فيلمهاي رمانتيک ؛ ببينيم يا نبينيم ؟
ترجمه : سارا لقايي
فيلمهاي کمدي رمانتيک معروف به فيلمهاي دخترانهاند. غلظت بالاي احساس در اين فيلمها و پايان خوش هميشگي آنها و همچنين اتفاقات ساده و دوستداشتني و قابل تصور در کنار محيط و شخصيتهاي فانتزي و قهر و آشتيهاي متعدد باعث شده تا اين لقب به فيلمهاي کمدي رمانتيک داده شود. در دنياي فيلمهاي عاشقانه، هميشه يك مرد خجالتي و جذاب با دختري آشنا ميشود. جدلها و بحثهاي دختر و پسر پايه رابطهشان را محكمتر ميكند و زوجهايي كه با اتفاقات غمانگيز از هم جدا شدهاند بار ديگر با اتفاقات خوش يمن غيرمنتظره آشتي ميكنند. دانشمندان ، كمكم دارند نگران ميشوند كه اين دنياي خيالي ممكن است جلوي ظهور عشق واقعي را در دنياي واقعي بگيرد.
در گذشته پژوهشگران دانشگاه هريوت وات در شهر ادينبرگ كه به مطالعه بهترين روشهاي مشاوره درباره روابط شخصي ميپردازند، 40 فيلم عاشقانه هاليوودي را مورد پژوهش قرار دادند. اين پژوهش نشان ميدهد مراجعين اين مرکز از تاثيرات منفي اين فيلمها گله كردهاند و گفتهاند تماشاي فيلمهاي عاشقانه هاليوودي، تصوري غلط از عشق در ذهنشان ايجاد كرده كه در زندگي واقعي برايشان مشكلساز شده است. دكتر بايرن هلمز، ميگويد كه بارها شاهد مراجعهكنندههايي بوده كه فكر ميكنند اگر شريك زندگي آنها، دوستشان داشته باشد، بدون اينكه حرفي بزنند يا كاري بكنند حرف دل آنها را ميفهمد. دكتر هلمز ميگويد: «تحقيقات منسجم ما نشان ميدهد اين تصوير بارها در فيلمهاي كمدي عاشقانه هاليوودي نمايش داده شده است.» شنيدن اينكه فيلمهاي هاليوودي تصاويري غير واقعي و مبالغه شده از عشق به ما ميدهند شايد عجيب نباشد. اما تاثير اين فيلمها چه قدر است؟ آيا واقعا بر ناخودآگاه ما اثر ميكنند؟ دكتر هلمز و تيم پژوهشگرياش سعي كردهاند به اين سوال جواب دهند. آنها 130 دانشجوي داوطلب را به تماشاي فيلم عاشقانه «سرنديپيتي» ساخت سال 2001 واداشتهاند و همين تعداد دانشجوي ديگر را براي تماشاي يک فيلم درام انتخاب كردهاند. پس از تماشاي فيلم، گروه اول، يعني تماشاگران كمدي عاشقانه بيشتر به قضا و قدر معتقد شدند. اين البته پژوهش كوچكي است اما دكتر هلمز معتقد است اين نتايج حاكي از تاثيرات فيلمهاي عاشقانه است. مري لو گاليشين، رييس يک مركز تحليل رسانه و ارتباطات جمعي در ايالت آريزونا ميگويد: «آشكار كردن ضمير خودآگاه و ناخودآگاه احساسات عاشقانه فرآيندي بسيار سخت است وتاثير فيلمهاي رومانتيك روي اين دو ضمير هنوز مشخص و معلوم نيست.» او توضيح ميدهد: «بعضي معتقدند فيلمهاي خشونت بار روي انسان تاثير منفي دارند و باعث تحريك حس خشونتطلبي در او ميشود، در حالي كه عدهاي نيز معتقدند كه اين صرفا تحريك خشونت است كه باعث ميشود پرخاشجويي انسان به شكلي غير خطرناك بروز كند.» با اين حال اين پژوهشگر به مردم توصيه ميكند در تماشاي اينگونه فيلمها هوشيار عمل كنند و متوجه باشند كه اين فيلمها ممكن است براي زندگي واقعي آنها دردسر ايجاد كند. او تاكيد ميكند: «حتي اگر آمار چندان قابل توجه نباشد، بهتر است اين توصيه را جدي بگيريد و هشياري خود را حفظ كنيد.» البته همه كارشناسان با اين عقيده موافق نيستند. «فيليپ هادسون» يكي از اعضاي انجمن مشاوره و رواندرماني بريتانيا معتقد است فيلمهاي عاشقانه بهرغم مشكلاتي كه ممكن است براي زوجهاي كم تجربه به وجود آورند، در آنها اميد و اشتياقي ايجاد ميكنند كه براي يك رابطه واقعا لازم است. او تصريح ميكند: «بايد با داستان زندگي كنيم تا از آنها براي حل مشكلات زندگي واقعي كمك بگيريم. داستانها به ما ياد ميدهند هر چه قدر هم مشكلات زياد باشد و ما در اوج نا اميدي باشيم، يك نفر آن بيرون منتظر ماست. ما در زندگي به اميد احتياج داريم و هاليوود اميد تجارت ميكند.»
منبع:www.salamat.com
ج/
در گذشته پژوهشگران دانشگاه هريوت وات در شهر ادينبرگ كه به مطالعه بهترين روشهاي مشاوره درباره روابط شخصي ميپردازند، 40 فيلم عاشقانه هاليوودي را مورد پژوهش قرار دادند. اين پژوهش نشان ميدهد مراجعين اين مرکز از تاثيرات منفي اين فيلمها گله كردهاند و گفتهاند تماشاي فيلمهاي عاشقانه هاليوودي، تصوري غلط از عشق در ذهنشان ايجاد كرده كه در زندگي واقعي برايشان مشكلساز شده است. دكتر بايرن هلمز، ميگويد كه بارها شاهد مراجعهكنندههايي بوده كه فكر ميكنند اگر شريك زندگي آنها، دوستشان داشته باشد، بدون اينكه حرفي بزنند يا كاري بكنند حرف دل آنها را ميفهمد. دكتر هلمز ميگويد: «تحقيقات منسجم ما نشان ميدهد اين تصوير بارها در فيلمهاي كمدي عاشقانه هاليوودي نمايش داده شده است.» شنيدن اينكه فيلمهاي هاليوودي تصاويري غير واقعي و مبالغه شده از عشق به ما ميدهند شايد عجيب نباشد. اما تاثير اين فيلمها چه قدر است؟ آيا واقعا بر ناخودآگاه ما اثر ميكنند؟ دكتر هلمز و تيم پژوهشگرياش سعي كردهاند به اين سوال جواب دهند. آنها 130 دانشجوي داوطلب را به تماشاي فيلم عاشقانه «سرنديپيتي» ساخت سال 2001 واداشتهاند و همين تعداد دانشجوي ديگر را براي تماشاي يک فيلم درام انتخاب كردهاند. پس از تماشاي فيلم، گروه اول، يعني تماشاگران كمدي عاشقانه بيشتر به قضا و قدر معتقد شدند. اين البته پژوهش كوچكي است اما دكتر هلمز معتقد است اين نتايج حاكي از تاثيرات فيلمهاي عاشقانه است. مري لو گاليشين، رييس يک مركز تحليل رسانه و ارتباطات جمعي در ايالت آريزونا ميگويد: «آشكار كردن ضمير خودآگاه و ناخودآگاه احساسات عاشقانه فرآيندي بسيار سخت است وتاثير فيلمهاي رومانتيك روي اين دو ضمير هنوز مشخص و معلوم نيست.» او توضيح ميدهد: «بعضي معتقدند فيلمهاي خشونت بار روي انسان تاثير منفي دارند و باعث تحريك حس خشونتطلبي در او ميشود، در حالي كه عدهاي نيز معتقدند كه اين صرفا تحريك خشونت است كه باعث ميشود پرخاشجويي انسان به شكلي غير خطرناك بروز كند.» با اين حال اين پژوهشگر به مردم توصيه ميكند در تماشاي اينگونه فيلمها هوشيار عمل كنند و متوجه باشند كه اين فيلمها ممكن است براي زندگي واقعي آنها دردسر ايجاد كند. او تاكيد ميكند: «حتي اگر آمار چندان قابل توجه نباشد، بهتر است اين توصيه را جدي بگيريد و هشياري خود را حفظ كنيد.» البته همه كارشناسان با اين عقيده موافق نيستند. «فيليپ هادسون» يكي از اعضاي انجمن مشاوره و رواندرماني بريتانيا معتقد است فيلمهاي عاشقانه بهرغم مشكلاتي كه ممكن است براي زوجهاي كم تجربه به وجود آورند، در آنها اميد و اشتياقي ايجاد ميكنند كه براي يك رابطه واقعا لازم است. او تصريح ميكند: «بايد با داستان زندگي كنيم تا از آنها براي حل مشكلات زندگي واقعي كمك بگيريم. داستانها به ما ياد ميدهند هر چه قدر هم مشكلات زياد باشد و ما در اوج نا اميدي باشيم، يك نفر آن بيرون منتظر ماست. ما در زندگي به اميد احتياج داريم و هاليوود اميد تجارت ميكند.»
منبع:www.salamat.com
ج/