار در روز مصرف می شود.

از دستورالعمل پزشک خود پیروی کنید. قرص معمولی را خرد نکنید، نجویید و یا نشکنید. قرص را کاملاً ببلعید. داروی مایع را با سرنگ دوز شده یا یک قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه گیری دوز ندارید، از داروخانه تهیه کنید.

قرص جویدنی قبل از بلع آن باید جویده شود. قرص را در بسته خود نگه دارید تا زمانی که آماده مصرف آن باشید. بسته را باز کنید و فویل را عقب بزنید.

قرص را از طریق فویل فشار ندهید چراکه ممکن است قرص را خراب کنید. برای جدا کردن قرص و قرار دادن آن در دهان از دست های خشک استفاده کنید.

قرص را کاملاً ببلعید. اجازه دهید بدون جویدن در دهان حل شود. در صورت تمایل، ممکن است مایعات بنوشید تا به بلع قرص حل شده کمک کند.

اگر علائم شما بهبود نیافت یا با وخیم تر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. دوز مصرفی شربت لوراتادین را با یک سرنگ یا با یک قاشق مخصوص و یا پیمانه پزشکی اندازه گیری کنید.

اگر وسیله اندازه گیری دوز ندارید، از داروساز خود، یکی درخواست کنید. قرص های جویدنی را باید قبل از قورت دادن، بجوید.

اطلاعات مربوط به دوز مصرفی لوراتادین

مقدار دوز معمولی لوراتادین برای افراد بزرگسال و مبتلا به رینیت آلرژیک، ۱۰ میلیگرم به صورت خوراکی و یکبار در روز می باشد.

مقدار دوز معمولی برای افراد بزرگسال و مبتلا به کهیر، ۱۰میلیگرم به صورت خوراکی و یکبار در روز می باشد.

مقدار دوز معمولی برای کودکان ۲ تا ۵ ساله و مبتلا به رینیت آلرژیک،۵ میلیگرم به صورت خوراکی( شربت) و یک بار در روز می باشد.

برای کودکان ۶ سال یا بالاتر، ۱۰ میلیگرم به صورت خوراکی و یک بار در روز می باشد (قرص، کپسول و قرص های تجزیه شونده)

مقدار دوز معمولی برای کهیر در کودکان ۲ تا ۵ ساله، ۵ میلیگرم به صورت خوراکی( شربت) و یک بار در روز می باشد

برای کودکان ۶ سال یا بالاتر، ۱۰ میلیگرم به صورت خوراکی و یک بار در روز می باشد (قرص، کپسول و قرص های تجزیه شونده)

لوراتادین به شکل قرص یا شربت است. دوز استاندارد لوراتادین برای افراد بزرگسال، ۱۰ میلیگرم در روز است.

شما می توانید لوراتادین را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. همچنین باید دستورالعمل های پزشک و داروساز خود را دنبال کنید. 2

عوارض لوراتادین

خواب آلودگی؛

خستگی؛

دل درد؛

خشکی چشم؛

خشکی دهان و گلو؛

اسهال؛

احساس هیجان، وحشت یا عصبی‌شدن که محرک سیستم عصبی مرکزی است. این حالت با خواب‌‌آلودگی و خستگی تناقض دارد.

برخی از عوارض جانبی که جدی‌تر هستند

التهاب یا آسیب کبدی؛

گرفتگی و درد قفسه‌ سینه یا مجاری تنفسی؛

بیهوشی یا غش؛

تشنج؛

کاهش پلاکت خون (ترومبوسیتوپنی).

کدام داروها را نباید هم‌زمان با لوراتادین مصرف کرد؟

قرص لوراتادین ممکن است با داروهای دیگر تداخل ایجاد کند. هر چند تعداد این داروها انگشت‌شمار است، بااین‌حال در صورت مصرف انواع داروهای نسخه‌ای، داروهای بدون نسخه، داروهای غیرمجاز، داروهای گیاهی، رژیمی، مکمل‌های تغذیه و مکمل‌های ورزشی باید پزشک یا داروساز را در جریان قرار دهید.

مصرف هم‌زمان لوراتادین و رانکسا (Ranexa) که به نام رانولازین هم معروف است و برای درمان آنژین صدری (نوعی از بیماری های قلبی عروقی) به‌کار می‌رود خطرناک است.

همچنین اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، پیش از مصرف لوراتادین به پزشک‌تان اطلاع دهید:

آمیودارون (Amiodaron) با نام‌های تجاری کوردارون (Cordarone)، نکسترون (Nexterone) و پاکرون (Pacerone) که برای درمان ضربان نامنظم قلب است؛

داروناویر (Darunavir) با نام تجاری پرزیستا (Prezista) که مهارکنندهٔ پروتئاز ویروس ایدز است؛

ریتوناویر (Ritonavir) که برای درمان عفونت ایدز است؛

سایمتیدین (Cimetidine) که داروی معده است؛

کتوکونازول (Ketoconazol) که برای درمان عفونت قارچی است؛

داساتینیب (Dasatinib) با نام تجاری اسپریکل (Sprycel) که برای درمان سرطان خون است؛

میدودرین (Midodrine) که برای افت فشار خون مصرف می‌شود؛

اریترومایسین (Erythromycin) که نوعی آنتی‌بیوتیک است؛

و هر داروی دیگری که شما را خواب‌آلود می‌کند، دهانتان را خشک می‌کند یا در هنگام ادرارکردن برایتان مشکل ایجاد می‌کند.

تا زمانی‌که تحت درمان با قرص لوراتادین هستید، الکل مصرف نکنید. الکل و لوراتادین هر دو سبب خواب‌آلودگی، خشکی دهان و خشکی چشم (تاری دید) می‌شوند. 3

پی نوشت:
1.www.hidoctor.ir
2.www.newsin.ir
3.www.chetor.com