آن يار کز او خانه ما جاي پري بود

سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود آن يار کز او خانه ما جاي پري بود بيچاره ندانست که يارش سفري بود دل گفت فروکش کنم اين شهر به بويش
سه‌شنبه، 11 خرداد 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آن يار کز او خانه ما جاي پري بود
دوش مي‌آمد و رخساره برافروخته بود
آن يار کز او خانه ما جاي پري بود

شاعر : حافظ

سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود آن يار کز او خانه ما جاي پري بود
بيچاره ندانست که يارش سفري بود دل گفت فروکش کنم اين شهر به بويش
تا بود فلک شيوه او پرده دري بود تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
با حسن ادب شيوه صاحب نظري بود منظور خردمند من آن ماه که او را
آري چه کنم دولت دور قمري بود از چنگ منش اختر بدمهر به دربرد
در مملکت حسن سر تاجوري بود عذري بنه اي دل که تو درويشي و او را
باقي همه بي‌حاصلي و بي‌خبري بود اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
افسوس که آن گنج روان رهگذري بود خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرين
با باد صبا وقت سحر جلوه گري بود خود را بکش اي بلبل از اين رشک که گل را
از يمن دعاي شب و ورد سحري بود هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط