زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست
زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست
شاعر : حافظ
راه هزار چاره گر از چار سو ببست |
|
زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست |
بگشود نافهاي و در آرزو ببست |
|
تا عاشقان به بوي نسيمش دهند جان |
ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست |
|
شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو |
اين نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست |
|
ساقي به چند رنگ مي اندر پياله ريخت |
با نعرههاي قلقلش اندر گلو ببست |
|
يا رب چه غمزه کرد صراحي که خون خم |
بر اهل وجد و حال در هاي و هو ببست |
|
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع |
احرام طوف کعبه دل بي وضو ببست |
|
حافظ هر آن که عشق نورزيد و وصل خواست |
|