دیدگاههای اخلاقی مقام معظم رهبری (1)
تهیه کننده : سید امیرحسین کامرانی راد
منبع : راسخون
منبع : راسخون
انگيزه ي حرکت ما بايد الهي باشد
بحمدالله در تاريخ ايران، هيچ روزي مثل اين دوران و اين عهد نبوده است که اسلام در حاکميت باشد؛ پرچم قرآن بر افراشته باشد؛ عمل به اسلام، ارزش به حساب بيايد و قوانين، متخذ از اسلام و قرآن باشد. ما چه مي خواهيم؟ ما بيش از اين و بزرگتر از اين نعمت، از خدا چه مي خواهيم؟ تمام تلاشمان را بايستي مبذول کنيم که اين نعمت ارزشمند و بي نظير و بي سابقه را براي اين ملت حفظ کنيم. اين، با تلاش مخلصانه ممکن است.
بايد انگيزه ي حرکت ما- در هر سطحي که هستيم- انگيزه ي الهي باشد. علاج همه ي دردهاي ما، اخلاص است. اگر اخلاص باشد، همه ي چيزهايي که فعلاً نظام و جامعه ي ما از آنها متأذي است، بر طرف خواهد شد. اخلاص در عمل، موجب خواهد شد يکپارچگيها تحکيم بشود. بحمدالله ملت ما يکپارچه و متفقند. تبليغات و وساوس دشمن نتوانسته است يکپارچگي ما را به هم بزند و اختلاف ايجاد کند؛ بايد اين را تحکيم کرد. اين يکپارچگي و اتحاد، به مسؤولان و متصديان امور امکان خواهد داد که وظايف و بارهاي سنگيني که بر دوششان است، با جرأت و قدرت بيشتر حمل کنند و گره مشکلاتي که ما از گذشته هاي دور و از سال هاي طولاني غلبه و سلطه ي طاغوت بر اين کشور وارث آنها هستيم، باز نمايند.
*******
حفظ دستاوردي ماه مبارک رمضان
عيد سعيد بزرگ اسلامي فطر را به همه ي مسلمين عالم، مخصوصا آن مسلماناني که در راه حاکميت اسلام و معنا بخشيدن به اين روزها مجاهدت مي کنند، علي الخصوص به شما ملت بزرگ ايران و جمعيت عظيم نمازگزاران فطر، تبريک عرض مي کنم.
روز عيد فطر، همان روز بزرگ و عظيمي است که شما در نماز اين عيد، خدا را به آن روز قسم مي دهيد؛ «اسئلک بحق هذا اليوم»(1). اين روز براي مسلمانان عيد است و براي پيامبر «ذخرا و شرفا و کرامتا و مزيدا»(2). در طول تاريخ ، اين روز ذخيره ي پيامبر خدا و مايه ي شرف و کرامت و افزايش تام و گسترش دعوت او بوده است.
در روز عيد، مسلمانان بايد به خود بنگرند و ببينند که از ضيافت الهي در ماه مبارک رمضان، چه استفاده و بهره يي برده اند، ماه رمضان، ماه خودسازي و تقواست. آيا با روزه و با عبادات در آن ماه شريف توانسته ايم بر خودمان چيزي اضافه کنيم و خويش را بسازيم، يا نه؟ امروز به اين حساب رسيدگي کنيد، و اگر ديديد که در ماه رمضان دستاوردي پيدا کرده ايد، سعي کنيد آن را در طول سال حفظ کنيد.
*******
به برکت دعا، جامعه بانشاط و اهل حرکت مي شود
ماه رمضان را مغتنم بشماريد. اين روزها را با روزه داري، و اين شبها را با ذکر و دعا به سر ببريد . فصل دعا هم، همين ماه مبارک رمضان است. اگر چه هميشه انسان بايد با رشته ي دعا به خدا متصل باشد، اما آيه ي «و اذا سألک عبادي عني فاني قريب اجيب دعوه الداع اذا دعان» (3) در سوره ي بقره، در خلال همين آيات مبارکه ي مربوط به روزه و ماه رمضان است . در وسط آيات روزه و ماه رمضان، اين آيه ي «و اذا سألک عبادي عني فاني قريب» (4) آمده، که همه ي انسانها و همه ي بندگان را به دعا و توجه سوق مي دهد و دعوت مي کند.
رابطه ي دعا، رابطه ي قلبي شما با خداست. دعا، يعني خواستن و خدا را خواندن . خواستن، يعني اميدواري. تا اميد نداشته باشيد، از خدا چيزي را درخواست نمي کنيد. انسان نااميد که چيزي طلب نمي کند. پس، دعا يعني اميد، که ملازم با اميد به اجابت است. اين اميد به اجابت، دلها را مشعل مي کند و منور نگه مي دارد. به برکت دعا، جامعه بانشاط و اهل حرکت مي شود.
*******
تقواي عمومي، غير از تقواي خصوصي يکايک افراد است
تقواي عمومي- تقواي ملت- غير از تقواي خصوصي يکايک افراد است. تقواي عمومي، يعني همين که وقتي امام اشاره مي کردند، ناگهان همه ي جامعه به حرکت در مي آمد. اين ملت را با تقوا مي گوييم. معنايش اين نيست که حالا اگر يکايک افراد را در ميزان پرهيزگاري و تقوا بگذاريم، آنها را يک پرهيزگار کامل ببينيم. نه، اکثراً سرخالي و کسري دارند. مجموعه، يک مجموعه ي مؤمن و متقي است- که البتهبراي يک ملت، خيلي هم افتخار است- اما يکايک ما بايد به فکر خودمان باشيم.
اين نکته را در همين جا عرض بکنم که اگر گفته مي شود ملت، ملت باتقوا و مؤمن و مخلصي است، هيچيک از آحاد ملت حق ندارد اين را به حساب خودش بگذارد و بگويد من که جزو اين ملتم، اين ملت هم که ملت باتقوا و با اخلاصي است، پس من با تقوا و با اخلاصم! نخير، «عليکم انفسکم» (5)؛ خودت را باش. خودتان را به تنهايي در ميزان بگذاريد. همه هم مي توانند و هيچ کس نيست که نتواند اجمالاً وزن خودش را بفهمد. البته آدم خودش نمي تواند دقت هايش را بکند و يک بزرگتر و استاد و مربي لازم است، تا تشخيص بدهد.
*******
تکليف همه ي ما، حفظ ارتباط و پيوند با خداست
تکليف يک يک ما اين است که اين ارتباط و پيوند با خدا را حفظ کنيم و هرگز آن را قطع کنيم. ارتباط يک يک ما با خدا به اين است که عمل و قلب و اخلاق و رفتار خود را طبق پسند و رضاي الهي قرار بدهيم، از خود خواهي و دروغ و تهمت و فريب و حاکم کردن نفس و خواهشهاي نفساني بر زندگي خود پرهيز کنيم؛ ياد و ذکر خدا و توجه و اتصال حقيقي به او و مبارزه ي با نفس و عبادت واقعي را روز به روز در عمل شخصي و فردي خودمان تقويت کنيم. اين، وظيفه ي يکايک ماست.
وظيفه ي جمعي ما به عنوان يک جامعه و يک نظام و يک دولت و يک حکومت، اين است که احکام الهي- قانون براساس دين خدا- را در سطح جامعه، معيار و ملاک عمل عمومي قرار بدهيم؛ همچنان که مجلس شوراي اسلامي و شوراي نگهبان ما، بحمدالله اين مسؤوليت را داشته اند و هميشه هم رعايت شده است.
دولت، در خط دين خداست. همه ي کارگزاران دولتي، در سايه ي دين و دستورات الهي هستند.
توحيد، يعني خود را مرتبط و متصل به اقيانوس لايزال قدرت و حکمت الهي ديدن
اسلام، دين توحيد است و توحيد يعني رهايي انسان از عبوديت و اطاعت و تسليم در برابر هر چيز و هر کس به جز خدا؛ يعني گسستن بندهاي سلطه ي نظامهاي بشري؛ يعني شکستن طلسم ترس از قدرتهاي شيطاني و مادي؛ يعني تکيه بر اقتدارات بي نهايتي که خداوند در نهاد انسان قرار داده و از او بکارگيري آنها را همچون فريضه يي تخلف ناپذير، طلب کرده است؛ يعني اعتماد به وعده ي الهي در پيروزي مستضعفين بر ستمگران و مستکبرين به شرط قيام و مبارزه و استقامت؛ يعني دل بستن به رحمت خدا و نهراسيدن از احتمال شکست؛ يعني استقبال از زحمات و خطراتي که در راه تحقق وعده ي الهي، آدمي را تهديد مي کند؛ يعني مشکلات راه را به حساب خدا گذاشتن و خود را به پيروزي حتمي و نهايي اميدوار داشتن؛ يعني در مبارزه ، چشم به هدف عالي - که نجات جامعه از هرگونه ستم و تبعيض و جهل و شرک است - دوختن و عوض ناکاميهاي شخصي و ميان راهي را نزد خدا جستن؛ و خلاصه يعني خود را مرتبط و متصل به اقيانوس لايزال قدرت و حکمت الهي ديدن و به سمت هدف اعلي، با اميد و بي تشويش شتافتن. همه ي عزت و اعتلايي که به مسلمين وعده داده شده، در سايه ي چنين ايمان و درک روشن و عميقي از توحيد است . بدون فهم درست و پايبندي عقيدتي و علمي به توحيد، هيچ کدام از وعده هاي الهي درباره ي مسلمانان عملي نخواهد شد.
پی نوشت ها :
1- مفاتيح الجنان، ذکر نماز عيد فطر.
2- همان.
3- بقره: 186.
4- بقره : 186.
5- مائده 105
منبع:
/ن
